Hiemstra heeft bijna 25 jaar voor de NOS gewerkt en maakte in mei bekend dat hij ging stoppen. Hij wil zich met een nieuw bedrijf toeleggen op klimaatneutraal en biobased bouwen. Hij wordt opgevolgd door Roosmarijn Knol. Bij wijze van afscheidscadeau kreeg Hiemstra – op initiatief van het NOS-weerteam en het KNMI – een storm naar zich vernoemd.
Bron: NOS/BM
Foto: Cheeseworks/Omrop Fryslân
Lara Billie Rense neemt komende week afscheid van het NPO Radio 1-programma Nieuws & Co. Vrijdag is Rense voor het laatst te horen en gaat daarna verder als freelance journalist. Rense begon als presentator bij de lokale en regionale radio; via BNR kwam Rense in 2009 bij NPO Radio 1 terecht. Dit jaar vierde de presentator een wedergeboorte als ‘eerste non-binaire radiopresentator van Nederland’. Over het onderwerp ‘genderfluïditeit’ maakt Rense nu ook een boek, een podcastreeks en een tv-documentaire.
Mediajournalist Ron Vergouwen gaat in zijn archief op zoek naar passende en verrassende fragmenten bij deze gast. Ook reikt Vergouwen traditiegetrouw zijn Mediaweek Awards uit voor de meest opvallende radio- en tv-fragmenten van afgelopen week.
Bron: Omroep MAX/BM
Het doel van de alliantie is verdere verhoging van de kwaliteit en verrijking van het huidige programma-aanbod van de twee omroepen. Niet alleen op televisie en radio, maar ook online. Nieuwe programmaconcepten behoren eveneens tot de mogelijkheden.
Als uitdrukkelijke voorwaarde geldt dat de bestaande merken en de afzonderlijke programmapakketten van beide organisaties in stand blijven. Zo willen NOS en NTR hun onafhankelijkheid en neutraliteit waarborgen.
Voorgeschiedenis
De nieuwe alliantie is een gevolg van de visiebrief van de minister van OC&W (juni 2019). In deze brief, over de toekomst van de publieke omroep, gaf hij aan een onderzoek te willen naar een samenwerking van NOS en NTR. Beide organisaties zijn vervolgens een zorgvuldige verkenning gestart naar de mogelijkheden daarvoor. De belangrijkste uitgangspunten daarbij: een samenwerking moet een meerwaarde hebben voor de organisaties én het publieke bestel. En er moet oog zijn voor het op onderdelen onvergelijkbare productieproces van NOS en NTR.
Programma-inhoudelijke samenwerking
De uitkomst van de verkenning: NOS en NTR zien kansen voor een programma-inhoudelijke samenwerking. Voor het komende jaar wordt gedacht aan verbreding van de samenwerking in vooral de onderzoeksjournalistiek, naar voorbeeld van Nieuwsuur. Het NOS Jeugdjournaal en Schooltv.nl zouden elkaar kunnen versterken.
Ook valt te denken aan een intensievere kennisdeling door de NTR-redacties Wetenschap en Geschiedenis en de NOS-onderdelen Nieuws, Sport en Evenementen. Verder liggen er kansen in het verdiepen van de aandacht voor de maatschappelijke betekenis van sport. Daarnaast kunnen studio’s gezamenlijk worden gebruikt en geeft de samenwerking ook nieuwe perspectieven voor het personeel.
Algemeen directeur Gerard Timmer van de NOS: “Vanuit de gedachte dat we als NOS – naast onze taak met betrekking tot Nieuws, Sport en Evenementen – van betekenis willen zijn voor een stevige journalistiek hebben we ook deze samenwerking onderzocht. Deze alliantie biedt, net als de inmiddels uitgebreide samenwerking met de regionale omroepen, inspiratie en kansen. Goed voor de publieke omroep, en nog belangrijker: voor de programmering en daarmee voor het publiek.”
Ook NTR-mediadirecteur Willemijn Francissen is enthousiast: “De passage in de visiebrief hebben we opgepakt als een uitnodiging om te onderzoeken hoe we de banden met onze collega-taakomroep kunnen aanhalen. Na een inspirerende verkenning kwamen we tot de conclusie dat een nauwere samenwerking veel moois zou kunnen opleveren voor zowel het programmapakket van de NTR als dat van de NOS; een goede reden om deze volgende stap te zetten.”
