Valencia – Ajax!

Op wedstrijddagen kun je dan ook maar beter geen werkoverleg met mij hebben, laat staan een functioneringsgesprek. Ben dan vaak ongedurig en kortaf. Hoe dat zo ver is gekomen, deze aberratie? Geen idee. Van kinds af aan heeft het Ajax-shirt om de schouders van Johan en Piet, in het avondlicht van het Olympisch Stadion, een magische uitwerking op me gehad.
Maar het zal ook komen omdat ik in Diemen ben opgegroeid, onder de rook van De Meer. Mijn zolderkamer werd ’s avonds verlicht door de stadionlampen, ik viste de ballen uit de sloot bij de training op Voorland en voor één piek kon je een suppoost (voor de mensen geboren na 1995: een steward) omkopen om naar binnen te gaan.
Hoe mooi, hard en vol met spelvreugde en bravoure kan een voetbalclub zich wel niet laten zien? En na jaren van relatieve droogte gewoon weer regelmatig meedoen op het allerhoogste niveau? Ajax bewijst het. Elk decennium weer.

Champions Leagueniveau, het hoogst haalbare. Het went nooit. En da’s goed. Deze norm geldt ook voor ons werk binnen de media. En zeker voor de NPO. De torenhoge ambitie van alle makers en beslissers moet elk jaar, elke maand, elke week, elke dag, elk uur op het allerhoogste niveau worden gericht. Ons werk, publiek of commercieel, het doet ertoe!
We helpen Nederland vormen. En Nederland vormt ons. We informeren en we amuseren. We prikkelen en we ergeren. We kijken achteruit en we kijken vooruit. We kopen en we verkopen. We onderzoeken en we verslaan. We spelen toneel en we zijn echt.
Fake of niet, iedereen vindt er wat van. En dat geldt gelukkig ook voor Ajax. Maar dat is gelukkig altijd waar: ‘Negentig minuten lang, voor onze club uit Amsterdam, gekkenhuis op de tribune, niemand die ons stoppen kan’.
Nu nog de avond halen en hopen dat alle ellende weer snel voorbij is. Lekker, ADO uit komende zondag.

Lucas Goes
Algemeen Directeur PowNed