Roestige messen

Omdat de productie voor 3 landen tegelijk gemaakt wordt, is er nogal wat voor nodig. Een kleine armada aan speedboten zorgt voor transport van bouwmaterialen, crew, artsen, camera’s et cetera. Ergens in de jungle wordt een eilandraad gebouwd, compleet met eigen regie, cameraplatforms, vuur, waterval, you name it en het is weleens gebouwd.
In de werkplaats worden de proeven gebouwd die wij met een klein clubje in Nederland ontwikkeld hebben. Alles wordt uitgebreid getest en vervolgens naar de locatie verscheept waar de opnames plaats zullen vinden. Naast een groep specialisten uit Nederland wordt er gewerkt met lokale vakmensen. Al met al zo’n werken er zo’n 70 man in de werkplaats.

Het is fascinerend om te zien hoe een krabbeltje op de achterkant van een bierviltje uiteindelijk kan uitgroeien tot een indrukwekkende installatie waar oververhitte BN’rs hun tanden op mogen stukbijten. Toch blijft één klein spelletje door de jaren heen mijn persoonlijke favoriet; het messenduel.
In al z’n eenvoud levert dit spel altijd prachtige televisie op. Het gaat zo: 2 kandidaten staan tegenover elkaar terwijl ze één arm (naar keuze) in een hoek van 90 graden recht uitsteken. Op de rug van hun uitgestoken hand legt de presentator een mes. Nu maar afwachten wie het ’t langste uithoudt. Na verloop van tijd krijgen de kandidaten kramp en wordt het mes echt zwaar… heel zwaar!

Prachtige close-ups van verkrampte gezichten, trillende handen en glimmende messen die al wiebelend elk moment kunnen vallen. Voorwaarde voor de kracht van dit spel is dat er echt iets stevigs op het spel staat. “Wie moet er acuut naar huis en wie gaat door naar de halve finale”, zoiets. Heel simpel maar bloedspannend.

Die messen moeten wel aan een aantal voorwaarden voldoen. Het gewicht moet tot op de gram nauwkeurig gelijk zijn, ze mogen niet te groot en niet te klein zijn en ze moeten er in close-ups fantastisch uitzien. Kortom, ik koester de ‘verrobinsonde’ messen die ik jaren geleden in de plaatselijke Xenos heb gekocht en om er zeker van te zijn dat ze elk seizoen van Robinson klaar voor het grijpen liggen, sjouw ik ze altijd mee in m’n koffer.
Thuis in Blaricum liggen ze lekker buiten te roesten in de regen waardoor ze elk seizoen weer mooier worden.

Marc Disselhoff
Regisseur

Bericht delen

Zeker en vast

Wat de MIA’s zo bijzonder maakt, is het spreekwoordelijke gewicht dat de prijs heeft. Op de avond van de uitreikingen komt alles en iedereen die er enigszins toe doet in de Belgische muziekindustrie bij elkaar in het Sportpaleis te Antwerpen. De optredende artiesten werken heel nauw samen met het productieteam om hun act tot iets heel bijzonders te ontwikkelen, meer dan 1000 moving lights toveren het paleis om tot een spectaculaire toverbal.

Op de rode loper en aan de champagnetafels worden alle glimmertjes uit de kast getrokken, hoge hakjes, smokings, veel champagne, fotografen, Antwerpen staat te sidderen. Als het onze zuiderburen is gelukt om een kabinet bij elkaar te graaien, dan zitten die zeker in de zaal, net als een afvaardiging van het koninklijk huis.
De VRT die de live-uitzending verzorgt, smijt alles in de strijd om er een enorme happening van te maken. Om één of andere duistere reden heb ik als ‘Ollander’ al 4 jaar op rij de eer gekregen om de uitzending te mogen regisseren en ook dit jaar weer was ik onder de indruk van het enthousiasme van met name de artiesten.

Tot tranen toe geroerd wanneer ze een MIA in ontvangst mogen nemen en als ze met knikkende knieën het podium beklimmen en aan hun bedankspeech beginnen, rolt er 9 van de 10 keer een staaltje muzikale poëzie door de zaal waar menig Hollywoodster z’n vingers bij zou aflikken. De uitreikers doen niet onder en types als Phillippe Geubels maken er een erezaak van om met een vlijmscherpe speech de genomineerden bekend te maken.
Het hele spul moet natuurlijk leiden tot een vette uitzending, dus de hele speelgoedwinkel vol faciliteiten mag leeg voor deze keer, maar toen ik tijdens de voorbereidingen met lichte aarzeling mijn lijstje van gewenste camera’s inleverde, had ik eerlijk gezegd verwacht dat ze mij direct zouden terugsturen naar het hoge noorden. “Mag ik alstublieft: 5 grote camera’s met een 120 lens, 3 handhelds, allen met draadloze verbinding, 1 Crane, 1 Agito, 1 Steadycam, 1 vaste camera ennuh, ook nog een 3D Flycam graag.”

