Zolang was de voormalig programmamanager van RTL nog niet aan de slag als producent bij Tuvalu Media toen ze een telefoontje kreeg: of ze er iets voor zou voelen om ‘de lead te worden’ bij SimpelZodiak, producent van goedlopende programma’s als Ik vertrek, Expeditie Robinson, MasterChef en Hunted. Ze hoefde niet lang na te denken, vertelt ze in een vergaderkamertje – in het ‘open office’ van de MediArena in Amsterdam-Duivendrecht heeft ze geen eigen kantoor. “Ik zwerf net als iedereen vrolijk met mijn laptopje door het gebouw.”
Je werkte nog maar iets meer dan twee jaar bij Tuvalu. Waarom besloot je de overstap te maken?
“Ik had het goed naar mijn zin bij Tuvalu, maar sommige kansen komen maar één keer voorbij. SimpelZodiak maakt zoveel geweldige titels, allemaal programma’s die ik thuis op de bank zit te kijken. Dat kon ik niet laten lopen, dat begrepen mijn collega’s bij Tuvalu gelukkig wel. In een week was het geregeld.”
Wat wordt hier van jou verwacht?
“Simpel Media en Zodiak zijn per 1 januari 2021 gefuseerd, midden in de coronaperiode. Iedereen zat toen nog thuis te werken, dus de fusie heeft niet echt de kans gekregen te landen. Het was een eerste – en belangrijke – taak voor mij om er echt één bedrijf van te maken en dat vervolgens verder te laten groeien.”
Hoe gaat dat?
“Dat gaat heel goed. Corona is voorbij, dus iedereen kan weer naar kantoor komen, dat scheelt enorm. Ik ben een verbinder, ik vind het leuk om het teamgevoel op te roepen en te versterken. En om iedereen de fun van dit vak te laten inzien. We hoeven niet naar het ziekenhuis om mensenlevens te redden, maar we mogen elke dag lekker bezig zijn met entertainment. Hoe mooi is dat? Simpel Media en Zodiak waren middelgrote productiebedrijven, na die fusie zijn we echt een grote speler geworden. We hebben 25 titels in productie, van Temptation Island tot Special Forces en van Het Mooiste Meisje van de Klas tot Oplichters Aangepakt, allemaal goed scorende programma’s. Het idee is natuurlijk om dat verder uit te bouwen, zeker nu de wereld met alle streamers zoveel extra opties biedt. Er zijn nog genoeg kansen die we niet benutten.”
Dat moet even schakelen zijn geweest voor jou, van producent naar managing director.
“Dat valt best mee. Als producent bij Tuvalu had ik ook al een stuk of vijftien producties onder me, dus ik weet wat het is om op meerdere borden te schaken. Ik heb wat meer managementtaken en omdat we onderdeel zijn van Banijay, is er een groot internationaal stuk bijgekomen, maar in de basis verkoop ik nog gewoon formats. Dat is niet veranderd.”
“Ik weet wat het is om op
meerdere borden te schaken”
Wat is dan wel anders?
“De merken. Hier worden programma’s gemaakt waarvan ik als kijker ook al fan was. Het voelt alsof ik elke dag in een grote snoepwinkel mag werken.”
De meeste titels lopen al goed. Mag je inhoudelijk dan nog wel iets inbrengen of moet je je vingers thuishouden in deze snoepwinkel?
“Het is wel een groot bedrijf, maar we zijn een platte organisatie – we werken allemaal samen. Met Angelique Penris als Head of Reality en Gabri Buytelaar als Head of Factual Entertainment hebben wij de allerbesten uit het vak – ik hoef hun niet te vertellen hoe ze hun werk moeten doen.”
