Bij deze bijzondere BM-bijeenkomst in restaurant Vlaar, binnenkort Brasserie Monsees, in ’s Graveland kunnen we met dit knappe kwartet omroepinhoudelijk alle kanten op, maar ligt het gevaar van een overdosis sport en talkshow-items op de loer. Vandaar tussendoor af en toe een kwartetvraag.

Mag ik van jou, uit de serie succesvolle tv-duo’s: Jongbloed & Joosten? Of Pauw & Witteman? Van Kooten & De Bie? Barend & Van Dorp?
Anita: “Vergeet ook Henk Spaan en Harry Vermeegen niet! Leuk duo bij Veronica.”
Jeroen: “Van Kooten & De Bie! Staan ver boven de rest. Als je het vandaag uitzendt, is het nog altijd griezelig goed.”
Anita: “Wat Wim en Kees destijds zeiden, klopt nu.”
Humberto: “Het speelde al, maar meer in de onderstroom. Nu is het meer in your face. Moeten we de duo’s ranken? Eerst Koot & Bie! En Pauw & Witteman waren ook maatgevend. Jongbloed & Joosten was geen traditionele talkshow.”
Anita: “Dat had een ander soort toon en ook andere onderwerpen.”
Humberto: “Frits Barend en Henk van Dorp waren origineel. Brutaal. Vernieuwend. Met Jan Mulder als sidekick. Sport, politiek, nieuws en entertainment.”
Suse: “Dit was deels voor mijn tijd, maar ik constateer nu minder duo-presentatie.”
Anita: “Ik heb Tien voor Taal nog met Marcel Van Thilt gepresenteerd; het geeft wel een andere dynamiek!”
Suse: “Ik doe duo-presentatie op de radio, bij RadiOlympia en Langs de Lijn en Omstreken, maar het is wel wennen aan elkaar. Heb jij voorkeur Jeroen?”
Jeroen: “Ik presenteerde met Paul Witteman en overwoog te stoppen, omdat ik vond dat we geen progressie meer maakten. Toen stopte Paul. We waren iets te lang doorgegaan, waarbij we ook nog eens werden opgerold door die man aan de overkant.”
Humberto lachend: “Die later ook weer werd opgerold. To eat and to be eaten.”

Vrienden van de show
Jeroen: “Bij Pauw & Witteman zaten 2 oudere mannen een beetje ingewikkeld te doen, terwijl bij Humberto die Pharell Williams Happy-achtige sfeer hing. Ik ging alleen door met Pauw. Aanvankelijk ging dat niet zo goed en dat hield de pers keurig bij. Humberto-Pauw 1-0. Dat werd 2-0. Bij 15-0 zijn ze gestopt.”
Anita: “Ga je dan aan jezelf twijfelen?”
Jeroen: “Nee, wél aan ’t programma. Maar na mooie interviews met Frans Timmermans en Martin van Rijn kantelde het. En werd het wat minder bij Humberto. Terwijl zijn gasten dat vlak daarvoor nog over mij zeiden. Je denkt – en dat is een vergissing – het zijn vrienden van de show! Maar als het ergens anders leuker is, gaan ze daarheen.”
Humberto: “Het gaat om cijfers, ze komen niet voor jou.”
Suse: “Ik word wel eens last minute gevraagd, terwijl ik al elders heb toegezegd, en dan zeggen ze: wij scoren beter. Maar dat vind ik geen overweging.”
Humberto: “Jij komt praten over een onderwerp, jij komt niks verkopen.”
Jeroen: “Maar je hebt geen ‘recht’ op gasten omdat je toevallig een programma maakt. Als mensen mij een vervelende man vinden of de sfeer niet prettig, dan kom je niet.”

Terug naar toen
De start van omroepvakblad Broadcast Magazine, nu kortweg BM, was in oktober 1989 en viel samen met de lancering van RTL Véronique en Nederland 3. Wat deden jullie toen?
Suse lacht: “Ik was 3 en verdeelde mijn tijd tussen thuis en de crèche.”
Jeroen: “Wij begonnen op 2 oktober met RTL Véronique.”
Humberto: “Ik studeerde rechten. Bij Mediarecht spraken we ook over de U-bocht-constructie van RTL, hoe steekt de licentie in elkaar? Waarom is het zo ingewikkeld?”
Jeroen: “Wij van het nieuws, die ons ver verheven voelden boven alle andere tv-makers, zeiden voor de grap: het is misschien wel bocht wat we uitzenden, maar je kunt er wel U tegen zeggen.”