Onder het mom ‘wie niet waagt wie niet wint’ wachtte ik gespannen het antwoord af. De facilitair manager bestudeerde angstig lang mijn papierke, deed toen tergend langzaam z’n gouden brilletje af, keek naar mij op en zei tot mijn stomme verbazing slechts: ”Zeker en vast, Marc.”

Marc Disselhoff
Regisseur

Bericht delen

Doedoek en Fluisterslierten

De voorbereidingen zijn in volle gang; het bloedfanatieke productieteam heeft zijn tanden erin gezet, de cast is op een haar na rond, de spectaculaire locaties worden in de spreekwoordelijke verf gezet, Ruben Nicolai loopt de deur van de sportschool plat en heel binnenkort gaan de camera’s daadwerkelijk snorren. Bij een programma van dit kaliber hoort natuurlijk vette muziek.

Niet vreemd dus dat SMP benaderd is om een stevig muzikaal concept te produceren. Dat daar iets moois uit gekomen is zal je gezien de trackrecord van het bedrijf niet direct verbazen, maar muziek is en blijft een lastig ‘ding’, zeker als het programma nog in ontwikkelingsstadium is.
Welke kant gaan we op, wat willen we straks voelen en hoe combineren we al die hooggespannen verwachtingen tot één herkenbare tune die het programma straks naar een hoger niveau tilt? Na een uitgebreide briefing gingen Martijn Schimmer en componist Devin de Vries aan de slag. Ik kan er heel kort over zijn: een moddervette compositie was het resultaat. Onze enige wens was om te proberen iets meer mystiek en avontuur voor elkaar te krijgen zonder het stuk echt aan te passen. Devin kwam met het briljante idee de melodielijn in te vullen met een Doedoek.

Een Armeens blaasinstrument met een heel klein bereik maar heel specifiek geluid. De track werd in één klap een stuk exotischer. Prachtig! Nu nog iets dat wat meer suspense geeft. Een beetje onheilspellend gevoel, rillingen over je rug, zoiets. Hier komen Fluisterslierten van pas. Beetje uitleg is op z’n plek denk ik.
Toen mijn dochter nog een klein wurmpje was en wij vaak met de honden door de Gooise bossen zwierven, schepte ik er nog wel eens genoegen in om haar een beetje bang te maken. Tussen de donkere dennenbomen, alleen bij koud en mistig weer kon je wel eens Fluisterslierten tegenkomen…

Wat die daar precies deden, wist ik ook niet. Ze lijken een beetje op Dementors maar dan de vriendelijke versie. De rest laat ik aan je fantasie over. Vooral in een breed gemixed stereobeeld doen die ‘Fluisterslierten’ het geweldig en Devin heeft ze op een pakkende manier verwerkt in de muziek waardoor die nu precies de juiste sfeer oproept.
Een nieuw gecomponeerd muziekstuk verdient een goeie première en mag niet op een lullig USB stickie z’n weg naar de klant vinden vind ik. Zo kwam het dat we met alle programmamakers en de directie van Fremantle bij elkaar kwamen in de studio van SMP. Wijntje erbij, bakje pinda’s, een professionele audioset en toen… play. Het resultaat krijgen jullie later dit jaar te horen als de eerste aflevering van Pandora’s Box op de buis komt, maar ik kan je wel vast verklappen dat het voltallige gezelschap in die studio, net als de directie van RTL het roerend eens was: BAM, vol in de roos!

Marc Disselhoff
Regisseur

Bericht delen

Vertrouwen

Inmiddels loop ik een dikke 20 jaar mee in de pensioensector en ben volledig ingewijd in alle terminologie en berekeningen die bij pensioen komen kijken. Als het om pensioenfeiten gaat, kan ik je uren entertainen. Hoewel, ík vind het een fantastisch onderwerp, dat geldt meestal niet voor mijn toehoorders. Pensioen staat gemiddeld genomen laag op de interesseladder. Daarom is niet te verwachten dat iedereen genoeg kennis bezit over pensioen. We blijven dus ook in de toekomst zitten met een gebrek aan kennis, dat leidt tot aannames en gevoelens.

