Wie het Hollandse kloppende hart van Amazon Prime Video samen op de werkvloer tegenkomt, kan zomaar getuige zijn van een bijzonder tafereel. Het gebeurt namelijk nog af en toe dat Kaja Wolffers en Jacomien Nijhof zij-aan-zij brainstormen over een nieuwe Original, dan plots even stilstaan, elkaar aankijken, lachen en bijna in koor zeggen: ‘Zijn we dit echt aan het doen? Ja, hè?’
Zie hier: het kleine geluk dat komt kijken bij het opzetten van een zogeheten ‘server’ als Prime Video in een nieuw land. Zoals Nederland ook is. De streamer is pas sinds 2020 op onze grond actief. En toen Wolffers en Nijhof vorig voorjaar aan boord kwamen, lag er een nagenoeg blanco schrijfvel voor hun neus.
Ruud Gullit
Hij zorgt dat er voor alle abonnees in de Benelux een uitgebalanceerde collectie films en series klaarstaat, zij beslist voor Nederland welke Originals worden gemaakt worden. En dat is allesbehalve één-druk-op-de-knop-werk. Sterker nog: daar gaat vaak minstens een jaar overheen. Langzaamaan rollen de eerste lokale titels van de band. En toeval of niet, als BM bij Amazon op bezoek is, viert de streamer de lancering van Ruud Gullit en de Mysteries van het Oude Egypte, een reisserie waarin de stervoetballer tussen de piramides, tombes en sfinxen dribbelt.
Wolffers: “Het is natuurlijk waanzinnig als iemand van wie je het niet verwacht met zo’n te gek verhaal komt. Dat maakt dit een heel bijzonder project.”
Nijhof knikt instemmend en benadrukt nog maar eens waarom unieke, verrassende content zo essentieel is. “Als ik door Amsterdam rijd, zie ik op billboards langs de weg de ene na de andere streamer ‘omflippen’. We moeten dus echt met een aanbod komen dat daar weer bovenuit steekt. Dat is voor de kijker geweldig, maar ook voor ons: het daagt ontzettend uit.”
“Als dit werk exacte wetenschap was,
maakte iedereen alleen maar successen”
Kunnen jullie die kijker een beetje peilen?
Wolffers: “Ik ben iedere dag opnieuw obsessief aan het kijken wat onze klanten waarderen, wat ze leuk vinden en wat niet. Op onze schermen kunnen we aan de hand van statistieken goed zien wat aanslaat. En aan de hand daarvan probeer ik weer content te vinden waar ze van houden of gáán houden.”
En wat als iets flopt?
“Soms probeer je iets uit wat niet blijkt te werken. Tsja, dat doet écht pijn. Ik kan daar, zeker toen ik nog produceerde, ziek van zijn. Maar het werkt ook stimulerend, want het motiveert nog meer om verder dan de gebaande paden te denken. En daarnaast weet ik ook: als dit werk exacte wetenschap was, maakte iedereen alleen maar successen.”
Verrassingen
Wolffers stipt daarmee – zeker in dit werkveld – indirect iets interessants aan: de gemiddelde Nederlander bestaat niet. En zeker niet als het om smaak gaat. Zo kan het zomaar zijn dat de ene serie met veel potentie faalt, en dat dat ene experiment de wereld over gaat. “Ik hou van zulke verrassingen”, legt Nijhof uit. “Iedereen haalt altijd Squid Game aan, maar dat is niet voor niks. Het toont nog maar eens aan dat je niet alles kunt voorspellen. Of de serie Dahmer! Ik dacht: de wereld is al donker genoeg, hebben mensen hier écht behoefte aan? Ja dus.”
Jacomien, voordat Amazon een eigen titel lanceert, bepaal jij of ‘ie überhaupt gemaakt wordt. Hoe doe je dat?
“Soms bedenk ik zelf iets, maar ik word ook veel getipt of overladen met ideeën via de mail. Als ik een voorstel leuk vind, nodig ik de bedenker uit om het verhaal te vertellen. Zo kan ik voelen waarom iemand iets wil maken. Als hij of zij vanuit een intrinsieke drive uitlegt, echt een band met het onderwerp heeft, dan merk ik dat meteen. Dat maakt een project sterk.”
Moet je vaak mensen teleurstellen?
“Het gebeurt weleens dat ik van iemand die ik niet ken een mail krijg met daarin vijftien pitches. En dat zo iemand dan na twee reactieloze weken een reminder stuurt en vraagt waarom ‘ie nog niks gehoord heeft. Vaak geef ik dan als antwoord: ‘Zeg me welk verhaal het ultieme is, welke mag ik écht niet missen?’ Dat zal ik dan lezen.”
