London Calling: Transformatie

Wie herinnert zich niet dat muziekuitgeverijen tien jaar terug heftig in de problemen kwamen omdat de cd ten onder ging? Een totaal ander businessmodel is daarvoor in de plaats gekomen, streaming en live concerten zijn dé manier van muziek beleven geworden. Investeren in muziekcatalogi is op dit moment zelfs weer hot!

De gevolgen van transformatie werden deze maand pijnlijk helder in Cannes. Nog geen vijf jaar terug was Reed MIDEM één van de gevierde ondernemingen in de mediawereld. Het bedrijf zette de toon met de organisatie van de MIP(COM), de mediabeurs die twee keer per jaar wordt georganiseerd. Grote en kleine mediabedrijven betaalden een fortuin om een stand op de beurs te verkrijgen. Deelnemers werden uitgeknepen, hotelprijzen verdubbelden, een flesje bier bij Hotel Martinez of de Grand kostte al snel tien euro. Reed MIDEM profiteerde en begon met afgeleide formules elders in de wereld.

Het was ook een
mythe dat daar de
grote deals werden
uitonderhandeld

Eigenlijk was het wel een malle gewoonte. Immers, nieuwe formats werden allang niet meer ontdekt op de beurs. Het was ook een mythe dat daar de grote deals werden uitonderhandeld. Broadcasters en producenten lezen overal ter wereld de frequente updates van Virginia Mouseler, die alles wat in de mediawereld ontwikkeld werd met frequente rapporten uitvoerig belichtte via haar fameuze The WIT publicaties.

MIP en MIPCOM hadden allang niet meer de functie die ze werd toegedicht, dé markplaats voor televisieformats. Maar tot het Covid-spook de wereld in zijn greep kreeg, leek er geen vuiltje aan de lucht en bleef de internationale mediawereld één à twee keer per jaar de Côte d’Azur bezoeken. Elkaar ontmoeten in de zon met een glas wijn in de hand had natuurlijk ook zijn voordelen…

Grote distributeurs zijn echter niet op hun achterhoofd gevallen en ontwikkelen alternatieve, digitale marktplaatsen om hun formats te verkopen. Dit, gecombineerd met het gemak van videobellen, levert geheel nieuwe voordelen op. Er wordt niet twee keer per jaar maar continu gedeald met programmaformats en informatie over het succes van nieuwe formats wordt steeds sneller gedeeld.

In de fundamenteel veranderende televisiewereld worden fysieke markten overbodig. Reed MIDEM, inmiddels RX France geheten, miste de boot door een mager conferentieaanbod te organiseren waardoor de beurs nog meer aan stickyness inboette.

De veranderingen werden pijnlijk duidelijk tijdens MIPCOM dit jaar. Het fameuze Palais des Festivals bleef vrijwel leeg, het aantal bezoekers was drastisch lager. Het verdienmodel van RX France werd grondig onderuit geschoffeld. Het bedrijf is één van de eerste slachtoffers van het fundamenteel veranderende businessmodel in de televisiewereld. Misschien dat er nog ruimte is voor een podium waar televisiemensen elkaar in levenden lijve kunnen ontmoeten, maar het oude businessmodel van de organisatie past daar niet op. Adieu Cannes, ik zal de beledigingen van de obers niet missen!

Oege Boonstra
Oege Boonstra is internationaal media consultant en founding partner van management adviesbureau 3Rivers

Bericht delen

BM Talk met Oege Boonstra

In BM Talk vertelt hij aan presentator Jeroen te Nuijl over het carrièrepad dat hij bewandelde, schijnt hij zijn licht op wat volgens hem de meest in het oog springende media-ontwikkeling is en blikt hij vooruit op de eerstvolgende editie van de International Media Top Convention. O, en wie moet Shula Rijxman eigenlijk vervangen? Dat en meer in deze editie van BM Talk.

Meer BM Talks bekijken? Klik hier en abonneer je op ons YouTube-kanaal om geen video meer te missen. De komende weken zijn onder anderen Naeeda Aurengzab, Heleen van Lindonk, Jeroen Pen en Sjoerd Pennekamp te gast in BM Talk.

Bron: BM

Bericht delen

London Calling: Drie grote vragen

Maar deze geweldige resultaten verbloemen de onderhuids doorzettende trend dat Big Tech-bedrijven het de traditionele spelers moeilijk maken. In mijn vorige bijdrage legde ik uit dat traditionele mediapartijen hun heil zoeken in schaalvergroting om Netflix, Google en Facebook het hoofd te bieden.

