Ochtendmens

Sinds een jaar of zo ben ik een ochtendmens. Om negen uur heb ik twee dubbele espresso op, drie kranten gelezen en de mail beantwoord. De werkweek begint met een vergadering met de marketingmensen van NRC. Anderhalf jaar onderweg heeft de podcast Het Uur een flink vast publiek gevonden. De cijfers zijn bemoedigend.
Opvallend is dat er soms een flinke uitschieter bij zit. Een aflevering over slapeloosheid bijvoorbeeld. Wat ook opvalt, is dat ons publiek iets ouder is dan bij andere podcasts. Dat vind ik niet erg. Jonge mensen worden vanzelf ook oud. De millennials worden binnenkort ook al veertig, wéér een generatie die dacht de wereld even te veranderen.

In verjongen geloof ik niet zo, meestal verliezen programma’s wel hun eigen publiek zonder het nieuw te winnen publiek ooit aan te spreken. Belangrijker dan de cijfers vind ik de publieksreacties. Meestal is het lezen van reacties als het lichten van een putdeksel waarna giftige zwaveldamp je tegemoet treedt. Bij de podcast is dat anders: vele aardige, enthousiaste en soms zeer persoonlijke berichten.
Iemand schrijft naar aanleiding van de aflevering over slapeloosheid hoe haar leven door slaapgebrek is getekend. Ik geloof haar. Sinds ik niet meer ‘s nachts werk, voel ik me tien jaar jonger.

Pieter van der Wielen
Journalist en presentator Omroep MAX