“Elke avond van NPO 2 krijgt in 2026 een nog duidelijkere signatuur”, zegt Annemiek Spronk, contentmanager NPO 2. “Door de verhuizing van ons dagelijkse journalistieke vlaggenschip Nieuwsuur (NTR/NOS) naar 22.00 uur is er na de succesvolle quizzen Met het Mes op Tafel (MAX) of Per Seconde Wijzer (BNNVARA) in de vooravond, ruimte voor twee prime time programma’s. De publieke omroepen kunnen zo nog beter invulling geven aan de verdiepende rol van de zender en leveren ook een belangrijke bijdrage aan onderscheidende en pluriforme programmering op NPO Start.”
Signatuur per dag
De maandagavond van NPO 2 komt in het nieuwe jaar in het teken te staan van consumenten en veiligheid. De uitzending van Opsporing Verzocht (AVROTROS) op dinsdag verhuist naar maandag 21.20 uur; Radar (AVROTROS) blijft traditiegetrouw op de maandag om 20.30 uur.
Op dinsdag staat cultuur centraal, met onder andere een nieuwe serie van Geheimen van het museum en Volle Zalen (AVROTROS).
Op woensdag brengt NPO 2 docu-reeksen, zoals De Opvolging een jaar zonder Jonnie (Omroep MAX) en Meisjes van de Goede Herder (VPRO).
Maatschappelijk urgente series krijgen op donderdag de ruimte. Met onder meer Wakker in Paraguay (VPRO), Simone en de Roofstaat met Simone Weimans (ZWART) en Immerloo Schuldenvrij (HUMAN).
Vrijdag blijft de avond voor de legendarische quiz 2 voor 12 (BNNVARA) om 20.25 uur en Café Kockelmann (WNL), dat in 2026 om 21.15 uur begint.
Op zaterdag is NPO 2 de zender voor geschiedenis en human interest, met onder meer Verborgen Verleden (NTR), nieuwe series van Andere Tijden (NTR) en een nieuw programma over mannen die zich publiekelijk duidelijk uitspreken.
Het vaste thema op zondag is ‘blik op de wereld’, met de bekende reisseries van onder anderen Ruben Terlou en Jelle Brandt Corstius. Brandt Corstius reist met Rasit Elibol Rond de Zwarte Zee (VPRO) en Kefah Allush (EO) gaat naar het Midden-Oosten. Op de zondagavond zijn ook natuurprogramma’s te zien die de schoonheid van onze planeet in beeld brengen.
De nieuwe programmering betekent een verhuizing voor Opsporing Verzocht: na twintig jaar vaste prik op de dinsdagavond verruilt het programma de vertrouwde stek voor de maandag, direct na Radar, dat op zijn gebruikelijke tijdstip blijft.
Voor Radar-presentatrice Antoinette Hertsenberg verandert er in de praktijk dus weinig, maar ze is blij met het nieuwe sterke blok. “Beide programma’s informeren en waarschuwen kijkers en proberen de wereld rechtvaardiger te maken. Door samen op één avond te staan, versterken we elkaar.”
Ook Opsporing Verzocht-presentatrice Anniko van Santen ziet de verhuizing als een logische stap. “Na twintig jaar op dinsdag is het spannend om te verhuizen, vooral omdat we zoveel vaste kijkers hebben, maar dit voelt goed. Het is de beste plek om terecht te komen; kijkers kunnen op één avond doorkijken binnen hetzelfde gevoel. Samen vormen we een herkenbare, betrouwbare maandagavond bij AVROTROS.”
De verhuizing komt voort uit een herziening van de programmering op NPO 2. Na de positieve ervaringen met de reeks Opsporing Verzocht Flits op maandag lag het voor de hand om de combinatie verder uit te bouwen. “We hebben gezien dat kijkers blijven hangen,” zegt Van Santen. “De toon, inhoud en missie van beide programma’s sluiten perfect op elkaar aan.”
In de nieuwe programmering trapt Radar de maandagavond af met consumentenonderwerpen, gevolgd door Opsporing Verzocht, waarin de hulp van het publiek wordt ingeroepen bij het oplossen van misdrijven. De combinatie past binnen de profilering van AVROTROS, dat zich met deze maandagavond nog nadrukkelijker neerzet als omroep van rechtvaardigheid en maatschappelijke journalistiek. “Het zijn programma’s waarvan niemand zich hoeft af te vragen waarom ze bestaan,” zegt Van Santen. “We zijn er omdat we willen dat het leven van mensen beter, veiliger en eerlijker wordt.”
Hertsenberg vult aan: “Wij maken ‘nuttige’ televisie. We informeren, waarschuwen en zetten onderwerpen op de kaart. En dat doen we met een toon die mensen prettig vinden: begrijpelijk, betrouwbaar en betrokken.” Met de nieuwe programmering brengt AVROTROS vanaf januari 2026 dus twee sterke journalistieke titels samen. Radar is te zien om 20.25 uur, gevolgd door Opsporing Verzocht om 21.10 uur op NPO 2.