Een gemiddelde werknemer die bij ons pensioen opbouwt, is niet geïnteresseerd hoe zijn pensioenopbouw van dag tot dag verloopt. Of in welke beleggingen we gisteren zijn uitgestapt en morgen gaan instappen. Deze werknemer wil het liefst eens in de zoveel tijd bevestigd krijgen dat het allemaal goed is geregeld met zijn inkomen voor later. Of dat er iets is geregeld voor zijn gezin als hem iets overkomt. Bij vragen wil hij terecht kunnen bij een professionele club. Pensioen draait om meer dan alleen maar feiten, het gaat ook om vertrouwen.

Je hebt vast gehoord dat het Nederlandse pensioenstelsel gaat veranderen. De nieuwe wet is in 2023 ingegaan en moet uiterlijk in 2028 zijn ingevoerd. Daar zijn we achter de schermen al een tijd keihard mee bezig. Maar we zijn nog lang niet klaar. Eigenlijk begint nu pas het échte werk: we gaan in 2025 naar werkgevers communiceren wat de verandering voor hun regeling betekent, en in 2026 gaan we alle deelnemers informeren. In 2027 maken we de overstap.

Niet zo lang geleden hebben we een tevredenheidsonderzoek uitgevoerd onder onze deelnemers. Een van de grootste pluspunten is het vertrouwen dat men heeft in PNO Media. We gaan er alles aan doen om dat vertrouwen niet te beschamen!

Pieter den Boer
Pensioenconsultant PNO Media

Bericht delen

Griep griep hoera

Volgens de klassenapp zijn er momenteel 16 kinderen ziek. Elk tweede Teams-gesprek voer ik met iemand met een rode neus, bloeddoorlopen ogen en een raspende stem. En helaas, Ik werd zelf vannacht wakker met een droge keel en rillingen.
Het RIVM heeft het persbericht weer afgestoft, we zitten in een officiële griepepidemie. Om er een cliché tegenaan te gooien: het is de tijd van het jaar. Het wordt een lange week voor me en met een beetje pech ben ik er over 2 weken pas vanaf.

Ruim 2 jaar geleden werd ik ook ziek. Iemand had tijdens een familie-uitje een paar Covid-deeltjes meegenomen en aan mij overgedragen. Ook toen dacht ik er met een week of 2 vanaf te zijn. Mijn longen dachten er anders over, 2 weken werden 2 jaren. Ik heb een tijd lang niet kunnen werken, en ben langzaam gere-integreerd. En ook nu nog ben ik niet geheel de oude. Intensief sporten zit er niet in. Als je mij 2 jaar geleden had gezegd dat ik, kerngezond en sportief, zó ziek zou worden, dan had ik je vierkant uitgelachen.

Wat werk betreft had ik bij geen betere werkgever dan PNO Media ziek kunnen zijn. Mijn werkgever had écht begrip voor mijn situatie. Ook mijn collega’s snapten de situatie en gaven me steun. Op sommige dagen ging het echt slecht met me. Ik kon dan niets anders dan op de bank liggen. Het laatste wat ik erbij kon gebruiken was gepieker over werk of inkomen.

Niemand wil ziek worden, het overkomt je. Dan is het goed om te weten dat je werkgever en je collega’s je steunen, maar dat het ook financieel goed is geregeld. Als ik ziek was gebleven, was mijn dienstverband gestopt. Maar mijn pensioenopbouw bleef doorgaan, en ik zou een uitkering ontvangen ter compensatie van mijn inkomen. En dat geeft rust.
Daarom een oproep: ga voor jezelf eens na wat er allemaal is geregeld als je langdurig ziek wordt. En voorkom verrassingen op het moment dat het te laat is.

Pieter den Boer
Pensioenconsultant PNO Media

Bericht delen

Wereld Nutelladag

Gisteren was het de Dag van de Frikandel (balen, deze heb ik gemist), overmorgen is het Warme Truiendag, en maandag is het de Dag van de Peulvrucht. Je kunt het zo gek niet verzinnen, er is een dag voor.
Om tóch onderscheidend te zijn op deze overvolle kalender heeft onze branche niet 1 maar 3 dagen geclaimd. Elk jaar organiseert Wijzer In Geldzaken de Pensioendriedaagse. Veel werkgevers, pensioenadviseurs en pensioenuitvoerders organiseren activiteiten om werknemers overzicht en inzicht te geven in hun pensioen.

