Te groot voor Beeld & Geluid: game-event Next Level Heroes naar Studio 21

Met een maximum capaciteit van 180 zitplaatsen is de theaterzaal van Beeld & Geluid al volledig uitverkocht. Studio 21 biedt plaats aan maximaal 1200 bezoekers. Een flinke upgrade voor Next Level Heroes, dat volgende week zondag plaatsvindt.

“De belangstelling is overweldigend. Fantastisch dat we nu kunnen ‘upgraden’ naar Studio 21, waar we met 360 graden visuals en meer ruimte een nog intensere beleving kunnen creëren voor het hele gezin”, zegt Bas van Teylingen, manager Programmering bij Beeld & Geluid. “Als vader van drie kinderen weet ik hoe belangrijk het is dat ouders en kinderen samen de online wereld ontdekken. Dit event sluit goed aan bij onze rol als expert in mediawijsheid. Door entertainment te combineren met inzicht wordt het gesprek over gamen en schermtijd vanzelfsprekend.”

Tijdens Next Level Heroes stappen bezoekers in de wereld van YouTube en gaming, met populaire titels als Minecraft en Brawl Stars. Harm de Vries (meer dan 920.000 abonnees) en Alex Klein (ruim 830.000 abonnees) spelen live verschillende games en betrekken daarbij actief het publiek. De presentatie is in handen van YouTuber Bardo Ellens, die onder meer een interactieve quiz leidt over gamen en schermgebruik.

Voor kinderen is het bijzonder om hun favoriete online makers in het echt aan het werk te zien. Voor ouders biedt het programma verdieping en context: wat betekent gamen in het dagelijks leven van hun kind? Samen stappen ze letterlijk een dag lang in dezelfde wereld. Die combinatie van entertainment en bewustwording maakt Next Level Heroes tot een verbindende ervaring voor het hele gezin.

Bekijk meer informatie over Next Level Heroes en de kaartverkoop via de website van Beeld & Geluid.

Bron: Beeld & Geluid/BM

Bericht delen

Double 2 produceert podcastserie over de Noordzee met presentator Tim Op het Broek

Tim krijgt exclusieve toegang tot bijzondere locaties en evenementen. Zo is hij aanwezig bij de ontmanteling van een mijn op de Noordzee met de Koninklijke Marine en neemt hij een kijkje achter de schermen bij afvalophaler Bek & Verburg in de Rotterdamse haven. In Grand Hotel Huis ter Duin leert hij van de chef-kok hoe je een duurzaam visgerecht bereidt, terwijl hij in de Eemshaven de wereld van hernieuwbare energie verkent. Andere afleveringen voeren hem onder meer naar onderzoeksinstituut NIOZ, een rustgevende yoga sessie op het strand en de Visafslag in Urk.

Luisteraars inspireren
Door zijn liefde voor storytelling en zijn passie voor natuur, ecologie en scheepvaart, hoopt Tim zijn publiek te inspireren om met een andere blik naar de Noordzee te kijken. “Ik wil de luisteraars inspireren en meenemen naar plekken die ze misschien nooit zouden bezoeken, en hen laten zien hoe innovaties en tradities hand in hand gaan op deze unieke plek”. vertelt hij.

Vaste gasten
Ook vaste gasten keren terug in Zeebenen. Burgemeester van Jouw Noordzee Joris Koornneef, verbonden aan TNO, en locoburgemeester Eva den Boer, als vertegenwoordiger van de jongere generatie, zullen in elke aflevering hun visie geven op de continue ontwikkelingen die de Noordzee tot een innovatieve en ecologisch waardevolle plek maken.

De podcast is te beluisteren via Spotify en Apple Music. Zeebenen is een productie van Double 2 Mediaproducties en een initiatief van Platform Jouw Noordzee. De serie wordt mede mogelijk gemaakt door de partners van Jouw Noordzee: TNO, Stichting de Noordzee, Energie Beheer Nederland (EBN), Element NL, Gasunie, Gemeente Den Haag, METIP, Grand Hotel Huis Ter Duin, Nederlandse Vissersbond, Port of Den Helder, NedZero en Deltares. Bas van Teylingen heeft de redactie, regie en montage gedaan.