“Ik heb altijd het idee dat je af en
toe ‘nee’ tegen The Beatles zegt
en achteraf denkt: o ja, die had ik
eigenlijk toch even moeten zien…”
En als er tussen die andere veertien die je niet leest het plot voor de nieuwe Lord of the Rings of Breaking Bad zit?
“Dat is dan heel jammer. Maar ik heb altijd het idee dat je af en toe ‘nee’ tegen The Beatles zegt en achteraf denkt: o ja, die had ik eigenlijk toch even moeten zien…”
Vetste serie ooit
Uiteindelijk heeft iedereen zijn eigen ‘Beatle’. Netflix nu dus met onder anderen Dahmer, HBO met Succession, Disney pronkt met alle Star Wars-zijpaden en Prime Video liet recent nog zijn mooiste veren zien met Rings of Power, de spin-off van Lord of the Rings. Wolffers daarover: “Ik heb af en toe de tv op pauze gezet om het beeld even goed in me op te laten nemen. Ik vond het zó mooi, zó rijk. Het is misschien wel de vetste serie ooit gemaakt.”
Het is ook de duurste ooit, één aflevering kostte ongeveer 58 miljoen dollar.
“En ik ben ontzettend trots om voor een bedrijf te werken dat zijn klanten dit kan bieden. Dat is te gek. Het gaat me ook niet om de bedragen erachter, het gaat om de fantastische ervaring die de kijker thuis op de bank eraan overhoudt. En als ik daarbij nog een advies mag geven: kies dan voor het grootste scherm dat je kunt vinden.”
En kijken jullie ook weleens een streamdeurtje verder?
Nijhof: “O, absoluut. Ik hou ontzettend van film, tv, alles eigenlijk. Anders zat ik ook niet in dit vak. Af en toe kan ik maar moeilijk stoppen en kijk ik zo tot vier uur ‘s nachts. Maar het wordt steeds lastiger bijblijven. Soms kijk ik van de een maar een paar afleveringen, omdat ik dat andere dan ook nog graag wil zien…”
Weggelopen
Wat was jullie laatste binge?
Wolffers: “The Bear van Disney+ vond ik heel vernieuwend en te gek. Het is bijzonder hoe een relatief kleine serie je zo vast kan grijpen en echt anders is. Die had ook bij ons gemogen, hoor!”
Jacomien?
“Ik noemde hem net al even: Dahmer, op Netflix dus. Samen met mijn zoon. Maar die raad ik je niet aan om te bingen. Hij zei: ‘Mam, dit kan best’, maar ik ben heel vaak even weggelopen.”
Lukt het jullie nog zonder beroepsdeformatie naar een serie of film kijken?
Wolffers: “In series kan ik soms zo opgaan dat ik vergeet dat ik ze ooit zelf gemaakt heb of voor een bedrijf werk dat dat doet. Bij films is het anders. Die hebben vaak een duidelijke structuur. Dan weet ik gewoon waar we ongeveer in het verhaal zitten en wat waarschijnlijk de volgende twist in het plot zal zijn. Ik kan een heel actieve film kijken, maar in zo’n geval tóch in slaap vallen.”
Nijhof: “Ik vergelijk mijn kijkgedrag met het halen van je rijbewijs. Als je dat net hebt, ben je de hele tijd overal heel aandachtig mee bezig: de spiegels, schakelen, remmen. Op een gegeven moment bereik je het punt dat je wegrijdt en eigenlijk vergeet wat je onderweg doet. Als tv-kijker analyseer ik zonder dat ik het eigenlijk doorheb. Als ik iets ‘uit’ heb, kan ik dus meteen zeggen wat ik goed en minder goed vond. Dat krijg je waarschijnlijk als je dit werk al ruim twintig jaar doet. Mijn zoon stuurt me de kamer uit als ik dat tijdens het kijken zou doen, hoor. Dan zit ik zijn plezier te vergallen.”
“Ik vergelijk mijn kijkgedrag
met het halen van je rijbewijs”
Je loopt voor zijn schilderij langs.
“Precies! Nee, dat heb ik afgeleerd.”
Samenwerken
Dit verhaal startte er al mee: het zijn die enorme collecties schilderijen (lees: films en series) waarmee de streamingdienst de kijker hoopt te verleiden. Nijhof: “Je hoopt dat ze verliefd op je worden. Dat is het doel.” Een grote meevaller: de ervaring leert inmiddels dat het in elk huishouden niet bij één abonnement blijft. Stapelen kan én gebeurt massaal. Maar stel: je hebt nog helemaal niks, waarom zou je dan voor Prime Video kiezen? Wolffers: “Om twee redenen. € 2,99 is een heel schappelijke prijs. En: het aanbod is bijzonder rijk en divers, echt voor iedereen zit er iets tussen. Dat is een kracht.”
