Nieuwe dramaserie van regisseur Tim Oliehoek: Koning van de Wallen
Koning van de Wallen vertelt het op waarheid gebaseerde verhaal van Maurits de Vries, beter bekend als Zwarte Joop. De kijker volgt zijn reis van jonge Holocaust-overlever, zwervend door de straten van Amsterdam tot het kopstuk van een seks- en gokimperium. Hij was de koning van een kleurrijke groep bewoners die de Wallen groot maakte, maar ging uiteindelijk roemloos ten onder door hoogmoed en paranoia.
Het verhaal laat zien hoe de Wallen zich ontwikkelden van de jaren ‘40 tot en met ’80, seksueel, demografisch en zelfs muzikaal, en legt bloot hoe The Red Light District heeft kunnen uitgroeien tot een attractie van wereldformaat. Niet alleen relevant in historisch opzicht, maar ook zeer actueel nu het Amsterdamse stadsbestuur heeft besloten tot een grondige sanering van de wijk.
Regisseur Tim Oliehoek: “Het voelt als een groot voorrecht en ook echt als een nieuwe stap in mijn carrière deze serie te mogen maken. Het is een project waar ik al sinds 2017 van droom; dat het nu werkelijk gaat gebeuren en dan ook nog samen met dit zeer gedreven team voelt nog steeds een beetje onwerkelijk. Het is wat mij betreft het grote nog niet vertelde verhaal van Nederland en ik kan niet wachten om dat naar het publiek te brengen. Maurits de Vries heeft samen met vriend en vijand aan de wieg gestaan van de Wallen zoals we die tegenwoordig kennen en biedt in mijn ogen een uniek perspectief op de vorming van naoorlogs Nederland.”
Producent Tom van Blommestein: “Koning van de Wallen is niet alleen het verhaal van één heel bijzondere man, maar het verhaal van heel veel mensen met net zo veel verschillende achtergronden die hun geluk en ongeluk vonden aan de rafelranden van het naoorlogse Nederland.”
Over de makers
De serie is een idee van filmmaker Max Moszkowicz. Zijn opa, Max Moszkowicz senior, stond Zwarte Joop bij als advocaat. Naast regisseur Tim Oliehoek (Hendrik Groen, De Zaak Menten) zijn ook schrijvers Michael Leendertse (Rampvlucht, Vliegende Hollanders) en Sarah Offringa (Bonnie & Clyde, All Stars & Zonen) betrokken. Koning van de Wallen is een co-productie van VPRO en Lemming Film en wordt mede ondersteund door het NPO-fonds.
Dramaserie Laura H.: van Zoetermeer naar het kalifaat
Laura H. is een spannende zesdelige dramaserie die zorgvuldig het proces van een zoekend meisje blootlegt. Waarom koos Laura ervoor naar het ‘kalifaat’ af te reizen? De serie is vanaf 1 september om 21.55 uur uur te zien bij VPRO/HUMAN op NPO 3 en NPO Start.
Regisseur Kadir Ferati Balci: “Ik vroeg me af wat ik zou doen als mijn kind betrokken zou raken bij een terroristische organisatie. Wat zou jij doen als het jouw kind was? Deze vraag werd mijn basis voor het vertellen van het verhaal van Laura H., dat sterk draait om de relatie tussen Laura en haar vader Eric, wiens enige doel het is om Laura en haar kinderen weer thuis te herenigen. Een verhaal over onvoorwaardelijke liefde en hoe deze bijna bezwijkt onder de druk van de samenleving.”
Regisseur Flynn von Kleist: “Wat me raakt aan Laura’s verhaal is hoe ver ze gaat om een antwoord te vinden op de vraag wie ze is. Ze zet in haar zoektocht alles op het spel; haar vrijheid, haar eigen leven en zelfs het leven van haar kinderen. In Laura H zien we de extreme keuzes die Laura maakt, die desastreuze gevolgen hebben, maar ook hoe die voortkomen uit een universeel verlangen naar erkenning en geborgenheid. Uiteindelijk is het de onvoorwaardelijke liefde tussen ouder en kind die haar de kracht geeft om de weg naar huis te vinden.”
