Lentekriebels

Ik moet er altijd een beetje om giechelen dat de terrassen direct vol zitten zodra het woord ‘zon’ is gevallen. Al is het tien graden en zou je in andere seizoenen never nooit op het terras gaan zitten, ik zit er! Kan me niet verrekken, het is lente en we moeten buiten zijn. En ook het woord ‘rokjesdag’ is alweer gevallen.

Toch is het een grappig fenomeen, rokjesdag. Martin Bril had er natuurlijk een fantastisch verhaal over. Al in 2009 probeerde hij antwoord te geven op de vraag wanneer rokjesdag nu eigenlijk is en hoe vrouwen weten dat het rokjesdag is (geen idee, ik zit niet in die Whatsapp-groep denk ik). Nu, in tijden van #metoo, vraag ik me ineens af waar de scheidslijn ligt tussen ‘vrouwonvriendelijk’ en ‘girl power’. Even advocaat van de duivel spelen. Vrouwen, doen we eigenlijk niet gewoon maar wat? Als het ons uitkomt dan zijn we stoer en feministisch, hebben we geen mannen nodig, en zeker geen machogedrag. Aan de andere kant willen we ons toch ook wel mooi, sexy en aanbeden voelen en moeten rekeningen voor ons betaald en deuren voor ons worden opengehouden. En dan showen we onze benen, zeker tijdens rokjesdag. Superleuk, totdat een man zich waagt aan een ondeugend compliment, want dan schieten we in de vlekken.

Tsja mannen, ik snap wel dat jullie niet altijd meer weten wat wel en niet mag. Jullie hebben ons zo lang ‘in de hand kunnen houden’ en nu mogen jullie niet alleen slechts in stilte genieten van al die blote benen, jullie moeten zelfs met hittegolven in lange broek naar kantoor. Nu zien sokken en nette schoenen onder shorts er natuurlijk ook niet uit, dus esthetisch-technisch gezien snap ik dat wel. Maar al die zweetplekken onder oksels en op ruggen en in bilnaden… Dat is voor ons ook geen feestje, hoor. Vorig jaar organiseerde iemand ‘rokjesdag voor mannen’. De opkomst viel tegen, dat was dan weer een stapje te ver voor jullie. Misschien toch eens een ontbloot-torso-dag organiseren.

Marleen Lassche
Communication & PR Executive, NEP The Netherlands