“Tegelijk ligt mijn kracht bij de inhoud, het zou zonde zijn als ik alleen maar bezig ben met managementtaken. Dus ik zit geregeld aan tafel om samen te bepalen wat we inhoudelijk gaan doen. Het is echt teamwork. Dat we deel zijn van de grote multinational Banijay heeft als voordeel dat veel managementzaken, van HR en ICT tot Legal, netjes centraal zijn geregeld. Ik zit wel bij alle contractonderhandelingen, maar dat doe ik samen met de collega’s van Legal. Daardoor blijf ik tijd houden voor de inhoud. Ik mag nog genoeg snoepen.”
Je bent op een rijdende trein gesprongen. Heb je jezelf erg moeten inhouden om niet meteen aan alle knoppen te gaan draaien?
“Er ligt een stevig fundament, maar we kunnen op veel vlakken nog wel stappen zetten – al is het maar omdat we veel omroepen, zenders en streamers nog helemaal niet bedienen. Daar liggen nog veel kansen. Het lijkt me overigens wat ouderwets om als nieuwe manager een bedrijf binnen te lopen en meteen aan alle touwtjes te gaan trekken. Waarom zou ik denken dat ik het beter weet dan de mensen die hier al lang werken?”
Noem eens een stap die jullie kunnen zetten.
“Ik denk dat Hunted een goed voorbeeld is. Dat format heeft van NPO 3 echt de tijd gekregen om te groeien, van 400.000 kijkers in het begin tot een miljoen nu. Het is ook mooi om te zien hoe groot Hunted VIPS is geworden, in merk, in beleving, wat er online gebeurt. Ik zou het leuk vinden als die titel naar NPO 1 zou verhuizen, want daar zit nog veel groei in. Hunted en Hunted Into the Wild scoren ook nog steeds geweldig op NPO 3: we zitten hardcore in de jongerendoelgroep, dat lukt niet veel titels op de NPO-kanalen. Ook internationaal is er veel interesse in het format, wij krijgen al de vraag of we het voor andere landen kunnen produceren. Zo zie je dat een goed idee, als het de kans krijgt, enorme stappen kan maken.”
“Ik zou het leuk vinden
als Hunted
naar NPO 1 zou verhuizen”
Hunted lijkt een format dat je redelijk makkelijk kunt overgeven aan een buitenlandse producent. Wat is het voordeel om dat zelf te blijven produceren?
“Wij zijn erg goed in het genre adventure-reality, daar hebben we de allerbeste makers voor in huis. In Nederland zijn we daarnaast erg goed in produceren tegen normale tarieven. We zijn nu aan het schakelen met de Amerikanen en de Mexicanen en zij vragen ons steeds hoe we het in godsnaam klaarspelen om de serie zo goedkoop te produceren. Dat antwoord is niet zo ingewikkeld: we werken efficiënt.”
“In de VS is één iemand verantwoordelijk voor de tape, één iemand voor het onderhoud van de camera en één iemand voor de lunch. Daar zijn zoveel poppetjes betrokken bij een productie – en de helft staat zich te vervelen. Op Amerikaanse begrotingen zie ik dat ze negentig dagen inplannen om te monteren wat wij in drie, vier weken doen. Het is leuk om ze te laten zien dat het anders kan. Onze werkwijze scheelt tonnen per aflevering, het gaat om enorme bedragen.”
Gaan de streamingdiensten alles overnemen?
“Nee, dat denk ik niet. Ik denk dat omroepen, zenders en streamers nog een hele tijd naast elkaar blijven bestaan. Men spreekt over de streamers als de heilige graal, maar daar wordt maar beperkt Nederlandse content afgenomen, met uitzondering van Videoland natuurlijk. Wij maken nu MasterChef voor Viaplay en we zijn met Amazon in gesprek over een grote titel, dus er gebeurt wel het een en ander, maar daarmee zijn ze als afnemer niet opeens belangrijker dan NPO of RTL.”
De budgetten liggen daar wel lekker hoog, toch?
