In tv-land lijkt het ook een puinhoop. Het ene na het andere vaak nogal zielloze tv-format flopt, Nadia heeft tevergeefs geprobeerd om in de vooravond de jaren negentig te laten herleven – hoe eigentijds de onderwerpen soms ook waren, een rijtje stoelen met probleemmensen erop tegenover een publiek met daarin de presentator in een grappig pak deden mijn gedachten toch steeds weer terug dwalen naar Jerry Springer – en De Meilandjes zijn zo eindeloos uitgemolken dat Martien in de zomerstop aan de dwangvoeding moet.
De uitzendingen van Jinek duren de laatste tijd zo lang dat ze nog zit te praten als haar eigen herhaling al is begonnen en Op1 gaat de komende maanden langzaam veranderen in Uit1. Net zoals ik snak naar kabinetsbeleid vanuit urgentie en visie, kan ik niet wachten op meer tv-programma’s met kloten.
Op1 gaat de komende
maanden langzaam
veranderen in Uit1
Of hoe zeg je dat tegenwoordig? Met geslachtsdelen naar keuze. Natuurlijk zijn die er nu ook al wel. Kopen Zonder Kijken helpt – ook al is het zwaar gesponsord – wanhopige mensen aan een huis en Raven heeft mooie gesprekken in en om diens boerderij. Maar vaak is de noodzaak mij geheel niet duidelijk. Nick, Simon en Kees zitten nu ongetwijfeld na te denken over hun band met de Sex Pistols.
Hole in the Wall is in het buitenland weer een succes dus het kan niet lang duren voor Gerard Joling weer gierend van de pret mensen tegen een muur te pletter laat slaan en Kamp Van Koningsbrugge is vast bezig om te kijken of er een seizoen met asielzoekers te maken is, want als de deelnemers na de opnamen toch geen status krijgen, kunnen we ze in elk geval met een gerust hart terugsturen naar hun land van herkomst omdat ze een stuk weerbaarder zijn.
Live programma’s scoren wel, want we willen niks missen. Hoe slecht het Nederlands elftal ook speelt, we kijken toch massaal. Of Maarten van der Weijden nou één, twee of tien keer de provincie Friesland rondsjeest, we willen het meemaken.
Laten we live en urgentie combineren. Laten we in het najaar in de vooravond op zoek gaan naar een nieuwe minister van Onderwijs. We voeren hele uiteenlopende kandidaten op (behalve Henk Bleker), iedereen mag zich ermee bemoeien en het wordt een democratisch feest.
En laten we na Boer Zoekt Vrouw, Onze Boerderij en Bij Ons op de Boerderij nu eens een paar boeren en boerinnen gaan volgen die zonder de geheime lobby van de grote agro-industrie hun melkveebedrijven gaan veranderen in nieuwe bedrijven in balans met de wereld. Met nieuwe gewassen en nieuwe verdienmodellen. Met een kleine woongemeenschap erbij, waar ze elkaar helpen en de zorgkosten drukken. Met de oude boer die z’n tien koeien vertroetelt. En met naast de nieuwe akker een bord met de tekst: HIER GROEIEN HUIZEN.
Ik kan niet wachten, ik zet de biologische popcorn vast klaar.
Harm Edens
