Article header image
Article header image

Dronebewijs

Maar eerlijk gezegd voelt dat “even lekker dronen” de laatste tijd minder. En dat komt vooral door die drone-waarnemingen bij vliegvelden. 61 meldingen in elf landen. Dat is nogal wat. In een onderzoek gedaan door ‘Trouw’ en ‘Dronewatch’ kwam naar voren dat in elf landen maar liefst 61 meldingen zijn gedaan. Een gigantisch aantal waar de media veel aandacht aan heeft besteed, maar duik je er iets dieper in, dan blijkt het allemaal niet zo ‘extreem’ te zijn.

Van die 61 meldingen:
Geen drone, ander object: 14
Geen bewijs / herkomst onbekend: 41
Bewezen Russische drone: 3
Bewezen hobby- of toeristendrone: 3

Drie bewezen Russische drones en drie toeristendrones waarvan je niet weet of die persoon dus wel echt kwaad in de zin had. Toch hoor je veel mensen die zeggen dat de regels strenger moeten en dat er strenger gehandhaafd moet worden. Want ‘drones’ en ‘privacy’ en het geeft een naar gevoel, zo’n camera in de lucht die jou filmt.

Ik wil een voorstel doen: je mag straks niet op mínder plekken vliegen, maar juist op méér. Via een dronekaart zie je grote rode ringen waar je dus niet mag vliegen, zoals rondom vliegvelden, maar die ringen zijn zo groot dat mijn drone aan de buitenkant van zo’n ring nooit een gevaar kan zijn met 120 meter hoogte, maar laten we veiligheid inbouwen, in drie trappen, waarvan de grootste een no fly zone is.
Daarna een ring tot dertig meter en de buitenste ring tot zestig meter hoogte. Dan zitten die werelden elkaar nooit in de weg. Dus de grote cirkels die we hebben boven vliegvelden maken we niet groter, nee die maken we kleiner. Die kerel is gek, zou je denken, maar nu komt het.
Je hoeft op dit moment géén examen te doen of kennis te hebben om met een drone onder 250 gram de lucht in te gaan. Dat moet dan ook veranderen.  Om met een drone te mogen vliegen, zou iedereen verplícht een basisbrevet moeten halen. Een soort brommerrijbewijs. 

En als laatste wil ik even dat gevoel bespreken wat mensen hebben als er een drone over ze heen vliegt. Die dronepiloot is niet geïnteresseerd in jou als persoon, maar dat is iemand die even de ontspanning opzoekt en hoogstwaarschijnlijk een mooie zonsondergang, of de wereld vanuit vogelperspectief wil zien. Gewoon even dronen… niks meer, minder.

Eric Bouwman
Presentator/dagvoorzitter, creative en tech-expert bij Bright.nl

Bericht delen
Article header image
Article header image

Ben ik vervangbaar door AI?

Ik gebruik AI dagelijks. Soms om mijn gedachten scherp te krijgen, vooral via de geavanceerde spraakfunctie van ChatGPT. Samen sparren over onderwerpen.  Maar ook om mijn ouders te pesten met nephorrorclowns in hun tuin tijdens Halloween. Mijn moeder haat clowns, dus die wilde daarna niet meer naar huis… De ontwikkeling gaat snel, maar hoe bruikbaar is het nou eigenlijk?

Ik besloot onlangs mezelf online te reproduceren. Voor een video bij Bright liet ik AI mijn intro schrijven, mijn stem klonen, mijn gezicht animeren en zelfs de muziek genereren. En het was stiekem al heel erg goed.
Terwijl ik naar mijn digitale kloon keek, merkte ik twee dingen op: niet alleen hoe indrukwekkend het resultaat was, maar vooral hoe makkelijk je jezelf tegenwoordig kunt kopiëren en dus kunt laten vervangen door een algoritme. En dat roept een logische vraag op: hoe veilig is mijn baan als presentator eigenlijk?

