Lekker lelijk
Jarenlang hebben we gekeken naar series met stoere cowboys op paarden, gevolgd door boevenvangers bij de politie. Mannelijke helden die de samenleving gingen redden van de ondergang.
Totdat de complexere mannelijke karakters als Tony Soprano, Don Draper en Walter White verschenen. Mannen mochten twijfelen en keuzes maken die niet per se goed waren voor de samenleving. Ze mochten egoïstisch zijn, falen, hun hart volgen, donker zijn, lelijk zijn. Maar waar waren de vrouwelijke complexe, realistische karakters, naast de paar vrouwen met psychische problemen die een hoofdrol speelden?
Afgelopen tijd zijn ze eindelijk in overvloed te vinden en ik vind het een verademing! Series als Girls, Glow, Fleabag, Big Little Lies, Euphoria en The Deuce gaan over vrouwen die soms ook lekker lelijk zijn. De vrouwelijke personages proberen er het beste van te maken, soms met passie en doorzettingsvermogen, soms aanmodderend. En dat doen ze terwijl ze zichzelf en hun tekortkomingen heel hard tegen komen.
Het zijn personages die balanceren tussen idealen, plichtsgevoel, mogelijkheden, potentie en realiteit. Ze zijn kwetsbaar en spreken dit ook uit of laten dat zien. Ze zijn egoïstisch en volgen hun hart. Eindelijk!
Let op: spoilers! Daarbij betreden ze ook nieuwe werelden die voorheen alleen getoond werden vanuit het mannelijke perspectief. In The Deuce laat het personage Eileen (briljant gespeeld door Meggy Gyllenhaal) zien hoe zij als prostituee in de jaren zeventig haar creativiteit en ondernemerschap inzet om pornobaas te worden.
In Glow wordt een diverse groep actrices bij elkaar geschraapt om het eerste vrouwelijke wrestling-programma voor tv te maken in de jaren tachtig. Een van de hoofdpersonages, Debbie Eagen (Betty Gilpin), schopt het van soapactrice naar producent van de serie tot uiteindelijke baas van een televisiestation.
En het gaat niet alleen om vrouwen die ‘succesvol’ zijn, het gaat juist om de verschillende (on)mogelijkheden die vrouwen creëren, herkennen of accepteren. Het gaat ook om falen, fouten maken, dat accepteren en het opnieuw proberen, of juist niet.
Wat nu als dat complexe mannelijke karakter samen komt met het complexe, realistische vrouwelijke karakter? Dat dát de nieuwe standaard wordt? Walter White en Eileen? Don Draper en Debbie Eagen? Vuurwerk! En tot die tijd ben ik al heel blij dat voor de vrouwelijke karakters lekker lelijk eindelijk ook het nieuwe normaal is.
Fleur Winters
Co-CEO / producer Lemming Film