Wie de eeuwige jeugd heeft, heeft een mooie aftiteling

Dat begint al vroeg met die talenten in deze Dutch Media Week. Om 9.00 uur is daar dé ochtendgymnastiek van Leila Roch onder het genot van een kopchjun koffie, zoals Swiebertje het zou zeggen. Een mindspa van muziek met een goed gesprek. Heeeeeerlijk. Zo heerlijk dat het debat met vijf hoofdredacteuren van kranten als de 100-jarige Volkskrant, de vitale NRC, de trouwste Trouw, het weekblad dat Elseviers Weekblad was maar nu EW moet heten en de bijna 150-jarige Gooi en Eemlander er als een louterend ochtendbroodje in ging.

Dit alles onder leiding van de beste burgervader, met een respectvol persportfolio van hier tot ver voorbij Tokio, Pieter Broertjes. Scherp als een mes leidde hij de discussie rondom de kracht van de dagbladpers. Centrale vraag was of de krant zou voortbestaan. Daar was geen dan weer geen discussie over. Dat zou de krant, zo klonk de unanieme mening.

Niemand zit te wachten op nieuwe tekst in oude kranten. Zolang je maar de jeugd hebt om te veranderen in de geest van de tijd. Die jeugd was gister in grote getale aanwezig in onze kleurige glazen feesttent der media. Er werd druk gefastdate op zoek naar de leukste stage en stagiaire in de wilde wereld van de media. Daarna werden de stagiaires die reeds hun vuur uit de sloffen liepen bij de verschillende mediabedrijven, van omroepen tot productiebedrijven,getrakteerd op een rondje inspiratie bij de Gooische Brink.

Ondertussen stond andere jeugd hun programma formats te pitchen bij de top der toppen van de omroepen, Frans Klein, Paul Römer en Peter van der Vorst. Ook hier bleek het talent allesbehalve schaars. Drie formats werden door die top der toppen vorstelijk omarmd en zullen verder worden uitgewerkt tot prime time kijkhits…

Wie zegt toch steeds dat die jeugd niet wil deugen. Sterker, talent Anne van der Velden van BNNVARA werd uitgeroepen tot BMY Mediatalent van het Jaar 2021. Staande ovatie, traan van de familie en eeuwige roem. De jeugd deugt. Helemaal als die eeuwig is. Dat kwam naar voren tijdens de onthulling van de Mediadiamant voor de cameraman der cameramannen, Ivo Palmen. Ongekende hoeveelheid palmares in de vorm van prachtige programma’s.

Nog ongekender is zijn  bescheidenheid. Hij vond het juist fijn zich achter zijn lens te kunnen verschuilen en dan kan je maar beter je stinkende best doen. Maar wel steeds stinkende best met zijn tijd meegaand. Met het laatste Eurovisiesongfestival op zijn CV. Kom daar maar eens om. Het altijd jeugdige beyond talent, Beeld en Geluid Wall of Fame-fenomeen Bob Rooyens, had de eer om de eerste Rooyens Rede te mogen uitspreken. Best logisch gezien zijn werk en niet minder belangrijk, zijn achternaam.

Er luisterde een hele groep van eeuwig jeugdigen die de plekken achter de schermen aangrijpen om hen die op het scherm zijn te laten floreren. Dat vergeten wij vaak. Ook omdat de aftiteling met die knoepend harde werkers is afgeschaft. Ja, het sponsorend modehuis van de te krappe spijkerbroek, maar geen naam te vinden van de werkers van gene zijde. Je geeft het publiek dan vanzelf het idee dat het allemaal vanzelf gaat, die ontelbare kunstig gemaakte tot in detail belichte, in passend decor, met het beste geluid, shots.

Ik heb een verrassing voor de niet-aftitelingkijker. Dat is niet zo. Deze Dutch Media Week dag liet gelukkig zien dat er een goede dosis talentvolle jeugd voor ons vak is en dus ook daar een toekomst. Maar dat ook de eeuwig jeugdigen, begonnen als talent, niet alleen een toekomst hebben, maar die toekomst ook nog steeds mee helpen maken. Dat is nog eens een reden voor een mooie aftiteling.

Eppo van Nispen tot Sevenaer
Algemeen directeur Beeld en Geluid