Hoe digitaler onze wereld wordt, hoe groter de hunkering naar echtheid. Ik neem mijn presentaties voor bedrijven en evenementen als voorbeeld. Alleen al het contact dat ik met het publiek kan maken, de energie in de zaal, de lol om er samen een feestje van te maken, dat is niet na te maken. En een herkenbaarder voorbeeld voor jou: je kijkt een indrukwekkende short op je socials, hopend dat het echt is, want als het AI blijkt, is de teleurstelling groot. We willen uiteindelijk toch dat het echt is.

AI kan in mijn geval een script schrijven, een stem nabootsen en mijn gezicht animeren. Maar hoe goed het ook wordt, ik hoop dat we nooit gaan wennen aan een AI-video. Begrijp me niet verkeerd: het is een waanzinnige tool die uren werk kan besparen, mits je het goed inzet. Maar laat AI alsjeblieft altijd een bijrol blijven spelen, nooit de hoofdrol. 

Tip van mij: wil je zelf eens spelen met AI en jezelf klonen? Probeer HeyGen en Runway. Kost je een paar tientjes, en zorg dat je het abonnement dan meteen stopzet. Maar dan heb je wel een avond vol lol en verbazing, zoals ik nog elke keer heb.

Eric Bouwman
Presentator/dagvoorzitter, creative en tech-expert bij Bright.nl 

 

Bericht delen
Article header image
Article header image

We denken digitaal vaardig te zijn, maar…

Bij BNR kon ik als jonge hond de kunst afkijken van ervaren journalisten. Leren van mensen als Bernard Hammelburg. Hoe je ingewikkelde materie op een begrijpelijke manier over kunt brengen. Zijn aanstekelijke honger naar al het nieuws als buitenlandcommentator, en de mooiste radiostem van Nederland die daarbij hoort, motiveren me tot op de dag van vandaag. 
Bij RTL Nieuws en RTL Z kreeg ik later de kans om het verhalen vertellen te combineren met mijn voorliefde als nerd voor technologie en cybersecurity. Ik maakte de switch van radio naar video, live tv en online. Nu, bij ESET, kan ik mijn kennis nog verder uitdiepen. 
 
Ik praat met de knapste koppen. Van cybersecurityonderzoekers en ethische hackers tot leiders uit de cyberindustrie. En hun kennis kan ik delen. Door onderzoek te doen, daarover te publiceren. Door expertise te delen via alle mogelijke kanalen en het cybersecuritynieuws te duiden. Zoals bijvoorbeeld bij de oud-collega’s van RTL en BNR. Of via de podcast die ik samen met Dave Maasland maak (check Het Digitale Front in je favoriete podcast-app), en via keynotes en presentaties. Op al die manieren kan ik hopelijk mensen inspireren en helpen om onze digitale (en analoge) wereld een beetje veiliger te maken. 
 
En daar is nog genoeg winst te behalen. Bijvoorbeeld in het voorkomen van online oplichting. Zoals via Whatsapp-berichten en e-mails die bedoeld zijn om iemand te misleiden of nepwebshops waarmee aankoopfraude wordt gepleegd. De helft (!) van alle Nederlanders denkt goed te zijn in het herkennen ervan, blijkt uit onderzoek in opdracht van het ministerie van Justitie en Veiligheid. Een van de pijnpunten is dat 1 op de 3 zegt dat zij het moeilijk vinden om echte en nepuitingen uit elkaar te houden. Terwijl in dat onderzoek ook blijkt dat ze er vaker naast zitten dan ze zelf dachten. 
 
We maken ons terecht zorgen om de toename van deepfake-video’s en geluidsfragmenten. Daar heb ik het ook vaak over in mijn presentaties. Dat iedereen met wat inbeeldingsvermogen en een computer deepfakes kan maken, is natuurlijk een punt van zorg. Maar dat is niet het grootste probleem. Dat is het ontbreken van basisveiligheidsmaatregelen voor internetgebruik. Zoals het gebruik van tweestapsverificatie: het extra slot op je digitale deur. Waarbij je inlogt zoals altijd, maar je daarna nog een extra code moet invoegen. Die code kun je bijvoorbeeld per sms of via een app op je telefoon krijgen. Zelfs al heeft iemand je wachtwoord; zonder die code komen ze niet zomaar binnen. 
 
