Erland Galjaard
2018 - week 51

Team

Toen ik werd gevraagd deze dagelijkse column te schrijven, vroeg ik mij oprecht af wat ik te melden had. Ik weet, dat dachten sommige van u wellicht altijd al, maar ik vond dat mijn werkeloze status wel degelijk reden was om te twijfelen.

Want zóveel maak ik nu niet mee wat interessant is voor vakbroeders. Het kan zijn dat er grote interesse is voor de muziek die mijn goede vriend en muziekpartner Ronald Molendijk en ik maken en draaien tijdens onze talloze leuke optredens in clubs en festivals in binnen- en buitenland, maar ik neem geen risico.

En dus gaat deze column op dag 3 wederom over mediazaken. Of liever: mediamensen. Hele goede en dierbare zelfs. Echte vakmensen en zelfs idioten. Het programmateam van RTL. En ja, dat is het beste programmateam van de Nederlandse televisie.

Als je zolang dagelijks met elkaar werkt, zo nauw verbonden ook bent door de gedeelde liefde voor de materie, en bovendien al die uuuuuren, llaaaaange dagen, weken en jaren met elkaar maakt, dan kun je je voorstellen dat afscheid nemen pijn doet. Je werkt namelijk zeer intensief samen aan iets wat de grote wereld straks mag zien, beoordelen, bewonderen en bekritiseren. En dat gebeurt bij grote zenders, en hoe.

Toch was er altijd de veiligheid van het team. Een klein, hecht groepje mensen, gewend aan meningen van buitenaf, het beoordelen van nieuwe ideeën, en zich bewust van de macht en onmacht die je hebt als maker, zender, platform. Niemand binnen dat team liet zich ooit gek maken, wat er ook gebeurde of werd gezegd.

Juist dat gaf de autonomie aan van creativiteit en de wil om te vernieuwen: je laat je niet tegenhouden of ontmoedigen. Het kan en moet altijd beter, verder, mooier, liever, urgenter, actueler, persoonlijker, relevanter en vooral nog meer des RTL’s. Je onderscheiden is van groot belang in een zo competitieve wereld waarin inmiddels de wereld het speelveld is. Google, Amazon, Netflix, niemand wacht op je. Dus zorg met goede, lokale content dat je je eigen publiek en misschien wel land bedient, en wel op maat.

Om dit succesvol te kunnen doen, is uiteraard een grote diversiteit broodnodig. En die was en is er binnen het team. Paul Cormont, ik zal niet zeggen hoe oud hij is anders gooit hij me in een houdgreep waar je nooit meer uitkomt, programmamaker in hart en nieren. Niemand kan zo goed en snel formatteren als hij, rekening houdend met de wensen van de kijker en de mogelijkheden van producent en zender. Hij bouwde onder andere mee aan het succes van The Voice, zij aan zij met John en zijn team. Een geweldenaar.

Ellen Meijerse, van oorsprong producente, maar heeft zich binnen enkele jaren ontwikkeld tot een expert in dramaseries, onmisbaar bij het opzetten van nieuw groot amusement, leidster van alle dagelijkse tv-programma’s, en altijd het overzicht houdend op de mensen en hun processen om tot optimaal en efficiënt resultaat te komen. Onmisbaar.

Net als Werner van Es. Begonnen als man van cijfers en technische processen. Gekscherend door mij de Excel koning genoemd, niet in de laatste plaats omdat ik daar zelf geen donder van begreep en begrijp, en dat zo wens te houden. Maar Werner knokte, voor zijn plek, zijn ambitie, en om te laten zien binnen een heel inhoudelijke omgeving dat hij echt iets kon toevoegen. En dat deed hij, meer dan. Van promotie tot inkoop, van schema’s maken tot en met sales, alles kwam langs zijn scherpe ogen en oordeel. Een drijvende kracht die inhoud en organisatie bij elkaar bracht en hield.

Dan Wim ter Laak. De lopende tv- en radio-encyclopedie. Alles kent hij, van nu, van vroeger, uit binnen- en buitenland. Vraag hem naar de programmering van CBS en hij vertelt het je. Maar ook op de hoogte van alle formats die bij zenders liggen en nog niet eens zijn uitgezonden of zelfs helemaal uitgewerkt. Hij is op de hoogte en doorziet zo ook de nieuwe thematieken, genres of richtingen die soms ineens lijken op te duiken, wereldwijd. Een geweldig internationaal netwerk derhalve, en grote kennis van ook de hardware die een zender zo nodig heeft.

Programmacoördinator Jeroen Jorna koppelt als geboren Amsterdammer een bijna Rotterdamse no nonsens mentaliteit aan een enorme wil om ook bij de zender altijd te blijven denken als maker, programmaker en niet als bedrijf, politieke instelling. Nee bestaat niet. En: menselijk moet het zijn, emoties mogen, nee moeten er zijn. Ook van hem. Hij maakt zich nog echt kwaad om dingen, verheft zijn stem als het hem niet bevalt, het hart op de juiste plek: een maker voor altijd. Heerlijk.

En zo prachtig aangevuld binnen het RTL 4-team door een vrouw die bijna bestaat uit nuances: Stanneke Clercx Jacobs. Begripvol, ervaren, altijd belangen van anderen afwegend, gevoel voor het hier en nu, veel inzicht in hoe de RTL 4-kijker daadwerkelijk leeft, woont en denkt. Hele belangrijke eigenschappen voor zowel de zender als voor ons als team qua relativering. Een oase aan rust en beschaving in soms Hilversums tv-geweld.

Wat een team! Nog niet eens compleet want ook secretaresses Petra van Waveren (al die jaren mijn trouwe steun en toeverlaat ) en Simone Hummel (kwam later maar net zo goed en trouw naar ons allen toe) waren bij alle meetings over inhoud, praatten en beslisten mee, planden ons leven, beschermden ons tegen te weinig lucht in agenda’s en zorgden voor denktijd. Fantastisch.

Ik dank ze allen uit de grond van mijn hart. Ze waren en zijn de echte mensen achter al die successen en vooral mooie jaren. Dank, dank, dank. Over mislukkingen en flops besloot ik overigens altijd buiten hun medeweten om 😉 Het ga jullie goed!

Erland Galjaard
Voormalig programmadirecteur RTL