“Netflix hanteert inderdaad begrotingen die stukken hoger liggen dan bij de publieke omroep, maar daarvoor moet je ook een aanzienlijk hogere production value leveren. Het is niet automatisch zo dat je er veel meer aan overhoudt. Bovendien is het op dit moment erg moeilijk om dat bastion binnen te dringen. We hebben al veel nee’s gekregen, maar we geven niet op. Overigens gaat de NPO investeren in NPO Start, dus ook daar liggen weer kansen.”
Hoe belangrijk is uitgesteld kijken voor jullie?
“Ik Vertrek Even Weg, een spin-off van Ik Vertrek, had een miljoen kijkers en een week later waren daar met uitgesteld kijken nog eens 300.000 kijkers bijgekomen. Dat zijn grote aantallen, het draagt echt bij aan het bereik. Daar houden we ook rekening mee. De tijd dat een format alleen als lineair tv-programma wordt benaderd, is al heel lang voorbij. Alles wordt nu met een 360-blik bekeken; wat doen we online, zijn er spin-offs denkbaar, podcasts, zeg het maar.”
“Bij Hunted hebben we After the Hunt gemaakt, een napraatprogramma dat prima scoorde. We kijken nu al of we dat volgend seizoen weer kunnen doen en of we dat kunnen uitbouwen. En kunnen we iets met Marcel van de Ven, een centrale figuur uit Hunted format, personality, alles weegt mee. Met Kees van der Spek, die het goed doet op RTL 5, hebben we voor Videoland een mooie documentaire gemaakt over Peter R. de Vries. Al die merken kun je verder ontwikkelen, dat maakt de markt nu zo leuk. Er is zoveel mogelijk op al die verschillende platforms.”
Via Banijay hebben jullie toegang tot vrijwel elke tv-markt in de wereld. Speelt die mondiale scope een rol in jullie manier van formatontwikkeling?
“We hebben nu zo’n dertig titels in ontwikkeling, in een best ver stadium, en daar zitten zeker titels tussen die gericht zijn op de internationale markt. Maar we denken ook na over een programma voor Z@pp. Die mix is juist zo leuk, dat we van een maatschappelijk relevant kinderprogramma kunnen schakelen naar een enorme internationale productie. Ik zie ons als een supermarkt met kleine lokale producten, maar ook met de Coca-Cola’s van deze wereld. Van die afwisseling word ik heel enthousiast. Binnen Banijay hebben we wel de afspraak dat iedereen doet waar hij goed in is. EndemolShine Nederland, ook een label van Banijay, maakt bijvoorbeeld veel ‘shiny floor’-producties, dat gaan wij niet opeens ook doen.”
“We hebben nu zo’n dertig
titels in ontwikkeling”
Ben je niet bang dat jullie door zo’n afspraak te veel in adventure-reality blijven hangen?
“Nee hoor, we hebben al zo’n breed palet aan titels. We zijn nu met regisseur Joost van Ginkel bezig met een documentaire over een lid van het koninklijk huis voor Videoland, dat wordt een mooi historisch document. Dat zal wel wat media-aandacht genereren, let maar op. Zo’n productie ligt eigenlijk buiten onze comfortzone, dat is juist zo spannend. En daarom vinden we het leuk om te doen.”
De NPO wil openstaan voor initiatieven van buitenaf en ook andere partijen dan de traditionele producenten de kans geven programma-ideeën te verwezenlijken. Is het voor jullie moeilijker geworden content bij de NPO te slijten?
“Die nieuwe werkwijze is nog maar net ingevoerd, maar er zit daar een leuke club van genremanagers. Voor ons betekent het eigenlijk dat er meer kansen liggen, want er zijn meer loketten. Sommigen ervaren dat als vervelend, ik vind het juist makkelijker. De vraag naar content is op dit moment zo groot… En je moet gewoon met de beste ideeën komen, dat is niet veranderd.”
Half Hilversum heeft een verhaal over een briljant idee dat toch is afgewezen. Hoe vaak heb jij dat meegemaakt?
