Karin brengt meer dan twintig jaar ervaring op directieniveau mee en heeft haar sporen verdiend in de media- en televisiewereld. Karin is een verbinder, strategisch sterk en resultaatgericht. Met Karin aan boord gaat BumaStemra met vertrouwen de toekomst in.
Josephine de Zwaan, voorzitter Raad van Toezicht BumaStemra: ”In de gesprekken met Karin is naar voren gekomen dat zij een vaardig ondernemer is op internationaal niveau, strategisch denkt en een commerciële mindset bezit. Karin heeft de kracht om BumaStemra de toekomst in te helpen, waarbij de belangen van de leden en aangeslotenen effectief behartigd worden. Karin kwam tijdens de wervingsprocedure naar voren als een verbindende en mensgerichte leider met uitstekende communicatieve vaardigheden.“
Hij bekleedde eindverantwoordelijke directiefuncties bij NOB Registratie, DutchView, Technicolor NL en Ericsson Broadcast Services NL. Ook was hij actief in het publieke domein, als zender manager a.i. bij NPO Radio 6 en als directeur/bestuurder bij de NLPO. In 2017 richtte Kobes, samen met een compagnon, Media Adviseurs Nederland op.
Naast bestuurder was Bernard ook muzikant. Als trombonist speelde hij in de Ceresband, waarmee hij enkele dagen geleden nog in de studio van BumaStemra-lid Arnold Mühren was voor muziekopnames. De koninklijke onderscheiding die Bernard onlangs ontving, draagt hij op aan alle mensen achter de schermen in zowel de televisie- als de muziekindustrie.
Bernard was ziek sinds de zomer van 2023. Sinds november van dat jaar wordt de rol van CEO op interim basis bekleed door Marcel Gelauff.
Maandagavond vindt de jaarlijkse uitreiking van de Buma Awards plaats in Internationaal Theater Amsterdam (ITA) en daar ontvangt Lex Harding het beeld dat bij de onderscheiding hoort.
De loopbaan van Lex Harding is onlosmakelijk verbonden met Veronica. Hij startte in de jaren zestig als DJ bij de zeezender Radio Veronica, dat uitzond vanaf een schip voor de Nederlandse kust. Hij groeide daar al snel uit tot een van de populairste DJ’s van Nederland. Hij koos vaak voor het draaien van nieuwe muziek en bood daarbij Nederlandse artiesten de nodige zendtijd. In een tijd waarin het bepaald niet vanzelfsprekend was Nederlandse popmuziek te draaien, gaf Harding lokale acts juist een platform dat een steeds groter publiek wist te bereiken.
Marcel Gelauff, CEO a.i. van BumaStemra: “De bijdrage van Lex Harding aan de Nederlandse popmuziek is van onschatbare waarde. Hij is zoveel meer dan Veronica. Zijn naam is verbonden aan talloze legendarische initiatieven die tot op de dag van vandaag nog volop in de lucht zijn. Denk hierbij aan Radio Veronica, Sky Radio, De Top 40 en Radio 538. Lex heeft met zijn pioniersdrift zoveel deuren geopend voor artiesten en daarmee uiteraard ook de componisten.”
Frank Helmink, directeur van Buma Cultuur: “Het doet me persoonlijk erg veel plezier om Lex op deze manier in het zonnetje te zetten. In het midden van de jaren negentig was ik programmadirecteur van The Music Factory (TMF), waarvan Lex de oprichter en directeur was. Ik ken weinig mensen die inspirerender waren om mee te werken. Heerlijk bot en direct, maar wel van onmisbare waarde voor iedereen die er de eerste jaren werkte. Ook daar was er volop ruimte voor clips van Nederlandse bodem en niet alleen uit de populaire genres, maar ook muziekstromingen als hiphop, eurodance en gabberhouse. Dat Nederland zich vervolgens positief wist te profileren op die fronten, mag je zeker ook voor een deel aan Lex toeschrijven. Deze Gouden Harp komt hem dan ook zonder meer toe.”
Eerlijk is eerlijk: voor dit interview deed ik mijn huiswerk niet. En vragen naar Afkes achtergrond deed ik voor de vorm. Desinteresse? Integendeel. Afke is een van mijn beste vriendinnen. Op de School voor Journalistiek in Zwolle, waar ik haar in 1999 leerde kennen, spróng ze bijna voor de camera. In die uitzendingen, die we maakten voor anderhalve man en een paardenkop, was ze zichzelf. Helemaal zichzelf. En dat is nu – voor een íets groter publiek – niet anders. “Als er ruimte is voor lucht, neem ik die ruimte.”
Haar studententijd was levensveranderend (om maar niet ‘life changing’ te willen schrijven). “Ik bracht mijn jeugd door op Ameland en het eiland was mijn referentiekader.” In de zomer wordt het Waddeneiland overspoeld door toeristen, dus een toerisme-opleiding lag voor de hand. “Ik verhuisde naar een studentenkamer in Breda en ging vol goede moed van start, maar al na twee weken werd ik gillend gek. Dat ik de verkeerde keuze had gemaakt, voelde ik in elke vezel van mijn lijf.”