Over de makers
Kadir Ferati Balci is een scenarist en regisseur. Hij volgde zijn filmstudies aan de Academie voor Schone Kunsten in Gent en nam deel aan een uitwisselingsprogramma aan de Bournemouth Film School in het Verenigd Koninkrijk. In 2010 maakte Kadir zijn debuut als zowel scenarist als regisseur met de succesvolle speelfilm Turquaze. Vanaf 2019 begon zijn internationale carrière met wereldwijd geprezen televisieseries zoals Cold Courage en Hidden Assets.
Flynn von Kleist groeide op in een klein stadje aan de zuidwestkust van Ierland. Op zijn zeventiende begon hij zijn studie aan de National Film School in Dublin, gevolgd door de Nederlandse Filmacademie. Hij studeerde op beide scholen af als regisseur. Zijn speelfilmdebuut I don’t wanna dance ging in juni 2021 in première. De film werd genomineerd voor twee Nederlandse Academy Awards en won de Gryphon Award voor Beste Film op het Giffoni Film Festival.
Zoë Love Smith begon haar acteercarrière met een hoofdrol in de succesvolle Nederlandse serie Skam NL. Daarna speelde ze in meerdere nationale en internationaal geproduceerde producties. Naast haar werk voor de camera is Zoë Love ook werkzaam als multidisciplinair kunstenaar.
Bilal El Aoumari is een opkomende acteur met een passie voor film en theater. Momenteel verdiept hij zich in acteren aan de Hogeschool voor de Kunsten in Utrecht. Zijn acteercarrière nam een vliegende start met een bijrol in Mocro Maffia.
Het scenario van Laura H. is geschreven door Matthijs Bockting (Mocro Maffia: Tata) en Pieter van den Berg (De IRT Affaire). Ze studeerden gezamenlijk af in 2013 aan de Nederlandse Filmacademie. Datzelfde jaar richtten zij met drie collega’s writers room Winchester McFly op, waar ze meeschreven aan onder andere Ares en Vliegende Hollanders.
Laura H. is een dramaserie van de VPRO, HUMAN en VRT in coproductie met Tomtit Film en Mockingbird Productions en BNP Paribas Fortis, gebaseerd op het gelijknamige boek van Thomas Rueb.
De serie is tot stand gekomen met steun van de Netherlands Film Production Incentive, de tax shelter maatregel van de Belgische Federale Overheid, het Vlaams Audiovisueel Fonds (VAF) en BNPPFFF
Levitate Film maakt dramaserie De Joodse Raad voor EO
De serie is mede gebaseerd op het boek dat journalist Hans Knoop in 1983 schreef over de Joodse Raad. De raad werd in de Tweede Wereldoorlog door de nazi’s in het leven geroepen om de deportatie van de Nederlandse Joden efficiënt te laten verlopen.
Bokma speelt David Cohen, de voorzitter van de raad die blijft meebewegen met de Duitse bezetter om erger te voorkomen, maar daarmee draagt hij onbedoeld mee aan de deportatie van meer dan 100.000 Joodse Nederlanders. Bender speelt zijn dochter die juist honderden Joodse kinderen helpt onderduiken. Wouterse is te zien als diamantair Abraham Asscher.
Credits De Joodse Raad
Schrijvers: Roos Ouwehand (Oogappels, Vlucht HS13) en Paul Jan Nelissen (Riphagen, Thuisfront), naar het boek De Joodsche Raad van Hans Knoop
Regie: Paula van der Oest
Co-regie: Matthijs van Heijningen en Alain de Levita
Hoofdrollen: Pierre Bokma, Claire Bender, Jack Wouterse, Monique Hendrickx en Malou Gorter
Geproduceerd door: Levitate Film in co-productie met de EO en Caviar
Tot stand gekomen met een bijdrage van het NPO-fonds, Nederlands Filmfonds Production Incentive en het vfonds.
Bron: EO/BM
Foto: Mark de Blok/EO (Jack Wouterse en Pierre Bokma in De Joodse Raad)
Jeugdserie Silverpoint vanaf 15 oktober te bingen op NPO Plus
Het is de eerste keer dat een jeugdserie op deze manier volledig op NPO Plus te zien is voor de televisiepremière. Silverpoint is een spannende sciencefiction dramaserie over vier kinderen die tijdens een zomerkamp op een voorwerp stuiten dat begraven ligt in het bos.
