Tekst: Oane Born // Fotografie: Eelco Hofstra

Dane is al ruim zes uur wakker en heeft er een dynamische ochtendshow op zitten als Krikke net een uurtje uit de veren is. Hij heeft met een drie uur durend avondprogramma een compleet tegengesteld ritme. Dane: “Gister lag ik acht uur in bed en dan hoef ik er ‘pas’ vier uur uit. Dan heb ik echt een goede nachtrust gehad, maar dat wil je ook als je elke ochtend om zes uur live gaat.”

Krikke moet het vooral van uitslapen hebben, zo geeft hij aan. Maar hij is een liefhebber pur sang en volgt ook 538 ‘gewoon’ online, in losse fragmenten op YouTube. Met een knipoog: “Zo krijg ik toch mijn portie Frank binnen.” Dane doet dat op zijn beurt in de middag: “Ik check alle hoogtepuntjes en vind Bram eigenlijk altijd leuk. Hij is origineel zonder dat ‘ie z’n best daarvoor doet. Dat valt op. Ik ga hier natuurlijk niet over, maar ik heb zijn naam al vaak laten vallen op de 538-werkvloer.” Krikke, droogjes: “Ik heb Frank ook al meerdere keren getipt, maar daar wordt niets mee gedaan, hoor.”

Hoe is het leven als opvolger van Evers?
Dane: “Best wel goed! Vooral omdat het leuk is dat ik het programma maak dat ik het liefste wil maken. De ochtend is dé plek waar je vroeg of laat als radiomaker wilt zitten. Het weekend is eigenlijk een hinderlijke onderbreking van de week. En de luisteraars zijn ontzettend lief! Ze willen ons, na het vertrek van Evers, echt een kans geven. Veel mensen riepen dat ik Edwin niet zou kunnen opvolgen, en ik denk dat iedereen zich dat ook realiseert. Ik weet dat ik die schoenen nooit ga vullen. Daarom voel ik ook geen druk en kan ik, met fantastische sidekicks, lekker radio maken.”

Hoe is het leven na het winnen van twee RadioGala-awards?
Krikke: “Heel raar en heel gek. Zoiets heeft toch veel impact, want iedereen weet me opeens te vinden. Deuren gaan open die eerst potdicht waren, vooral met betrekking tot de televisie. Het was al zo bizar dat ik naast Evers en Genee genomineerd werd, maar het is extra maf als je ook nog wint. Een complete stunt. En nu? Er wordt veel aan me getrokken, ik praat met partijen die interesse tonen, maar ik zit lekker bij SLAM!”

STELLING #1: Ik ben de beste radio-dj van Nederland
BRAM: “Haha, nee! Bij lange na niet zelfs. Ik denk dat iedereen die bij de uitreiking van de Gouden RadioRing was een betere radiomaker is dan ik. Ik ben meer een sidekick die tegen de show aanschopt. Daar ligt mijn kracht. Stel: Tom (SLAM!-deejay Van der Weerd, red.) krijgt opeens een tia, dan weet ik wel met welke knoppen ik moet schuiven, maar daar ligt nu niet mijn ambitie. Misschien voor in de toekomst.”
FRANK: “Ik ben ook zeker niet de beste radiodeejay van dit land. Als iemand begint over een haan in de show, bedenk ik niet meteen dat ik het geluid daarvan moet afspelen. Voordat ik die knop heb gevonden, zijn we al drie onderwerpen verder. Giel is veel meer de pure vakman. Als ik naar hem luister, denk ik weleens: ‘Hoe doet ‘ie dat, toch?’ Hij is zó technisch, zó snel. Maar Edwin (Evers, red.) was echt heilig. Als sfeermaker wist hij precies wat de show nodig had. Ik werd al enthousiast van de manier waarop Edwin het weer voorlas. Zelfs het aantal graden was op de maat.”