Dan een ander bericht uit het nieuws van deze maand. Nog maar een kwart van alle mensen heeft tweestapsverificatie aan staan voor hun eigen e-mailaccount. Terwijl dat voor veel mensen ook de manier is om in te loggen op andere online diensten. Niet gek dus dat cybercriminelen juist daar proberen binnen te komen. En ook dat principe kent een meerderheid van de mensen niet. Er is dus een wereld te winnen. 
En dat is nou precies waar ik aan bij wil dragen. 
 
Harm Teunis 
Cybersecurity Evangelist ESET Nederland/keynote speaker/podcastmaker 

Bericht delen
Article header image
Article header image

Hoe mijn gezicht en stem werden gekloond

Het was in de tijd dat ik bij RTL Nieuws en RTL Z werkte. De makers van deze video hadden een reportage van mij gebruikt, o ironie, waarin ik het had over kunstmatige intelligentie. En in plaats van de originele tekst, lieten ze mij een gokspelletje aanprijzen waarin iemand veel geld wint. Een tekst die ik nooit zou uitspreken. Bovendien sprak ik in de video Tagalog, de meest voorkomende taal op de Filipijnen. 
 
Natuurlijk wilde ik weten wie er achter deze deepfake zat. En waarom gebruikten zij mijn gezicht en stem? Ja, ik ben met enige regelmaat te zien op tv, te horen op de radio. Maar een BNer? Nee. Het bleek dat meer verslaggevers en presentatoren slachtoffer waren van dezelfde groep die ook van hen vergelijkbare deepfake video’s hadden gemaakt. En om die geloofwaardiger te maken, gebruikten ze waarschijnlijk onze stemmen en gezichten en de logo’s van de nieuwsmedia waar wij voor werkten. Pijnlijk? Voor mij niet. Maar wat als ze mij heel andere dingen hadden laten zeggen? 
 
Of laten doen? Zoals alle bekende en minder bekende mensen van wie deepfake pornografisch materiaal wordt gemaakt en verspreid. Of de deepfakes van Monica Geuze en Arie Boomsma, die op TikTok allerlei onzinmiddelen aan lijken te prijzen. Het is een probleem dat gelukkig ook op de politieke agenda staat. 
Want naarmate generatieve AI-tools krachtiger worden, neemt het risico toe dat onze identiteit gekloond kan worden. Zelfs als je geen publiek figuur bent. Zodra je stem en beeltenis online staan, kan het gekopieerd worden. Gemanipuleerd en gebruikt op manieren waar je geen toestemming voor hebt gegeven. Of waarschijnlijk ook nooit gaat geven. En dat brengt ernstige privacy- en veiligheidsrisico’s met zich mee. 
 
Het is een van mijn belangrijkste punten in de presentaties die ik veel geef. Over wat cybercriminelen en andere kwaadwillenden allemaal kunnen dankzij kunstmatige intelligentie. Want deepfakes worden heel vaak kwaadaardig ingezet. Met maar een paar seconden beeld en geluid, kan ik iemand laten zeggen wat ik wil. Iemands identiteit vervalsen. En daar schrikken veel mensen van. Dat is goed en belangrijk. Want we moeten ons bewust zijn van deze schaduwzijde van deze technologie, die ook zo ontzettend veel mooie dingen voortbrengt. 
Alleen dan kunnen we ons er goed tegen wapenen. Bijvoorbeeld door voorzichtiger te zijn bij het verifiëren van en met wie we online of telefonisch communiceren. En misschien zo nu en dan eens kritisch te kijken naar onze digitale voetafdruk. Staan er nog videobeelden of foto’s online die eigenlijk helemaal niet meer online hoeven te staan? 
Ga ik erachter komen wie ‘mijn’ deepfake gemaakt heeft? Waarschijnlijk niet. Maar ik blijf zoeken. En door dit verhaal te vertellen, ook hier o ironie, kan ik mensen hopelijk wel een klein beetje hun ogen openen. 
 