Het onbekende object blijkt magische krachten te bevatten en brengt ze naar een geheel andere wereld, hoewel die bedrieglijk veel lijkt op de wereld die ze kennen… De serie zit vol onverwachte wendingen en weet je op het puntje van je stoel te houden; ideaal om te bingen dus.
Internationaal was de serie ondermeer te zien bij de Britse BBC en het Duitse KiKA. Silverpoint is op NPO Plus te zien in de Engels gesproken versie met Nederlandse ondertiteling.
Waarom verruilde ze de publieke omroep (twintig jaar EO) voor deze streamingdienst en is Nederland al rijp om op hoog internationaal niveau mee te spelen? Wanneer kunnen we de eerste nationale dramaserie verwachten en hoe reageert Nijhof op de stelling dat Amazon ‘over twee jaar het leidende streamingplatform in Nederland is’?
Meer BM Talks bekijken? Klik hier en abonneer je op ons YouTube-kanaal om geen video meer te missen. De komende weken passeren onder meer Maarten Remmers, Frank Mekkelholt, David van Leijenhorst, Arjan Lock, Georgette Schlick, Bertus Holkema, Klaske Tameling en Roy Aalderink de revue.
“Jij gaat Melkert spelen? Jullie lijken totáál niet op elkaar!”, aldus Ramsey Nasr die voor Het jaar van Fortuyn in het pak van Ad Melkert kruipt en voor BM kort terugblikt op de bekendmaking van die rol. Hij vervolgt: “We lijken zeker niet op elkaar. Maar: acteren is transformeren.” In Het Jaar van Fortuyn is die metamorfose van Nasr meer dan goed gelukt. Hetzelfde geldt voor Fedja van Huêt als Mat Herben, Carly Wijs als Gerdi Verbeet en Jeroen Spitzenberger als Pim Fortuyn. Laatstgenoemde besloot voor deze rol geen haarkapje te dragen, maar de tondeuse te pakken en volledig kaal te gaan.
Afstand bewaren
Het zegt wat over de geestdrift die de cast in de vijfdelige serie stopt. Nasr vond het op zijn beurt een enorme uitdaging om iemand te spelen die echt bestaat. Hoe hij dat deed? “Door me in te lezen, speeches van hem te bekijken en interviews en programma’s over Melkert terug te kijken – zowel vóór, tijdens als ná het tijdperk Fortuyn. Die dingen bestudeerde ik eindeloos. We hebben ook met Gerdi Verbeet gesproken, die hem in die periode van heel nabij meemaakte en hem goed kent. Dat helpt enorm. Op die manier probeerde ik de man áchter het publieke beeld te ontdekken.”
“Er moet ook nog
ruimte overblijven
voor de verbeelding”
Ondanks dat Nasr zijn zoektocht tot in de kleinste details uitvoert, nam hij voor zijn rol als Melkert geen contact op met de oud-politicus in kwestie. En ook niet met diens dierbaren. “Dat kwam voor mij te dichtbij. Ik vond het ook niet nodig: je moet de nodige afstand tot je rol kunnen bewaren. Toen ik Ischa Meijer speelde, heb ik veel vrienden van Ischa gesproken, maar niet Connie Palmen, die verreweg het dichtste bij hem stond. Ik vond dat niet netjes en niet gepast. Voor jou en mij is het misschien fictie, maar voor hen niet. Plus: er moet ook nog ruimte overblijven voor de verbeelding.”
Afstoffen
Een mooi bruggetje naar het script waar de serie op steunt en dat werd geschreven door scenaristen Pieter Bart Korthuis en Nathan Vecht. Hoe gingen zij te werk? Vecht trapt af: “Het blad was blanco. Alleen het grote gegeven was duidelijk: een dramaserie rondom een bekend historisch verhaal. Dat kun je heel objectief doen en louter de feiten volgen, maar dan kun je net zo goed een documentaire draaien.”
Korthuis vult zijn collega-schrijver aan: “Toen Nathan en ik bij het project betrokken raakten, had niemand de wens een biografische serie te maken, geen portret van Pim Fortuyn. Wij wilden het breder aanvliegen, met populisme als hoofdthema.”