Bron: BM
Foto: Antoinette Hertsenberg en Anniko van Santen
Ze is al 30 jaar in functie, maar nog steeds “niet toe aan een nieuwe uitdaging, want elk programma is een nieuwe uitdaging.” Hoe kijkt Antoinette terug, hoe verklaart ze het succes van Radar en aan welke uitzendingen bewaart ze de beste herinneringen? Waar moet een Radar-medewerker aan voldoen, hoe wordt ook een jonger publiek bereikt en wat is de rol van WhatsApp daarin? En krijgen mannen inderdaad borsten van sojamelk?
De gesprekken in de BM Media Lounge zijn ook te beluisteren als podcast via Spotify.
Op het moment van dit interview is het ruim een jaar geleden dat Taco Zimmerman aantrad als algemeen directeur van AVROTROS. Hij volgde een lange loopbaan als producent – bekend van onder meer Het verhaal van Nederland, Maestro, Brugklas – en maakte voor het eerst de stap naar het publieke omroepbestel. Een cultuur met eigen mores, met commissies, verantwoordingsstructuren en vergadercycli.
Aan zijn zijde: Bart Barnas, die sinds 2018 mediadirecteur bij de omroep is. Barnas was eerder hoofdredacteur bij AT5 en RTV Noord Holland. “Toen Taco hier begon, zei ik hem: het duurt een jaar voor je weet hoe de hazen hier lopen”, glimlacht Barnas. Zimmerman: “En ik dacht toen nog: dat lukt me in 3 maanden. Maar Bart had gelijk.”
En er staat wat op het spel. Want met de komst van Omroephuis 1.0, waarin AVROTROS en PowNed als eerste een bestuurlijke samenwerking aangaan, markeert de omroep niet alleen een intern hoogtepunt, maar ook een extern signaal: het bestel kan wél vernieuwen. De aankondiging daarvan verscheen een maand geleden al via ANP en BM online, maar in dit dubbelinterview vertellen Zimmerman en Barnas uitgebreid over de achtergronden, de ambities en keuzes die eraan voorafgingen.
Geen ivoren toren Eerder beschreven jullie al de relaxte bedrijfscultuur bij AVROTROS. Waar komt die vandaan?
Taco: “Ik kwam hier begin 2024 binnen en dacht: ‘Dit is een fijne club’. Loyale mensen. Geen ellebogenwerk. Dat was in mijn tijd als producent wel eens anders. Er is hier weinig hiërarchie. Mensen zijn benaderbaar. De sfeer is professioneel, maar ook persoonlijk. Geen ivoren toren, maar eerder een plek waar iedereen weet wat zijn rol is én trots is op het geheel.”
Bart: “We gunnen elkaar iets. Is er een contractueel geschil met een producent? Dan ga je na een harde clash gewoon even bij elkaar langs. Samen een biertje drinken om weer met elkaar door te kunnen. Dat is het AVROTROS-dna. Hier wordt niet geschreeuwd om aandacht. Hier wordt gewerkt. Aan sterke formats, relevante verhalen en een goeie band met onze kijkers en luisteraars. In ons Medewerkers Tevredenheidsonderzoek gaf 84% van de collega’s aan AVROTROS als fijne werkplek te ervaren. Dat voel je hier in de wandelgangen.”
Hoe zorgen jullie dat die cultuur blijft bestaan, ook nu jullie op termijn ook met PowNed onder één dak zullen gaan?
Taco: “AVROTROS heeft een bepaalde stijl. Die willen we vasthouden. Ook als we de samenwerking met een andere omroep intensiveren. Het is belangrijk dat iedere partij z’n eigen identiteit behoudt, maar dat er onderling wel vertrouwen is.”
Bart: “Met PowNed is dat vertrouwen er. Wij werken achter de schermen al 3 jaar samen. Aan Juridische zaken, HR en faciliteiten. Dat bevalt wederzijds goed. We zijn inhoudelijk verschillend: zij schoppen graag tegen heilige huisjes, wij doen dat rustiger. Maar juist dat houdt elkaar scherp. En belangrijk: iedere omroep behoudt zijn eigen identiteit, ook binnen Omroephuis 1.0.”
“Het is een machine
die draait, maar alleen
als je de knoppen kent”
De ‘ankers’ van AVROTROS zijn cultuur en rechtvaardigheid. Wat betekent dat concreet?
Bart: “Dat je programma’s maakt die verbinden. Van het Prinsengrachtconcert tot Muziekfeest op het Plein. Van Wie is de Mol? tot Maestro. We gebruiken amusementsvormen, maar brengen altijd iets mee: een culturele of maatschappelijke laag.”
Taco: “En we komen op voor de burger. Met Radar. Met EenVandaag. Met documentaires. Of met nieuw drama als Woeste Grond. We maken het toegankelijk, maar niet oppervlakkig. En dat werpt zijn vruchten af.”
