Geen klompen en boerenpetjes in Kameleon-serie
De twaalfdelige serie De Kameleon heeft een actueler karakter dan de gelijknamige films uit 2003 en 2005. Het verhaal rond de tweeling Klinkhamer gaat onder meer over een coming-out, dementie en asielzoekers. Regisseur Steven de Jong kreeg van de NPO de opdracht het oude verhaal een nieuwe smoel te geven.
De Jong: “Tablets en smartphones zijn hartstikke leuk, maar de jeugd slaat erin door. Ze moeten weer naar buiten! Daar staat De Kameleon voor. De petjes en klompen zijn weggelaten. Het verhaal speelt zich meer af in het nu waarin een oude typemachine te zien is, maar ook een nieuwe auto voorbijrijdt.”
Ten opzichte van vijftien jaar geleden, hoefde De Jong niet veel te veranderen. Mede door het inzetten van drones kon de Friese regisseur zich meer uitleven. Maar of de serie daarmee grafisch mooier is dan de films? “Dat durf ik niet te zeggen. Het voelt net alsof ik mijn eigen kinderen op een rij zet en de liefste moet kiezen.”
Hoewel schrijver Hotze de Roos verantwoordelijk is voor alle Kameleon-boeken, wordt ook De Jong vaak als geestelijk vader van de tweeling beschouwd. De eerste film trok in 2003 meer dan 750.000 bezoekers naar de bioscoop en ontving lovende recensies. “Ik probeer de geest van Hotze zo goed mogelijk te bewaken. Ik voel meteen wat des Kameleons is en wat niet. Ik lijk nooit van het onderwerp los te komen. Snuf de Hond was een succes, maar De Kameleon lijkt nóg populairder.”
De 4 B’s
Productioneel was het een lastig project, maar niet anders dan bij de films. “We hadden weer te maken met de zogenaamde vier B’s: boten, baby’s, beesten en bejaarden. Dit zijn vier bijna niet te regisseren aspecten. Een boot ligt nooit stil en een baby doet wat-ie wil. Aan de andere kant ziet filmen op het water ziet er wel altijd lekker uit.”
De rode draad in de serie is een sabotage-actie in het Woudagemaal. De B-lijn richt zich op drie thema’s: asielzoekers, een coming-out en de dementie van oma Klinkhamer. Cas Janzen kruipt in de rol van Gerben Zonderland en zorgt, samen met de tweeling, voor de luchtigheid en humor. “Op die manier brengen spanning, drama en humor structuur in de serie.”
Cast
Nieuwe rollen zijn weggelegd voor Dieuwertje Blok (moeder Kees), Bas Muijs (fotograaf Albert Verscheure), Aart Staartjes (Pake), Michiel Kerbosch (Veldwachter Zwart) en Thomas Dudkewitsch (Boef). Scott en Duke Huisman debuteren als tweeling Klinkhamer. “Die twee jochies zitten qua gedrag heel dichtbij Hielke en Sietse Klinkhamer. Meer nog dan de tweeling uit de films. Soms wilden we filmen en dan lagen ze nog in het water te keten.”
Dominique van Vliet en Steven de Jong prolongeren hun rol als Mem en Heit Klinkhamer. De Jong geeft toe dat het lastig is om dat te combineren met zijn rol achter de camera. “De focus bij acteren is heel anders dan bij regisseren. Al was het wel fijn om dichtbij de tweeling te staan en ze soms letterlijk even in hun nekvel te pakken. Het is leuk om het acteren op deze manier een beetje bij te houden.”
De Jong is tevreden met de productionele vrijheid die hij van de KRO-NCRV kreeg. “Als ze me in het harnas duwen, word ik opstandig. Gelukkig zijn ze erg blij. We weten natuurlijk niet hoe kijkcijfertechnisch gaat lopen, maar het gevoel is goed. Zij zijn erg positief en ik ook.”
Credits:
Omroep: KRO-NCRV
Producent: Stevendejongfilms, Kikameleon
Scenario: Dick vd Heuvel, Hetty Kleinloog
Regie: Steven de Jong, Hans Scheepmaker
First AD: Bart Lebelle
Uitvoerend producent: Wenda vd Pol
Producer: Bennie de Jong, Trynn vd Zee
Camera: Edwin Donders
Steadycam: Ron Aerts
Gaffer: Evert Jan Berends
Montage: Joseph Derksen
Geluid: Bas Lookman, Antoin Cox
Muziek: Ronald Schilperoort
Visagie: Arjen vd Grijn, Solveig Onken
Styling: Ingrid Schagen
Art director: Janna van Valkenburg
Vormgeving: VXF Filmmore Amsterdam
Geluidsnabewerking: Warnier-Posta
Making off: On Air Media
Faciliteiten: Select Entertainment
Lengte: 25’
Afleveringen: 12
Aantal draaidagen: 40
Locaties: Terherne, Hartwerd, Lemmer, Sloten, Balk, Leeuwarden
Gedraaid op: SonyF5
Première: 21 April
Bron: BM