Daarmee hebben we de eerste grote strategische vraag te pakken: moeten mediabedrijven doorgaan met de ontwikkeling naar Big Media? Bertelsmann gaf deze zomer direct een duidelijk antwoord op deze vraag en zette in Duitsland een bijzondere stap: RTL en Axel Springer gaan samen. Nu gaat het hier om twee bedrijven die al onder één dak (Bertelsmann) samenhuizen, maar het bevestigt nogmaals de ambitie nationale kampioenen te ontwikkelen. Het komende jaar gaan we dan ook zien dat RTL op alle mogelijke manieren zal proberen tot een fusie te komen met ProSiebenSat1 en in Engeland zullen we zien dat ITV, Viacom en Discovery gaan strijden om het door de Britse regering in de verkoop gezette Channel 4.

We hebben de
laatste jaren een
nieuw fenomeen
gezien: unbundling

De tweede grote strategische vraag ligt op de directietafels van de streamers en de distributiebedrijven. We hebben de laatste jaren een nieuw fenomeen gezien: unbundling. Een tiental jaren terug nog maar was de wereld voor de consument overzichtelijk: videocontent bekeek je via een abonnement bij een telecom- of kabelbedrijf via een basispakket. Als je er zin in had, nam je daarnaast een abonnement op betaal tv-zenders en dat was het dan.

Totdat Netflix de wereld op zijn kop zette en ieder zichzelf respecterend mediabedrijf een eigen streamingdienst ging opzetten. In het begin was dat nog overzichtelijk, want drie streamingabonnementen kan een consument nog wel aan. Nederlandse consumenten kunnen er nog mee leven tegelijk een abonnement op Netflix, Videoland en Disney+ te nemen. Maar binnenkort hebben we hier ook HBO Max, is discovery+ begonnen, gaat Amazon harder aan de bel trekken en komt het Scandinavische Viaplay met groot geweld op de markt.

Wat moet de consument nu doen in deze versnipperde, ongebundelde wereld? Ik denk dat hier een grote kans ligt voor distributiebedrijven als KPN en Ziggo om weer pakketten te gaan samenstellen die interessant zijn voor groepen consumenten. Het is een geweldige marketinginspanning om dat voor elkaar te krijgen, maar het zou weleens één van de kansen voor de distributiebedrijven kunnen betekenen. Reken maar dat deze discussie in verschillende directiekamers hoofdbrekens oplevert.

De makkelijkste strategische vraag ligt eigenlijk bij de contentproductiebedrijven. Immers, met het toenemen van het aantal aanbieders wordt de vraag naar excellente content alleen maar groter. Deze bedrijven zullen wel professioneler moeten worden en minder op gutfeel en meer op basis van data moeten gaan produceren. Maar dat is een peulenschil in vergelijking met de strategische vraagstukken die bij broadcasters, streamers en distributiebedrijven op tafel liggen.

Oege Boonstra
Oege Boonstra is internationaal media consultant en founding partner van management adviesbureau 3Rivers

Bericht delen

London Calling: Big Media

De gevolgen zijn enorm en dat besef is maar al te aanwezig in de directiekamers van mediabedrijven. Het voorbeeld van de muziekindustrie, die na vele jaren crisis zich eindelijk weer een beetje opricht, spreekt boekdelen. Onder druk wordt alles vloeibaar en dat betekent dat men in de top bereid is tot buitengewoon ingrijpende stappen.

Immers, vrijwel alle ‘traditionele’ mediabedrijven staan onder druk. De omroepen (of ze nu publiek of commercieel zijn) moeten knokken om de jonge kijker, die televisie steeds meer links laat liggen. De commerciële broadcasters moeten knokken om hun advertentieaandeel, want digitaal/online groeit als kool, terwijl televisie stagneert. En bij de immer zeer winstgevende kabelbedrijven beginnen ook donkere wolken aan de hemel op te doemen: cord cutting is in de Verenigde Staten al een belangrijk fenomeen en de eerste signalen daarvan komen ook in Europa bovendrijven. Kortom, alle traditionele spelers zien hun activiteiten in de knel komen.