Harm Teunis 
Cybersecurity Evangelist ESET Nederland/keynote speaker/podcastmaker 

Bericht delen
Article header image
Article header image

Waarom Europa wakker moet worden

Onze e-mails en data staan voor een heel groot deel op de systemen van de grote Amerikaanse techreuzen. Denk aan Microsoft, Google en Amazon. En dat is gevaarlijk, want wat als er een storing is? Of nog erger: iemand die de stekker eruit trekt voor ons in Europa? Dan zitten sommige overheidsdiensten met een groot probleem. Alle Nederlandse gemeenten bijvoorbeeld gebruiken de spullen van Microsoft in zo’n beetje alles wat digitaal is. En dat kan dus ook uitgeschakeld worden. Dat we daar iets mee moeten, werd dit jaar duidelijk. 
 
De hoofdaanklager van het Internationaal Strafhof is het praktijkbewijs Hij kon in mei ineens niet meer bij zijn e-mail, nadat Microsoft hem buitensloot van zijn account. Dat gebeurde nadat de VS sancties hadden opgelegd aan meerdere medewerkers van het Internationaal Strafhof, als reactie op het uitvaardigen van een arrestatiebevel tegen de Israëlische premier Netanyahu. 
Veel deskundigen en politici pleiten al langer voor het loskomen van die afhankelijkheid van Amerikaanse (maar ook andere) techreuzen. Om te voorkomen dat toegang tot vitale digitale diensten wordt ingezet als geopolitiek drukmiddel. 
 
Die roep wordt harder nu het bedrijf dat de infrastructuur levert voor DigiD, het CJIB en MijnOverheid ook in Amerikaanse handen dreigt te vallen. Juist nu de politiek wakker lijkt te worden en men van Brussel tot Den Haag de noodzaak begint in te zien van digitale soevereiniteit. Afgelopen week zijn Kamervragen gesteld over of de overname nog tegengehouden kan worden. 
In het kader van voorkomen is beter dan genezen, zette het Internationale Strafhof deze maand de software van Microsoft al buiten de deur. Zij gaan in zee met een Duitse aanbieder van kantoorsoftware. En zij zijn niet de enige. Begin dit jaar zagen Europese techbedrijven al een flinke aanwas van nieuwe klanten. Volgens hen een reactie op de wil om los te komen van Amerikaanse bedrijven. 
 
Voor consumenten is dat ook goed te doen. Mocht je dat willen natuurlijk. Er zijn tal van prachtige Europese diensten voor handen waar je zo naar over kunt stappen. Proton Mail voor Gmail, Le Chat in plaats van ChatGPT en Spotify in plaats van Apple Music. Neem eens een kijkje bij dit lijstje van European Alternatives. Daarmee kom je een beetje los van die afhankelijkheid, je gegevens blijven binnen de EU (yay for privacy) en de Europese techsector en economie krijgen een mooie groeikans! 
 
Harm Teunis 
Cybersecurity Evangelist ESET Nederland/keynote speaker/podcastmaker 

Bericht delen
Article header image
Article header image

We moeten lessen trekken uit het Clinical Diagnostics-lek

De criminele hackers konden bij de gegevens van bijna 1 miljoen Nederlanders. En onder de slachtoffers meer dan een half miljoen vrouwen die de afgelopen jaren meededen aan het bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker. En nu liggen hun gegevens op straat, samen met die van tienduizenden mensen die huid-, urine- en penisonderzoek lieten doen. Uitslagen van medische onderzoeken, geboortedatum, hun BSN-nummers, woonadressen en de naam van hun huisarts. Gegevens die veel geld waard zijn voor andere criminelen die ze bijvoorbeeld kunnen gebruiken om gerichte phishingmails te schrijven.

Dat wordt een stuk makkelijker omdat criminelen met deze gegevens zich geloofwaardig kunnen voordoen als een medische instantie of overheidsinstantie. Bijvoorbeeld door te verwijzen aan die uitslag en dat BSN. Gegevens die (normaal gesproken) alleen in handen zijn van die instanties. En dan hebben we het nog niet eens over hoe pijnlijk het is dat ook de opvanglocaties van vrouwen die in blijf-van-mijn-lijf-huizen hebben gezeten, op straat liggen.

