Denise Goethals – Terpstra

Vrijdagavond, het is druk in het zaaltje, de lichtjes glinsteren op het IJ. Ik ben op de boekpresentatie van de nieuwe roman van Mireille van Hout, Ibiza, land van liefde. Spaanse wijn vloeit, ik zie filmbeelden van het oude Ibiza, hippies en uitgestorven stranden. De uitgever speecht dat ze zich per ongeluk buitensloot, zo ondersteboven was ze van het manuscript. Ideaal vakantieboek, nu al zin om het te lezen.

Ergens in het eerste boek van Game of Thrones legt Tyrion Lannister aan Jon Snow uit waarom hij zoveel leest. “Mijn broer heeft zijn zwaard, Koning Robert zijn strijdhamer en ik heb mijn geest. En een geest heeft boeken nodig zoals een zwaard een wetsteen, wil het zijn scherpte behouden.”

Ik ben verzot op Tyrion (laat hem seizoen zes overleven…) maar hoeveel boeken lees ik nog? Werk, gezin, te druk, geen rust. Zeven, acht boeken per jaar? Zo weinig? En dan zit ik nog boven het Nederlands gemiddelde, want dat is zes boeken. Maar in 2012 lazen we er jaarlijks nog bijna negen. Komt het door de series die we kijken?

“Series zijn het nieuwe kampvuurverhaal”, schreef Philip Huf twee weken geleden in NRC in een artikel over het feit dat scholieren steeds minder lezen. In tv-series zouden scholieren een gemeenschappelijk verhaal vinden, om samen naar te kijken, over te appen en een boompje over op zetten.

We mogen dan minder boeken lezen, tegelijkertijd krijgen we iedere dag een grotere brij aan informatie over ons uitgestort. Internet, tv, email, Whatsapp en de rest van de enchilada: 105.000 woorden consumeren we per dag. Dat is bijna net zoveel als De Avonden van Reve en De Aanslag van Mulisch samen. Maar dan met bullshit, teveel roze koeken en e-nummers erdoorheen. Tyrion zou het wel beter weten.

Denise Goethals-Terpstra
General Manager HBO