Opgeruimd staat netjes!
Vrijdagochtend, Terschelling. Om me heen staan een stuk of vijftig collega’s. Voor me, op een hoge kar achter een trekker, staat Guus. Guus’ hart is vol van plastic. En dat hoort daar niet.
Guus’ hart is ook vol van Terschelling. Zonder plastic wel te verstaan. En daarom gaan wij hier vandaag met z’n allen Guus helpen. Ons jaarlijkse Discovery Impact Day is weer een feit.
Guus heeft het niet makkelijk. Aangezien we sinds een tijdje ook veel buitenlandse collega’s op ons kantoor hebben, zal Guus het vandaag in het Engels moeten vertellen. En hij heeft een heel verhaal. Want het is Guus menens. En daar heeft hij groot gelijk in. Vijfentwintig jaar heeft hij in de Rotterdamse haven gewerkt. Olietankers binnen geloodst. Nu is hij gepensioneerd, op Terschelling beland, en ruimt hij het eiland op. Guus is niet van bij de pakken neerzitten. Het is een mooie vent. Eentje waar er wel meer van mogen zijn.
Gebruind van het Terschellings buiten zijn, met twee grote handen en een gezond buikje, staat hij ons te woord vanaf de hoge kar. Zijn trouwe poedel snuffelt wat door onze groep, zij kent het verhaal inmiddels wel. Guus herinnert ons aan de containers die begin dit jaar vanaf een schip zijn gevallen, en er de komende jaren nog voor zullen zorgen dat er iedere dag weer rotzooi aanspoelt op het strand.
De ergste van al die rotzooi is plastic. Iedereen kent het verhaal natuurlijk, maar daarom is het niet minder erg. Met wat hulp aan Engelse woorden vanuit onze groep heeft Guus zijn verhaal weten te vertellen, en zijn we gemotiveerd om aan de slag te gaan. Hij geeft ons nog een wat cryptische tekst mee, die wellicht alleen hij echt begrijpt: “What you don’t see, doesn’t mean that it is not there.” Guus zal het weten, maar vandaag gaan wij opruimen wat we zien liggen.
Een paar minuten later lopen we met z’n vijftigen verspreid over het strand. Vanaf de waterlijn tot aan de duinrand, over de hele breedte. Er is geen ontkomen aan voor het plastic. Voor me zie ik allemaal collega’s, gehuld in een donker winddicht jack, met in de linkerhand een vuilniszak en in de rechter een prikker.
Voor even lijkt het alsof we ons in een scene van Investigation Discovery bevinden, waarbij we op zoek zijn naar sporen van een dader of misschien wel een vermissing. Op zich zijn we ook op zoek naar sporen van daders. Maar daar maken we helaas zelf ook deel van uit. Vier kilometer lang lopen en ruimen we, tot naar het Heartbreak Hotel. Wat een toepasselijke naam.
Het is ongelooflijk wat we in vier kilometer bij elkaar geprikt en opgepakt hebben. Naast vijftig zakken vol plastic zooi, vinden we ook nog lampen, een afstandsbediening, cartridges, balpennen, batterijen en ga zo maar door. Het breekt je hart inderdaad als je beseft dat dit er morgen gewoon weer ligt.
Maar toch. Vandaag hebben wij dit opgeruimd en dat voelt goed. Bovendien is het te gek om te weten dat vandaag in de hele wereld ook onze collega’s zich inzetten voor een goed doel. Making an impact. Ik ben oprecht heel blij dat ik voor een bedrijf werk, dat hier ruimte en tijd voor maakt.
Maandagochtend. De week is weer begonnen. Maar voor we vooruitkijken, denk ik met een goed gevoel nog even terug aan Terschelling, Guus en Impact Day.
Bart ten Tije
VP Creative Pay TV & Global Brands Team EMEA Discovery
De week van Bart ten Tije
-
ΜaandagOpgeruimd staat netjes!
-
DinsdagDenk aan de Matrushka
-
WoensdagVan tv mag je opblijven
-
DonderdagDoe mij een passie
-
VrijdagYorkshire pudding