“Het is misschien wel bocht
wat we uitzenden, maar je
kunt er wel U tegen zeggen”

Jong, snel en wild
Anita: “Ik was nog jong, snel en wild en werkte voor Veronica, waar ik van alles en nog wat heb gepresenteerd. Op mijn 33ste ben ik weggehold, omdat Veronica commercieel werd. Oma vertelt. De KRO belde en had een interessant programma-aanbod.”
Humberto: “Veronica had wel de beste slogan: je bent jong en je wil wat.”
Anita: “Die campagnes waren fantastisch. Zeer vooruitstrevend.”
Jeroen: “Over De wereld in een half uur van Veronica op Radio 1 – bedacht door Ruud Hendriks, de voorloper van Nieuwslijn – werd met dedain gesproken. Hoe kun je de wereldproblematiek nu in een half uur bespreken?”

Dat was toen. Sommige zaken veranderen in omroepland, andere dingen amper. We springen naar de actualiteit van 2025.
Jeroen: “Als je mij vraagt: wat zijn 2 dingen die nu spelen? Dan is dat het wangedrag van zo’n beetje iedereen bij de publieke omroep en het gebrek aan regie bij de NPO.”

Wie heeft de NPO-petitie over bezuinigingen bij de publieke omroep getekend?
Jeroen: “Nee.”
Suse: “Waarom niet?”
Jeroen: “Ik houd niet zo van dat gezeur, teken eigenlijk nooit petities.”
Anita: “Ook niet voor zielige dieren of arme kinderen? Of vrouwenbesnijdenis? Ik teken bijna alles.”
Jeroen: “Ik zit hier niet als woordvoerder van BNNVARA, maar gewoon als Jeroen en voel me niet geremd hierover iets te zeggen.”
Humberto: “Wat zit je dwars?”
Jeroen: “Ik vind het prima dat mensen op allerlei niveaus laten horen waarom ze bang zijn dat de publieke omroep geld kwijtraakt. Ik vind het alleen goedkoop van de leiding om dit aan allerlei programma’s te koppelen. Al die ledenspotjes ook. Er wordt een beeld gecreëerd alsof het bij de commerciële omroep allemaal verschrikkelijk is. Als je daaraan wordt uitgeleverd, staan we aan de rand van de afgrond…”
Anita: “BNNVARA gooit het op de teloorgang van de democratie.”
Jeroen: “Jongens kom op! Doe je best. Lobby goed in Den Haag, in plaats van elkaar in allerlei gremia in de haren te zitten. Pak de regie en straal één Hilversums geluid uit.”

“De publieke omroep zou zich
moderner en fatsoenlijker
mogen manifesteren”

Moderner
Suse: “Het kan toch ook: én-én. Ruim de rotzooi op én zorg voor regie. Tegelijkertijd mogen we ook best aangeven dat we belangrijk werk doen.”
Jeroen: “De publieke omroep zou zich moderner en fatsoenlijker mogen manifesteren.”
Anita: “Wat bedoel je met moderner?”
Jeroen: “Het is, met respect voor omroepen, toch allemaal onzin. Bejaarden bij MAX. Hoeveel christenen zitten er bij KRO-NCRV? En zijn dat andere christenen dan die van de EO? Waarom vorm je niet – als je serieus naar de samenleving kijkt – een idee over wat de publieke omroep zou moeten zijn? Onafhankelijke nieuwsvoorziening. Schenk aandacht aan kunst en cultuur die bij ‘de commerciëlen’ nu eenmaal minder in beeld komt. Dit kun je toch definiëren? Net als stemmen uit de samenleving: zwart of wit, islamitisch, christelijk, seculier. Dit kunnen we inventariseren en ervoor zorgen dat al die stemmen aan bod komen.”
Anita: “Eigenlijk zoals het nu zou moeten zijn, maar je hangt niet overal een label aan.”
Jeroen: “In één organisatie met een directie en personeelszaken.”
Anita: “Voorkomt dubbele overhead.”
Suse: “En die elkaar nu beconcurreren in zendtijd en budgetten.”

