Voorlichters

Als we binnenkomen, staat de hal vol met voorlichters: van het ziekenhuis, van het leger, van het ministerie van Defensie en zo nog een paar. Zeven in totaal. Allemaal willen ze een goed nieuwsverhaal over de prachtige zorg die ze daar bieden. Dat is natuurlijk meteen een probleem: wij willen een goede reportage maken, waar ook uitzicht op een oplossing in zit. Maar dat is niet hetzelfde als de goed nieuwsshow die alle voorlichters om ons heen graag willen zien.
Het is meteen ook de vraag waar Brandpunt+ voor staat: hoe kan je een goede, kritische reportage maken waar een positief element in zit, zonder te eindigen met een feelgood verhaal? Uit onderzoek blijkt dat de nieuwsconsument zich steeds meer afwendt van ‘het nieuws’, omdat dat ‘toch alleen maar ellende is.’ Terwijl in elke situatie, hoe gruwelijk ook, er altijd wel iets van hoop, veerkracht of standvastigheid te vinden is. Misschien hebben veel journalisten – ik ook – te veel gekeken naar alleen het negatieve en als je daar de kijker uiteindelijk mee wegjaagt, dan schiet je ook je doel voorbij.
Een van de oogartsen in het ziekenhuis vertelt dat het moeilijk is om grote stappen te maken in de strijd tegen blindheid, omdat het voor verzekeraars vaak niet interessant genoeg is: de behandelingen zijn vaak te duur, voor te weinig mensen. De voorlichter grijpt meteen in. “Dat is niet de boodschap die wij willen uitstralen,” zegt ze. Maar het is wel een element in het verhaal dat wij gaan vertellen.
Want wij moeten ‘met beide ogen kijken’ en alle aspecten van een verhaal belichten. Negatief en positief. Al is dat nog niet zo eenvoudig. Het is een weg die nieuw is, die we met zijn allen bij Brandpunt+ zijn ingeslagen en die zich ook nog moet vormen. En dat is spannend om aan mee te werken.
Zoals nu, in een gang van een militair ziekenhuis in Washington. Maar eerst al die voorlichters nog uit het shot houden.

Tom Kleijn
Anchor/reporter Brandpunt+

Foto: Hans-Peter van Velthoven