You better think (think): the War on Talent

Ik zag deze docu vrijdag tijdens het Remember Aretha concert in datzelfde Concertgebouw. Dat maakte de impact nog even wat groter. Nog maar 25 jaar, nog nooit in het buitenland geweest, met een onzekere oogopslag en een interviewer (een bijna even jonge Willem van Kooten aka Joost den Draaijer) die maar niet van wijken wil weten.

En dan die zaal vol witte en zwarte jongeren die zittend loos moeten gaan op de soulbeats, want hee ja, het is wel het Concertgebouw. Elke keer dat de voetjes van de vloer gaan, worden ze gedwongen om weer plaats te nemen in hun stoelen. De beelden zijn daarom hilarisch, maar dwingen vooral ook, inderdaad, diep r.e.s.p.e.c.t af: om Aretha zo hard te zien werken (lees: zweten) en moeiteloos met haar stem te horen knallen van heel hoog tot lekker laag. Wat een toptalent!

Interessant als je alle terugblikken leest, is dat Franklins carrière niet gelijk een steile curve naar boven maakte, maar ook dat niemand betwist dat zij de enige echte Queen of Soul is. Wanneer ben je een talent en hoe bereik je de echte top? Heb je talent of kun je een talent worden; bepaal je dat zelf of kunnen alleen anderen dat; zijn er objectieve criteria voor?

Dit zijn vragen waarmee ik u de komende week bestook, en hopelijk ook wat antwoorden verschaf. In de mediasector is namelijk een ‘War on Talent’ bezig. Iedereen is op zoek naar jong talent die onze sector succesvol in de volgende fase van de digitale transformatie kan brengen. We moeten daarover nadenken, want ook andere sectoren zijn naar precies diezelfde talenten op zoek, en die sectoren hebben vaak diepere zakken…

Mir Wermuth
Programmamanager Media Perspectives

PS: Ook al hou je niet van soulmuziek, alleen al om het tijdsbeeld van de jaren 60 en de ontluikende jeugdcultuur is het echt de moeite waard om de documentaire nog even te checken op NPO Start of bij Beeld en Geluid.