Magic & Loss (part 1)

Vergeefs.
Die ochtend heb ik in het spinhuis van uitgeverij Pluim gewerkt aan het meest ingewikkelde hoofdstuk van het boek dat ik met darling Hester schrijf. Over kinderlossheid, een oude Japanse auto en de grote oversteek van Vladivostok naar Sakaiminato. Met de puntjes op de i, de komma’s op de juiste plek en de gevoelens helder verwoord, druk ik op een verkeerde knop. Alles verdwenen. Probeer wanhopig de wandaad terug te draaien.

Vergeefs.
Als ware het een prelude, meldt zich de volgende dag een niet aflatende hoestbui met loopneus. Sluit mezelf op met zakdoeken, stoombaden, fruit en pillen in de hoop dat het overgaat.

Vergeefs.
Weer wat later is daar het woord van het jaar: coronacrisis. Persconferenties, King’s Speech, land op slot, hamsterwoede, zorgapplaus, leger paraat. Veenbrand die snel zal doven, denk ik stiekem.

Vergeefs.
Groot verlies van een hoofdstuk in een boek versus Het Echt Heel Erg Grote Verlies. Het stille verdriet om verloren dierbaren, inkomen, hoop, vrijheid en vertrouwen. De angst regeert.

Vergeefs.
Want we staan op. We bezweren de crisis. We putten moed. Je ruikt het, je voelt het. Het wordt zelfs beter dan ooit. Waar winst eens heilig was, wint verlies aan waarde. Zoals Lou Reed zingt in Magic & Loss: ‘We pass through the fire to the light’.

Terecht.

Dirk Jan Roeleven
Documentairemaker/eindredacteur/schrijver