Article header image
Article header image

Filmmaker Heddy Honigmann (70) overleden

Honigmann heeft tientallen speelfilms en documentaires gemaakt. Ze won tweemaal een Gouden Kalf voor haar documentaires: in 2000 voor Crazy en in 2006 voor de film Forever. Andere titels zijn Metaal en Melancholie, O Amor Natural, Het Ondergronds Orkest, Hersenschimmen en Tot Ziens.

Honigmann werd in 1951 geboren in de Peruaanse hoofdstad Lima. Ze had een Poolse moeder en Oostenrijkse vader. Als tiener hield ze al veel van films. “Al mijn zakgeld ging naar de bioscoop”, zei ze in 2013 op het IDFA, toen ze van dat documentairefestival de Living Legend Award ontving. “Ik zag alles: oorlogsfilms, horror… Later begon ik de weinige filmhuizen in Lima te bezoeken. Sommige films raakten me zo diep dat ze binnen in mij een revolutie veroorzaakten.”

Honigmann studeerde filmwetenschappen in Rome en vestigde zich eind jaren 70 in Nederland. Ze trouwde met filmmaker Frans van der Staak, met wie ze een zoon kreeg en van wie ze later scheidde.

Retrospectieven
In 2016 kreeg ze de Prins Bernhard Cultuurfondsprijs. Maar ook internationaal was de erkenning voor haar werk groot. Niet alleen kreeg ze internationale prijzen, onder meer het Museum of Modern Art (MoMA) in New York en het Pompidou in Parijs organiseerden retrospectieven.

Ondanks haar ziektes en de moeheid die het gevolg was van MS, bleef ze werken. Vorig jaar kwam Honigmanns laatste film uit: No hay camino, waarvoor ze terugging naar Peru en mensen uit eerdere documentaires en naasten aan het woord kwamen. Dat het haar afscheidsfilm werd, was niet de bedoeling. Ze was al met een volgend project bezig, een film over daklozen.

Ze had geen zin om bij haar ziektes te blijven stilstaan, vertelde ze vorig jaar aan Trouw. “Hoe minder ik nadenk over de dood, hoe langer ik zal leven. Dat geloof ik echt.”

In 2021 was Honigmann te gast bij Kunststof op NPO Radio 1:

Bron: NOS/BM

Bericht delen
Article header image
Article header image

“Een serie van nu voor de tieners van nu”

“Normaal gesproken ontwikkelen wij programma’s en gaan we die pitchen. Maar in dit geval is dat heel anders gelopen. Ik ben goed bevriend met twee Belgische producenten en ik stond met hen in de kroeg toen ze me vertelden dat ze met een nieuwe jeugdserie bezig waren. Ik vond hun idee zo leuk dat ik de volgende dag meteen netmanager Suzanne Kunzeler heb gemaild. Een week daarna zat ik aan tafel en twee weken later was het beklonken.”

#forever draait om Sal, Dex, Noa en Bloem, vier vrienden met uiteenlopende achtergronden die vastberaden zijn om forever bij elkaar te blijven. Maar is hun vriendschap opgewassen tegen de veranderingen die hun puberlevens doormaken? Het viertal groeit op in dezelfde buurt. Dex is de jongen uit de flat die constant overhoop ligt met zichzelf en met zijn stiefvader. Bloem is de ruimdenkende dochter uit het ogenschijnlijk ideale gezin. Sal leeft in een haat-liefde-verhouding met zijn Marokkaanse roots en Noa heeft te dealen met een moeder die meer oog lijkt te hebben voor de wereldproblematiek, dan voor haar dochter.

Vlogcamera’s
Stepping Stone maakte nog niet eerder kinderprogramma’s en springt met #forever in het gat dat bij NPO Zapp valt als er geen afleveringen van Brugklas worden uitgezonden. Jasper: “Deze serie zit een beetje in dezelfde hoek. Het is alleen een soap, geen scripted reality. Maar we gebruiken wel allerlei leuke moderne elementen. Zo appen de hoofdpersonen elkaar voortdurend en dat zie je ook in beeld. Ze filmen elkaar met vlogcamera’s en ook dat zie je terug. Daarmee is het een serie van nu voor de tieners van nu geworden.”