En dat is hard nodig. Recent onderzoek toont namelijk aan dat werknemers die geen goed inzicht hebben in hun pensioen, het vertrouwen in hun pensioen niet baseren op feiten, maar op berichten uit de omgeving en de media. Daar zit nogal wat desinformatie tussen. Zeker nu we overstappen naar een nieuw pensioenstelsel.
PNO Media doet ook aan de Pensioendriedaagse mee. Afgelopen november stonden onze deuren wijd open voor iedereen die bij ons een pensioen heeft ondergebracht. Er zijn in 3 dagen tijd ruim 120 persoonlijke gesprekken gevoerd. Volgens mijn collega Martijn zijn deze 3 dagen het absolute hoogtepunt in het jaar. Dat heeft een paar redenen:

Alle deelnemers krijgen antwoord op hun vragen over pensioen. Dat geeft voldoening, de gesprekken zijn gewaardeerd met een 9,1.
Elk gesprek is anders. Het ene moment zit een gepensioneerde tegenover je die wil weten hoe het zit met indexatie. Het volgende gesprek is met een twintiger die met sabattical wil.
En als bonus in onze branche: de kans is aanwezig dat het gesprek met een BN’er wordt gevoerd.

Maar het allerleukste aan deze gesprekken is dat ze ook óns voldoening geven. In de waan van de dag vergeten we soms dat het uiteindelijk maar om één ding draait: een goed pensioen voor alle deelnemers. Met dit soort gesprekken worden wij scherp gehouden. Pensioen is zoveel meer dan alleen maar cijfers en lijstjes.
In november 2025 is PNO Media zeker weer van de partij bij de Pensioendriedaagse. Als je tegen die tijd op gesprek wilt komen, dan ben je van harte uitgenodigd. Dat neemt niet weg dat je nu ook al vragen bij ons kwijt kunt. Dan helpen we elkaar.

Pieter den Boer
Pensioenconsultant PNO Media

Bericht delen

Witte vlek

Volgens het CBS blijkt dat zo’n 11% van alle werknemers in Nederland geen pensioen opbouwt. En dat is voor velen een probleem. Na het kopen van een huis is pensioen vaak de allergrootste uitgave die iemand doet in zijn of haar leven. De overheid wil dat de groep werknemers zonder pensioen kleiner wordt.
Daar hebben ze, heel fancy, het ‘aanvalsplan witte vlek’ voor opgesteld. Veel van deze werknemers zijn werkzaam in de creatieve en digitale sector. PNO Media wil een actieve rol spelen in het verkleinen van deze groep. Wij vinden dat iedereen recht heeft op een fatsoenlijk pensioen

Ik heb in mijn carrière veel bezwaren voorbij horen komen waarom iemand geen pensioen heeft. Daarom hierbij de 5 meest gehoorde mythes en hun ontkrachting:

“Tegen de tijd dat ik met pensioen ga, is de pot leeg”
Niet waar. Een pensioenfonds moet altijd genoeg geld in huis hebben om ook aan toekomstige uitkeringen te kunnen voldoen. En in een moderne pensioenregeling heb je vaak zelfs je eigen potje.

“Pensioen regel ik tegen die tijd wel”
Veel jonge werknemers denken dat pensioen iets is voor later. Maar hoe eerder je begint, hoe makkelijker het is om een goed pensioen op te bouwen. Mede door het effect van rente op rente.

“Ik heb een huis gekocht, dat is mijn pensioen”
Als je je huis hebt afbetaald, gaan je maandlasten naar beneden. Dat is waar. Maar vergeet niet dat je ergens moet wonen, ook na je pensioen. Stenen zijn niet eetbaar.

“De overheid regelt mijn pensioen”
Iedereen gepensioneerde inwoner van Nederland krijgt AOW. Deze bedraagt voor een alleenstaande in 2025 zo’n 1.500 euro. Van dat bedrag moet huisvesting, gas/water/licht, verzekeringen, kleding en eten van worden betaald. Dat is geen vetpot. De overheid regelt een basis, maar geen goed pensioen.

“Mijn pensioen wordt belegd, met een beetje pech is mijn inleg weg”
Pensioenfondsen spreiden risico’s en beleggen volgens strikte regels. Beleggen brengt risico’s met zich mee, maar over een langere periode leveren deze investeringen vaak een goed rendement op. Je inleg kan echt niet zomaar verdampen

Daarom een oproep aan iedereen die nu geen pensioen opbouwt: denk eens na over jouw excuus, en ga met je werkgever in gesprek over pensioen. Stap uit die witte vlek!