Bron: Double 2 Mediaproducties/BM

Bericht delen

Bas Beweert: In Principe

Jaren geleden werd ik gebeld of ik een serie wilde regisseren in het buitenland. Het was een zogenaamde hub-constructie. De studio was in het buitenland en daar kwamen alle andere landen naartoe om hun versie op te nemen. En niet alleen de studio was daar, ook de productieteams en de hele postproductie.

Ik ging ongeveer 5-7 weken naar het buitenland om deze productie te regisseren en te monteren. Dat klonk als een leuke klus! De eerste week waren de opnamen. Dan werden ook de Nederlandse host, co-host en gasten ingevlogen. Daarna bleef ik achter om de montage te doen. Omdat het een programma was waarin de rol van het publiek erg belangrijk was – er moest gelachen worden om instarts en grappen van de host – vroeg ik aan de Nederlandse productietak of we ook daadwerkelijk Nederlands publiek hadden. Daar hoefde ik me geen zorgen over te maken. Dat was ‘in principe’ allemaal geregeld via een castingbureau dat gespecialiseerd was in dit soort hub-producties.

In de volle studio
bekroop me al
een raar gevoel

Toen we de eerste dag een volle studio binnenliepen, bekroop mij al een raar gevoel. Volgens mij waren dit geen Nederlanders of mensen die de Nederlandse taal machtig waren. Maar goed, men had mij verzekerd dat we een volledig Nederlandstalig publiek hadden, dus wederom het voordeel van de twijfel. We begonnen met de opnamen en na de eerste grap van de host was het heel even stil en meteen daarna begon het publiek te klappen.

Dit voelde gek. Ik wisselde een blik met de host en zei in zijn oortje dat we gewoon doorgingen. Bij de volgende grap wederom een korte stilte en daarna applaus. Ik legde de opnamen stil en liep door het publiek. Mijn vermoedens bleken waar te zijn, niemand in het publiek sprak Nederlands en had enig idee waar dit programma over ging. Het buitenlandse castingbureau werd hierop aangesproken en kwam vanzelfsprekend met het verhaal dat ze ervan uit waren gegaan dat iedereen Nederlands sprak…

Uiteindelijk hebben we een man met een keyboard vol opgenomen applausgeluid in de studio gezet, kleine speakers onder het publiek geplaatst en een handvol Nederlandse mensen in datzelfde publiek die de lach aangaven. Waarop de man met het keyboard naar deze mensen keek, een lach net te laat instartte en het niet-Nederlandstalige publiek steeds net te laat lachte. Zeer ongemakkelijk en absurd allemaal.

Toen ik bij de Nederlandse producent om uitleg vroeg, kreeg ik weer mooie verhalen te horen die gebaseerd waren op… aannames. Moraal? Iedereen die stage loopt of onderaan begint in productie leer ik: denk als een regisseur, zorg dat je geen onaangename verrassingen tegenkomt zodra je in productie bent. Ja, dan word je wel een beetje een controlfreak, maar assumption is the mother of all fuckups.

Bas van Teylingen
Creatief/regie/eindredactie/tv/radio/podcast

Bericht delen

Bas Beweert: I’ve Got The Power!

In de mediawereld is ghosten al sinds jaar en dag een bekend fenomeen. Het ene moment ben je ‘familie’ en het andere moment hoor je helemaal niks meer van de ander. Terwijl je zo leuk en intensief hebt samengewerkt op een productie. Vaak is het ‘gewoon’ uit het oog, uit het hart, maar niet zelden liggen er andere beweegredenen aan ten grondslag. Ambitie is ons namelijk niet vreemd in de mediawereld. Veel mensen hebben van jongs af aan een bepaald doel voor ogen. En vaak is dat doel een functie aan de top van een bedrijf of organisatie. En daar is op zich niks mis mee.

“With great power comes great responsibility” is een zin die komt uit de comic Spiderman, geschreven door Stan Lee. Oom Ben legt in het verhaal de jonge Peter Parker (Spiderman) uit dat hij zich bewust moet zijn van de verantwoordelijkheid en morele plicht die komt kijken bij de krachten die hij heeft gekregen. Deze uitdrukking is sindsdien iconisch geworden en wordt vaak aangehaald in discussies over ethiek en leiderschap. Om aan te tonen dat mensen die in een positie van invloed verkeren, een verhoogde verantwoordelijkheid hebben om ethisch en zorgvuldig te handelen. Zo ook hier.