Agenda
Om de samenwerking handen en voeten te geven zal een samenwerkingsagenda worden vastgesteld. Programmamakers, managementteams en directies van beide omroepen zullen de onderlinge banden aanhalen. Na een jaar volgt een evaluatie van de samenwerking.
Bron: NOS/NTR/BM
Waldy van Geenen is afkomstig van AT5, waar hij bijna zeven jaar werkte als programmamaker en presentator, onder meer van het AT5 Nieuws, De Straten van Amsterdam en De Zwoele Stad. Daarnaast was Van Geenen betrokken bij vele programma’s en live-evenementen.
Eindredacteur Barbara van der Klis is blij dat Waldy van Geenen het team van Nieuws & Co komt versterken: “Waldy heeft bewezen de verhalen van de straat te kunnen vertalen in sprankelende en spraakmakende radio. Kortom, een aanwinst voor ons programma.”
Waldy van Geenen (Den Haag, 1983) studeerde journalistiek in Utrecht en begon zijn omroepcarrière bij RTV Rijnmond. Daarna werkte hij voor MTNL, om van daaruit de overstap te maken naar AT5. Adjunct-hoofdredacteur Helene Pronk van AT5 noemt hem “een boegbeeld met veel inhoudelijke kennis. Een journalist van deze tijd die weet hoe je journalistieke drive en maatschappelijke opwinding kunt omzetten in nieuwsverhalen die ertoe doen.”
Nieuws & Co wordt iedere werkdag uitgezonden van 16.00 tot 18.30 uur op NPO Radio 1 en is een programma waarin nieuws, cultuur, diversiteit en wetenschap centraal staan.
Bron: NTR/BM
Foto: AT5/Luuk Koenen
Tekst en fotografie: Marloes Levie
De actualiteit heeft haar altijd geboeid en thuis in Nijmegen werd dat toegejuicht: haar ouders lazen twee kranten en zaten elke avond klaar voor het achtuurjournaal, soms zelfs voorafgegaan door RTL Nieuws, en de actualiteitenrubrieken. “Ten tijde van 9/11 merkte ik dat het nieuws me bovengemiddeld bezighield. Vrienden en klasgenoten schreeuwden van alles en nog wat, maar ik had de behoefte om eerst erover lezen voordat ik de discussie aanging.” Maggé overwoog nog even een studie politicologie, maar eigenlijk lag haar uiteindelijk keuze al die tijd voor de hand: de school voor journalistiek in Utrecht. “Een vriend van de familie werkte als redacteur bij NOVA en ik vond hem waanzinnig interessant: hij was onderdeel van waar het gebeurde. Hij was echt zo’n clichéjournalist – zo leef ik zelf overigens niet: overal lagen kranten, hij dronk voor mijn gevoel liters koffie en pafte non-stop. Door die blauwe sigarettenrook heen zag ik Teletekstpagina 101 openstaan en ondertussen trok hij een voorlichter door de telefoon.”
“Het is heel fijn als je op je achttiende allemaal mensen
tegenkomt die óók van nieuws en politiek houden”
De eerste twee jaar was de hbo-opleiding te licht naar de smaak van de ambitieuze Maggé. “We tikten alles wel aan, maar het was het allemaal net niet. Een beetje sociologie, een beetje antropologie, een beetje geschiedenis. Pas in de laatste twee jaar kon ik me inhoudelijk en praktisch meer verdiepen in de richting waarin ik interesse had, radio en tv. Het sprak me aan om met een team iets te maken en ik vond monteren heerlijk, het spelen met tekst en beeld.” Tijdens haar studententijd ontmoette ze mensen met dezelfde interesses. “Ik heb een geweldige vriendengroep uit Nijmegen waarmee ik nog steeds heel close ben, maar het is heel fijn als je op je achttiende allemaal mensen tegenkomt die óók van nieuws en politiek houden. En bier drinken! Sterker nog, het was voornamelijk bier drinken, ouwehoeren en dansen tot diep in de nacht. Maar ik heb daar wel echt vrienden voor het leven gemaakt. Tijdens het introductiekamp stampten we een talkshow uit de grond en een vriend van mij zette een soort collegetour op poten waarin een bekende journalist het hemd van het lijf werd gevraagd. Dat soort mensen zocht ik ook op. We freelanceten tijdens de studie, hielpen en stimuleerden elkaar.” Op school zat ze voor de allereerste keer ook vóór de camera. “Ik vond het leuk om te presenteren, maar was kritisch op mezelf en wist zeker dat het niet ging gebeuren. Binnenlandverslaggever, dat leek me een te gekke en haalbare baan.”