Pieter den Boer
Pensioenconsultant PNO Media

Bericht delen

Ooh La La

Het nummer Ooh La La van The Faces schalde door de auto. The Faces had als leadzanger ene Rod Steward en Ronnie Wood speelde basgitaar. Voor dit nummer waren de rollen omgedraaid, bij uitzondering is het Ronnie die zingt. Je hebt vast wel eens van deze gitarist gehoord, hij speelde later in z’n carrière namelijk in een ander bandje: The Rolling Stones.

Het refrein bestaat uit de volgende tekst:
I wish that I knew what I know now, when I was younger!

Ik sloeg aan op dit zinnetje. Het heeft namelijk alles te maken met pensioen. Dat verdient een toelichting: wil je een goed pensioen opbouwen, dan kan je niet vroeg genoeg beginnen met geld opzijzetten. Het grootste deel van je pensioen komt namelijk uit rendement. Dat werkt als volgt: als je 100 euro inlegt en je maakt een rendement van 5%, dan heb je het jaar erna 105 euro. Maak je in dat jaar ook weer 5% rendement, dan verdien je niet alleen over die 100 euro, maar ook over je eerder behaalde rendement van 5 euro. Na 30 jaar heb je van je 100 euro inleg 430 euro gemaakt.

Het vervelende is dat je er vaak pas op latere leeftijd achter komt dat vroeg beginnen de juiste manier is. En dan ben je te laat. Want een goed pensioen kost geld. Heel veel geld.
Op 21 juli 2024 gaven de Rolling Stones voorlopig hun laatste concert. Ronnie is 77 jaar, en heeft een geschat vermogen van zo’n 200 miljoen dollar. Hij is ver na z’n pensioendatum nog steeds aan het werk, terwijl hij genoeg heeft gespaard om nooit meer een snaar te hoeven aanraken.

Gitarist zijn bij een van de grootste bands ter wereld is natuurlijk een uitzondering. Wij gewone stervelingen staan niet met een rijk gevulde bankrekening op ons 77e nog op het podium. Daarom een tip, onbewust door Ronnie gezongen: je kan niet vroeg genoeg beginnen met nadenken over je pensioen. Check bijvoorbeeld mijnpensioenoverzicht.nl om te zien hoeveel je hebt gespaard. Of laat je informeren door een adviseur. Dan kom je niet voor verrassingen te staan als je oud bent.
Tenzij je van plan bent een stinkend rijke oude gitarist te worden, dan is deze boodschap niet voor jou.

Pieter den Boer
Pensioenconsultant PNO Media

Bericht delen

Koffie en verhalen

Ik pak mijn vierde koffie en installeer me weer achter mijn bureau. Vandaag komt mijn documentairereeks Donor Dilemma uit, die ik voor ons YouTube-kanaal heb gemaakt. We volgen een jonge Utrechtse vrouw die als donorkind op zoek gaat naar haar biologische vader. Het is een verhaal dat raakt, niet alleen de kijker, maar ook mij. Elk interview, elke scène – ik heb het van dichtbij meegemaakt.

Tot zover deze schaamteloze promotie. Terug aan de bak. Als verhalenmaker ben je vooral bezig met de inhoud, maar als social redacteur wil je dat het verhaal ook een breed publiek bereikt. Het is leuk hoe beide werelden samenkomen in deze baan. Daarom kan ik tot op de uren gefocust monteren tot het ‘perfect’ is. Maar al snel besef ik dat zo’n project nooit écht af is. Dus na de laatste slok, exporteren maar.
Nadat de video is ingepland, met bijbehorende korte varianten op Instagram, Tiktok en YouTube-shorts, mag ik aanschuiven op Radio M om meer over het project te vertellen. Tijdens het gesprek betrap ik mezelf erop dat ik met mijn handen naar een denkbeeldige koffiemok grijp.

De kopjes stapelen zich inmiddels op bij mijn bureau (ik ruim ze straks netjes op hoor). Ik vraag een collega om nog een keer de ondertiteling door te nemen en plan dan ook de video voor volgende week in.
De middag eindigt in de gezellige drukte van de UVandaag-studio, waar ik nog snel iets over het project mag vertellen. Het is een dag van koffie, verhalen en een beetje chaos – precies zoals ik het graag heb.

Bernadette Keizer
Social mediaverslaggever RTV Utrecht

Bericht delen