Complexer Taco, hoe heb jij dit eerste jaar als omroepbestuurder ervaren?
“Ik geef eerlijk toe, het heeft me verrast. Als producent heb je een idee, dan pitch je dat, maak je het, en klaar. Hier is het complexer. Je hebt te maken met het Commissariaat voor de Media, de NPO, de Verenigingsraad, de Raad van Toezicht, het ministerie van OCW. Elke stap moet door een procedurele ring. Die cycli moest ik echt leren kennen.”
Bart: “Ik heb Taco bij zijn binnenkomst ook gewaarschuwd: ‘Je hebt echt een jaar nodig om de ritmes te doorgronden.’ Niet alleen de vergadercycli, ook de rituele dansen eromheen. Wanneer moeten de jaarplannen worden opgeleverd? De verantwoordingsstukken? Het is een machine die draait, maar alleen als je de knoppen kent.”
Is dat frustrerend? Of eerder leerzaam?
Taco: “Beide. In het begin voelde het soms log. Maar inmiddels zie ik ook de waarde ervan. Die checks and balances zijn er niet voor niets. Tegelijk: het mag wel minder. Minder controle, minder toezicht, minder onzekerheid over bevoegdheden. Zeker als het Commissariaat voor de Media, op advies van het ministerie, een grotere rol krijgt, is het zaak dat er heldere mandaten komen.”
Bart: “En dat geldt ook voor de verhouding met de NPO. Als zij teruggaan naar een coördinerende rol, zoals de minister wil, dan ontstaat er weer ruimte bij de omroepen zelf. Voor eigen keuzes, voor inhoudelijke regie, voor meer zelf verantwoordelijkheid nemen.”
Denken jullie dat dit er ook daadwerkelijk van gaat komen, die herverdeling van rollen?
Taco: “Ik zie goede intenties. Maar die moeten wel concreet worden gemaakt. Het bestel heeft lang onder spanning gestaan. Om dat te herstellen, moet er helderheid komen. Wie doet wat? Wie beslist? En vooral: wie is verantwoordelijk als iets niét werkt?”
Vertrouwen Wat hebben jullie daarin nodig?
Taco: “Vrijheid. Ruimte. En vertrouwen. Als wij een idee hebben, willen we niet eerst 10 commissies moeten overtuigen. Laat ons gewoon doen wat we goed kunnen: verhalen maken die ertoe doen.”
Bart: “En ruimte betekent ook: mogen experimenteren. Dat we iets mogen proberen zonder dat het meteen scoort. Dat moeten we elkaar gunnen.”
Hoe ervaren jullie die experimenteerruimte binnen het bestel nu?
Taco: “Het is zoeken. De NPO wil begrijpelijkerwijs zicht houden op wat er gebeurt, maar dat werkt soms verstikkend.”
Bart: “Wij willen zelf weer regie over inhoud én budget. Alleen dan kun je snel schakelen. En als we worden afgerekend, dan liever op impact dan op kijkcijfers. De uitdaging ligt vooral in de structuur: een idee kan inhoudelijk geweldig zijn, maar sneuvelt soms op timing, overleg of onduidelijke afbakening van mandaten.”
Taco: “Wat mij betreft komt het neer op een simpele vraag: wil je een omroep die kan innoveren of een die alleen beheert? Wij kiezen voor het eerste.”
Hoort daar ook bij dat je als omroep content vanaf scratch crossmediaal kunt bedenken en intekenen?
Bart: “Lineaire programma’s, online content, evenementen en podcasts: die moeten elkaar kunnen versterken. Dat gebeurt al bij Beste Zangers en Wie is de Mol?, maar dat moet nog veel breder kunnen. AVROTROS is een grote omroep, met PowNed erbij hebben we straks 27% van het jaarbudget aan OCW-gelden voor de omroepverenigingen. Dat brengt ook verantwoordelijkheid met zich mee. Wij investeren bijvoorbeeld zelf jaarlijks tonnen in Radar, waar we juridische kosten en extra redactietijd niet door de NPO vergoed krijgen. Dat doen we omdat we in de inhoud geloven. Dat programma heeft een online community van 80.000 leden.”
Meer zeggenschap
Taco: “Hetzelfde geldt voor een programma als Opsporing Verzocht. Of voor onze apps, zoals die van Wie is de Mol? Daar steken we veel van ons eigen geld in omdat we het belangrijk vinden om zo ook online in contact te blijven met onze kijkers. Dat zijn geen verplichtingen, maar keuzes. Het zou fijn zijn als we zelf weer meer zeggenschap krijgen over de verdeling van die budgetten.”