De Amsterdamse lokale televisiezender stond te boek als een heftige stage, maar haar docent dacht: echt iets voor Maggé. “Hij kreeg gelijk, het voelde meteen goed. Er zijn wanneer het gebeurt – mijn droombeeld van een carrière in de journalistiek – was daar zeker het geval.” De financiële situatie waarin AT5 toen al verkeerde, bood haar juist mooie kansen. “Ik mocht in mijn eerste week al op verslag en toen ze merkten dat het goed ging, werd ik bijna dagelijks op pad gestuurd. Ik werd onderdeel van de nieuwsredactie en na twee maanden vroeg de hoofdredacteur of ik wilde blijven freelancen. Dat kon ik goed combineren met mijn laatste studiejaar. Twee dagen AT5, en de rest van de week naar school. Redactie, verslaggeving en ook de websiteteksten deed ik, al paste dat laatste niet zo goed bij mij. Het líefst wilde ik naar buiten.”
Ze pakte alle kansen en was in haar element, tot haar ouders aan de bel trokken. “‘Maggé,’ zeiden ze, ‘alles leuk en aardig met die freelancebaan van je, maar je moet ook echt gaan afstuderen.’ Zij betaalden in de tussentijd nog steeds mijn collegegeld en ik ging zo op in mijn werkzaamheden bij AT5 dat ik mijn afstudeertraject vooruit schoof. Twee maanden zette ik alles stop om mijn diploma te halen.” Met succes, maar de beoogde terugkeer naar AT5 werd helaas gedwarsboomd. “Er kwam een mail vanuit de hoofdredactie: helaas, we kunnen per direct geen freelancers meer inhuren. Ik baalde als een stekker.” Toch zat ze niet lang bij de pakken neer. “Ik heb iedereen laten weten dat ik een baan zocht en nog geen twee weken later ging ik aan de slag als verwerker op de nieuwsredactie van RTV Utrecht. Een thuiswedstrijd, want daar woonde ik toen nog. Ik heb er maar kort gewerkt, want het was niet helemaal wat ik zocht.”
Redacteur bij BNN
“Na een half jaar riep ik opnieuw dat ik een baan zocht en zo kwam ik in 2011 bij BNN terecht, als redacteur van Spuiten en Slikken op Reis. Wij als redactie vonden die titel best klote, omdat we vaak op weerstand stuitten als mensen in het buitenland op ‘Spuiten en Slikken’ hadden gegoogeld. Voor deze variant maakten we héél andere reportages. Over het schoonheidsideaal in Zuid-Amerika bijvoorbeeld, waar hoogopgeleide vrouwen zich helemaal laten ombouwen omdat het hoogste doel in het leven een missverkiezing winnen is. Of over China, waar door de eenkindpolitiek een overschot is aan jongens en een tekort aan meisjes en de huwelijksmarkt één grote commerciële business is.”
“Op de dag van het ski-ongeluk van prins Friso
merkte ik dat ik het nieuws ontzettend miste”
Maggé was begin twintig en vormde samen met een leeftijdgenoot de voltallige redactie van de prijzige productie. “We waren overgeleverd aan het buitenland, waar ze niet altijd zo ruimdenkend omgaan met de media. We hadden veel hindernissen te nemen, maar we hebben zulke mooie verhalen gemaakt. Het deed me denken aan AT5, ook een jonge club: ga het maar doen. Als ik dat vertrouwen krijg, wil ik daar ook aan voldoen. Bovendien hielden we zoveel van het programma, dat we zelf ook niets liever wilden dan mooie afleveringen maken.” Dat het regelmatig een zenuwslopende productie was, kon ze goed behappen. “Als er stress is, ook met het laatste nieuws vlak voor een uitzending, neemt een soort kalmte mij over. Ik kan best gestrest zijn, maar niet op dat soort momenten. Als een uitzending in de soep dreigt te lopen, richt ik me niet op wat misgaat, maar op wat kunnen we doen, wat zijn de alternatieven?” Bij BNN werkte ze nog op de redactie van De week van Filemon, maar haar voorliefde voor nieuws trad langzaam maar zeker weer op de voorgrond. “Dat ik het nieuws ontzettend miste, merkte ik op de dag van het ski-ongeluk van prins Friso: in mijn eentje zat ik aan de buis gekluísterd.”