Alle traditionele
spelers zien hun
activiteiten in
de knel komen

De wijze waarop daarop gereageerd wordt, is verschillend. De online VOD-initiatieven van mediabedrijven buitelen over elkaar heen: van Disney+ tot Peacock, van Videoland tot Streamz, van Joyn tot discovery+, van Viaplay tot Paramount+, het aantal nieuwe initiatieven is bijna niet bij te houden. Ook publieke omroepen mengen zich in de strijd met veelal lokale initiatieven, waarbij bijvoorbeeld NPO Start de aanvankelijke achterstand aardig aan het wegwerken is. Maar veruit de belangrijkste ontwikkeling is dat mediabedrijven zich gaan verdedigen door op grote schaal te gaan samenwerken; de fusie-initiatieven vliegen ons om de oren.

De overname van MGM door Amazon is natuurlijk van een andere aard, maar geeft wel aan dat de panelen definitief schuiven. Het grootste nieuws was dat AT&T besloot het net een jaar daarvoor aangeschafte Warner Media af te stoten en te fuseren met Discovery. Discovery-baas David Zaslav liet zich dit feestje smaken en bezocht al snel de gigantische Warner Bros. Studio’s in Burbank. Warner Media CEO Jason Kilar zal binnenkort zijn biezen kunnen pakken, want Discovery neemt de regie bij deze fusie volledig in handen.

Super interessant is ook wat er in Frankrijk gebeurde. De eeuwige rivalen TF1 en M6 besloten te gaan fuseren. Dit is het ultieme signaal dat de bordjes worden verhangen, want de leiders van deze bedrijven stonden elkaar tot voor kort nog naar het leven. In kennelijk perfecte harmonie werd een baanbrekende deal gesmeed, die ongetwijfeld al vroeg in proces in het Elysée door de top van de Franse politiek werd gesanctioneerd. L’exception Française nietwaar?

De conclusie: de consolidatie in de mediawereld begint tempo te verkrijgen. De bedreigingen van Big Tech hebben geleid tot een nieuw fenomeen: de ontwikkeling van Big Media!

Oege Boonstra
Oege Boonstra is internationaal media consultant en founding partner van management adviesbureau 3Rivers

Bericht delen

London Calling: Talentenjacht

Honderden miljoenen kijkers zullen weer aan de buis gekluisterd zitten. Begonnen als een festival van liedjes is dit bijzondere project steeds meer een talentenjacht geworden. Immers, de winnaar van het Songfestival gaat in zeer veel gevallen een voorspoedige carrière tegemoet.

Wie weet ook geïnspireerd door dit format werd de afgelopen dertig jaar een hele reeks talentenjachten ontwikkeld. In eerste instantie gingen die formats nog niet de grens over: reizende programma’s (afgezien van hordes Hollywood-producten) waren er eigenlijk nog niet. De Soundmixshow, gemaakt in de Aalsmeerse tv-studio’s van Joop van den Ende, was zo’n programma dat niet over de grenzen kwam.

Eigenlijk begon de ontwikkeling van talentenshows pas echt met Idols. Ontwikkeld door de Brit Simon Fuller werd dit format een wereldwijd succes. American Idol was het summum en stuwde het marktaandeel van zender FOX omhoog. Ene Simon Cowell was jurylid bij deze versie van Idols en gaf zijn ogen bijzonder goed de kost.

Simon Cowell
had ineens een
‘gloednieuw’
format in handen

Vooral de eerste fase van het programma, waarin kandidaten werden afgeserveerd door boze juryleden, was de ‘tweede Simon’ een doorn in het oog. Hij vond het verwerpelijke ‘afzeiktelevisie’ en deed vervolgens wat zoveel producenten doen: hij haalde de scherpe randjes van het begin van het programma af en had ineens een ‘gloednieuw’ format in handen: The X Factor was geboren.

Deze ontwikkeling leidde uiteraard tot gekletter in de rechtszaal, maar Cowell bleek een producent in hart en nieren en X Factor overvleugelde al snel Idols. Dat Cowell een gehaaide producent is, bewees hij door de spoedige lancering van Got Talent, waarmee hij de talentenjacht ook buiten het muzikale genre wist door te ontwikkelen. Beide franchises zijn bij Cowell’s partner Fremantle nu goed voor honderden miljoenen omzet en niet meer weg te denken uit het programmaschema van de grote broadcasters. Opmerkelijk genoeg werd in 2018 zelfs het ‘oude’ American Idol weer afgestoft en geplaatst bij ABC.

Wie Simon Cowell noemt, verwacht uiteraard de naam John de Mol te horen. Hij kon natuurlijk niet achterblijven en experimenteerde al vroeg met talentenshows binnen het Endemol-concern. Het begon allemaal met Star Academy, dat een reality component aan de talentenjacht toevoegde. Binnen Endemol was het toen al snel hommeles omdat de Spaanse collega’s ‘geïnspireerd’ waren door dit nieuwe idee en vrijwel gelijktijdig het format Operacion Triunfo (nu nog steeds ‘on air’) lanceerden.