‘AVROTROS is de omroep voor ons. Hiermee onderstrepen wij dat we er echt voor iedereen zijn. Wie je ook bent, waar je vandaan komt en hoe je bent opgeleid, voor ons is iedereen (even) belangrijk. AVROTROS wil Nederland verenigen’, valt in jullie missiestuk te lezen. Hoe zorgen jullie dat álle Nederlanders zich ook echt in jullie aanbod vertegenwoordigd voelen?
Bart: “Dat begint bij luisteren. Naar je publiek, maar ook naar de samenleving. Wij proberen programma’s te maken waarin mensen zich kunnen herkennen, maar die óók een venster openen naar werelden die ze nog niét kennen. Dat vraagt diversiteit, inclusie, verdieping.”
Taco: “En het zit ‘m niet alleen in wie je voor de camera zet, maar ook in wie achter de schermen meewerkt. Wij proberen in onze redacties en productieteams mensen met verschillende achtergronden en leeftijden te hebben. Niet omdat het moet, maar omdat het beter maakt wat we maken.”
“Fans moeten hun
geliefde programma’s
makkelijker gaan vinden”
En toch hoor je vaak dat jongere en multiculturele doelgroepen de publieke omroep binnen het gigantische aanbod van ook internationale concurrenten niet goed weten te vinden. Wat moet er volgens jullie gebeuren om dat te verbeteren?
Taco: “Eén woord: vindbaarheid. Wij kunnen de mooiste programma’s maken, maar als mensen die vervolgens niet kunnen vinden, dan hebben ze geen impact. Platforms als NPO Start moeten daar beter op worden ingericht. Nu moet je soms 6 keer doorklikken voor je bij een programma als Het Geheim van de Meester bent. Hoewel dat voor een helder afgebakende doelgroep wordt gemaakt, is dat zonde. Het gebruiksgemak op NPO Start moet omhoog. Jongeren vinden hun weg via TikTok of YouTube. Daar moeten wij óók zijn. En dat doen we. Maar het moet beter. Fans moeten hun geliefde programma’s makkelijker gaan vinden. Daarom zijn we ook blij dat er in de toekomst meer wordt ingezet op due prominence. Dat de publieke omroep een prominente(re) plek krijgt op Smart TV’s, tussen Netflix en Disney+. Daar moet snel wetgeving op komen. Niet alleen op nationaal niveau, maar ook in overleg met partijen als Samsung, Meta en Google.”
Kamerleden En hoe bereik je met tv, radio, online content en podcasts meer mensen búiten de Randstad?
Bart: “Met muziek. Met theater. Met programma’s die letterlijk het land in trekken. Denk aan radioprogramma Sterren NL, onderdeel van NPO Radio 2 en 5, of onze muziekfeesten. Daar komen mensen uit alle lagen van de bevolking op af. Dat is geen niche, dat is Nederland in het klein.”
Taco: “We nemen ook regelmatig Kamerleden mee naar die evenementen. Dan zie je het kwartje vallen. Dan voelen ze ineens: dít is waar we het voor doen. Dít is waarom de publieke omroep ertoe doet! Daar staan duizenden mensen mee te zingen terwijl ze thuis misschien stemmen op partijen die van diezelfde publieke omroep af willen. Het verbindt. En dat raakt.”
Ook talentontwikkeling is belangrijk bij het bereiken van een zo gevarieerd mogelijk publiek. Wat doen jullie daaraan?
Bart: “Talentontwikkeling is een van onze belangrijkste speerpunten. En dat is niet alleen een beleidsvoornemen: we doen het écht. Kijk naar Hila Noorzai. Die is stap voor stap gegroeid, met ondersteuning vanuit zowel redactie als regie. Gestart bij EenVandaag op radio en televisie naar de presentatie van de speciale Wie is de Mol? met onbekende Nederlanders voor NPO Start. En straks krijgt ze een week lang haar eigen talkshow op NPO 1. Daar zijn we trots op.”
Taco: “Dat gaat niet vanzelf. Je moet als omroep tijd in iemand durven investeren. En de ruimte geven om ook te falen. Om meters te maken. Het gaat niet alleen om de kijkcijfers van vandaag, maar om het bouwen aan het publieke domein van morgen.”
Bart: “Nu gebeurt het soms dat wij een talent willen lanceren, maar dat het niet past in de strategie van de NPO. Dat werkt verlammend. Terwijl juist die diversiteit aan stemmen, stijlen en gezichten zo essentieel is.”
Keuzes maken Verwacht je dat dit met de brief van minister Bruins straks makkelijker wordt?
Taco: “Als die brief wordt doorgezet zoals hij nu op tafel ligt, dan wel. Dan kunnen wij keuzes maken die passen bij ons profiel. En dan ligt deze verantwoordelijkheid bij ons. Dan kunnen we tenminste dóen.”
Hoe bepalen jullie of een programma in huis wordt gemaakt of door een externe producent?
Taco: “Dat hangt af van het genre, de expertise én de gevoeligheid van het onderwerp. Rechtvaardigheidsprogramma’s zoals Radar en Opsporing Verzocht maken we bij voorkeur in huis. Daar is onze verantwoordelijkheid het grootst. Je moet snel kunnen schakelen, juridische kennis paraat hebben, en direct kunnen ingrijpen.”
