Programmeren moet je leren

Natuurlijk speelt de concurrentie mee, net zo goed als het format en hoe het gemaakt is. In werkelijkheid is het echter vaak nog een stuk ingewikkelder. Want programma’s die eigenlijk heel goed zijn, kunnen qua score vies tegenvallen. En andersom zijn er programma’s waar je je hart voor vasthoudt, die dan toch behoorlijk goed bekeken worden.

Naast de voor de hand liggende factoren, zijn er de factoren die je redelijkerwijs kan onderbouwen. Zetten we het programma pontificaal om 20:30 uur? Heeft het dan wel genoeg ‘pulling power’? Of zullen we wat meer op safe spelen en het om 21:30 uur zetten? Dan laten we het meeliften op het succes van het programma dat we om 20:30 uur zetten.

Je zou denken dat het makkelijker wordt naarmate je meer ervaring hebt, maar hoe verder je komt, hoe meer je wil/moet meewegen: in hoeverre passen de programma’s die achter elkaar staan bij elkaar, sluiten de doelgroepen wel aan, zodat we zo’n groot mogelijk deel van de kijkers van het vorige programma vast kunnen houden? Of: is de lead-in breed en groot en willen we daarmee zoveel mogelijk massa meepakken om het programma goed te lanceren?

Bij Disney noemden we dat ‘tentpoles’: van het ene hoogtepunt gebruikmaken om het volgende hoogtepunt te creëren (zowel in promotie als in programmering), waarbij een aaneenrijging van tentstokken een zender dan hoog moet houden. Elke tentstok moet dan natuurlijk wel blijven staan. Anders stort de tent in. Een paar extra tentstokken, oftewel successen, zijn dus altijd welkom.

Tenslotte spelen bij het programmeren ook minder tastbare elementen mee. Omdat deze minder goed te vangen zijn, kan de neiging bestaan zulke elementen niet mee te wegen. Terwijl ze wel degelijk een grote invloed kunnen hebben op het succes van een programma en dus op de te volgen strategie. Het gaat dan om elementen als welk gevoel een avond voor een kijker heeft (waarbij de vrijdag- of zaterdagavond met natte haartjes op de bank naar een familieprogramma kijken natuurlijk de meest voor de hand liggende is), welke verwachtingen een kijker bij een zender heeft, of het een programma is dat men live moet kijken of dat het ook uitgesteld gekeken kan worden, en misschien nog wel de belangrijkste: hoe het zit met wat ik ‘de gunst van de kijker’ noem.

Kortom, het is een complexe opgave om de aandacht van de kijker zo goed mogelijk vast te houden. En met alle veranderingen in het landschap blijft je daarbij continu nieuwe inzichten opdoen en meewegen.

Cornélie Klercq
Mediastrateeg @ Lilhen Consulting