De Mol realiseerde echter pas echt impact toen hij zich stoorde aan het feit dat talentenshows eigenlijk te weinig sterren voortbrachten. Gecombineerd met het briljante idee van de draaiende stoelen werd een echt vernieuwend format bedacht: The Voice was geboren. Met de focus op ontwikkeling van talent komt het genre daarmee weer dicht bij de meer inhoudelijke, kwalitatieve doelstelling van het Songfestival. De cirkel is rond…

Oege Boonstra
Oege Boonstra is internationaal media consultant en founding partner van management adviesbureau 3Rivers

Bericht delen

London Calling: It only takes two to tango

In de reguliere competities, met name voetbal, geldt hetzelfde verhaal. Waar in Nederland de media-inkomsten nog een relatief bescheiden deel van de omzet van de sector vertegenwoordigen, is dit belang in de vijf grote Europese landen enorm gegroeid. De druk om competities toch uit te spelen, was daarom gigantisch. Het lukte in Frankrijk niet dat voor elkaar te krijgen, waardoor rechtenhouders aanzienlijke kortingen bedongen op de afgesproken bedragen. In Engeland, Duitsland, Italië en Spanje werden de hoogste voetbaldivisies toch uitgespeeld en viel de schade nog mee.

Het Covid-spook heeft echter wel invloed op de mediarechten: nieuwe deals lijken op het eerste gezicht aanzienlijk lager te liggen dan de oude. Aanvankelijk ging in Frankrijk de vlag uit: het rechtenbedrag verdubbelde toen La Ligue, de overkoepelende organisatie van het Franse voetbal, overstapte van Canal+ naar het Spaanse Mediapro.

Het Covid-spook
heeft invloed op
de mediarechten

Al snel bleek Mediapro de rechtenbedragen niet meer te kunnen opbrengen, waarop La Ligue geen keus had en de rechten opnieuw tenderde. Voor een fractie van het oorspronkelijke rechtenbedrag heeft Canal+ alsnog de rechten heroverd tot het einde van dit seizoen. Maar zoals dat gaat, hadden de Franse clubs al geïnvesteerd op het hogere rechtenbedrag: Het Franse professionele voetbal verkeert dan ook in een grote financiële crisis.

Niet anders is het in Italië. De huidige rechtendeal loopt aan het einde van het seizoen af en de biedingen van Sky Italia aan de ene kant en het consortium DAZN en telecombedrijf TIM aan de andere kant laten nog te wensen over. Het is de eerste keer dat DAZN, dat zich graag afficheert als het Netflix van de sport, volop meebiedt op de rechten op het hoogste niveau. Het is een trendbreuk dat de nieuwe rechtendeal lager afgesloten lijkt te worden dan de vorige. De bomen van betaaltelevisie groeien niet meer tot in de hemel, de buitenlandse consument lijkt gewend te zijn geraakt aan lagere bedragen voor digital video.

Het is razend interessant te bezien hoe de toekomstige ontwikkeling van vraag en aanbod in de markt van de sportrechten eruitziet. Nieuwe digitale spelers als DAZN en Eleven Sports hebben de arena betreden en Amazon doet ook een beetje mee. De historie leert dat nieuwe intreders de huidige partijen (meestal Pay TV-aanbieders) nerveus maken en de prijs voor de sportrechten toch opdrijven. It only takes two to tango en de rechtenhouders zitten er weer warmpjes bij!

Oege Boonstra
Oege Boonstra is internationaal media consultant en founding partner van management adviesbureau 3Rivers

Bericht delen

London Calling: De trends van 2021

De advertentiemarkt herstelde zich en producties konden, zij het met beperkingen, weer worden opgestart. Het wordt tijd om weer eens naar de toekomst te kijken en dan vallen drie trends vooral op.

Allereerst verdedigen de ‘traditionele’ mediabedrijven zich met het zelf opzetten van VOD-initiatieven. Wereldwijde spelers als Disney en Discovery doen dat door te komen met een eigen SVOD-propositie, die complementair is aan datgene wat Netflix en Amazon te bieden hebben. Beide bedrijven deden dit door + achter de naam te zetten en daarachter gaan zeer ambitieuze plannen schuil.