Als we het hebben over de
misstanden in de media,
dan vind ik dat we dit stuk
ook onder ogen moeten zien

De vraag is natuurlijk of de collega’s op invloedrijke plekken zich daadwerkelijk bewust zijn van deze morele kant van hun macht. En dit is niet iets van de laatste jaren. Hoe vaak lees en hoor je niet in biografieën over de vele, vaak lompe, afwijzingsbrieven die enthousiaste en talentvolle mensen hebben gekregen aan het begin van hun carrière of dat ze gewoonweg nooit meer enige reactie hebben gekregen. Voor een aantal juist een extra stimulans om door te gaan, maar voor andere mensen kan deze manier van communiceren er flink inhakken en ervoor zorgen dat die mooie dromen niet meer worden nagejaagd.

Dus als we het hebben over de misstanden in de media, dan vind ik dat we dit stuk ook onder ogen moeten zien. Ga zorgvuldig met elkaar om en neem de moeite om die mail, dat appje of dat berichtje op LinkedIn te beantwoorden. Laat mensen niet in onzekerheid achter, maak ook hier tijd voor. “Ja maar Bas, weet je dan niet hoe druk ik het heb?” Vind ik geen excuus. Blijf menselijk, op welke positie je ook zit, hoe druk je ook bent. Ook dát is respectvol samenwerken.

Bas van Teylingen
Creatief/regie/eindredactie/tv/radio/podcast

Bericht delen

Bas Beweert: Holland’s Got Talent!

Rick Rubin zoekt naar artiesten die een uniek verhaal hebben en die dat op een ‘echte manier’ kunnen vertellen. Voor Rubin is de echtheid van een artiest en zijn/haar muziek een cruciale indicator van talent. How can I make this about me? Het was 2015 en ik was channel manager van de zender #FIRST, in opdracht van NewBe. Samen met een groep bekende YouTubers en een productieteam maakte ik dagelijks anderhalf uur live televisie vanuit Desmet. Inderdaad, lineaire televisie. Het was een prachtig creatief experiment.

Ik maakte kennis met mensen die ik daarvoor alleen vaag kende via de verhalen van mijn kinderen: Bardo, Theaumes, Veras Fawaz van Fijne Vrienden en EenhoornJoost. Joost was een ingewikkelde jongen om mee te werken. Hij had maling aan alles, deed niet aan conventies, was super authentiek en was vooral onbegrepen door alles en iedereen.

Er meldde zich een
wat obscure jongeman
met een interessante
manier van praten

Omdat we ook op zoek waren naar nieuw talent, naast de YouTubers, hielden we open audities. Er meldde zich een wat obscure jongeman met een interessante manier van praten. Ik was meteen verkocht. Deze gast zat zo in zijn eigen universum. Geweldig. In de set liet ik een eigen plekje voor hem bouwen: een toilet.

Hij deed mij ergens denken aan het monstertje Oscar uit Sesamstraat. Zijn rol in het programma: ontregelen. Hij kreeg van mij carte blanche. Dat ging niet altijd goed overigens. Vuurwerk afsteken in een tv-studio is namelijk niet zo’n goed idee. Zijn naam: Gover Meit, ook wel bekend als zijn alter ego’s Stefano Keizers en Donny Ronnie.

Gover gaat met Joost naar het Eurovisie Songfestival, als creatief leider. Toen ik dat las, maakte mijn hart een sprongetje. Dat ze elkaar hadden gevonden wist ik al, maar dat ze straks voor een slordige 180 miljoen mensen wereldwijd ‘hun eigen ding’ doen, is voor mij het allergrootste bewijs van passie, creativiteit en vasthoudendheid. En daar maak ik een diepe buiging voor. Het talent spat eraf. De videoclip van Europapa is overigens, hoe kan het ook anders, geregisseerd door Fijne Vriend Veras Fawaz.

Ik heb werkelijk geen idee waar ze gaan eindigen in het Songfestivalklassement en dat maakt ook niet uit. Ze zijn in ieder geval een groot voorbeeld voor iedereen met talent die enige twijfel voelt om door te gaan. De belangrijkste boodschap van Europapa is voor mij: blijf altijd trouw aan jezelf en ontwikkel jouw eigen visie of geluid!