In de uitwerking van het verhaal liet het scenaristenduo zich inspireren door regisseur Adam McKay, bekend van Don’t Look Up, VICE en The Big Short. Korthuis: “Ja, we zijn beiden groot fan van het werk van McKay. Zijn film VICE heeft een groot stempel op onze serie gedrukt.”
Vecht: “We begonnen aan het schrijven van het script niet lang na de verkiezing van Donald Trump. Dat was een moment waarop de New York Times zich excuseerde aan haar lezers. Ze hadden de werkelijke staat van het land niet goed aangevoeld en nooit verwacht dat Trump president zou worden. Dat was het startpunt voor de benadering van ons idee: twintig jaar na dato iets laten zien op plekken waar we niet goed gekeken hebben.”
“Het stof mag wel af
van politieke series”
“Onze vertelling – met Mat Herben als verteller – zorgt voor versnelling, het is een moderne en snelle manier van scènes aan elkaar lassen. We wilden een politieke serie maken die we hier nog niet hadden, met een hoog tempo, flinke informatiedichtheid en humor die bij dit serietijdperk past.”
Korthuis: “Daarnaast mag het stof wel af van politieke series. Daar heb je ook sterke personages voor nodig. Bijvoorbeeld Fortuyn, die toch met een frisse blik naar de Haagse kaasstolp keek en dacht: daar moet ik met de bezem doorheen. Met dat in het achterhoofd zou het raar zijn een introspectieve en ‘langzame’ serie te maken. Je moet de schok die die man teweegbracht in ons politieke landschap verbeelden met een sfeer die daarbij past. Met visuele flair!”
Meesterproef
Voor Het Jaar van Fortuyn zijn sommige iconische momenten uit het beruchte verkiezingsjaar letterlijk nagedaan, andere scènes zijn gedramatiseerd. Hetzelfde geldt voor de karakters. Een deel is letterlijk gelopen zoals je ze ziet, andere taferelen – zoals Ad Melkert die thuis zijn kind naar bed brengt – zijn verzonnen.
Hoe ging Nasr met die combi van fictie en non-fictie om? “Eigenlijk vormt het naspelen van de scènes die iedereen kent, zoals het beruchte tv-debat na de gemeenteraadsverkiezingen, de helderste opdracht: die moet je tot in de kleinste details kunnen naspelen. Maar de fictieve scènes vormen de meesterproef. Daar komt echt de eigen inzet, de verbeelding van de acteur, aan bod.”
Van de mens Melkert achter zijn eigen voordeur zijn geen beelden, maar om die persoon meer uit te kristalliseren, schoot onder anderen Gerdi Verbeet te hulp. “Zij vertelde ons dat hij gek was op zijn dochters, dat hij daar altijd vol van was. Hij had ze vaak aan de lijn op zijn werk. Dat kan een haakje zijn waaraan je een rol kunt optrekken. Zulke zaken, alles wat zich niet in het openbare leven afspeelt, moet je zelf creëren.”
Of Nasr daarvoor veel improviseert? “Zo zou ik dat niet noemen, liever interpreteren. Want ook die dingen vergen studie en uitproberen. Improviseren is de laatste fase, wanneer je iemand echt ‘beheerst’ als een instrument.”
Pingpongwedstrijd
Korthuis en Vecht lazen een ‘behoorlijke bibliotheek’ bij elkaar om de lijn van de serie te bepalen. Drie jaar lang werkten ze aan het script. En om alles plat te slaan tot uiteindelijk vijf delen, moesten flink wat darlings gekild worden. Korthuis: “Die drie jaar gaf ons de mogelijkheid om het verhaal soms weg te leggen en daarna met frisse ogen weer op te pakken. Op die manier staar je je minder snel blind en maak je het jezelf makkelijker harde keuzes te maken. Bijvoorbeeld het uitkomen van het Srebrenica-onderzoek waardoor het kabinet Kok viel; dat hebben we bewust achterwege gelaten. Het had voor de verkiezingen namelijk geen immense gevolgen. Zo’n lijn vertroebelt de lijn van de serie en dus schiet je dat af.”
