Carolina in my mind

Helaas vergeten deze show uit mijn agenda te halen, AFAS Live is nog potdicht. Wel veel nieuwe muziek vandaag dus, maar morgen geen James Taylor, jammer.

De laatste pre-corona shows die ik zag, waren Big Thief in Paradiso en Tones and I in de Melkweg. Het weekeinde daarop zou ik naar Happy Mondays gaan. Niet omdat dat nou zo’n geweldige live band is, maar ach, leek me leuk om weer eens ‘Step On’ mee te galmen en me vrolijk te maken over zanger Shaun Ryder en niet te vergeten Bez, de ‘danser’ van de band. Kijk vooral de film 24hour Party People, mocht je je afvragen waarover ik het heb. Heerlijke film over de alternatieve muziekscene in de UK jaren ‘90. 

Ook op de drie nieuwe data die daarna volgden ging het optreden niet door. Geen Happy Mondays, geen dansende Bez, jammer. Heb na deze definitieve afzegging ook maar weer eens in mijn Ticketmaster- en Ticketmatic-accounts gekeken. Die accounts blijken intussen verkapte spaarrekeningen te zijn geworden. Natuurlijk hebben we bij tijd en wijle nog wel een paar live shows kunnen bekijken, maar veel waren het er niet in Nederland. Heb me thuis verder ook best vermaakt met streaming shows van onder andere Dua Lipa, Tame Impala en Billie Eilish, maar ja, uiteindelijk zit je naar een scherm op schoot te kijken.

Was al bijna vergeten dat ik zelfs kaarten voor ABBA heb gekocht, in juni in Londen. Vooral als goed excuus om naar Londen te kunnen gaan. Ok, ik hou ook van ABBA. Die Abbatars zullen zelf niet afzeggen. Bovendien ben ik ook oprecht benieuwd hoe en of een show met 3D-avatars werkt. Knap hoe team ABBA dit hele project heeft opgezet en ook met hun nieuwe muziek het streaming-tijdperk omarmd hebben. 

Ik luister beroepsmatig naar zoveel nieuwe muziek, dat als ik wil ontspannen vaak juist muziek aanslinger die ik al ken. Dat laatste doen de meeste mensen: luisteren naar muziek die ze al kennen. Muziek is in repetitief gebruik kennelijk interessanter dan bijvoorbeeld boeken, series en films zijn. Die kijk/lees je meestal maar eenmaal. Naar het schijnt, blijven vele boeken ongelezen in de kast staan. Muziek die bevalt, haalt repetitieve aantallen, en blijft dat doen. 

In 2008 ging de show van James Taylor in de AFAS Live (toen HMH) overigens wel door. In die tijd werkte ik bij Universal. We hadden het ‘Hear Music’ label van Starbucks in ons pakket. Nieuwe albums van Joni Mitchell en Paul McCartney waren er ook al op verschenen. In Nederland had de koffieketen toen nog nauwelijks voet aan de grond en werden deze albums nog op de traditionele wijze uitgebracht. Prima hoor, mocht hierdoor bijvoorbeeld naar de Olympia in Parijs afreizen om bij de soundcheck en show van Paul McCartney te zijn: “Hello I’m Paul, who are you?”

Het leek in die tijd een goed idee om bij teruglopende cd-verkopen dan maar het product naar de mensen te brengen in een ambiance waarin ze hopelijk ontvankelijk zouden zijn voor een impulsaankoop: ‘Twee Latte macchiato en het album van James Taylor graag!’  Zoiets. Die strategie bleek een kort leven beschoren. Ik was het zelf al bijna vergeten.

Maar dat optreden ben ik allerminst vergeten. Er was een pauze, zodat de meester even op adem kon komen. Tot onze verrassing werden collega Astrid en ik opgehaald door de tourmanager van James Taylor. Deze stond ons onder het TL-buizenlicht backstage vriendelijk glimlachend op te wachten. Of althans, natuurlijk stond hij niet op ons persoonlijk te wachten, maar op twee Lage Landers die zijn vragen over de politieke situatie in Nederland zouden kunnen beantwoorden. Tijdens zijn show had hij al enkele malen flink afgegeven op de destijds zittende Bush Administration, dus helemaal onverwacht waren zijn interesses misschien niet. Geen enkele vraag over hoe het met zijn album ging. 

Nadat er twee keer op de deur was geklopt dat hij echt weer aan de slag moest, kregen we een handdruk en welgemeende dank voor de geboden ‘perspectives’. Wij zaten nog nauwelijks op onze stoel en hij zette in: ‘In my mind I’m gone to Carolina, Can’t you see the sunshine, Now can’t you just feel the moonshine?’

Ja, dat lied, dat beeld, die stem. Hopelijk komt er nog een inhaalkans. We kunnen zeker geen vouchers krijgen om afgelopen twee jaar integraal in te halen he? Jammer. Goed weekeinde!

Wilbert Mutsaers
Head of Spotify Benelux