STELLING #2: Een sterke radioshow heeft een personality nodig
BRAM: “Hmm, ja. Ja! Als je naar de beste shows kijkt dan zit daar altijd een persoonlijkheid tussen. Of het nou de hoofd-deejay of de sidekick is. Maar in grote lijnen gaat het om de dynamiek van het complete team. Bij Club Ondersteboven hebben Tom en ik heel andere rollen. Hij is de strakke dj en een allemansvriend, ik ben de gekke eend in de bijt. Tom houdt van Boer zoekt Vrouw, ik moet daar niet aan denken.”
FRANK: “Ik ben het oneens met de stelling. Ik vond de tijd dat je niet wist hoe een radiopresentator eruit zag fan-tas-tisch. Als je zo iemand dan later trof dan schrok je je de tering: ‘Ben jij dat?!’ Je was echt fan van de stem en niet van de man of vrouw daarachter. Of je tegenwoordig ook een beetje een klootzak moet zijn? Je moet vooral zo puur mogelijk blijven. Als je een rol speelt, ben je snel klaar.”
BRAM: “Al vind ik die klootzakkenradio wel lekker, hoor. Af en toe mag er echt wel een klootzak opstaan. Giel had dat sterk. Hij is echt en kan een mening innemen die niet iedereen heeft. Hij durft gewoon MainStreet af te kappen middenin een valsgezongen liedje. Veel luisteraars klaagden al, maar hij doet het ook gewoon. Dát vind ik nou interessante radio!”

STELLING #3: Negatieve publiciteit is óók publiciteit
BRAM: “Haha, doel jij toevallig op een bepaald fragment met Maan? Maar het is wel waar. Of je er blij mee moet zijn, is een tweede. Ik zoek het niet per se op, het ontstaat vaak spontaan, maar áls het gebeurt, doe ik er vaak nog een tandje bij. Ik heb weleens de Avondvierdaagse aangepakt, omdat ik dat geen sport vond. Nou, ik werd nog net niet met dood bedreigd. Verder heb ik er weinig ervaring mee. Frank volgens mij wel. Of niet, Frank?”
FRANK: “Oneens! Waarom zou je, op welke manier dan ook, zulke publiciteit opzoeken als je al zoveel op de radio bent. En over Maan: er is meer op de radio misgegaan bij mij. Als je twintig uur per week live bent, glijd je weleens uit. Ik vind dat niet erg. Maan was zo’n uitglijder.”
BRAM: “Het is natuurlijk ook extreem uit zijn verband getrokken. Het fragment werd ontzettend kortgeknipt en bijna niemand kende jullie voorgeschiedenis van eerdere pranks over en weer.”
FRANK: “Voor Maan was het echt vervelend en het is stom dat ik dan de oorzaak ben. Dat was een rottig gevoel.”
BRAM: “Het had op papier leuk kunnen zijn, maar het pakte heel vervelend uit. Ik vond Frank niet meteen een lul of zo.”
FRANK: “Maan en ik zijn oké, kort erna was ze ook weer in de show. Ik begrijp dat het een interessant geval is, maar ik heb het allang afgesloten.”

STELLING #4: Een ochtendshow presenteren is het hoogst haalbare op de Nederlandse radio
FRANK: “Dat denk ik wel, ja. De ochtend is het mooiste moment van de dag met een luisteraar. Er zijn maar weinig momenten dat je je luisteraar alleen benadert: het eerste moment in keuken, in de auto en vaak ook nog op weg naar werk. Je wordt bijgepraat over de dag van vandaag, hoe de wereld eruitziet én het nieuws is nog vers. Het is gewoon het ultieme plekje.”
BRAM: “Ik ben het er ook mee eens. Er hangt iets magisch omheen. Ik heb het nog nooit gedaan, maar kan me dat goed voorstellen. Ik luister al jaren radio en alle groten der aarde hebben een ochtendshow gedaan. Ik zou het ook graag eens ervaren.”
FRANK: “Toen ik de eerste keer Edwin verving, dacht ik: ‘Shit, hé! Dit is het ultieme radiogevoel keer honderd!’ Het is de puurste radiovorm die bestaat.”

STELLING #5: Het radiowereldje is gezellig en vriendschappelijk
BRAM: “Absoluut, zeker waar. Er is geen vijandelijkheid. Dat valt niet op als je erin zit en de wereld bent gewend. Maar als je af en toe een uitstapje doet naar televisie, dan merk je het pas. Nadat ik in een radioroast op YouTube verschillende deejays van andere stations op de hak had genomen, kreeg ik van iedereen een leuke reactie terug. Niemand voelde zich aangevallen. In de tv-wereld was dat zeker anders geweest.”
FRANK: “Ik ben het ook eens. Bij ons werken mensen die radio maken als droom hadden, het zijn liefhebbers. In de televisiewereld zijn mensen actief die er min of meer zijn ingerold: de ene was eerst danser, de ander via de journalistiek. Radiomakers kunnen gunnen elkaar ook meer.”
BRAM: “Ik merk het vooral achter de schermen. Mijn gevoel zegt dat op de tv alles met een glimlach moet, maar niet oprecht en echt is. Dat proef je.”
FRANK: “Er gaat bij de televisie ook zo ontzettend veel geld in om én in stuk. Als je daar dorst hebt en dat terloops zegt, dan rent meteen iemand naar de koelkast en haalt alle smaken drank voor je. Bij de radio pak je dat gewoon zelf. En neem je wat voor de anderen mee.”