Extra pijnlijk is dat de vrouwen die meededen aan dit onderzoek er helemaal geen invloed op hebben gehad. Ze stuurden een strijkje op en vertrouwden op het veilig beheer van hun gegevens. En met dit lek zijn hun gegevens én dat vertrouwen gevlogen.
Een goede vriendin zei me onlangs dat één van haar vriendinnen zich nu minder snel laat testen. Omdat ze niet gelooft dat haar gegevens dan in goede handen zijn. Dat is misschien nog wel het pijnlijkst aan dit verschrikkelijke lek. Het is een teken aan de wand dat het tijd is voor een minister van Digitale Zaken, zoals mijn collega Astrid Oosenbrug (en oud-PvdA-Kamerlid) al langer roept. Net als cybermannetje Dave Maasland, met wie ik de podcast Het Digitale Front maak.
Digitale veiligheid is geen technische luxe, maar een publieke verantwoordelijkheid. Zonder regie, politieke aansturing en echte prioriteiten blijven we achter de feiten aanlopen. En is het wachten tot de volgende grootschalige hack.

Harm Teunis
Cybersecurity Evangelist ESET Nederland/keynote speaker/podcastmaker

Bericht delen
Article header image
Article header image

Waarom ik Roblox (nog) niet verbied voor mijn kinderen

Voor wie het niet kent: een immens populair platform waar meer dan 150 miljoen mensen dagelijks op inloggen. Om daar allerlei soorten games te spelen. De app wordt veel gebruikt door jongeren. En is daardoor helaas ook in trek bij pedoseksuelen, criminelen en terroristen, die ‘iets’ willen van jonge kinderen. De man wilde weten hoe hij zijn kinderen kon beschermen, of was een Roblox-verbod de beste optie voor zijn kind? Een schot in de roos, daar vind ik wel iets van.

Ja. Roblox doet een poging om misstanden tegen te gaan. Zoals parental controls: instellingen waarmee je als ouder bepaalt wat je kind wel en niet kan. En Nederlanders die zeggen ouder dan 13 te zijn, moeten hun gezicht laten scannen om dat te verifiëren, voordat ze überhaupt kunnen chatten. Is dat waterdicht? Nee, natuurlijk niet. Gebruik het gezicht van een ouder vriendje of vriendinnetje en je bent klaar. En veel ouders weten niet van het bestaan van die ‘parental controls’.

Verbieden dan maar? Een logische reflex misschien. Toch wil ik die vraag niet helemaal afdoen. Want achter een simpel ‘ja’ of ‘nee’ schuilt een worsteling waar veel ouders mee zitten: hoe bescherm je je kind zonder het af te sluiten van die digitale wereld?
Wat is dan wel verstandig? Zo’n verbod kan even rust geven, maar bouwt weinig op. Uiteindelijk gaat je kind zelfstandig online, ook als jij dat niet goed vindt.

Op termijn helpt dat dus niet. De minder quick, maar meer duurzame oplossing? Een zo veilig mogelijke plek creëren met de middelen die voorhanden zijn. En begeleiding om weerbaar te worden. Vertel ze wat er allemaal online kan gebeuren (hoeft écht niet in geuren en kleuren) en vertel ze hoe ze zelf kunnen reageren. Zodat ze de juiste beslissing kunnen nemen.
Praat over wat ze online meemaken. Maak het zo normaal als praten over school of voetbal- of basketbaltraining. Heb je gewonnen? Iets vets gemaakt? Of waren er ook stomme dingen? Het is ook belangrijk om te begrijpen waar je kind zich mee bezighoudt. Offline, maar zeker ook online. Speel zelf af en toe ook, zodat je ziet wat zij zien en het gesprek makkelijker wordt.
Dus ja. Ik heb er, als vader van drie, en als professional een mening over. Ik ben geen voorstander maar worstel met dezelfde spagaat als veel andere ouders.