Labyrint
Humberto: “Wat merken jullie persoonlijk van zo’n labyrint aan beslissingen?”
Jeroen: “Ik had tot december een tv-productiemaatschappijtje – TVBV – en werd een tijdje geleden gevraagd door Omroep ZWART om een paar programma’s te bedenken, maar in feite ging het om een zwarte producer die bij mij werkte, want zij vonden het moeilijk om mensen van kleur te werven.”
Humberto: “Dus jouw medewerker moest naar Omroep ZWART?”
Jeroen: “Ik zei: wat vraag je nu eigenlijk van mij? Als hier één toonbeeld van oud, wit en man zit – okay, die zijn er ook – maar wil je via mij een ander geluid laten horen?”
Anita: “Maar wat zegt het dat ze niemand kunnen vinden? Dat is een rare conclusie.”

Weeffouten
Jeroen: “Ik denk dat die weeffouten in onze samenleving zitten. Af en toe doe ik iets op een School voor de Journalistiek en ik vind het daar behoorlijk ‘wit’. Misschien gaat deze denkwijze ver, maar ik denk dat er mensen zijn die (kijkt naar Humberto) denken: omdat jij het doet, kan ik het ook wel. Een tijdje terug zat Tofik Dibi, voorheen van Groen Links, regelmatig bij Pauw om de politiek te duiden. Hij werd daar meteen overal op aangesproken. Goed gedaan man!”
Suse: “Ik denk dat we op een andere manier moet werven.”
Anita: “Het zijn blinde vlekken.”
Suse: “Dit gaat ook over vrouwen en diversiteit in de sportjournalistiek. Roept iemand: ze zijn er niet! Tuurlijk wel, maar ze staan alleen niet rijen dik op je deur te bonzen. Of studeren niet aan de School voor de Journalistiek, dus moet je nadenken: waar zijn ze wel? Hoe krijgen we ze enthousiast voor dit mooie vak?”
Humberto: “Het gaat om zo veel meer, zeker als mensen binnen zijn bij een organisatie. Welke cultuur heerst daar? Als jij niet beklijft, kun je doen wat je wil, maar niemand blijft. Ik heb 12 jaar bij Studio Sport gewerkt, waarvan 3 jaar ook bij het NOS Journaal, en had weinig te maken met omroeppolitiek. Maar voor een producent lijkt het mij moeilijk om door te dringen: waar moet je zijn? We voeren een jaren ’70-discussie in 2025. Ik kan nu overal nieuws vinden. De generatie na ons gaat al niet eens meer naar Google, maar naar TikTok. Of Stories. Of Snapchat. Op die veranderende rol voor de publieke omroep – en ook commerciëlen trouwens – moeten we veel alerter zijn.”
Suse: “Nou, NOS Stories heeft 1,1 miljoen volgers op Instagram. Het Jeugdjournaal heeft 900.000 abonnees op YouTube.”
Humberto: “NOS Stories is een uitzondering. Maar in discussies gaat het nog steeds vaak over leden.”

Van welke omroep zouden jullie nog lid worden?
Jeroen: “Ik ben uit principe nooit ergens lid van geweest.”
Humberto: “Niet zozeer vanwege de ideologie, maar de VARA-gids is een mooi magazine.”
Anita: “Eerder een kleinere club, omdat ik vind dat ze moeten blijven bestaan zoals de VPRO.”
Suse: “Dan ga je uit van het principe dat als je genoeg leden hebt, je ook bestaansrecht hebt. Ik denk dat veel mensen hier al lang niet meer zo over nadenken.”

Wie zien jullie idealiter in de NPO-directie?
Humberto: “Ik denk dat Jeroen dit goed zou kunnen.”
Jeroen: “Sorry? Ik zou dit helemaal niet willen.”
Humberto: “Maar wel iemand zoals jij. Het gaat om geloofwaardigheid. Dat is moeilijk voor iemand van buitenaf. Bij Frederieke Leeflang, een advocate, denken velen: wat weet jij nou van de omroep?”
Jeroen: “Het stond vroeger al op bordjes in het openbaar vervoer: niet praten met de bestuurder…”

“Niet praten met de bestuurder…”
Anita: “Bestuurders zijn een bepaald type mensen met specifieke kwaliteiten.”
Humberto: “Hoeft niet hoor. Kijk naar Peter van der Vorst, hij is gevraagd, rechtstreeks uit de praktijk.”
Anita: “Peter is programmadirecteur, dat is echt iets anders dan een bestuurder.”
Suse: “Ik maak me zorgen over of het nog wel aantrekkelijk is voor goede mensen om leiding te geven aan de NPO. Het afbreukrisico is aanmerkelijk.”