STELLING #6: Nederlandse radio-dj’s moeten minder ouwehoeren en meer muziek spelen
BRAM: “Die hoor je vaker! Oneens. Je hebt zenders die puur op muziek gericht zijn en zenders die gesprekken aangaan. Voor ieder wat wils, toch? Ik ben meer fan van een deejay die verhalen vertelt en interviewt. Anderen moeten daar niets van weten. Daar zijn oplossingen voor: de radio lekker uitdoen.”
FRANK: “De stem tussen de liedjes door maakt wel het verschil. Volgens mij wordt er door de jaren juist meer muziek gedraaid. Ik denk dat de klacht niet is dat er veel, maar vooral slecht geluld wordt. Als iets leuk is, kan dat niet lang genoeg duren, toch? Voor leven in de brouwerij zet je de radio aan, geen Spotify. Ik heb wel altijd een klokje in mijn achterhoofd. Als ik het gevoel hebt dat we teveel lullen, draai ik daarna een plaatje extra.”

STELLING #7: Radio maken anno nu is van hoger niveau dan vroeger
FRANK: “Honderd procent eens! Vroeger had je maar een handvol zenders. Je kon als deejay doen wat je wilde, men luisterde toch wel. Nu is het aanbod veel groter, is elke maker bewuster bezig met de inhoud van een programma en voor wie hij of zij het maakt. Daardoor is het beter geworden.”
BRAM: “Het is kwalitatief misschien beter, maar ik ben het oneens. Ik hou van de nostalgie: je had vroeger zenders en deejays waar je al-tijd naar luisterde. Je hing aan iemands lippen, er gebeurde veel. Nu heb ik dat minder. Giel haalde nog weleens een stunt uit, maar ook dat neemt af. Dan las ‘ie voor uit Mein Kampf, haha! Nou, dat gebeurt nu echt niet meer! Er wordt steeds meer op safe gespeeld.”
FRANK: “Er ligt ook meer een vergrootglas op ons, je weet gewoon dat je makkelijk uit kunt glijden. Twitter heeft het leven voorzichtiger gemaakt. Voor je het weet, kiepert er een bak stront over je heen.”
BRAM: “Alles is ook terug te luisteren én te zien, het suddert en ettert maar door. Dat fragment van Maan was al twee weken oud tot iemand het oppikte en iedereen erover viel.”

STELLING #8: Radio-dj’s krijgen belachelijk veel betaald voor de korte tijd dat ze on air zijn
BRAM: “Eens. Als ik opeens meer verdien dan een arts dan denk ik: ‘Waar zijn we mee bezig met zijn allen?’”
FRANK: “Verdien jij meer dan een arts?!”
BRAM: “Haha, nee, dat niet! Maar als ik soms bedragen hoor die in radiowereld spelen dan vind ik dat belachelijk. Verdien jij meer dan een arts, Frank?”
FRANK: “Zeker niet. Maar het voelt wel als een uit de hand gelopen hobby waarvoor je te veel betaald krijgt.”
BRAM: “Het zou meer in balans mogen zijn. Aan andere kant: je hoort mij niet klagen, hoor!”
FRANK: “Het is wel erger geweest, hè. Toen de commerciële zenders opkwamen, viel er geen geld tegenop te drukken. Ik voel me zeker niet schuldig als mijn loon wordt overgemaakt, maar of het teveel is? Ja.”

STELLING #9: Er moeten meer vrouwelijke deejays op de radio komen
FRANK: “Eens! Ik zou tegen de dames willen zeggen: ga ervoor, want bij 538 staan ze erom te springen. Een vrouw met radiotalent zou iedereen hier passeren. De vraag om vrouwen is groot, maar ze zijn er simpelweg niet veel en ik snap niet waarom. België heeft ze wel, Nederland te weinig. Echt jammer.”
BRAM: “Het is toch een mannenwereldje. Ik zou ook graag meer vrouwen op de radio willen horen, het is wat dat betreft een gat in de markt.” Met een kleine knipoog: “Lees jij dit artikel, ben jij een vrouw en wil jij bui-ten-sporig veel geld verdienen? Meld je dan!”