Harm Teunis
Cybersecurity Evangelist ESET Nederland/keynote speaker/podcastmaker

Bericht delen
Article header image
Article header image

Feestje

Deze maand is niet alleen leuk voor ons als NPO Radio 5’ers, maar het is ook het feestje van alle luisteraars. Muziek verbindt, dat blijkt nu eens temeer. Muziek brengt je terug naar je eerste zoen, het op stap gaan in je jeugd, de eerste vakantie zonder ouders en dierbare herinneringen aan mensen die overleden zijn. Eenieder beleeft de muziek op z’n eigen manier, met als gemene deler: herinneringen.

Jaarlijks stem ik zelf ook op de Evergreen Top 1000. Per jaar hanteer ik een andere invalshoek. Vorig jaar koos ik louter voor Nederlands product. Het jaar ervoor koos ik voor liedjes die betrekking hadden op een herinnering uit het verleden. Dit jaar was mijn insteek: liedjes die ik zelf prachtig en/of leuk vind en die ik door het jaar heen regelmatig luister. Van Nights In White Satin van The Moody Blues, tot Someone Like You van Adele en van Sweet Caroline van Neil Diamond tot Une Belle Histoire van Michel Fugain.

Inmiddels heb ik via nporadio5.nl gezien dat deze nummers ook dit jaar weer in de Evergreen Top 1000 staan. Dus met veel plezier stem ik zelf maandag af op enerzijds NPO Radio 5 en anderzijds ook op NPO 1. Want komende week, elke dag van 15.55 tot 16.50 uur is op NPO 1 het tv-programma NPO Radio 5 Evergreen Top 1000 te zien. Presentator Bert Haandrikman neemt het aanwezige studiopubliek en alle kijkers in een gezellige setting mee door onze lijst.

Tot zover alvast het begin van mijn feestdagen. Ik hoop dat ook de BM-lezers genieten van al het moois dat deze periode biedt. Daar waar het kan: bouw je eigen feestje!

Patrick van der Tol
Adjunct-zendermanager NPO Radio 5 

Bericht delen
Article header image
Article header image

Voor mekaar

We zijn als NPO Radio 5 door de jaren heen zoveel meer geworden dan alleen een muziekzender. De basis is en blijft natuurlijk het uitzenden van de beste evergreens. Daarnaast zijn we de zender van de herinnering. Niet dat alles vroeger beter was, maar dingen waren vroeger wel anders.
Het is daarom mooi om te zien hoe de oudere doelgroep in groten getale mee is gegaan met technologische innovaties. De appjes die we van luisteraars krijgen, worden vaak via hun tablet verstuurd. Het stemmen op de Evergreen Top 1000 gebeurt ook veel via de smartphone. Eerder dit jaar zijn we van de NPO Radio 5-app overgestapt naar de NPO Luister-app, zonder dat dat effect heeft gehad op het aantal minuten dat via de app naar ons geluisterd wordt. Dat kenmerkt de trouwheid van onze luisteraars.

We zoeken dan ook graag de verbinding met hen op. Een deel van onze luisteraars kan en wil zich graag inzetten als vrijwilliger. Terwijl een ander deel juist veel baat heeft bij vrijwilligers. Als zender omarmen we vrijwilligerswerk, omdat we heel goed weten wat voor vreugde het geeft, zowel aan de kant van de ontvanger als ook van de gever.
Daarbij: zonder vrijwilligerswerk stort onze maatschappij in. Tijdens de jaarlijkse NL doet-dagen steken onze dj’s zelf ook de handen uit de mouwen. Recentelijk heeft het EO-programma Open Huis een thema-uitzending gemaakt vanuit een wijkcentrum in Beuningen om op die manier nut en noodzaak van vrijwilligerswerk uit te lichten. Daar gaan we ook de komende jaren mee door.

We hebben elkaar nodig en laten we, zeker in deze soms solistische maatschappij, goed naar elkaar omkijken.  Laten we er zijn voor mekaar, zoals bijvoorbeeld ook via www.NPORadio5.nl/voormekaar

Patrick van der Tol
Adjunct-zendermanager NPO Radio 5 

Bericht delen