Van opleidingen (ze startte op het vmbo en rondde in 2013 een master communicatiewetenschappen af) tot de banen die daarna volgden: in Evita’s leven draait zo goed als alles op een of andere manier om video. Tóch is er één soort van vreemde eend in de bijt: de studie theater en kleinkunst die ze in Amsterdam volgt. “Ja, daar ben ik op latere leeftijd mee begonnen. Het is een parttime opleiding waarin allemaal culturele disciplines samenkomen. Dus zang, spel, muziek maken en schrijven.”
Evita leert hiermee hoe ze als kleinkunstmaker haar eigen voorstelling creëert, maar ook hoe je monologen schrijft of hoe je jezelf door middel van een lied presenteert. “Sinds een jaar of acht volg ik elk jaar een cursus. Gewoon iets nieuws doen. Van pottenbakken tot de Afrikaanse dans. Tot ik een theaterles volgde en dacht: ‘Shit, dit is straks afgelopen, maar ik wil nog een keer!’ Toen ben ik verder gaan kijken en deze opleiding gaan volgen.”
De kunststudie is vooral een hobbymatig project, maar ze gebruikt bepaalde aspecten inmiddels ook als verslaggever bij consumentenprogramma Radar. “Zo verwerk ik af en toe sketches in de reportages die ik maak. In een video over de fraude bij BUNQ bank speelde ik zowel een slachtoffer als een medewerker van het zogenaamde noodnummer. Zeker voor online, waar het programma sterk op inzet, is die vrijheid er ook. In principe mag ik gewoon doen wat ik wil. Mocht ik te ver gaan, dan word ik wel teruggeroepen.”
Illegaal
Het is ruim tien jaar geleden dat Evita haar master communicatiewetenschappen afrondde en vervolgens bij RTL aan de slag ging. Toch lag een loopbaan in de media niet per se in de lijn der verwachting. “Als klein meisje wilde ik heel graag privédetective worden. Uiteindelijk vervaagde die wens en wilde ik vooral het beste uit mezelf halen, vandaar die weg naar de universiteit. Daar twijfelde ik tussen drie richtingen: criminologie, journalistiek of communicatiewetenschap. Uiteindelijk ben ik voor het laatste gegaan. Ondertussen deed ik nog ervaring op bij Omroep Flevoland.”
“Als klein meisje wilde ik heel
graag privédetective worden”
Wat heb je daar geleerd?
“Ontzettend veel. Ik kon zelf filmen en keek vervolgens mij hoe het materiaal gemonteerd werd. Ik vond dat zo leuk, dat ik toen in de avonduren thuis illegaal zo’n montageprogramma heb gedownload en het via uitlegvideo’s op YouTube mezelf ben gaan aan leren. O, toen ik die master deed, volgde ik thuis ook nog een studie journalistiek en nieuwe media.”
Je was wel fanatiek, zeg.
“Ja, ik denk wel dat ik mezelf gedreven kan noemen. Ik vind eigenlijk te veel dingen leuk, waardoor ik heel veel wil doen.”
Geen plan
Na haar master communicatiewetenschappen solliciteert Evita bij RTL MCN: haar eerste ‘echte’ baan. Ze wordt daar channel manager en werkt 2,5 jaar lang nauw samen met veel influencers. “De YouTube-markt groeide heel hard en RTL speelde daar op in door een eigen Multi Channel Network op te richten. Ook daar was veel ruimte voor vrijheid, het had echt een start-upgevoel. Ik heb daar bijvoorbeeld veel over formatontwikkeling geleerd. Over hoe je een videoserie bedenkt en je merken aan influencers koppelt.”
Waarom besloot je weg te gaan?
“Op een gegeven moment – en dat kan ook omdat mijn vader in die tijd plotseling overleed – dacht ik: wat wil ik nou écht doen? Ik vond het bedenken van formats leuk, maar miste het om zelf dingen te maken. Ik ben gewoon niet iemand die vijf dagen per week achter hetzelfde bureau in hetzelfde kantoor zit. Dat trok ik niet meer. Dat gevoel werd steeds sterker tot het moment dat ik in 2017 ontslag nam.”
Om daarna als freelancer door te gaan?
“Ik had nog niet echt een concreet plan en ook helemaal geen klanten of zo. Maar alles in mij zei dat dit de juiste stap was. Gelukkig weet ik dat het vaak wel goedkomt, al was het in het begin zoeken. Tot ik via-via mijn eerste klusjes kreeg. Mijn eerste video was voor een tassenmerk in Amsterdam, via een vriendin van mijn tante. Die wilde me een kans geven.”
Hoe lang duurde het voordat je echt een steady inkomen had?