Bart: “Maar voor andere programma’s, zoals Wie is de Mol? of Maestro, werken we juist graag samen met externe producenten. Wij hebben geen eigen ontwikkelafdeling, dus gebruiken de creativiteit uit de markt. We hebben lange relaties met producenten en makers die ons profiel kennen. Dus we werken graag met hen samen. Maar wel met regie op inhoud.”
Is dat een bewuste keuze: geen eigen ontwikkelafdeling?
Taco: “Ja. Omdat wij geloven in die kruisbestuiving. Producenten brengen nieuwe ideeën, nieuwe mensen, nieuwe stijlen. Wij zorgen voor de kaders, de missie, de identiteit. En binnen dat speelveld kan veel.”
Logische stap Als de OCW-plannen doorgaan, mogen producenten straks enkel nog bij de Omroephuizen pitchen, niet meer bij de NPO. Lopen zij daarmee niet het risico pas aan de beurt te komen als eerst al het eigen omroeppersoneel ‘gedekt’ is?
Bart: “Nee. Wij werken met 60 producenten die samen de helft van al onze content produceren. Terwijl de externe afname-afspraak per omroep maar 25% is. Wij hebben die producenten ook in de toekomst keihard nodig. Het niet meer ‘dubbel’ pitchen is voor ons een logische stap. Dat gaat ook de producenten enorm veel tijd schelen.”
“Wij hebben die producenten ook
in de toekomst keihard nodig”
In dit interview komt de combinatie van cultuur en rechtvaardigheid regelmatig terug. De talkshow van Eva Jinek valt onder de eerste categorie. Hoe blij zijn jullie met haar?
Taco: “Heel blij! Eva heeft haar talkshow in no time naar een jong publiek gebracht. Kijkcijfers tussen de 15% en 20% zijn in de 20-49-doelgroep geen uitzondering. Gesprekken duren er soms wel 20 minuten, politieke partijen, ook de PVV, die eerder nooit bij ons kwamen, schuiven nu wél aan. En: als Peter Pannenkoek over een theaterstuk vertelt, zijn de kaarten vrijwel meteen uitverkocht.”
Onlangs bracht Eva een special rond onze Eurovisie Songfestival 2025-inzending met Claude. Wat verwachten jullie komende maand in Bazel van hem?
Bart: “Claude is getalenteerd, toegankelijk, nuchter. En hij kan écht zingen. Zijn nummer is sterk, de act staat als een huis. We zijn trots op hem.”
Taco: “Ik hoop dat hij het plezier meeneemt op dat podium. Want plezier werkt aanstekelijk, zeker bij het Songfestival. En het is mooi dat we weer iets hebben waar het hele land zich aan kan optrekken.”
Crisismanagement Het Eurovisie Songfestival van vorig jaar, de diskwalificatie van Joost Klein, dat was jouw vuurdoop hè Taco?
“Ik dacht: Ik ga 3 dagen naar Malmö om te genieten van het Songfestival. We hadden een sterke inzending. Een mooie act, hoge verwachtingen. Maar toen brak de pleuris uit. En ineens stond ik daar, voor 20 meter aan camera’s, midden in een storm. Als je net begint als omroepbestuurder en je krijgt zoiets op je bord, dan leer je elkaar snel kennen. Bart en ik zaten meteen in een vorm van crisismanagement. Maar eerlijk is eerlijk: we hebben elkaar daarin gevonden. En het gekke is: ik slaap altijd goed. Zelfs in die week. Dus blijkbaar blijft de stress bij mij ergens buiten hangen. Spannend was het wel. Elke journalist in Europa wilde iets van ons weten.”
Hoe hebben jullie gereageerd?
Bart: “We hebben in die eerste dagen vooral geprobeerd helder te krijgen wat er nou eigenlijk precies was gebeurd. Kunnen we het oplossen met een goed gesprek? Dat lukte toen niet. Ons uitgangspunt is: los het op als mensen. Ga in gesprek. Bied je excuses aan als dat nodig is, en kijk vooruit.”
Taco: “Uiteindelijk hebben wij gehandeld op basis van de informatie die we op dat moment hadden. Met de kennis van nu, waaruit blijkt dat het om een afwerende beweging ging, geen dreigende, hadden we misschien een andere toon gekozen. Maar dat weet je pas achteraf.”
Als je naar de toekomst kijkt, hoe ziet jullie ideale publieke omroepbestel er dan over 5 jaar uit?
Taco: “Wij hopen dat het bestel dan eenvoudiger en werkbaarder is geworden. Dat de rolverdeling tussen NPO en omroepen helder is. Dat de focus ligt op inhoud en publiek, niet op structuur en macht.”
