Mijn werk als recruiter (slot)
Toen Jeroen te Nuijl mij een tijd geleden vroeg om eens mee te doen aan ‘De week van’ voelde ik initieel twijfel. In ons vak kan je namelijk nooit openlijk praten over kandidaten, opdrachtgevers of vacatures.
Alles is altijd vertrouwelijk. Dus hoe krijg je dan vijf dagen lang een interessant leesbaar stukje tekst op papier? Ik heb u daarom (in zijn algemeenheid) wat dieper mee proberen te nemen in ons werk als recruiter/headhunter.
Het is een mooi vak, soms een frustrerend vak (je hebt kandidaten en opdrachtgevers nou eenmaal niet aan een lijntje), en vaak ook best een solitair vak. Want al zijn we met vijftien gezellige collega’s op kantoor, het heeft toch iets weg van een artsenpraktijk: iedereen zijn eigen kleine eenmanszaakje met eigen klanten, eigen opdrachten en 1 op 1 kandidaatgesprekken.
Om deze columnreeks toch wat luchtig af te sluiten, en om te laten zien dat geen dag in ons leven saai is, eindig ik met de drie meest bizarre incidenten die ik meemaakte:
1.
Mijn collega kreeg een kandidaat op bezoek, die luid kreunend en steunend aan tafel zat, zijn hoofd af en toe verbergend in zijn handen. Toen mijn collega vroeg of het wel goed ging met hem, bekende hij dat hij veel pijn had. Op de vraag ‘Hoezo dan?’ wees hij op een enorm verband op zijn rug, en vertelde hij terloops erbij dat hij de dag ervoor was neergestoken, alsof dat de gewoonste zaak van de wereld was. Het werd uiteindelijk geen match.
2.
Na een lange procedure kwam mijn opdrachtgever eindelijk rond met een kandidaat, tot en met de arbeidsvoorwaarden aan toe. Kandidaat had het contract al ondertekend thuis op de mat gekregen. De avond voor zijn eerste werkdag echter belde de opdrachtgever mij op om te vertellen dat het bedrijf surseance had aangevraagd. Dus dat hij gebruik wilde maken van de proeftijd om het contract te ontbinden. Of ik de kandidaat dat even wilde melden…
3.
Een klant in Dubai zocht een sales director voor Zuid Amerika. Na lang zoeken iemand via Linkedin in Mexico gevonden en met hem ’s avonds om 23.00 uur enkele Skype-gesprekken gehouden. Uiteindelijk is hij op gesprek geweest, aangenomen en met zijn gezin verhuisd naar Dubai. Hij stuurde me na een half jaar een erg attent kaartje. Op zo’n moment realiseer je je dat je echt iets hebt betekend, niet alleen voor de klant maar ook zeker voor de kandidaat. En dat maakt dit vak dankbaar.
Marc Teuwsen
Senior consultant 227 Media Executive Search en Interim