Nu een kwartet keuzes. Hoe zien jullie de toekomst van de NPO? Huidige status handhaven? Halveren? BBC-model? Omroepen omvormen naar productiehuizen?
Humberto: “Ik ben het eens met Jeroen. Je moet eerst definiëren: wat wil je zijn? Horen daar programma’s bij die niet persé door een breed publiek worden bekeken, maar wel maatschappelijke relevantie hebben? Pas als je deelgebieden – cultuur, nieuws, sport, jeugd – hebt benoemd, kijk je naar financiering. Met hulp van de Ster of toch het BBC-model? Kijkcijfers zijn niet belangrijk, want je wil vanuit die publieke taak iets maken omdat het een belangrijk thema is. Maar deze discussie verwatert.”
Jeroen: “Ik denk omdat de publieke omroep nog steeds deels door Ster-opbrengsten wordt betaald. Terwijl de publieke omroep best goed wordt bekeken. Alleen heeft het ook een slechte naam, veelal wordt negatief over de publieke omroep gepraat.”
Humberto: “Ten onrechte.”

Hebben jullie daar last van?
Suse: “Ik ben trots dat ik voor de NOS werk, dat vind ik een privilegé. Maar ik merk dat het makkelijk is om de publieke omroep te haten, terwijl veel mensen graag naar ‘de staatsomroep’ kijken. Ook politici klagen snel, bestempelen iets als fake-nieuws op het moment dat het ze onwelgevallig is. Maar als ik in mijn directe omgeving vraag: welke programma’s moeten weg? Dan komt er eigenlijk geen zinnig antwoord.”
Humberto: “Ik vind het kwalijk dat de NOS het logo van reportagewagens laat afhalen. Dat is écht een gevaarlijke ontwikkeling. Toen ik daar werkte, zei ik vaak: we zijn een beetje saai. Degelijk. De NOS is geen disco, daar kan geen swingende saus overheen. Toch kan het ook anders. Kijk hoe Kicken Met de laatste Transferdag volgt. 24 uur lang. Dat kan de NOS toch ook? Zo’n ontwikkeling voor de echte voetbalidioten moet je niet uit het oog verliezen. Bovendien spoor je zo meteen nieuwe tv-talenten op.”
Suse: “We hebben het WK zaalvoetbal ook anders gedaan, door te streamen, waarbij we jonge, onervaren mensen deels op de vloer opleiden.”
Anita: “Zo’n ontwikkeling is ook gaande bij KRO-NCRV, met accenten op sociale media en YouTube. Vooral bij Pointer en Spot On. Zo genereren we interactie met het publiek. Onze online-afdeling is jong en ambitieus.”
Humberto: “De Philip Bloemendaalprijs is gewonnen door Gijs Sanders van BNNVARA met het online platform De Marker. Erg goed.”

Willen jullie talenten coachen?
Anita: “Doe ik. Bij KRO-NCRV rouleren jonge talenten 3, 4 maanden op redacties en leren zo allerlei facetten van het vak. Voor beginnende presentatoren geef ik specifiek presentatietraining.”
Jeroen: “Ik coach ook wel.”
Humberto: “Bij BNR werkte een online redacteur, super geïnteresseerd in sport. Heb ik in de uitzending gehaald. Hoorde ik terug: wie was dat? Waarop mijn wedervraag was: vond je het leuk?”
Jeroen: “Was dat het begin van Wilfred Genee?”
Humberto lacht: “Nee.”

Die vileine knipoog is een mooi bruggetje naar het fenomeen praatprogramma.
Anita: “Terugkerende klacht bij talkshows is dat vaak dezelfde mensen hun ei komen leggen. Terwijl mondjesmaat nieuwe duiders commentaar komen geven. Dat moeten talkshows ook durven. Probeer het! Nou, dan gaat het een keer mis, maar je boort andere groepen aan. Angst regeert. Juist hier moeten we jonge talenten begeleiden.”

Bataclan
We duiken terug naar november 2015, het jaar waarin RTL Late Night goed scoorde en Humberto mede dankzij die legendarische Bataclan-uitzending tot Omroepman van het Jaar werd gekroond. Soms heb je als talkshow keepersgeluk, want bij die jonge getuigen van de aanslag in Parijs ontbrak elke media-ervaring.
Humberto: “Daarmee leerde ik óók de werkwijze in medialand anders kennen. Tegen concullega’s van andere talkshows hadden ze al 5 keer ‘nee’ gezegd, maar die redacties werden gewoon kwaad. Waarom zitten jullie niet bij ons? Een jongen had nog bloedvlekken op zijn broek. Niet gedoucht, niet gegeten. Hun keuze voor mij was een kwestie van gevoel. Soms is het óók belangrijk wie gasten als eerste heeft benaderd. Maar als ze ‘nee’ zeggen, respecteer dat. Wees elegant. Okay, next time.”