Bart: “En dat de politiek wat meer op afstand staat. Niet elke nieuwe Kamermeerderheid moet een ander plan bedenken. Geef omroepen de rust en ruimte om te bouwen. Om hun missie uit te voeren. Want dat vertrouwen is er nu soms te weinig. Wij werken hier dagelijks met journalisten, redacties, productiehuizen. Al die mensen maken dag in dag uit vol passie verhalen die ertoe doen. Houd daar rekening mee als je in Den Haag aan knoppen draait.”
Taco: “Anders verlies je onderweg de essentie: de creativiteit, de betrokkenheid, de drive en het publiek. Nederlanders zijn kritisch, maar ze waarderen onze publieke omroep. Als we dát koesteren en versterken, kunnen we als bestel veel aan. Dan zijn we niet alleen relevant, maar ook robuust. Omdat we weten waar we voor staan. En omdat Nederland een sterke publieke omroep verdient.”
“Er komt eindelijk een soort besef in de samenleving dat dit niet de bedoeling is”
Hoe reageerden de collega’s op het samengaan van zijn omroep met PowNed in Omroephuis 1.0, wat waren de interne reacties en wat gaat dit in de praktijk betekenen? Hoe kijkt Zimmerman aan tegen de zware bezuinigingen die Hilversum te wachten staan, de rol van de NPO en de online ontwikkelingen? “Als je terugkijken meerekent, wordt er nog steeds heel veel lineair gekeken.” En hoeveel eigen geld gaat er in een programma als Radar?
De gesprekken in de BM Media Lounge zijn ook te beluisteren als podcast via Spotify.
Evita Vervuurt: “Ik denk wel dat ik mezelf gedreven kan noemen”
Van opleidingen (ze startte op het vmbo en rondde in 2013 een master communicatiewetenschappen af) tot de banen die daarna volgden: in Evita’s leven draait zo goed als alles op een of andere manier om video. Tóch is er één soort van vreemde eend in de bijt: de studie theater en kleinkunst die ze in Amsterdam volgt. “Ja, daar ben ik op latere leeftijd mee begonnen. Het is een parttime opleiding waarin allemaal culturele disciplines samenkomen. Dus zang, spel, muziek maken en schrijven.”
Evita leert hiermee hoe ze als kleinkunstmaker haar eigen voorstelling creëert, maar ook hoe je monologen schrijft of hoe je jezelf door middel van een lied presenteert. “Sinds een jaar of acht volg ik elk jaar een cursus. Gewoon iets nieuws doen. Van pottenbakken tot de Afrikaanse dans. Tot ik een theaterles volgde en dacht: ‘Shit, dit is straks afgelopen, maar ik wil nog een keer!’ Toen ben ik verder gaan kijken en deze opleiding gaan volgen.”
De kunststudie is vooral een hobbymatig project, maar ze gebruikt bepaalde aspecten inmiddels ook als verslaggever bij consumentenprogramma Radar. “Zo verwerk ik af en toe sketches in de reportages die ik maak. In een video over de fraude bij BUNQ bank speelde ik zowel een slachtoffer als een medewerker van het zogenaamde noodnummer. Zeker voor online, waar het programma sterk op inzet, is die vrijheid er ook. In principe mag ik gewoon doen wat ik wil. Mocht ik te ver gaan, dan word ik wel teruggeroepen.”
Illegaal
Het is ruim tien jaar geleden dat Evita haar master communicatiewetenschappen afrondde en vervolgens bij RTL aan de slag ging. Toch lag een loopbaan in de media niet per se in de lijn der verwachting. “Als klein meisje wilde ik heel graag privédetective worden. Uiteindelijk vervaagde die wens en wilde ik vooral het beste uit mezelf halen, vandaar die weg naar de universiteit. Daar twijfelde ik tussen drie richtingen: criminologie, journalistiek of communicatiewetenschap. Uiteindelijk ben ik voor het laatste gegaan. Ondertussen deed ik nog ervaring op bij Omroep Flevoland.”
“Als klein meisje wilde ik heel
graag privédetective worden”
Wat heb je daar geleerd?
“Ontzettend veel. Ik kon zelf filmen en keek vervolgens mij hoe het materiaal gemonteerd werd. Ik vond dat zo leuk, dat ik toen in de avonduren thuis illegaal zo’n montageprogramma heb gedownload en het via uitlegvideo’s op YouTube mezelf ben gaan aan leren. O, toen ik die master deed, volgde ik thuis ook nog een studie journalistiek en nieuwe media.”
Je was wel fanatiek, zeg.
“Ja, ik denk wel dat ik mezelf gedreven kan noemen. Ik vind eigenlijk te veel dingen leuk, waardoor ik heel veel wil doen.”