Disney zet haar uitgebreide kidscatalogus in en schroomt ook niet grote films, zoals de Star Wars-serie, te brengen. Discovery positioneert zich als factual expert en zet in sommige regio’s (zoals Europa) ook in op sport. Het kan haast niet anders of beide initiatieven worden dit jaar zeer succesvol. Broadcasters starten daarnaast nationaal VOD-activiteiten op, al dan niet in een mix van AVOD en SVOD. Ik scheef daar al over in mijn column in oktober vorig jaar.

Filmstudio’s maken
van de nood een
deugd op platforms

De tweede trend is een zeer opvallende: studio’s gaan ertoe over films niet meer in bioscooppremière te laten gaan, maar direct op de eigen SVOD-platforms te introduceren. Daarmee maakt men van de nood – bioscoopbezoek is immers door Covid-19 al maanden wereldwijd in de ban – een deugd: sterke nieuwe titels blijven immers een groot publiek trekken.

Disney heeft deze strategie omarmd, maar de meest agressieve speler lijkt Warner Media te zijn. Dat heeft vele premières verschoven naar haar SVOD-platform HBO Max. De tijd zal leren of dit wijs is, want de internationale box office blijkt voor blockbuster films al decennia een cashcow van jewelste. Aan het einde van het jaar zullen we kunnen beoordelen of deze gedurfde koers succesvol is geweest.

De derde trend: lokale overheden maken zich grote zorgen over het toenemende belang van Big Tech. Naast de initiatieven om deze bedrijven in stukken op te delen – die zullen een kwestie van lange adem zijn – kijken nationale overheden steeds meer hoe men de eigen media-industrie kan beschermen.

Aan de ene kant zal dit gebeuren door schaalvergroting in de media toe te staan. Niet voor niets bestookt Thomas Rabe, de CEO van RTL, de mededingingsautoriteiten met de gedachte dat men advertentiemarkten als geheel moet beschouwen. Dit zou de weg vrij kunnen maken voor nationale mediafusies.

De Britse overheid is daarnaast bezig met een consultatie (onder de naam Small Screen, Big Debate) om te bezien of de BBC meer mogelijkheden moet krijgen op online gebied. Het zou me niet verbazen als dit debat in de toekomst ook in de rest van Europa gaat losbarsten, hetgeen goed nieuws zou zijn voor elke Europese publieke omroep.

Oege Boonstra

Bericht delen

London Calling: Winstwaarschuwing

Geen wonder: de advertentiemarkt stortte als een kaartenhuis ineen, producties werden massaal stopgezet en alle aanpalende activiteiten waar de sector in investeert (zoals de pretparken van Disney) hadden nog meer te leiden onder de lockdown. Het leed lijkt inmiddels een beetje geleden, want de advertentiemarkt herstelde zich in wonderbaarlijk tempo en de meeste producties zijn weer opgestart.

De meer conjuncturele crisis waar we nu in zitten, verbloemt echter dat er veel meer aan de hand is. In een opmerkelijke analyse legt Doug Shapiro, voormalig Hoofd Strategie van Turner Broadcast System en nu adviseur van vele grote Amerikaanse mediabedrijven, deze maand uit waarom de winstverwachting in de sector structureel onder grote druk komt te staan. Een deel van zijn analyse heeft te maken met de specifieke omstandigheden in de VS.

Kabelzenders maken een relatief groot deel uit van de operationele winst van Amerikaanse mediaondernemingen. Doordat cord cutting, het opzeggen van kabelabonnementen door de consument, nog onverdroten doorgaat, begint deze winstbron op te drogen. Dit fenomeen steekt ook de kop op in Europa, maar vooralsnog vallen de gevolgen daarvan nog mee.

Televisie gaat
op den duur het
onderspit delven
ten opzichte van
on demand video

De kern van de analyse van Shapiro raakt de fundamentele ontwikkeling die nu wereldwijd plaatsvindt. Televisie gaat op den duur het onderspit delven ten opzichte van on-demand video. De consument heeft massaal het gemak van VOD ontdekt. Televisie zal ongetwijfeld nog een rol blijven spelen, met name bij nieuws, sport en live evenementen. Maar de trend gaat in de richting van online video. Dat heeft een aantal opmerkelijke potentiële effecten.