Jaspers eigen dochter vormde een belangrijke inspiratiebron voor dit project. “Zij is nu negen en ik merk dat ze in de leeftijd komt waarop ze ook naar Brugklas en SpangaS gaat kijken. Ik vind het mooi om te zien hoe ze daar in opgaat. Daarom leek het me zo leuk om ook zo’n jeugdserie te maken. Kindertelevisie is nu eenmaal een heel charmant genre. Er zit veel minder druk op dan bij ‘grote- mensen-tv’.  Over de prime time-programma’s wordt ongelooflijk veel geschreven. Als iets mislukt, krijg je veel voor je kiezen. Kindertelevisie heeft een beetje z’n eigen wereldje en dat is fijn.”

Shot-tegenshot
Voor de Nederlandse versie van de serie werden alle scripts opnieuw geschreven. “De basis is hetzelfde: vier vrienden met uiteenlopende achtergronden die bij elkaar in de wijk wonen. Maar de verhaallijnen verschillen wel. Sommige onderwerpen zijn hier minder relevant en sommige discussies worden in België anders gevoerd dan hier. Het zijn subtiele verschillen, die maken dat de series toch echt anders zijn als je ze naast elkaar legt. Daar komt bij dat wij het wat meer drama-achtig hebben gedraaid, in België is het iets meer reality. Wij hebben het wat strakker gefilmd en meer gedecoupeerd, wat meer shot-tegenshot. In Vlaanderen maken ze gebruik van bodycams, dat doen wij niet. Dat zijn keuzes die we samen met de regisseur hebben gemaakt. Als je een soap maakt, moet je ook een beetje de principes van drama aanhouden.”

In drama en soap worden dialogen altijd volledig uitgeschreven. Dat is bij deze serie juist niet gedaan om zoveel mogelijk ruimte te laten voor improvisatie. Voor de producent was het een uitdaging om een jonge cast te vinden die op deze manier kon werken. Jasper: “Er is een enorm aanbod aan leuke en goede jonge acteurs. Het lastige was dat ze een lange periode beschikbaar moesten zijn en bijvoorbeeld niet naar school konden. Voor een deel hebben we daarom jongeren van achttien of ouder gecast die vijftien lijken. Het lastigst was eigenlijk om een jonge Marokkaanse acteur te vinden. Dat aanbod is minder groot. Maar uiteindelijk hebben we met Yassine Kji een hele leuke gevonden. Ik denk dat hij heel populair gaat worden. Hij had nog niet zoveel ervaring met acteren. Voor hem hebben we een dramacoach ingezet. De anderen hadden al wat meer ervaring, bijvoorbeeld omdat ze op de toneelschool zitten.”

Instagram
“Bijzonder is ook Davy, een jonge van dertien die één van de broertjes van ons viertal speelt. Ik vind hem echt een ontdekking, hij is zó goed. Hij heeft in de serie een eigen dramaserie op Instagram. We hebben met hem 24 afleveringen van één minuut gemaakt waarin hij een hele eigen verhaallijn heeft, buiten de serie om. Hij heeft een folderwijk en ontmoet op z’n route een meisje waar hij contact mee probeert te krijgen. Een klein spannend verhaaltje, Insta-only. Volgens mij is dit de eerste Nederlandse dramaserie die voor Instagram wordt gemaakt. Dat was overigens nog niet gemakkelijk, ga maar eens een verhaal van een minuut, inclusief cliffhanger, bedenken… De filmpjes worden vanaf 20 februari twee keer per week geüpload, op dinsdag en vrijdag. En we zijn natuurlijk ook op alle andere platformen aanwezig. De week voor de première komen er al vijf speciale afleveringen van drie minuten online, er is behind de scenes-materiaal en er is een trailer die we online delen. Deze doelgroep bereik je via online media nu eenmaal het beste.”

Omroep:  AVROTROS
Producent:  Jasper van der Schalie (Stepping Stone)
Regie: Jan Pool, Timon Moll, David Cocheret
Naar idee van: Schema Producties
Scenario: Arnout Vallenduuk (Schema Producties)
Hoofd producties: Marlies van Amerongen
Productieleider: Mandy Metten
Assistent productieleider: Diana van Wegen
Eindredactie: Timon Moll
Camera: Peter Ranzijn, Martijn van Kalkhoven
Montage: Melle Broekmans, Serge Huguenin
Geluid: Gerard Verwiel
Hoofdcast: Manouk Pluis, Selin Akkulak, Koen van der Molen, Yassine Kji
Faciliteiten: Facility House
Lengte: 10’
Aantal afleveringen: 70
Website: www.steppingstone.nl (voor promo) &  www.zapp.nl/forever
Lengte promo: 59”
Première: 19 februari
Tekst: Simone Lensink

Bericht delen