IJzingwekkend
Het indrukwekkende interviewboek De Laatste Dag van Paul van der Lugt beschrijft de moord op Pim Fortuyn door de ogen van mensen die op 6 mei 2002 werkzaam waren in en om de 3FM-studio: van de bekende nieuwslezer tot de beveiligingsdame die Fortuyns hand vasthield terwijl hij overleed. Lees hier de recensie van Roeland van Zeijst.
Het boek leest als een trein en praat de lezer met anekdotische citaten bij over hoe radio werkt en wat de politieke situatie in Nederland was. De radioliefhebber herkent allerlei productiedilemma’s: de geluidstechnicus op wie Pim een oogje had maakte zich vooral zorgen over zijn stemgeluid, hoeveel ruzie kon Ruud de Wild veinzen tot Fortuyn zou weglopen, was de speciaal aangerukte hapjesschotel uit de NOB-vreetschuur goed genoeg? Arjan Penders: ‘hele goede hapjes’, Jeroen Kijk in de Vegte: ‘vieze hapjes’.
Doder
Het boek vindt humor in tegenstellingen, net als het legendarische team van ruuddewild.nl deed. Tijdens het lezen wordt de klok wel ijzingwekkend steeds verder stilgezet. De fatale minuten krijgen alle ruimte om in al hun verschrikkelijkheid te ademen, versterkt door het surrealisme van werken in de media. Mensen in de geluiddichte studio zien de moord maar horen hem niet, waarna over de parkeerplaats waar Fortuyn ligt de Ster-reclame door de buitenspeakers schalt. Passanten vluchten het jinglehok in, dj’s kotsen tegen de muur om daarna op zender te gaan met uitzicht op een stervende politicus. Claudia de Breij: ‘Elke keer dat je keek, zag je hem doder worden. Grijzer. Hij lag er echt zo geliquideerd bij.’
Rollen
Paul van der Lugt was in 2002 tien jaar zendercoördinator van 3FM, waardoor hij toegang hield tot deze bonte verzameling openhartige ooggetuigen. Die vertellen ook weer over hem en dat leest bij vlagen ongemakkelijk. Doordat hij zelf interviews afnam, selecties maakte en zichzelf bovendien opvoert als geïnterviewde, lopen zijn rollen soms opvallend door elkaar. Over de auteur leren we jammer genoeg het minst.
De Laatste Dag van Paul van der Lugt is een uitgave van Alfabet Uitgevers.
Bron: Roeland van Zeijst/BM
