Topsport en topteams
Als groot sportliefhebber is het volop genieten deze dagen. Van Kjeld, Sven en Ireen, maar ook van Shaun, Chloe en uiteraard Akwasi. En van Roger. Die zag ik deze week live in Ahoy tennisles geven aan zijn tegenstander.
Binnen drie kwartier en zonder ook maar één zweetdruppel stapte Federer als winnaar van de baan en toen de verslaggever na afloop vroeg hoe hij keek naar zijn volgende tegenstander, de Duitser Kohlschreiber (van wij hij al twaalf keer heeft gewonnen) zei de man met bijnamen als King Roger en G.O.A.T. : “Je mag je tegenstander nooit onderschatten, wie weet is dertien zijn geluksgetal”. En hij meende het. Dat siert de echte sportman. Respect voor je tegenstander. Dat liet ook Sven Kramer na zijn tien kilometer zien en horen.
Zelf train en coach ik een JD1-hockeyteam in het Amsterdamse Bos (Pinoké); veertien boys van tien tot twaalf jaar oud met tomeloze ambities. Wij, als trainers, proberen de jongens elke week wat ‘levenslessen’ mee te geven: werk harder dan je tegenstander, maak meer plezier, laat je niet afleiden door dingen waar je toch niks aan kunt doen, doe het samen, win je duels en heb respect voor je opponent.
Omdat ik graag de parallel trek tussen sportteams en de ‘echte wereld’ (mijn niet-sport minded collega’s verklaren mij voor gek) pas ik deze wetten graag toe in de teams waarin ik werk. En er zijn meer parallellen: de adrenaline van een goede uitzending, opname, gelukt verhaal; zijn vergelijkbaar met sport. De ambitie om de beste te zijn, het beste uit jezelf te halen; vergelijkbaar met sport. Je hebt een creatieve linkspoot nodig, een spelverdeler, harde werkers, behoudende verdedigers en een coach, die de lijnen uitzet, met tien dezelfde types kom je nergens; paralellen met sport. En het is een harde wereld; vergelijkbaar met sport. We willen allemaal Champions League spelen en de prijzen winnen. Maar alleen de echte grote winnaars onderscheiden zich door ook te incasseren en te allen tijde respect te houden voor anderen die beter zijn dan zijzelf. Zonder te wijzen. Dat laatste kost soms vele malen slikken en levert een gebroken ego op, maar uiteindelijk levert het ook grote helden op. Zie Roger. En Sven. Daar kunnen ‘wij van de media’ soms nog best wat van leren.
Ps: uiteraard won Roger ook in twee sets van Kolhschreiber en is hij een stapje dichter bij een nieuwe nummer één positie op de wereldranglijst.
Wieneke van Vucht
Commissioning Editor | Programma ontwikkelaar | Eindredacteur | Informatieve Programma’s BNNVARA
De week van Wieneke van Vucht
-
ΜaandagWat doe je nu de hele dag?
-
DinsdagBreak Free en andere helden
-
WoensdagDe kick off
-
DonderdagBrainstorm over emancipatie
-
VrijdagTopsport en topteams