Geen plan
Na haar master communicatiewetenschappen solliciteert Evita bij RTL MCN: haar eerste ‘echte’ baan. Ze wordt daar channel manager en werkt 2,5 jaar lang nauw samen met veel influencers. “De YouTube-markt groeide heel hard en RTL speelde daar op in door een eigen Multi Channel Network op te richten. Ook daar was veel ruimte voor vrijheid, het had echt een start-upgevoel. Ik heb daar bijvoorbeeld veel over formatontwikkeling geleerd. Over hoe je een videoserie bedenkt en je merken aan influencers koppelt.”
Waarom besloot je weg te gaan?
“Op een gegeven moment – en dat kan ook omdat mijn vader in die tijd plotseling overleed – dacht ik: wat wil ik nou écht doen? Ik vond het bedenken van formats leuk, maar miste het om zelf dingen te maken. Ik ben gewoon niet iemand die vijf dagen per week achter hetzelfde bureau in hetzelfde kantoor zit. Dat trok ik niet meer. Dat gevoel werd steeds sterker tot het moment dat ik in 2017 ontslag nam.”
Om daarna als freelancer door te gaan?
“Ik had nog niet echt een concreet plan en ook helemaal geen klanten of zo. Maar alles in mij zei dat dit de juiste stap was. Gelukkig weet ik dat het vaak wel goedkomt, al was het in het begin zoeken. Tot ik via-via mijn eerste klusjes kreeg. Mijn eerste video was voor een tassenmerk in Amsterdam, via een vriendin van mijn tante. Die wilde me een kans geven.”
Hoe lang duurde het voordat je echt een steady inkomen had?
“Ik denk ongeveer tien maanden. Best lang. Er is een tijd geweest dat ik bijna geen werk had. Maar ik heb altijd mijn intuïtie gevolgd, en ik had tegelijkertijd nul spijt dat ik ontslag had genomen. Toen ik uiteindelijk een soort van stabiel inkomen had, besloot ik een kantoortje te huren. Dat heeft me geholpen, omdat ik zo ergens naartoe kon om te werken.”
Leerschool
Dat ‘ergens naartoe werken’ lukt inmiddels vrij aardig, want gemiddeld drie dagen per week zit ze nu bij consumentenprogramma Radar. “De afgelopen jaren ben ik steeds kritischer geworden op de klussen die ik aanpak. En eind 2022 merkte ik bij mezelf dat ik juist wat meer invloed met mijn werk wilde hebben. Ik wilde weer de journalistiek in.”
Hoe heb je dat aangepakt?
“Ik heb contact gezocht met Omroep Flevoland, daar kende ik nog wat mensen. Of ik daar alsjeblieft meer ervaring op mocht doen. Die kans kreeg ik. Op de redactie heb ik vervolgens geleerd hoe je nieuwsberichten schrijft en ik kon af en toe met een verslaggever mee op pad. Tot ik een traineeship bij DPG Media voor divers talent spotte: daar heb ik me voor aangemeld. Via iemand die ik daar leerde kende, kwam ik bij Radar terecht.”
En toen werd je meteen verslaggever?
“Nou, ik dacht eerst redacteur en achter de camera. Maar van het een op het andere moment vroegen ze of ik ook vóór de camera zou willen. En dat vond ik megavet. Opeens zat ik met Antoinette Hertsenberg tegenover me en dacht ik: wow, is dit een droom of zo? Het voelt nog steeds heel raar dat het zo snel ging.”
Zoveel presentatie-ervaring had je ook niet.
“Nee, en dat wisten zij ook. Maar ze hebben me gewoon de kans gegeven en dat vind ik echt heel stoer. Ik moest aan die nieuwe rol wel wennen. Gelukkig werd én word ik goed geholpen, ook door Antoinette Hertsenberg. Met haar heb ik ongeveer één keer in de twee maanden een coachingsgesprek waarin we reportages terugkijken.”
“Ik kan eigenlijk geen
reportage opnoemen
waar ik alles goed
of leuk aan vind”
Wat leer je van haar?
“Ontzettend veel. Het is best confronterend. Niet alleen omdat ik het niet per se leuk vind om naar mezelf te kijken, maar ook omdat ik heel zelfkritisch ben. Ik kan eigenlijk geen reportage opnoemen waar ik alles goed of leuk aan vind. Antoinette geeft me tips over stemgebruik, interviewtechnieken, maar ook over hoe je scherpe presentatieteksten schrijft en je een confrontatie voorbereidt.”
Oplichter
De confrontatie is een veelbesproken en essentieel element in Radar: hét moment waarin de gedupeerde zijn verhaal gedaan heeft en de zogeheten dader of overtreder opgezocht wordt en – jawel – een confrontatie wacht met zijn daden. “Die eerste keer vond ik best wel spannend, want je weet vooraf nooit hoe zoiets loopt. Het enige wat je kan doen, is je goed voorbereiden, de materie kennen, je vragen op orde hebben en weten wat voor informatie je wil krijgen.”
Hoe ging die eerste keer?
“Dat was met een oplichter. En achteraf ging het heel goed, want ik mocht gewoon bij hem naar binnen komen en heb vervolgens bijna drie kwartier met hem gesproken en alle vragen kunnen stellen die ik had.”