“Ik heb aan beide kanten van de tafel gezeten, ik weet hoe het werkt. Ik heb bij NET5 en RTL vaak nee moeten verkopen, ook tegen goede ideeën. Het moet namelijk wel in de puzzel passen. Die ziet er elk jaar anders uit, dus zo’n voorstel kan een half jaar later opeens wel kansrijk zijn.”
“Ik denk strategisch als ik ga pitchen: waar past het, hoe vult het de programmering aan? Ik weet welke vragen ik moet beantwoorden. Soms laten we een format een half jaar op de plank liggen, totdat de timing beter is. Dat vind ik een leuk spel. Het pitchen zelf trouwens ook, dat heb ik geleerd van Reinout Oerlemans. Ik zat toen op zijn ontwikkelafdeling. Dan had ik iets bedacht en dat moest ik voor hem pitchen. Hij stuurde me soms wel vijf keer weer naar beneden, omdat het niet goed genoeg was. ‘Je neemt me niet mee in het idee’, zei hij dan. En ik maar denken: ‘Ik neem je wél mee, wat lul je nou?’ Maar hij had wel gelijk, natuurlijk, ik heb daar veel geleerd. De mensen die het jou het moeilijkst maken, van hen leer je toch het meest.”
Wat is voor jou het grootste verschil tussen werken bij een zender en bij een producent?
“In beide gevallen ben je bezig met merken bouwen, maar bij een omroep of zender werk je aan het DNA, het merk van het bedrijf. Als producent hebben we allemaal losse merken, die we willen uitbouwen. Bij een zender zit je echt aan het stuur, wat heel leuk is, maar daar voel je wel die enorme druk van de kijkcijfers. Dan hoor je ’s ochtends om half acht dat piepje en dan ben je de loser of de winnaar van de dag. Die druk ligt bij een producent heel anders.”
Als je als producent een idee pitcht, dan weet je dat er zal worden gemorreld aan je format, bijvoorbeeld doordat een omroep per se een bepaalde presentator wil pluggen. Hoe ga jij daarmee om?
“Uiteindelijk ga je altijd een partnership aan. Als je samen een format naar de buis wilt brengen, dan heb je even verkering met elkaar en dat betekent: geven en nemen. Eén ding weet je zeker: het gezamenlijke doel is het best mogelijke programma maken. Dan moet je ook naar elkaar luisteren. Er zitten bij die zenders mensen die er echt verstand van hebben. Als zij denken: hier moet Beau op, want dat zal beter werken voor het merk RTL 4, dan moet je dat wel aannemen.”
Hoeveel strijd heb je daarover gevoerd in jouw carrière?
“Dat valt wel mee. Ik heb heel vaak leuke verkering gehad. Er zijn altijd titels waarvan je achteraf denkt: dat hadden we anders moeten doen, maar zo gaat dat soms. Daar leer je van. Als een zender een stom idee heeft dat het format verpest, dan maken we het gewoon niet. Je mag als producent ook nee zeggen. Dat is maar een enkele keer gebeurd, hoor.”
Heb je jezelf nog een doel gesteld?
“Ja: ik wil voor alle omroepen, zenders en streamers iets maken.”
Allemaal?
“Allemaal.”
Dat zijn er best een hoop.
“Haha, ja! Maar we zijn aardig op weg. Ik zou het mooi vinden als we de hele markt bedienen, van MAX tot Omroep Zwart, van RTL tot de streamers, inclusief Netflix. Dat bedoel ik met die snoepwinkel: we kunnen lekker creatief zijn en onze ideeën vervolgens overal aanbieden. Dat voelt niet als werken, nee. Ik ervaar het als een groot voorrecht dat ik dit mag doen. Ik ga elke dag – hoe cheesy het ook klinkt – met een grote glimlach naar mijn werk.” Lachend: “Saai, hè?”
Bron: BM
Foto’s: Roland J. Reinders
