Alles uitgedacht

Ik schreef mijn eenmanszaak in bij de Kamer van Koophandel met het idee dat ik zou wachten tot de mondkapjes niet meer schaars zouden zijn en mijn sollicitatiebrieven wél gelezen werden, maar mijn werk nam vlucht. Presentatieklus hier, creatief concept uitwerken daar en ineens, ben ik vier jaar verder en heb ik nog geen seconden fulltime voor een baas gewerkt.

De vrijheid, de creativiteit en de onafhankelijkheid, ik vind het leven als freelancer heerlijk. Op een blauwe maandag een heel nieuw idee bedenken en tot diep in de nacht achter je laptop een pitch uitwerken, het is mijn endorfine. Nooit weten wat er volgende week op de planning staat en ‘ja’ kunnen zeggen tegen unieke kansen. Soms denken dat er nooit meer iemand zal bellen, om de volgende week een go te krijgen op een droomproject.

Ik sta op de onderste verdieping van Beeld & Geluid en kijk naar de felgekleurde pasjes op de tafel. Ik krijg er ook zo eentje. Een pas met toegang tot alle deuren van dit imposante gebouw. Is het raar dat dit is dat ik ergens zo heb gemist aan freelancen? Onderdeel zijn van iets veel groters. Een heel klein stofdeeltje in een grote organisatie waar alles al voor je is uitgedacht. Die verantwoordelijkheid niet helemaal alleen hoeven te dragen. De collectieve kneuterigheid van dat praatje over het weer bij de koffieautomaat.

Jeroen waarschuwde me dat het in zo’n grote organisatie minder snel gaat dan ik gewend ben. De uren die je werkt moeten als freelancer vooral efficiënt zijn. En dus zijn de lijntjes kort en had dat twee uur durende overleg ook heus wel een e-mail kunnen zijn. Zeker als dat betekent dat je daarna spontaan kan besluiten naar het strand te rijden. Ik werk vandaag niet vanaf het strand, maar vanaf de bovenste verdieping van Beeld & Geluid en dat vind ik intens gezellig. Ik heb een team.

Sanne Savelsbergh
BM redacteur en presentator