Buren of de vijand
Jeroen: “Ik heb het gevoel dat dit nu weer relaxter is dan pak ‘m beet 15 jaar geleden, ten tijde van Pauw & Witteman en DWDD, dat was een hel. Wij noemden hen de buren, zij ons de vijand. Stel: wij vroegen Suse om over Engels voetbal te komen praten. Maar als Suse vorige week bij DWDD had gezeten, dan kreeg Suse – en wij – een woedend telefoontje! Hoe haal je het in je hoofd om onder onze duiven te schieten?”
Anita knikt: “Oh, je zit al daar? Nou, dan doen wij het niet hoor!”
Suse: “Daarom speel ik altijd bewust open kaart. Ik kom wel, maar zeg het gewoon: ik zit morgen bij Bar Laat.”
Jeroen: “Er is geen exclusiviteit meer, ik geloof dat Wouter de Winther dichter bij Eva en RTL zit, Elody Verweij zit wat vaker bij ons. Bij een krant kun je het je niet voorstellen: iemand geeft de ene dag commentaar bij De Volkskrant en de volgende dag bij het AD?”

Hits
Mag ik van jou, uit de categorie tv-hits: Big Brother, Boer zoekt Vrouw, Wie is de Mol?, B&B Vol Liefde?
Humberto: “Nu is B&B vol Liefde een voltreffer, maar je bedoelt all time?”
Jeroen: “Big Brother!”
Suse: “Voor mij ook Big Brother, dé hit in mijn jeugd.”
Anita: “Je kijkt toch niet naar gewone mensen in een huis? Vooraf werd je als kijker voor gek verklaard, maar wat werd het een wereldhit. Wie is de Mol? en Boer zoekt Vrouw staan al jaren in de top 10, dus ja…”
Jeroen: “De publieke omroep heeft hits nodig als Wie is de Mol?, Boer zoekt Vrouw of Heel Holland Bakt voor het draagvlak in de samenleving, programma’s waarmee je een groot publiek bereikt zijn daarvoor essentieel. Anders krijg je te horen: er kijkt geen hond naar de publieke omroep. Waarom moet daar belastinggeld naar toe?”

Rellen
Naast brute moorden op Theo van Gogh, Peter R. de Vries en Pim Fortuyn – zelfs op het Media Park – werd de mediawereld opgeschrikt door rellen rond grensoverschrijdend gedrag. De BOOS-uitzending met mega nasleep rond The Voice. Onverkwikkelijke situaties bij WNL, NOS (Gerard Timmer) en Studio Sport (Tom Egbers). De ophef bij DWDD rond Matthijs van Nieuwkerk, waarna later ook de positie van Frans Klein (net als Gerard Timmer eerst actief bij BNNVARA, later NPO) wankelde en recent het abrupte afscheid van NPO-voorzitter Frederieke Leeflang. Doffe ellende in Hilversum, die door andere media gretig werd opgepakt en uiteindelijk resulteerden in aangescherpte afspraken en mediaprotocollen.

Is het nog leuk om in de media te werken?
Anita: “Mensen moeten zich in allerlei branches aan voorschriften houden, dat is niet alleen aan media voorbehouden.”
Jeroen: “Je hebt een verantwoordelijkheid in een bepaalde positie. Het steekt mij vooral bij de publieke omroep dat mensen opstappen zonder een keer goed hun verhaal te hebben gedaan. Bert Huisjes niet. Ik heb Gerard Timmer, die ik hoog heb zitten, nooit horen zeggen: dat heb ik niet goed gedaan. Of: dit had ik ánders moeten doen.”
Anita: “Heb je ‘m uitgenodigd?”
Jeroen: “Tuurlijk!”
Anita: “Ik hoor zo veel angst. Organisaties houden het tegen, uit vrees om iets verkeerd te zeggen of juridische claims.”
Jeroen: “Je leert toch van fouten? Angst voor wat? Je ligt er toch al uit.”
Suse: “Het gaat hier toch niet om eigen genoegdoening? Misschien kan de organisatie, die je in verwarring hebt achtergelaten, hiervan nog iets leren…”
Anita: “Wat is het dan? Schaamte?”
Humberto: “Het is makkelijker om het niét te doen.”