Een daarvan is unbundling. De consument is nu nog gewend aan kabelabonnementen met een groot aantal zenders. Maar iedereen kent wel het fenomeen dat naar 90% van de zenders in die pakketten niet wordt gekeken. Daarnaast besteden veel consumenten een fors bedrag aan betaalzenders: de ARPU (het gemiddelde bedrag van een consument betaalt voor een abonnement) is de laatste jaren omhooggeschoten. Doordat veel content over the top beschikbaar komt, krijgen consumenten meer keuzevrijheid. Het opzeggen van gebundelde abonnementen gaat de sector veel marge kosten.

Daarnaast verwacht Shapiro dat de operationele marges zullen verschrompelen. Kabelzenders en grotere omroepen zijn gewend aan winstmarges van 30% en meer. Bij SVOD zijn die aanzienlijk lager en op dit moment door de hoge investeringen in content en marketing zelfs negatief. Disney verwacht met haar niet onaanzienlijke successen op dit terrein (Disney+ nu al 86 miljoen abonnees, Hulu 30 miljoen en ESPN+ verdrievoudigd naar 10 miljoen) in de komende drie jaar nog geen winst te maken. Ook de marges bij marktleiders Netflix en Amazon zijn bijzonder laag.

Shapiro komt tot de conclusie dat de structurele ontwikkeling naar online video een groot slachtoffer kent: de winstverwachting van mediabedrijven. De tijd zal het leren: over een jaar of vijf kunnen we beoordelen of dat ook werkelijk is gebeurd.

Oege Boonstra

Bericht delen

London Calling: AVOD of SVOD?

Geen wonder dat vele mediaorganisaties een eigen merk aan het bouwen zijn. Netflix en Amazon Prime, de VOD-pioniers bij uitstek, krijgen navolging en concurrentie van elk zichzelf respecterend mediabedrijf. Europese broadcasters ontwikkelen hun eigen varianten, al dan niet in innige samenwerking.

Streamz van Telenet en VTM in België is een mooi voorbeeld, maar ook het Duitse Joyn van ProSieben en Discovery mag er zijn. De Britten hebben hun Britbox en zo kan ik nog wel even doorgaan. De investeringen bij deze bedrijven vallen echter in het niet bij de uitgaven die Amerikaanse mediaorganisaties plannen.

Disney was de eerste met een groot offensief aan het einde van 2019 en loopt nu al voor op de eigen planning. Disney+ lijkt een succes te worden: het miljard dat het bedrijf dit jaar investeerde, lijkt te renderen. Over drie jaar moet die investering jaarlijks het dubbele zijn, wat nog bleek afsteekt bij de ruim 15 miljard die Netflix jaarlijks spendeert. Warner Media zet al haar inspanning op HBO Max, ook weer met meer dan een miljard dollar per jaar. En onlangs ging Peacock live, het nieuwe VOD-platform van Comcast. Een zeer interessante propositie met een heel ander businessmodel.

De wal gaat deze mediamammoettankers vanzelf wel keren

Grote mediabedrijven hebben de neiging verticaal geïntegreerd te werken, vooral in de Verenigde Staten. Men produceert zo veel mogelijk ‘in-house’, publiceert het videomateriaal op de eigen zenders en platforms en tracht zo de volledige bedrijfskolom te beheersen. Het centrale principe is daarbij exclusiviteit: samenwerking komt bij deze bedrijven zelden in het handboek voor. Naar mijn mening zal dat deze organisaties in de toekomst lelijk gaan opbreken: consumenten laten zich niet meer in een hokje proppen en gaan ook zeker niet een ongelimiteerd aantal abonnementen kopen. De wal gaat deze mediamammoettankers vanzelf wel keren.

De slimmeriken onder de mediamoguls laten abonnee-digitale video (kortweg SVOD) enigszins aan zich voorbij gaan. Consumenten zijn altijd geïnteresseerd in geweldige nieuwe content, maar niet bereid daarvoor weer een nieuw abonnement af te sluiten. De oplossing is advertentiegedreven video on demand, oftewel AVOD, dat dit jaar aan een opmars begint. YouTube heeft deze markt ontwikkeld en de verstandige mediabedrijven zullen exclusiviteit laten varen en AVOD omarmen.

Netflix gaat door haar enorme voorsprong deze weg natuurlijk niet inslaan. Maar Comcast doet dat wel met Peacock en doet er nog een slimme zet bij: het omarmt een hybride AVOD/SVOD-aanbod. Het instapmodel is volledig advertentiegedreven; daarnaast is er een gemengd aanbod voor een laag abonnementstarief en een premium model zonder advertenties. Gewoon afgekeken van de gaming industrie. Een slimme strategie die geheid navolging gaat krijgen.

Oege Boonstra

Bericht delen