Terug naar AT5
Alsof ze het had aangevoeld, belde in die tijd de adjunct-hoofdredacteur van AT5. “Ze zochten een nieuwe presentator en dachten aan mij. Of ik een screentest wilde doen? Die vraag zag ik niet aankomen, maar het leek me superleuk om dat eens mee te maken en iedereen weer te zien. Dat ik het niet zou worden, leek me duidelijk. Er waren ook medewerkers van AT5 in de race, mooie vrouwen, goede journalisten. Merel Westrik begeleidde mij die dag en leende me nog even snel haar jasje; ik was allesbehalve tot in de puntjes voorbereid. Tot mijn grote verbazing kozen ze inderdaad voor een collega én voor mij.” Om te onderzoeken of ze überhaupt op haar plek zou zijn in de rol van presentator, stopte ze nog niet bij BNN. “Doordeweeks werkte ik bij BNN en in de weekenden bij AT5. Tot het na een jaar met elkaar ging botsen. Dan was ik tijdens een weekenddienst toch nog druk aan het bellen en regelen voor BNN en raakte de eindredacteur van de nieuwsuitzending – terecht – geïrriteerd. Uiteindelijk besloot ik voor AT5 te gaan, want dat leek het best bij me te passen en dat wilde ik verder uitzoeken.”
Contact maken
Op het moment van haar AT5-screentest voelde Maggé zich thuis in de televisiestudio, maar als ze er nu aan terugdenkt, proest ze het uit. “Ik heb het later nog een keer teruggekeken en ik vind het knap hoe hoofdredacteuren erdoorheen kunnen kijken. Het lezen ging op zich lekker en blijkbaar zag ze iets in me, want verder was ik een bang konijn in de koplampen, vind ik.” Wat dat ‘iets’ is, valt niet een-twee-drie uit te leggen.
“Je ziet wel meteen of iemand door de camera héén komt”
“Laatst had ik het erover met mijn hoofdredacteur nu, Joost Oranje. Hij kan altijd heel goed analyseren, maar zelfs hij had hier geen woorden voor. Het gaat om contact maken met de kijkers. Je ziet wel meteen of iemand door de camera héén komt, op een of andere manier.” Bij AT5 maakte Maggé verreweg de meeste tv-kilometers. “Het gezicht zijn van het nieuwsbulletin en mensen aan het eind van de dag vertellen wat er gebeurd is in de stad, vond ik een enorme eer. Daarnaast was ik volop in de gelegenheid om andere programma’s te presenteren. Van een opsporingsprogramma tot Het gesprek met de burgemeester, Straten van Amsterdam, In de stad, maar ook live-evenementen, zoals Koningsdag, Keti Koti en op het eind, heel droevig, het applausmoment voor de ambtswoning van Eberhard van der Laan.”
Ultieme droombaan
Vorig jaar september, op vakantie in Indonesië, voelde Maggé de onomkeerbare behoefte aan een volgende stap in haar carrière. “Presenteren én interviewen vind ik het allerleukst aan mijn vak, maar met dat totaalpakket een overstap naar landelijke televisie maken, schatte ik kansloos in. Ik zat midden in dat proces toen ik gebeld werd door Nieuws en co; er was een vacature voor presentator van De Bus. Ik ben een Radio 1-luisteraar, kende die rubriek goed en was meteen verkocht: elke dag een kwartier lang live interviewen op een plek waar het nieuws zich afspeelt, wow.” Na een proefuitzending viel de keuze op Maggé en nam ze afscheid van haar geliefde AT5. Tijdens haar inwerkmaand bij de NTR maakte ze kennis met Nieuws en co-collega Joost Karhof. Zijn plotselinge overlijden, op tweede kerstdag 2017, was de verdrietige aanleiding voor de zoektocht naar een nieuwe Nieuwsuur-presentator.