“Het was geen Mea Culpa.
En dat is het enige
wat je echt moet doen”

Jeroen: “Ik begeef me op glad ijs, maar ik heb hier wel een mening over. Hoewel ik snap dat het geen fijne periode was hem was, was dat NRC-interview toch vooral het drama van Matthijs die – met zijn hand op de deurkruk van het café – naar binnen durfde…”
Anita: “Het was geen Mea Culpa. En dat is het enige wat je echt moet doen.”
Jeroen: “Ik vind Matthijs een fantastische programmamaker en ik heb die vervelende dingen niet zelf meegemaakt zoals ‘die anderen’, maar ik weet ook van ‘die anderen’ dat het wel is gebeurd. Deal daarmee!”

Voorschriften
Suse: “Ik heb moeite met dat woord voorschriften. Het gaat toch gewoon om de manier hoe we met elkaar willen omgaan? En realiseer je dat je een weerwoord krijgt. Ik hoorde op NPO Radio 1 een voormalig radiodirecteur zeggen dat vrijwel alle vrouwen in zijn tijd op hun verjaardag een dildo kregen. Dat vond hij nog steeds grappig.”
Humberto: “Lex Harding.”
Suse: “Het is een duidelijk voorbeeld dat je nu nog steeds van alles mag zeggen, er wordt alleen anders op gereageerd.”
Anita: “Laten we eerlijk zijn. Ik ben geen omroepster bij Veronica geworden omdat ik een bochel en een haakneus heb. Maar ik heb daar nooit last van gehad. Ik heb ook nooit een tegenprestatie hoeven leveren om op een bepaalde positie terecht te komen. Het idee alleen al.”

Stress
Suse: “Denken mensen echt dat het beter wordt als iemand tegen je schreeuwt? Dat lijkt mij een denkfout. Maar omgaan met stress hoort wel bij ons werk.”
Anita: “Zeg je daarmee dat als je geen stress aankunt, je niet geschikt bent voor de job?”
Suse: “Ja, dat vind ik een kerncompetentie. Ook voor regisseurs en eindredacteuren.”

“Als het saai wordt,
smijt ik een glas water
in je gezicht Humberto!”

Humberto: “John Cleese was eens te gast bij RTL Late Night. Vlak voor de opname zei hij: ‘Hoe lang duurt ons gesprek?’ 15 minuten. Waarop John zei: ‘Als het saai wordt, smijt ik een glas water in je gezicht, Humberto!’ Zo’n prikkelende opmerking zet je op scherp.”
Jeroen: “Ik vind ook dat je mensen scherp mag beoordelen op hun functioneren. Het zinnetje ‘Ik moet nu even voor mezelf kiezen’, hoef ik niet te vaak te horen. Na de grote aardbeving in Turkije produceerden wij een Giro 555-actie, ook met filmpjes. Maar die video’s zwabberden alle kanten op. Geen eenheid van tijd of plaats. Dus ik zeg tegen de editor: dit moet anders, want dit is gewoon niet goed. Het was 22.00 uur. Antwoord: ‘Ik moet nu even voor mezelf kiezen…’ Kijk, als je een dagelijks programma maakt en het is de 5e keer op rij dat je om 22.00 uur nog moet overwerken, dan snap ik zo’n reactie. Maar bij zo’n eenmalige grote gebeurtenis…” Hij nuanceert: “Nee, dit is géén generatieding, want ik werk bij Bar Laat met veel jonge mensen van BNNVARA die super enthousiast én gedreven zijn.”
Suse: “Ik zie ook wel eens oudere collega’s die niet het maximale uit hun uren halen, terwijl jongeren op alle mediaplatformen leveren en dus vaak veel meer output hebben.”

John de Mol en Joop van den Ende
Eén van de pijlers onder de multimediale BM-formule is de jaarlijkse uitverkiezing van de Mediapersoon van het Jaar, voorheen Omroepman- of vrouw. Kwartet Omroepman: Jeroen Pauw, Humberto Tan, John de Mol of Jan Slagter? Of toch André van Duin, Paul de Leeuw of Joop van den Ende of…?
Humberto: “Who moved the needle? Als je een compendium omroephistorie maakt, krijgen John de Mol en Joop van den Ende een hoofdstuk. En MAX, sorry, Jan Slagter.”
Anita: “Een omroep voor alleen ouderen, dat doe je toch niet? Je kunt over Jan Slagter van alles zeggen, maar hij hoort er zeker bij. Omroep MAX is een huzarenstukje.”
Suse: “Ik noem Bart de Graaff, die een nieuwe doelgroep heeft aangesproken.”
Jeroen: “Paul de Leeuw heeft ook programma’s met veel impact gemaakt.”

