“We kunnen ons niet heugen dat een sterfscène eerder zo mooi, ingetogen en toch indringend in beeld werd gebracht”, aldus juryvoorzitter Angela de Jong. Hoofdrolspelers Hans Croiset (Lodewijk) en Ramsey Nasr (Erik) zijn verheugd met de prijs: “Wij vonden het zelf ook mooi.”
Samen ontvangen Croiset en Nasr de AD Media Prijs voor het onvergetelijke tv-fragment van 2023 uit handen van Manuel Venderbos, presentator van de AD Media Podcast. Croiset noemt het ‘geweldig’, maar blijft bescheiden. “Ik heb dit niet zonder Will (Koopman, regisseur van Oogappels) of zonder Ramsey kunnen doen. Je doet dat werk met zijn allen. Ik vind het een eer om uitgekozen te worden, maar heel veel andere mensen bij Oogappels hebben daar ook recht op voor onvergetelijke scènes.”
Nasr vertelt dat Croiset en hij een bijzondere band hebben. “We kennen elkaar al een tijd. Je wil eigenlijk niet op deze manier op de film of op tv afscheid van elkaar nemen met zo’n scène. Maar tegelijkertijd ook weer wel. Wij vonden het zelf denk ik ook mooi. Omdat het mooi geschreven is, omdat het mooi geregisseerd is. En omdat het tegenspel zo mooi was.”
Croiset vult aan. “Én omdat we elkaar erg goed mogen. We maken er een wisselprijs van. De ene keer bij jou op de schoorsteen, de andere keer bij mij.” Op het voorstel om de prijs dan ook te delen met regisseur Will Koopman, reageert Nasr spottend: “Zij heeft al een TelevizierRing, hallo!”
Het juryrapport van Angela de Jong
Mooie tv-fragmenten waren er dit jaar gelukkig genoeg. Een briljant liedje in Even tot hier, een hartbrekend mooi interview met een terminaal ziek meisje, de schreeuw van Karsu. In dat opzicht is het wellicht vreemd dat een scène uit een dramaserie – want: fictief – hét fragment van 2023 is geworden.
Maar dat laat juist de kracht van tv zien. Een verzonnen verhaal, dat met zoveel overtuiging en herkenning je woonkamer binnenkomt, dat iets teweegbrengt in je binnenste, je confronteert met je herinneringen en angsten en dat je nog lang meedraagt in je hart. En dat daardoor troost biedt, hoe gek dat misschien ook klinkt.
Het gaat natuurlijk over het overlijden van de dementerende Lodewijk (Hans Croiset) in Oogappels. We kunnen ons niet heugen dat een sterfscène eerder zo mooi, ingetogen en toch indringend in beeld werd gebracht. De handen van zijn kinderen op zijn handen (die blauwe plek!). De stille getuigen in de vorm van een aangebroken rolletje pepermunt, leesbril en pyjama in de was. De blikken van zijn zoon Erik (Ramsey Nasr).
Het was de droevige apotheose van een verhaallijn die dit vijfde seizoen van Oogappels naar grote hoogte stuwde. De verhaallijn van een dementerende vader, de aftakeling, de worstelende mantelzorger, het afscheid in kleine stapjes – zo herkenbaar, zo goed gedaan. Het mag dan niet echt zijn, maar wát de serie teweegbrengt bij de kijker is dat wèl. En dat was veel, gezien de talloze reacties.
Bron: AD/BM