“Het was al met al
een gelijkwaardige
pingpongwedstrijd
die drie jaar duurde”
Belangrijk in het maken van keuzes vindt Vecht het gegeven dat een buitenstaander de serie ook moet kunnen volgen. “De kijker hoeft geen extreme voorkennis nodig te hebben. En het verhaal is voor velen al herkenbaar genoeg. In bijna elk land kent men een groot politiek kantelpunt, neem recent nog de Brexit. In dat kielzog hebben we thema’s als migratie en economie als een soort harmonica uit elkaar getrokken en ervoor gekozen om er per aflevering op in te zoomen.”
“We wilden echt focussen, clichés vermijden en vooral ook dieper graven dan de snelle nieuwsheadlines. Als ik zo terugkijk, was het al met al een gelijkwaardige pingpongwedstrijd die drie jaar duurde.” Korthuis: “We hebben een serie gemaakt die serieus is, maar ook de humor niet schuwt. Daar ben ik heel blij mee. En ik ben megatrots op de droomcast waarmee we hebben gewerkt. Het is een groot cadeau als je zulke mooie acteurs kan krijgen.”
Het slotwoord is voor Vecht: “Fascinerend was dat we tijdens het draaiproces voortdurend geconfronteerd werden met de actualiteit die tegen ‘ons’ verhaal aanschurkte. De thema’s in de serie zijn anno nu nog steeds in het nieuws. Er ging werkelijk geen maand voorbij of iets in het heden had invloed op onze scripts. Dat zorgde er voortdurend voor dat we iets maakten dat écht ergens over gaat en wat er ook nu toe doet.”
Het Jaar van Fortuyn is vanaf vrijdag 25 maart om 21.30 uur te zien bij AVROTROS op NPO 1 en NPO Plus.
Credits Het Jaar van Fortuyn
Omroep: AVROTROS
Productiebedrijf: Hollands Licht
Producent: Mark Furstner, Erwin Godschalk & Nelsje Musch-Elzinga
Regie: Michiel van Jaarsveld
Eindredactie: Mylene Verdurmen
Scenario: Nathan Vecht & Pieter Bart Korthuis
Uitvoerend producent: Wendy van Veen
Productieleiding: Roos Smitt
Camera: Guido van Gennep
Montage: Herman P. Koerts
Licht: Johan Hoitink
Geluid: Timo Hegtermans
Muziek: Chrisnanne Wiegel & Jelle Verstraten
Visagie: Marjon Hoogendoorn
Styling: Janneke de Ruiter
Art department: Joyce van Diepen
Lengte (in minuten): 50
Aantal afleveringen: 5
Aantal draaidagen: 51
Gedraaid op: Arri Mini LF
KRO-NCRV en Big Blue maken dramaserie over de Bijlmerramp: Rampvlucht
De dramaserie is een groots opgezette complotthriller over de ramp zelf én de vele vragen en mysterieuze gebeurtenissen die Nederland daarna in hun greep hielden.
Wat ging er fout?
Als op 4 oktober 1992 een Boeing 747 van de Israëlische vliegtuigmaatschappij El Al neerstort op een flatgebouw in de Amsterdamse Bijlmermeer is Nederland in een klap wereldnieuws. Het onderzoek naar de oorzaak wijst uit dat er een veiligheidspen bij één van de motoren is losgeschoten. Gewoon heel veel pech. Gelukkig was het een goederenvliegtuig met aan boord slechts parfum, bloemen en computeronderdelen, zegt Den Haag. De zwarte doos is onvindbaar. Na een periode van nationale rouw gaat Nederland weer over tot de orde van de dag.
Maar in de maanden die volgen worden huisdieren ziek en krijgen bewoners en reddingswerkers medische klachten. Zou het kunnen dat er nog meer in dat vliegtuig zat, houdt iemand iets achter? Een jonge dierenarts uit de Bijlmermeer en twee journalisten van concurrerende kranten laten het er niet bij zitten. Ze gaan op zoek naar antwoorden, waardoor ze in een zes jaar durende strijd belanden met de luchtvaartwereld, de overheid en geheime diensten. Uiteindelijk leidt hun zoektocht naar de veelbesproken parlementaire enquête in 1998. Wat is er fout gegaan? Wie heeft er gefaald? Wat moest er geheim worden gehouden?
