Grimmig in Zaanstad

Want het was nogal een chaotische dag. Van de producer, die voor mij de items voorbereidt, kreeg ik de opdracht om een sfeerreportage te maken, maar om ook ‘scherp te zijn op mogelijke ongeregeldheden’. Zoals we allemaal weten, stond de boel nogal op scherp door de aangekondigde demonstraties en daardoor waren veel media toch op hun hoede voor mogelijke relletjes.

Op de bewuste zaterdag verzamelden alle media zich in een voetbalkantine, waarna we als groep over de route van de Sint zouden lopen, op weg naar de aanmeerplek van Pakjesboot 12. Halverwege de route stond de groep die demonstreerde tegen Zwarte Piet.

Drie keer raden wat er met de mediagroep gebeurde toen we langs dat vak liepen? Inderdaad, ze vlogen op de demonstranten af om beelden te maken van de schreeuwende mensen met megafoons en borden. Maar wat moest ik doen? Het was een vreedzame demonstratie en het is maar de vraag of dit thuishoort in een sfeerverslag, want hoort dit er wel bij?

Nou, ja. Natuurlijk hoort dit erbij! Achteraf gezien draaide het om die demonstraties, maar ik probeerde een balans te vinden tussen een impressie van de dag, maar dan wel op z’n NU.nl’s. Want dat een medium als PowNed vooraan stond, zal niemand verbazen, maar voor ‘ons’ is dat toch wat anders. Het nieuws gaat natuurlijk voor, maar in hoeverre hadden die demonstraties daar een rol in?

Ik maakte in eerste instantie de foute keuze door het compleet te negeren. Ik liep met een groepje lokale media door op weg naar de aanmeerplek om een goed plekje te bemachtigen voor de aankomst van de boot. Want dat was voor mij missie nummer één.

Daar was het, in de verschrikkelijke kou, wachten op de goedheiligman, maar ondertussen stond ik er met een naar gevoel. Natuurlijk horen de demonstranten bij deze dag. Zoiets negeren, terwijl dat het gesprek van de dag is, zou mijn item niks waard maken. Nadat ik een korte blik op Twitter had geworpen, werd mij duidelijk dat deze dag niet in het teken stond van de Sint en zijn Pieten, maar toch echt om de acties.

Nadat de Sint door Zaanstad was gehobbeld met zijn paard kreeg ik een tweede kans om naar de demonstranten te lopen. Ondertussen waren er wat gasten omheen gaan staan die wat provocerend naar de demonstranten keken. Maar alles bleef rustig. Ik maakte de beelden van de mensen die leuzen aan het scanderen waren en ik nam wat agenten in beeld om de rust en kalmte weer te geven.

Omdat er weinig gebeurde (nadat ik toch even een half uurtje ben blijven kijken naar de groep gasten) liep ik door naar het andere vak van de mensen die Zwarte Piet in zijn huidige vorm willen behouden. Daar stond een groepje dat op twee handen te tellen was met, het gezicht zwart geschminkt, de Nederlandse vlag te zwaaien. Ook alles rustig.

Na wat getreuzel in het begin had ik de sfeerreportage die ik wilde. Ik had de complete intocht van de Sint, ik sprak met wat enthousiaste pieten, ik interviewde kinderen over hun ervaringen en ik had de beelden van de demonstranten. Gecombineerd met andere video’s van mijn collega’s over de ongeregeldheden in andere steden was het al met al een geslaagde dag vol met spanning, maar vanuit Zaanstad met weinig sensatie.

In mijn volgende column wil ik het hebben over het ontvangen van cadeautjes van bedrijven. Want dagelijks wordt geprobeerd om je als camjo om te kopen. Hoe ik daarmee omga, vertel ik morgen.

Bas Scharwachter
Camjo NU.nl