Jacomien, je stipte het al aan: de ene grote productie volgt de ander op. Is het een grillig landschap om in actief te zijn?
“Niet per se grillig. Het aanbod is groot, ja, maar de kijktijd stijgt ook. De vraag blijft groeien en de kijker is nog niet verzadigd.”
Wolffers: “In Nederland is lange tijd een sterk gevoel van druk geweest. Als je als industrie een heleboel kleine dingetjes maakt, kan het soms ook de moeite zijn om samen te werken en naar grotere dingen toe te gaan. Daar is nog veel te winnen op film-, maar ook seriegebied. Ik zou het mooi vinden als we meer leren delen daarin. Meer publiek-privaat, maar misschien ook privaat-privaat.”
Inspirerend
Zou je met een concurrent als Disney+ kunnen samenwerken?
“In principe met iedereen. Er staat veel Disney-content tussen ons aanbod.”
Een Amazon Prime Video-Disney+ Original…
Nijhof: “Ik vind dat geen gekke gedachte, hoor. Het is juist heel inspirerend. Wij gaan open het landschap in en kijken waar voor beide partijen de synergie zit en hoe de kijker daarvan zou kunnen profiteren. Dat is alleen maar leuk om te onderzoeken. Zodra je defensief in deze wereld stapt, stap je er verkeerd in.”
Met de intrede van alle streamers is de Nederlandse film- en seriewereld veranderd. Van de jarenlange hunkering naar een grotere rol op het wereldtoneel is nog steeds sprake, dat laait af en toe weer op. Denemarken is, met het dwingende Nordic Noir, al jaren hoofdrolspeler. Ook Korea mengt zich steeds meer, en niet alleen dankzij Squid Game. Maar zitten we als Holland tegen onze eigen fictie-lente aan?
Nijhof is overtuigd: “Ja, dat denk ik wel. Ik vind dat echt.” Ze constateert dat de laatste jaren hard gebouwd is om de kwaliteit omhoog te krijgen. “Dat zie je terug aan al die titels van de laatste maanden, iedereen heeft het erover. Het Gouden Uur, Rampvlucht, Het Jaar van Fortuyn: stuk voor stuk sterke titels van eigen bodem. Je ziet, als we dichtbij onze gemeenschappelijke geschiedenis blijven, blijkt dat we series kunnen maken waar mensen massaal naar kijken. Dat is echt een verschil met pak ‘m beet vijf jaar geleden. En het komt doordat we scherpere keuzes maken en zorgen dat de budgetten beter op orde komen.”
“Waarom zouden wij niet met
de NPO kunnen optrekken?”
Zijn we nog jaloers op Scandinavië?
Wolffers: “Wat je daar dus meer ziet, is die publiek-private samenwerking. Dat maakt je industrie duidelijk sterker. Waarom zouden wij niet met de NPO kunnen optrekken? Daar zijn nog stappen te zetten, al zie je de ‘groene sporen’ wel voorzichtig verschijnen.”
Stoofschotel
Welke Nederlandse Amazon Originals moeten we vooral in de smiezen houden?
Nijhof: “16 december lanceren we onze eerste fictietitel: de serie Modern Love. Dat zijn zes afleveringen van liefdesverhalen gebaseerd op columns in de New York Times en uitgekozen als basis voor verhalen in en rondom Amsterdam. Daar ben ik enorm trots op. Later brengen we nog LOL Nederland uit. Hierin sluiten we tien topcomedians een middag op met één opdracht: maak elkaar aan het lachen. Wie het laatst niet lacht wint. Ook dáár verwacht ik veel van. Duitsland kreeg voor hun versie een Emmy-nominatie.”
En die eigen Breaking Bad? Ligt die al op de plank?
“Die ligt niet alleen op de plank, hij wordt gemaakt! Het is een project van Achmed Akkabi, waarmee we eerder dit jaar een exclusief driejarig contract sloten. Maar voordat je het kunt zien, is nog wel wat geduld nodig. Dit is echt een stoofschotel, die moet even staan.”
Bron: BM
Foto’s: Roland J. Reinders
De producties van Scenery zijn wereldreizigers en overstijgen de Nederlandse markt. Titels zijn (vanaf het najaar) te streamen op Netflix, Amazon Prime, en Apple TV+. Dat klinkt misschien vooral als een leuk opschepmomentje op feesten en partijen, maar het is een serieuze zaak voor het duo dat aan het roer staat. Oprichter Isidoor Roebers (31) en partner Lea Fels (36) vertellen hoe Totem Media tijdens de pandemie ontwaakte als Scenery, hoe het werkt als een bedrijf intrinsiek internationaal gefocust is en wat ze toch met Disney hebben. Carmen Felix ging in gesprek met het tweetal.
