Break Free en andere helden
Ik heb gister gespijbeld. Niet zo heel lang, maar ik heb net als een groot deel van werkend Nederland (de kijkcijfers noteren 2.1 miljoen kijkers, toch een dingetje waar je als maker elke ochtend om een uur of half 8 even naar kijkt) Ireen Wust haar vijfde Olympische titel zien winnen. Grote klasse. Echt een heldin.
Gisteravond heb ik een nieuwe montage bekeken van Break Free (vorig jaar winnaar van een TV Beeld), als commissioning editor van het programma. Een eerbetoon aan jonge helden, die uit de sleur van het dagelijkse leven breken en hun hart volgen, het avontuur opzoeken. Net als Ireen maar dan anders. In deze montage vertrok een tiener als onzeker meisje het ouderlijk huis en maakte de reis naar Australië van haar onderweg een volwassen en zelfverzekerde vrouw. Tijdens het maakproces van de serie denk ik mee met de redactie van Skyhigh TV over de te volgen hoofdpersonen (zijn ze verschillend genoeg, is het een echte Break Free, maken de hoofdpersonen allemaal wat anders mee?), ik overleg met documentairemaker en bedenker Geertjan Lassche over de te volgen routes en reizigers en ik leef mee als de crew op reis gaat. Als het eenmaal zo ver is, krijg ik de montages te zien en bemoei ik me daar ook nog eens mee.
Als maker kan het best weleens lastig zijn, zo’n pain in the ass die vanaf de zijlijn ook nog even ongezouten wat roept. Lekker makkelijk. De maker en zijn team werken zich de blubber en dan levert er ook nog iemand kritiek als de eindstreep bijna gehaald is. Maar de afstand die ik heb is vaak net genoeg om als ‘gewone kijker’ met iets meer ‘gewoon kijkgedrag’ te kijken en het ‘kill your darlings’ is nou eenmaal soms lastig als je er zo in zit. Gisteravond heb ik een eerste montage gezien en ‘gezeurd’ over voice over teksten, over quotes, over onlogische zaken en over de storyline. En daar moeten ze het dan maar weer mee doen. Maar ik heb ook een pareltje in de dop gezien. Na meer dan tien portretten is de wil om er het allerbeste, mooiste van te maken nog altijd even groot als bij de eerste. De quote van Ireen na afloop van haar wedstrijd was mooi. “De race was niet vlekkeloos”. En zo zal het ook bij Break Free ook nooit worden. En dat is maar goed ook. Als je het dan toch hebt over helden: als je zoveel zulke intense reizen maakt, geen berg je te hoog is (ja, Lassche beklimt ze allemaal zelf) en dan met zoveel energie en passie elke keer weer weet te verrassen, dan pas je voor mij ook in het rijtje helden.
Wieneke van Vucht
Commissioning Editor | Programma ontwikkelaar | Eindredacteur | Informatieve Programma’s BNNVARA
De week van Wieneke van Vucht
-
ΜaandagWat doe je nu de hele dag?
-
DinsdagBreak Free en andere helden
-
WoensdagDe kick off
-
DonderdagBrainstorm over emancipatie
-
VrijdagTopsport en topteams