Omroepvrouwen
We switchen naar een kwartet voor zes Omroepvrouwen. Cathy Spierenburg was de eerste, later volgden kijkcijferspecialist Tina Nijkamp, Linda de Mol, Eva Jinek, Floortje Dessing en recent regisseur Will Koopman.
Anita: “Cathy Spierenburg heeft met Zappelin een lans gebroken voor kwalitatieve kindertelevisie.”
Humberto: “En Eva, Will Koopman en ook Linda de Mol natuurlijk, ik keek van het weekend Miljoenenjacht, dat doet ze al 25 jaar!”
Jeroen: “Ze heeft van jongs af aan ook wel heel veel gedaan.”
Anita: “Love Letters, Gooische Vrouwen.”

Wie moet het nog worden: Suse ooit? Of Anita?
Anita: “Nee hoor, ik zeker niet. Dat is geen valse bescheidenheid, ik ben een realist.”
Jeroen: “Wat betekent het nou eigenlijk om Mediapersoon van het Jaar te zijn? Als je kijkt naar de afgelopen 35 jaar snap ik dat BM wil signaleren dat er mensen zijn die in de ontwikkelingen van publieke en commerciële omroep – of televisie in het algemeen – iets hebben betekend. Maar verder? Misschien is jaarlijks ook wat veel.”
Humberto: “Mijn focus is een goed programma maken. Maar toen ik daar voor alle camera’s stond en die indrukwekkende lijst bekeek – waarbij elke Omroepman of Omroepvrouw zijn of haar verhaal heeft in dat kalenderjaar – vond ik dat toch eervol.”
Jeroen: “Okay, wie zouden jullie nu voordragen?”

Wilfred Genee?
Jeroen: “Met alle waardering voor Wilfred denk ik dat Johan Derksen Vandaag Inside draagt. Wilfred zet de machine aan en drukt het gaspedaal in, maar echt lopen gaat het als Johan Derksen begint te praten, of de bocht uitvliegt. Ik denk dat als Hélène Hendriks Wilfred vervangt het ook loopt. Minder snel, minder vilein, maar wel wat vrolijker en een vrouwenstem is ook wel lekker in dat bronstige bastion.”
Suse: “Ik ben voor Dione de Graaff. De NOS is voor veel mensen vanzelfsprekend, water uit de kraan. Maar dat is het niet. Dione was zo goed bij De Avondetappe en de shows rond de Spelen en presteert al heel lang op heel hoog niveau.”

Herman van der Zandt?
Jeroen: “Ja, ik ben fan.”
Suse: “Afgelopen jaar? Daarin heeft Herman amper iets op tv gedaan toch?”
Jeroen vilein: “Maar dan zijn sommige presentatoren op hun best!”
Anita: “Dione de Graaff dus, dat vinden wij allemaal.”

Beste publieke radioprogramma
Genomineerd: Langs de Lijn, Met het oog op Morgen, Top 2000, Arbeidsvitaminen of…
Humberto: “Evers! Topradiomaker.”
Suse: “Langs de Lijn natuurlijk.”
Humberto: “Ik vond Curry & Van Inkel geweldig. En verder Langs de Lijn, Met het Oog op Morgen en ook leuk: De Perstribune met Margreet Rijntjes.”
Anita: “Cappuccino van Sjors Fröhlich en De Avondspits natuurlijk!”
Suse: “We hebben het vooral over de impact van televisie, maar radio is en blijft ook een mooi medium.”