Bas van Teylingen
Senior Creative, regisseur, radiomaker en schrijver

Bericht delen

Bas Beweert: Daar blijf je voor thuis!

Ja, natuurlijk is er veel moois te zien. Goed bedacht en goed geproduceerd, maar waar haal ik de tijd vandaan? Dus in december heb ik om te beginnen een aantal abonnementen op wat streamingplatforms opgezegd. Het was te veel. Ik verzoop erin. En het luchtte op!

Een groot reclameman heeft al jaren terug gezegd: de belangrijkste valuta is niet geld, maar tijd. Waar besteden mensen hun kostbare tijd aan? Wat vinden ze de moeite waard? Dat is een vraag die ook bij mij steeds belangrijker geworden is. De dagen vliegen voorbij en wat doe ik met mijn kostbare tijd die ik nooit meer terugkrijg?

De belangrijkste
valuta is niet
geld, maar tijd

De manier van media consumeren is natuurlijk veranderd. Steeds meer kijken we on demand. De NPO, RTL en SBS doen hun uiterste best om de lineaire kijker nog te bedienen, maar weten diep van binnen dat het op een bepaalde manier eindig is. De oudere kijker kijkt vrolijk tot ver na de pensioengerechtigde leeftijd wat er op dat moment op tv is, maar aan de onderkant neemt het steeds meer af. Uitgesteld kijken is het nieuwe toverwoord.

Deze term klopt ten opzichte van lineair kijken wel, maar volgens mij is de huidige norm vooral kijken wanneer je zin en tijd hebt. Alleen is de vraag of wij ons bewust zijn van de invulling van onze eigen tijd. Van alle kanten worden we dagelijks bestookt met prachtige marketingcampagnes voor fictie en non-fictie content die ons wijsmaken dat we dit echt moeten zien!

Totale onzin natuurlijk. We moeten helemaal niks. Dan praat je bij het welbekende koffieapparaat gewoon over een ander onderwerp toch? Mijn vrouw en ik waren een jaar geleden eindelijk begonnen aan Game of Thrones, maar omdat er zoveel storingen waren bij HBO MAX, zijn we na een paar seizoenen gestopt met kijken. En missen we nu iets? Is ons leven nu echt slechter? Nee, natuurlijk niet.

Ik had onlangs een gesprek met Nils Roemen, een vriend die zich bezighoudt met Experience Design. Zijn motto: Laat je leven niet door je vingers glippen. Maak het onvergetelijk, vreet het ten volle. Leef je hele leven. En dat is waar het volgens mij om moet gaan. Bewust omgaan met de tijd die je gegeven is. Niet als een allesverslindend monster maar domweg consumeren wat er voor je neus staat.

Mijn credo: wees nog selectiever in wat je kijkt. Dan zul je kostbare tijd ‘overhouden’ voor andere dingen. Maak een wandeling, luister naar muziek, speel een bordspel, praat met elkaar. Jouw tijd is van jou en die is eindig en dus heel waardevol. Besef dat goed.

Bas van Teylingen
Senior Creative, regisseur, radiomaker en schrijver

Bericht delen

Bas Beweert: Met dank aan

De aftiteling was, naast het harde bewijs dat jij had meegewerkt aan het programma, ook een soort van waardering. Vol trots zag ik dan thuis mijn naam voorbij komen: Regie – Bas van Teylingen. Want als iets werd uitgezonden en je stond op de aftiteling, dan was het pas ‘echt’. Uit respect voor de makers blijf ik bijvoorbeeld vaak de hele aftiteling van een film in de bioscoop zitten. Dat zijn de mensen die met elkaar deze film ‘voor mij’ hebben gemaakt.

Tegenwoordig zie je na een tv-programma, film of serie op televisie bijna geen aftiteling meer, omdat die waardevolle tijd gebruikt kan worden voor reclames en promo’s. Is dat een gemis? Welnee, dit is de evolutie van het medialandschap. Ook minutenlange leaders aan het begin van een programma zijn niet meer van deze tijd. Vaak zie je in het begin wel de zogenaamde ‘opening credits’. Subtiel en chique even de hoogsten in rang voorbij laten komen.