“Daarvan was ik me tijdens mijn sollicitatieprocedure zó bewust. En nog steeds. Ik zag hem een paar dagen voor zijn dood, ogenschijnlijk kerngezond wenste hij ons een fijne kerstvakantie. Het is heel tragisch en onwerkelijk.” Hoofdredacteur Joost Oranje had Maggé op de radio gehoord en kende haar nog van AT5; of ze misschien een screentest zou willen doen? “Helemaal van slag was ik. Hij had me gevraagd tegen niemand iets te zeggen, maar ik wilde het uitschrééuwen! Letterlijk een week ervoor zat ik met een vriendin in de kroeg en naar een paar glazen wijn vroeg ze naar mijn ultieme droombaan. Ik antwoordde onmiddellijk ‘Nieuwsuur presenteren’. Ik dacht: wie weet ooit, op een dag, over járen.” In een tweedelige procedure werd haar het vuur aan de schenen gelegd. “Deel één bestond uit teksten lezen in de studio en een interview met Europacorrespondent Saskia Dekkers over de afbraak van de rechtstaat in Roemenië. Voor deel twee schoof Ronald Plasterk aan – dat hoorde ik een paar uur van tevoren – om te praten over het referendum over de Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten. Met Mathijs Bouman sprak ik over Unilever en collega Eelco Bosch van Rosenthal kroop in de rol van een Amerikaanse verslaggever voor een gesprek in het Engels.” Ze was dertig jaar en kreeg haar ultieme droombaan.
Blik verbreden
Het meest huiverig was Maggé voor de reactie van de redactie. “Het is een van de meest prestigieuze journalistieke programma’s en ik ben relatief jong, maar ik werd heel warm ontvangen. Dat zorgde ervoor dat ik vrij zelfverzekerd mijn eerste uitzending in ging. Dit is wat ik wil en alles viel op z’n plek. Natuurlijk, het is Nieuwsuur en het is een waanzinnige eer om daarvan een gezicht te mogen zijn, maar in de kern komt het op hetzelfde neer als wat ik bij AT5 deed of bij de radio doe. Overleggen met de redactie, samen een draaiboek in elkaar zetten, teksten tikken en het allermooist: gesprekken voorbereiden en voeren.” Ook de Nieuws en co-bus vertrekt nog een paar keer per week met Maggé aan boord. “Mijn wens was om mijn blik te verbreden, over de ring A10 heen. Ik wil het hebben over nieuwsonderwerpen die op dit moment spelen, waar dan ook. Voor de radio trek ik het land ín en interview ik mensen die je normaal gesproken níet hoort. Die verhalen uit de samenleving neem ik mee de televisiestudio in, waar ik juist de kans krijg om met deskundigen en beleidsmakers aan tafel te zitten.”
“Ik zie vooral veel verbeterpunten en op tv wordt ook nog eens alles uitvergroot”
Haar scherpe blik richt ze niet alleen op onderwerpen uit het nieuws, maar ook op zichzelf. “Ik kan goed luisteren en daarop inhaken: ik ratel niet mijn voorbereide vragenlijstje af, maar ben in staat om snel te schakelen als het gesprek daarom vraagt. Maar ik zie vooral veel verbeterpunten en op tv wordt ook nog eens alles uitvergroot. Een blik, een beweging, een woord, ik moet zo opletten wat ik doe. Er is veel ruimte voor feedback. Ik kijk uitzendingen terug met onder anderen Mariëlle Tweebeeke: in mijn ogen een van de beste interviewers die we in Nederland hebben, dus niet de minste coach. Het programma vraagt om een feitelijke, neutrale, maar ook kritische presentator waarvan de persoonlijkheid vooral niet te veel ruimte inneemt. We geven allemaal wel een andere schwung eraan, maar we mogen niet héél veel van elkaar verschillen. Je bent ondergeschikt aan het programma. Het is niet Tweebeeke of Maggé, het is Nieuwsuur.”