Kracht van redactie
Anita: “Je moet radio en tv – net als appels en peren – niet met elkaar vergelijken.” Anita houdt een pleidooi voor een sterke redactie en solide research: “Programma’s in bijvoorbeeld de psychosociale zorg vergen veel tijd en inhoudelijke voorbereiding. Hoe integer je zo’n serie kunt maken, zodat het aan alle kanten klopt, bepaalt het succes. Dat mensen hun verhaal zo kunnen brengen dat zij – en hun directe omgeving – daarvan geen schade ondervinden én de kijker er nog iets van opsteekt ook. Wij werken nu in een klein team aan een vierluik over palliatieve zorg. Dan knok ik voor een goede eindredacteur die daar fulltime op zit en zo’n project er niet ‘even’ bij doet. Programma’s maken is het leukte wat er is, zeker als het ook nog ergens over gaat.”
Suse knikt: “Samen iets maken is te gek!”
Humberto: “Vorig jaar maakten we een dagelijks programma over de Olympische Spelen in Parijs. Het scoorde niet ze denderend, ook omdat we de rechten niet hadden, maar het was wel ontzettend leuk.”
Suse lacht. “Tja Humberto, je stond tegenover de NOS en wij hebben Dione de Graaff!”

Weet u nog?
In 1989 schoof Humberto Tan aan bij Sonja op Zaterdag, de talkshow met als vast element: de tafel van 7. Tv-producent Harry de Winter, studente Barbara Jurgens, zij werd later dramaturg bij IDTV, ondernemer Stephan Schoor, destijds prototype VVD’er bij die rode VARA. Plus huisvrouw Corrie van de Geer, psycholoog Rie van Rijswijk en Henk Plenter, inspecteur Volksgezondheid. “Henk kwam met geweldige griezelige verhalen uit de praktijk. Wij gaven – onvoorbereid – commentaar op het nieuws van die week. In de Brakke Grond. 175 gulden per keer. Tel uit je winst!”

Kwartet carrières in het kort
Anita Witzier begon bij Veronica als omroepster en presenteerde onder meer Veronica Goes America / Asia / Caribean / Down Under, de Staatsloterijshow en 100.000 Gulden Show. Ze switchte naar KRO-NCRV waar Tien voor Taal, Hints, Memories, Anita wordt opgenomen slechts een greep uit haar omvangrijke tv-loopbaan is, waar Anita ook als verslaggever bij The Passion meeloopt.

Humberto Tan, Omroepman van het Jaar 2015, begon bij de AVRO met Forza TV. Hij stapte over naar Studio Sport, presenteerde ook het NOS Journaal en koos in 2005 voor de nieuwe tv-zender Talpa: NSE Nieuws en Café de Sport. In 2007 ging Humberto naar RTL, waar hij de Eredivisie op zondag presenteerde en later Dance Dance Dance en Holland Got Talent. Tussendoor, van augustus 2013 tot juni 2018, scoorde Humberto goed met RTL Late Night en sinds januari 2021 is hij terug op RTL 4 met Humberto. Op Radio 538 viel Humberto regelmatig in voor Edwin Evers, maar Tan presenteerde bij BNR ook On the Move en sinds 2019 (bij AVROTROS) op Radio 1: Humberto.

Jeroen Pauw, Omroepman van het Jaar 2019, werkte tot 1988 voor Radio Nederland Wereldomroep, presenteerde later het culturele radioprogramma Ophef en Vertier en ook Met het oog op Morgen en mediaprogramma Storing. Sinds oktober 1989 was hij te zien als presentator van RTL Nieuws, samen met de onlangs overleden Loretta Schrijver. Bij RTL 4 presenteerde hij Studio Rembrandt en Kwestie van Kiezen. In 2000 begon Jeroen tv-productiebedrijf TVBV, maakte vooral veel programma’s voor BNN en onder meer 5 Jaar Later. In 2002 presenteerde Jeroen NOVA en sinds 2006 tot 2014 was hij elke werkdag om 23.00 uur te zien met Pauw & Witteman op NPO 1. Van 2014 tot 2019 presenteerde hij op hetzelfde tijdstip Pauw, daarna Op 1 (zondag), sinds januari 2024 Sophie & Jeroen en sinds augustus Bar Laat.

Suse van Kleef begon bij NOS op 3 als stagiair, werkte daar 4 jaar als verslaggever en was tussen 2016 en 2020 correspondent voor de NOS en het AD in Londen. Tijdens het WK Vrouwen in 2019 in Frankrijk was Suse sidekick bij Studio France. In 2021 maakte ze haar debuut als eerste vrouwelijke voetbalcommentator bij Langs de Lijn. Daarnaast presenteert ze Studio Sport en Langs de Lijn. Ze is regelmatig te zien als Verenigd Koninkrijk- en sportduider bij talkshows en maakt de wekelijkse podcast Hard Gras.

Bron: BM
Fotografie: Margot Brakel