STELLING #10: Als radiostation kun je niet meer zonder YouTube-kanaal
BRAM: “Eens. Het wordt steeds belangrijker. De stations die het links laten liggen, lopen achter op de partijen die het wel doen. Als jongerenzender moet je zeker een kanaal oprichten. Daar zit toch je doelgroep.”
FRANK:  “Of het nou FM, een online player of YouTube is: je moet overal zijn.”
BRAM: “Zou jij ook niet een eigen format op het kanaal van 538 willen hebben?”
FRANK: “Dat zou ik wel leuk vinden, ja! Ik heb ook wel wat ideeën in mijn hoofd. Het is zonde om niet te doen. We zijn nu met een nieuwe studio voor na de zomer bezig, die wordt zo ingericht dat je audio- en videocontent kunt maken en kunt delen op platformen als Instagram en YouTube.”

STELLING #11: De doelgroep 13-19 luistert over vijf jaar geen radio meer
BRAM: “Oneens. Zeker nu de brug tussen online en FM beter geslagen wordt, denk ik niet dat we die doelgroep verliezen. Misschien wordt het zelfs wel meer.”
FRANK: “Ik ben het ook oneens. Maar ik heb het idee dat die doelgroep altijd al lastig te bereiken was. Toen ik zo jong was en zei dat ik bij de radio wilde werken, was iedereen verbaasd. Radio is misschien toch iets wat je doet en luistert als je zelfstandiger wordt, gaat werken en in de auto naar afspraken gaat.”
BRAM: “We zijn er bij SLAM! wel extra mee bezig. Zo hebben we nu een YouTube-livestream met de radioshow waarop scholieren die huiswerk maken op afstemmen. Op die manier krijgen ze de show mee.”
FRANK: “Misschien dat we ze over vijf jaar niet meer via FM bereiken. Dat de radio met de fysieke tuner langzaam wegvalt, meer alleen online te vinden is. Ik zie niet snel een alternatief. Spotify? Dat blijft toch lijstjes afspelen. Radio leeft en gaat van A naar B zonder dat je het doorhebt. Het is altijd nu.”
BRAM: “Maar toen Spotify opkwam, dacht ik wel: ‘Dit kan weleens pijnlijk worden.’ Gelukkig valt dat mee.”
FRANK: “Het is vooral een alternatief voor op de Free Record Shop of iTunes gebleken.”

STELLING #12: Over tien jaar is radio luisteren veel meer gepersonaliseerd
BRAM: “Zeker! Daar ontkom je, net als advertenties op basis van jouw interesses, niet aan.”
FRANK: “Dat denk ik ook, maar de kracht van radio is juist dat het niet gepersonaliseerd is.”
BRAM: “Je hebt nu al de keuze tussen tientallen stations met ieder een eigen geluid. Dus eigenlijk stem je al op je persoonlijke smaak af. Misschien wordt dat nóg persoonlijker: dat je ook je eigen muziek én dj kunt kiezen.”
FRANK: “Maar is het dan nog radio? Als dát de toekomst is, is het dan ook niet meteen de dood van radio? Dan vervalt de pure vorm van radio. Prima als mensen dat willen, hoor. Uiteindelijk is altijd de luisteraar de baas.”

STELLING #13: Over vijftien jaar horen wij nog steeds bij dé gezichten van de Nederlandse radio
BRAM: “Haha, ja! Maar ik denk niet dat ik op mijn 39e nog bij SLAM! zit, hoor. De luisteraar vindt me dan waarschijnlijk ook te oud. Ik ben wel van plan een andere kant van mij te laten horen. Nu ben ik vooral droog en schopperig, maar ik kan ook heel serieus zijn. Dat laat ik alleen niet zo vaak zien.”
FRANK: “Je moet ook de kans krijgen, het moet je gegund worden. Ik vind het iedere dag een gevechtje om te blijven doen wat je doet. We zijn best wel bevoorrecht. Verwacht trouwens geen transitie meer voor mij. 538 is mijn zender, ik voel me daar thuis en hoop het nog lang te doen. En of dat langer dan die 21 jaar van Evers gaat zijn? Dat is niet aan mij. Luisteraars moeten het maar willen, als ze er klaar mee zijn dan moet je stoppen. Maar al is het achterin de hoek, op zestien hoog en middenin de nacht: ik ben er over vijftien jaar nog steeds bij, hoor!”