“Ik denk ongeveer tien maanden. Best lang. Er is een tijd geweest dat ik bijna geen werk had. Maar ik heb altijd mijn intuïtie gevolgd, en ik had tegelijkertijd nul spijt dat ik ontslag had genomen. Toen ik uiteindelijk een soort van stabiel inkomen had, besloot ik een kantoortje te huren. Dat heeft me geholpen, omdat ik zo ergens naartoe kon om te werken.”
Leerschool
Dat ‘ergens naartoe werken’ lukt inmiddels vrij aardig, want gemiddeld drie dagen per week zit ze nu bij consumentenprogramma Radar. “De afgelopen jaren ben ik steeds kritischer geworden op de klussen die ik aanpak. En eind 2022 merkte ik bij mezelf dat ik juist wat meer invloed met mijn werk wilde hebben. Ik wilde weer de journalistiek in.”
Hoe heb je dat aangepakt?
“Ik heb contact gezocht met Omroep Flevoland, daar kende ik nog wat mensen. Of ik daar alsjeblieft meer ervaring op mocht doen. Die kans kreeg ik. Op de redactie heb ik vervolgens geleerd hoe je nieuwsberichten schrijft en ik kon af en toe met een verslaggever mee op pad. Tot ik een traineeship bij DPG Media voor divers talent spotte: daar heb ik me voor aangemeld. Via iemand die ik daar leerde kende, kwam ik bij Radar terecht.”
En toen werd je meteen verslaggever?
“Nou, ik dacht eerst redacteur en achter de camera. Maar van het een op het andere moment vroegen ze of ik ook vóór de camera zou willen. En dat vond ik megavet. Opeens zat ik met Antoinette Hertsenberg tegenover me en dacht ik: wow, is dit een droom of zo? Het voelt nog steeds heel raar dat het zo snel ging.”
Zoveel presentatie-ervaring had je ook niet.
“Nee, en dat wisten zij ook. Maar ze hebben me gewoon de kans gegeven en dat vind ik echt heel stoer. Ik moest aan die nieuwe rol wel wennen. Gelukkig werd én word ik goed geholpen, ook door Antoinette Hertsenberg. Met haar heb ik ongeveer één keer in de twee maanden een coachingsgesprek waarin we reportages terugkijken.”
“Ik kan eigenlijk geen
reportage opnoemen
waar ik alles goed
of leuk aan vind”
Wat leer je van haar?
“Ontzettend veel. Het is best confronterend. Niet alleen omdat ik het niet per se leuk vind om naar mezelf te kijken, maar ook omdat ik heel zelfkritisch ben. Ik kan eigenlijk geen reportage opnoemen waar ik alles goed of leuk aan vind. Antoinette geeft me tips over stemgebruik, interviewtechnieken, maar ook over hoe je scherpe presentatieteksten schrijft en je een confrontatie voorbereidt.”
Oplichter
De confrontatie is een veelbesproken en essentieel element in Radar: hét moment waarin de gedupeerde zijn verhaal gedaan heeft en de zogeheten dader of overtreder opgezocht wordt en – jawel – een confrontatie wacht met zijn daden. “Die eerste keer vond ik best wel spannend, want je weet vooraf nooit hoe zoiets loopt. Het enige wat je kan doen, is je goed voorbereiden, de materie kennen, je vragen op orde hebben en weten wat voor informatie je wil krijgen.”
Hoe ging die eerste keer?
“Dat was met een oplichter. En achteraf ging het heel goed, want ik mocht gewoon bij hem naar binnen komen en heb vervolgens bijna drie kwartier met hem gesproken en alle vragen kunnen stellen die ik had.”
Toch een beetje die detective die weer in je loskomt, hè?
Lacht: “Zo zie ik dat ook wel, hoor! Ik wil gewoon heel graag iets doen tegen mensen die het slecht met de consument voorhebben. Als consument kun je heel vaak helemaal niks, tót er een camera bij komt kijken. Dan kan – jammer genoeg – ineens van alles.”
Hoe kijk je op dit moment naar de toekomst? Heb je al specifieke plannen voor 2025?
“Ik hoop voorlopig bij Radar te blijven en te doen wat ik nu doe, want ik heb echt nog heel veel te leren. Ik kom net kijken en wil me verder ontwikkelen in wat ik nu doe. Daar hoort impact blijven maken ook bij, want elke reportage doet ertoe. Het is mijn drive om gedupeerden te blijven helpen en ik krijg daar ook nog geld voor. Bizar, toch? Het voelt echt alsof de puzzelstukjes van de afgelopen tien jaar – met alles wat ik geleerd en gedaan heb – nu bij elkaar komen.”
Bron: Oane Born/BM
Foto: AVROTROS/Elvin Boer