Op werkelijkheid gebaseerde thriller Rampvlucht is een serie van productiehuis Big Blue, dat zich richt op kwalitatieve en ambitieuze dramaseries voor een breed nationaal en internationaal publiek. Oprichter en CEO Fleur Winters werkte eerder voor onder andere Lemming Film, waar zij de vampierenserie Heirs of the Night tot een internationaal succes maakte. De op werkelijkheid gebaseerde thriller is geschreven door creator Michael Leendertse (Van God Los, Ares, Vliegende Hollanders). De regie is in handen van hoofdregisseur Lourens Blok (Verhaal van Nederland, Vechtershart, Boy 7) en co-regisseur Edson da Conceicao (Laatste Rit, De Sterfshow, Porfotto).
Fleur Winters: “We zijn trots dat wij in samenwerking met KRO-NCRV deze serie voor de NPO mogen maken, 30 jaar nadat de Bijlmerramp heeft plaatsgevonden. In nauwe samenwerking met de gedreven creator Michael Leendertse en een fantastisch creatief team maken we een spannende en relevante thriller die de kijker vanaf het begin tot het einde op het puntje van zijn stoel laat zitten.”
Joram Lürsen begeleidt twaalf nieuwe scenaristen voor dramaserie NOOD
Hoe beviel dat, meester Lürsen?
“Ik ben onwijs blij met dit project. Het is bedoeld om jonge schrijvers een podium te geven. Verschillende schrijvers, met ieder hun eigen idee. Met alle twaalf gingen we tot de kern. Waar gaat het verhaal over? Wie is de hoofdpersonage? Wat moet hij of zij meemaken? We konden de basiswetten van een scenario twaalf keer analyseren en dat was voor mij ook heel erg leerzaam. Ik ben het niet gewend om tien keer tegen een scenarist te zeggen: sorry, maar ik vind het nog niet goed genoeg, maar hier kon ik daar best ver in gaan. Daar hadden we ook de tijd voor, want daar was het ‘t project naar.”
Maakt het jouw werk niet veel ingewikkelder?
“Natuurlijk is het fijn om met iemand te werken van wie je ‘weet’ dat het wel goed komt. Toch begin je met wie dan ook altijd op nul. Ik probeer voor elke serie opnieuw te beginnen en mezelf uit te dagen. Dat was hier ook zeker aan de hand; ik werkte met twee cameramensen met wie ik nog nooit had gewerkt, vier acteurs die ik nog niet kende en twaalf nieuwe schrijvers. Het is elke keer weer spannend, nu had ik die spanning maal twaalf. En vergeet niet dat deze mensen niet voor niets geselecteerd zijn: er is veel talent.”
“Ze moeten alleen goed worden begeleid. Een ander voordeel aan dit project is dat het een heel helder format is. Je belt met 112, er is een dialoog tussen de beller en de telefonist en er moeten een paar goede wendingen in zitten, allemaal in 25 minuten. In eerste instantie wilde ik alle afleveringen dezelfde stijl geven, maar uiteindelijk heeft elke aflevering z’n eigen stijl. Het format biedt genoeg houvast om het als één serie te zien. Maar als je goed kijkt, zie je dat elke aflevering een andere kleur heeft, dat een andere lens is gebruikt en een andere stijl van draaien en montage.”
“Schrijvers in Nederland
krijgen vaak niet de
kans zich te ontwikkelen”
Is het in Nederland moeilijk om aan goede schrijvers te komen?
“Ja, maar dat ligt niet aan het talent of onwil. Nederlandse producties worden vaak onder tijds- en financiële druk gemaakt. Dat gebeurt overal ter wereld, maar Nederlanders zijn uitblinkers in iets maken in té weinig tijd en voor té weinig geld. En schrijvers in Nederland krijgen vaak niet de kans zich te ontwikkelen. Kijk naar de grote speelfilms van de afgelopen twintig jaar, die zijn allemaal geschreven door ervaren mensen.”
“In Nederland is de spoeling dun. Frank Ketelaar, Kim van Kooten en Thomas van der Ree komen om in het werk. In Amerika zouden ze een jaar aan één film mogen werken, maar hier moeten ze vier of vijf films of series per jaar doen omdat ze van het bedrag van één stuk niet een jaar kunnen leven. Dus zijn er weinig mensen die ervoor kiezen. En een scenario is eigenlijk een half product, het is pas heel als het verfilmd is. En dat doet een producent liever met een gevestigde naam, minder risico.”
Had je bij NOOD ook last van een te klein budget?