Is het dan niet
allemaal ego, je
naam in beeld?

Maar is het dan niet allemaal ego, je naam in beeld? Natuurlijk is dat voor een deel zo, maar als maker is het ook fijn dat de collega’s zien wat jij gemaakt hebt. En zeker met het grote aantal freelancers in de media is het belangrijk dat je zichtbaar bent voor een mogelijke volgende klus.

Toen ik mijn eerste bioscoopfilm maakte als regisseur begon een week voor de opnamen de hoofdrolspeler in kwestie opeens te mauwen: hij wilde ook als regisseur op alle credits, dat was namelijk beter voor zijn imago. De lieve jongen had nog nooit iets van enige betekenis geregisseerd. Ik gaf aan dat hij zich vooral moest richten op zijn acteerwerk aangezien hij in zo’n beetje elke scène zat, maar de drammer moest en zou zijn regiecredit krijgen. En ook nog als eerste op de rol. Met als resultaat dat ik, die de daadwerkelijke regie deed en met het hele idee was gekomen, als tweede regisseur op alle credits stond. Daar heb ik wel even flink buikpijn van gehad en nog steeds kijk ik met gemengde gevoelens naar deze film.

In de mediawereld hoor je ook vaak mensen zeggen: ‘Dat programma heb ik gemaakt’. Zo heeft, als ik het moet geloven, iedereen in de tv-wereld boven de 40 het programma Te Land, Ter Zee en in de Lucht eigenhandig ‘gemaakt’. Nee, een productie maak je altijd met een team, niet in je eentje. Sommige producenten of andere mensen die hoog in de boom zitten, hebben er een handje van om vooral hun eigen naam te laten pronken en te vergeten hoe belangrijk die erkenning is voor de rest van het team.

Dus mijn pleidooi voor het nieuwe jaar: ere wie ere toekomt! Ga zorgvuldig met elkaar om, verplaats je in de ander en besef wat voor impact een ogenschijnlijk simpele ‘credit’ kan hebben voor iemand en zijn/haar (freelance)carrière.

Bas van Teylingen
Senior Creative, regisseur, radiomaker en schrijver

Bericht delen

“AI zorgt ervoor dat er banen bijkomen”

Rodger Werkhoven is Executive Creative Director op iO Campus Amsterdam, met ruim 30 jaar ervaring bij design en advertising agency’s. In 2022 werd Rodger uitgenodigd om bij te dragen aan de succesvolle bèta launch van DALL•E 2 door OpenAI. Zo bracht Rodger onder meer het bedrijf in contact met bekende Nederlandse kunstenaars waarmee het creatieve netwerk van OpenAI in Nederland flink werd uitgebreid.

Rodger richtte tevens samen met zijn goede vriend en kunstenaar Arno Coenen CollaborAitors op. CollaborAitors produceerde ’s werelds eerste AI-genereerde korte film. Hij zegt: “Filmmakers zijn bang dat ze worden vervangen door AI. Maar dat is bepaald niet het geval. Er ontstaan nieuwe mogelijkheden en er komen banen bij. De opdracht moet zijn: wees creatiever, omarm de techniek en scoor daar persoonlijk mee.”

Bron: BM

Bericht delen

“Media moeten meer kijken naar de kansen die AI biedt”

Barnier is een pionier op het gebied van audio en AI in Nederland. Hij is actief als voice-over, is eigenaar van een opleidingsinstituut voor beginnende voice-overs en ook de baas van een het spraaktechnologiebedrijf Daisys. Dat kan text-to-speech produceren op een geloofwaardige manier, met menselijke emoties. Het bedrijf ontwikkelt ook stemmen die in het echt niet bestaan en biedt allerlei mogelijkheden om ze aan te passen.

Barnier Geerling: “De angst voor AI is op zich terecht. Je moet bescherming inbouwen om te voorkomen dat een AI-model zich keert tegen de makers. Maar de media besteden teveel aandacht aan de gevaren van AI, er zou veel meer gekeken moeten worden naar de opportunities. Er zijn bijvoorbeeld nu al mensen die met ChatGPT praten om oplossingen te vinden voor kwesties als liefdesverdriet. Dat kan heel nuttig zijn, zolang ze zich maar realiseren dat het AI is.”

Bron: BM

Bericht delen