London Calling: Brits voorbeeld voor kleindenkers
Overheden houden zich graag bezig met mediabeleid. Ieder nieuw kabinet wil iets met dit onderwerp, dat immers altijd wel in het middelpunt van de belangstelling staat.
Opvallend is dat in Nederland op dit terrein weinig naar de toekomst wordt gekeken: via een woud van commissies blikt men vooral terug op wat in het verleden allemaal mis zou zijn gegaan. En als iets van enige importantie moet worden beslist, zoals de investeringsverplichting van streamers, komt er een resultaat uit dat op zijn zachtst gezegd mager kan worden genoemd.
Hoe anders gaat dat in het Verenigd Koninkrijk. De creatieve sector heeft daar de laatste twintig jaar een ongekende groei doorgemaakt. Het begon met de Communications Act in 2003, die onder andere regelde dat intellectuele eigendomsrechten bij de bedenkers en de makers van audiovisuele producties moeten blijven liggen. Dit, in combinatie met de investeringsdrang van meerdere broadcasters, leidde tot een ongekende hausse in audiovisuele contentproductie.
Ook op digitaal creatief terrein was het overheidsbeleid stimulerend en succesvol. Shoreditch, tien jaar terug nog een verwaarloosd gebied in het oostelijke deel van Londen, werd op basis van een lange termijnvisie van de overheid als hub ontwikkeld en trok veel creatieve, digitale bedrijven aan. De wijk bruist nu net als het aloude televisiebolwerk Soho.
Het kabinet Sunak
pakt de draad weer op
Het kabinet Johnson week af van dit stimulerende beleid en koos een ultraconservatieve, politiek beladen koers. Johnson wilde de BBC substantieel korten en Channel 4 verkopen. Merkwaardig, want het zijn juist deze twee organisaties die veel geld in de Britse creatieve sector pompen. Met het vallen van dit kabinet werden gelukkig ook deze initiatieven bij de vuilnisbak gezet en konden zowel de BBC als Channel 4 zich weer gaan richten op datgene waar ze goed in zijn: creatieve, hoogstaande programmering ontwikkelen samen met de zeer succesvolle onafhankelijke productiesector.
Het kabinet Sunak pakt dit jaar de draad weer op en gaat stevig investeren in de Britse creatieve sector. Sunak komt met een nieuw ‘moonshot’ doel, de groei van de Britse creatieve sector met vijftig miljard pond. Het programma zou tot 2030 een miljoen banen moeten scheppen in de Britse creatieve sector. De oude traditie om groot te denken wordt weer opgepakt. Interessant is dat deze ontwikkeling breed wordt gedragen en zowel door Tories als Labour wordt gesteund. Geen politieke middelmaat hier, de Britse creatieve sector is inmiddels de tweede van de wereld.
Nederland kan daar een puntje aan zuigen. Onze audiovisuele sector werd alweer een kwart eeuw terug op de kaart gezet door grootse ondernemers als John de Mol en Joop van den Ende. In hun kielzog kwam een zeer succesvolle creatieve sector tot stand. De Nederlandse overheid slaagt er maar niet in om deze uitgangspositie via concreet stimulerend beleid een boost te geven. Wij kijken achterom en niet vooruit, komen met een slappe investeringsverplichting voor streamers en hebben geen enkel gevoel voor de ‘big picture’. We zijn kleindenkers geworden.
Oege Boonstra
Oege Boonstra is internationaal media consultant en founding partner van management adviesbureau 3Rivers