“Het kon best goedkoop. We hadden drie draaidagen per aflevering, telkens weinig acteurs in beeld en vaak één locatie buiten de alarmcentrale. Maar helaas, je werkt wel met beperkingen. Een spannende achtervolging werd te duur en ik kon Barry Atsma wel bellen, maar die ging dat natuurlijk niet doen voor dit bedrag. Eigenlijk verbaasde het me wel dat er nog zoveel kon voor dat geld. Ken je de film The Blair Witch Project nog? Dat werd volgens mij gemaakt met een budget van 25.000 dollar. Eén van de engste films ooit gemaakt. En dat met zo’n klein budget! Het kán dus wel.”
“NOOD is redelijk goedkoop te maken drama, maar het is belangrijk dat we ook een keer uitpakken. Ik heb twee jaar geleden Vliegende Hollanders mogen maken met een miljoen per aflevering. Voor historisch drama met veel visual effects is dat ook wel echt noodzakelijk. Het gekke is, en dat meen ik serieus, bij Vliegende Hollanders had ik alleen maar stress over tijd en geld. Bij NOOD heb ik dat, terwijl we veel meer moesten doen op een dag, nauwelijks gehad.”
Credits
Vier 112-alarmcentralisten maken dagelijks onder grote druk afwegingen die het verschil kunnen maken tussen leven en dood in schokkende, meeslepende en af en toe bijna absurde telefoongesprekken.
Omroep: BNNVARA
Producent: Pupkin (Pieter Kuijpers, Iris Otten, Sander van Meurs)
Regisseur: Joram Lürsen
Scenarioschrijvers: Aaron van Valen, Amira Duynhouwer, Benja Bruijning, Douwe Nagelmaker, Esther Duysker, Fadua El Akchaoui, Helen Dalessi, Ilse Ott, Jop Esmeijer, Nadja Hüpscher, Rifka Lodeizen, Willem Bosch
Hoofdcast: Melody Klaver, Jenny Mijnhijmer, Joris Smit, Mohammed Elouardani
Creative producer: Felix van Gisbergen
Serie concept: Willem Bosch
Uitvoerend producent: Marion Welmers
Co-producent: Robert Kievit, Sebastiaan Leeman (BNNVARA)
Camera: Tjitte Jan Nieuwkoop, Coen Stroeve
Production Design: Minka Mooren
Kostuumontwerp: Marion Boot, Evelien Klein Gebbink
Casting: Job Castelijn
Casting kinderen: Elske Falkena
Haar & make-up design: Jacqueline Hoogendijk
Geluid: Kees de Groot
Montage: Peter Alderliesten, Annelotte Medema
Sound Design: Nardi van Dijk, Naomi Polhaupessy
Componist: Merlijn Snitker
Aantal draaidagen: 36
Locatie: divers
Gedraaid op: HDcam
Datum eerste uitzending: 30 november, 21.50 uur, NPO 1
Maar zodra er allerlei politieke lijken uit de kast vallen en de ene crisis na de andere zich aandient, heeft hij grote moeite het vertrouwen van zijn staf te winnen. Als dan ook nog blijkt dat hij geplaagd wordt door persoonlijke demonen neemt de druk tot grote hoogte toe. BuZa is vanaf 19 november vier weken lang iedere vrijdag om 21.30 uur te zien bij BNNVARA op NPO 1.
https://www.youtube.com/watch?v=ZteiZ0XRhck
De cast bestaat uit Kees Prins (Overspel), Sanne Samina Hanssen (Undercover), Werner Kolf (Commando’s), Jacob Derwig (KLEM), Sytske van der Ster (Heer & Meester), Menno van Beekum (De Heineken Ontvoering), Freek Bartels (K van Karlijn), Kevin Schoonderbeek (Laura H.), Delilah Warcup-van Eyck (Smeris) en Saskia Temmink (De Vloer Op) die voor haar rol in BuZa een nominatie kreeg voor het Gouden Kalf voor de beste bijrol.
De regie is in handen van Frank Ketelaar, die eerder onder andere Overspel en KLEM regisseerde. Het scenario is eveneens door Frank Ketelaar geschreven. Producent is Robert Kievit (Overspel, Hollands Hoop, KLEM). BuZa is een productie van BNNVARA.