Toch een beetje die detective die weer in je loskomt, hè?
Lacht: “Zo zie ik dat ook wel, hoor! Ik wil gewoon heel graag iets doen tegen mensen die het slecht met de consument voorhebben. Als consument kun je heel vaak helemaal niks, tót er een camera bij komt kijken. Dan kan – jammer genoeg – ineens van alles.”
Hoe kijk je op dit moment naar de toekomst? Heb je al specifieke plannen voor 2025?
“Ik hoop voorlopig bij Radar te blijven en te doen wat ik nu doe, want ik heb echt nog heel veel te leren. Ik kom net kijken en wil me verder ontwikkelen in wat ik nu doe. Daar hoort impact blijven maken ook bij, want elke reportage doet ertoe. Het is mijn drive om gedupeerden te blijven helpen en ik krijg daar ook nog geld voor. Bizar, toch? Het voelt echt alsof de puzzelstukjes van de afgelopen tien jaar – met alles wat ik geleerd en gedaan heb – nu bij elkaar komen.”
Rendering was al geruime tijd ziek. Ondanks zijn ziekte ging de Naarder nog bijna elke dag naar kantoor. “Dat tekende Bert”, zegt Edger Hamer. Hamer is hoofdredacteur van TrosKompas en TV Krant en werkte in die hoedanigheid twintig jaar met Rendering. “Bert was eigenlijk al met pensioen maar had er nog een jaar aan vastgeplakt. Ondanks zijn ziekte was hij vol optimisme. Dat vond ik heel bewonderenswaardig.”
“Hij had een groot hart voor zijn personeel. Hij was zeer betrokken bij iedereen en bovenal een goede uitgever. Een man die wist waar hij het over had en altijd oog had voor nieuwe ontwikkelingen in de markt. Het blad Radar+ is daar een voorbeeld van. Het magazine is een spin-off van het gelijknamige tv-programma.”
Het afscheid van Bert Rendering vindt plaats op donderdag 23 mei om 12.00 uur in de Grote Kerk in Naarden.
Dating apps zijn booming business. In 2023 installeerden Nederlanders 4,9 miljoen keer een dating app en verbrasten we er collectief bijna 70 miljoen euro aan. Maar naarmate we meer gaan leunen op technologie voor ons seks- en liefdesleven, wordt duidelijk dat dat niet altijd positief uitpakt.
Radar brengt illegale praktijken puppyverkoop aan het licht
De hondjes blijken afkomstig uit Oost-Europa en hebben geen Uniek Bedrijfsnummer (UBN), iets dat wettelijk verplicht is. Uiteindelijk moet de politie eraan te pas komen, zo is te zien in het AVROTROS-programma. Radar is maandag 18 september om 20.25 uur te zien op NPO 2.
Omdat veel mensen vallen voor de donzige charmes van bijvoorbeeld de Pomeriaan, worden deze jonge hondjes met name in Oost-Europa veel gefokt, puur voor de handel. De honden worden vervolgens al op heel jonge leeftijd vervoerd naar Nederland en daar te koop aangeboden voor een gunstigere prijs. Volgens dierenarts Piet Hellemans is de kans groot dat de pups mentale of fysieke problemen hebben: “Het is Russische roulette met jonge dieren.”
Uniek Bedrijfsnummer
Sinds 2021 is er een nieuwe wet waarbij honden een Uniek Bedrijfsnummer (UBN) krijgen. Op die manier is de fokker herleidbaar en moet de illegale handel een halt toegeroepen worden. Maar handelaren van geïmporteerde puppy’s kunnen hun praktijken nog steeds voortzetten, doordat ze de koper dwingen zelf een UBN aan te vragen. Dat is voor de koper een eenvoudige handeling en op die manier blijven de doorverkopers en fokkers buiten schot.
House of Animals: illegale hondenhandel floreert
House of Animals spoort regelmatig verkopers van illegale pups op. Volgens Karen Soeters van de dierenbeschermingsorganisatie is het nieuwe UBN-systeem helemaal niet waterdicht: “De illegale hondenhandel floreert nog steeds in Nederland onder toeziend oog van de NVWA. Er kunnen nog zoveel nieuwe wetten worden bedacht, maar als er nauwelijks handhaving is heeft het geen enkele zin.”
Pechgeneratie studenten
In de tv-uitzending van Radar maandag is er verder aandacht voor de benarde financiële positie van oudere studenten. De basisbeurs is terug maar tienduizenden studenten uit de pechgeneratie hebben daar geen profijt van. Zij hebben studievertraging opgelopen of stromen door van het hbo naar een universitaire master. Ze vallen daarom buiten de basisbeursboot terwijl ze de afgelopen jaren al last hebben gehad van het leenstelsel. Wat gaat minister Dijkgraaf van Onderwijs doen voor deze studenten?