Ze gooide niet metéén de handdoek in de ring, maar een wintergriepje hield haar even thuis en deed haar opleiding uiteindelijk de das om. “Voor het eerst in mijn jonge leven voelde ik dat ik een beslissing nam die mijn leven grotendeels zou bepalen. Mijn wereld stond op z’n kop.”
Nee heb je, ja kun je krijgen
In de weken daarna viel een stortvloed aan opleidingsfolders door haar brievenbus: van Logopedie tot Filmacademie en alles ertussenin. “Ik vond het allemaal niks, en gooide de brochures stuk voor stuk in de papierbak. De allerlaatste die ik las, was die van Journalistiek, in Zwolle.”
Ik schiet in de lach en vraag haar of ze dit verhaal romantiseert. “Néé! Mijn moeder slaakte een zucht van opluchting toen ik haar vertelde dat ik enthousiast was over een studie.” En die studie stelde niet teleur. “Het was alles wat ik ervan verwacht had. Soms moet je echt je gevoel volgen, want als dat zo de boventoon voert, kun je daar meestal van op aan. Een les die ik al snel leerde: nee heb je, ja kun je krijgen. Ik vond het fantastisch om te merken dat op allerlei fronten deuren opengingen door een telefoontje te plegen. Dat ik stappen kon zetten door simpelweg mijn voet naar voren te zetten. Ameland was altijd een fijne cocon waarin ik heel goed zat, maar opeens bleek er zoveel meer te zijn.”
“Ameland was altijd een
fijne cocon waarin ik heel
goed zat, maar opeens
bleek er zoveel meer te zijn”
Afke liep stage bij TROS Vermist en bij RTL Boulevard. Ik herinner mij dat de keuze voor laatstgenoemde door docenten niet met een staande ovatie werd ontvangen, want “dat was geen journalistiek”. Maar haar eindredacteur bij de TROS moedigde haar juist aan. “Ze brengen weliswaar showbizznieuws, maar je krijgt de kans om mee te werken aan een dagelijks liveprogramma. Tijdens mijn studie werd ik in een box gezet en RTL Boulevard haalde mij daar weer uit. Er werd gevraagd om de gevestigde ‘wie, wat, waar, wanneer, waarom en hoe’-regel los te laten, te spelen met taal en tv te maken met de doelgroep voor ogen. Hartstikke leerzaam.”
Op zoek naar werkervaring én geld om haar huur te betalen, greep ze na haar studie alles aan wat voorbijkwam. De lijst is lang: van gesponsorde tv-programma’s voor RTL tot een docusoap over pastoors voor de KRO. Later, als freelancer, schreef ze ook stukken, onder andere voor het Dagblad van het Noorden. “Door mijzelf in de loop der jaren te blijven ontwikkelen en keuzes te maken, kwam ik vanzelf in een trechter terecht en uiteindelijk bij de baan waar ik heel gelukkig van word.”
Omrop Fryslân
Ze woonde op Ameland, in Leeuwarden, Breda, Zwolle, Utrecht, Amsterdam en verhuisde voor de liefde naar Drenthe. Na een tussenstop in Hoogeveen streek Afke neer in een pittoresk Drents brinkdorp. De Friese taal is zij nog altijd machtig, dus dat was geen belemmering toen zij tien jaar geleden aan de slag ging bij Omrop Fryslân. “Ze belden: we zien dat je freelancer bent, wij zoeken iemand om mee te denken over het format van een nieuwe talkshow.”
Ooit liep ze er een week stage, en ze waren haar niet vergeten. Het format werd fijngeslepen en Afke bleef, als redacteur. “Het bekende voordeel van de regionale omroep is dat je alles zelf kunt doen. Radio, tv, schrijven voor online, social media, álles. Ik vloog voor de Omrop zelfs naar Nashville om mijn idee waar te maken: ‘Niet dromen, maar doen’, een documentaire over de super succesvolle populaire Friese producer/songwriter Femke Weidema.”
Wat Afke diep vanbinnen wilde, verslag doen of een programma presenteren, durfde zij niet hardop te zeggen. “Ik was bang dat mensen zouden denken: daar heb je weer zo’n meisje dat zo nodig voor de camera wil staan om beroemd te worden. Dat was het niet, en dat is het nog steeds niet. Ik ben een verhalenverteller en maak het verhaal graag zelf af. Het gebeurde dat ik een item tot in de puntjes voorbereidde en achter de schermen zag hoe de presentator een vraag níet stelde. Dat vond ik dan zó jammer. Stel die vraag! Dan gaat het verhaal een andere kant op. Kijkers wisten niet wat ze misten, maar ík wel.”
“Toen ik vorig jaar presentator
bij de NOS werd, heb ik haar
een fles wijn gestuurd”
En toen was daar Jacqueline, eindredacteur bij Omrop Fryslân. “Zei vroeg aan mij wat ik het allerliefst zou willen doen. Ik antwoordde dat ik het één keer ging zeggen, alleen maar tegen haar en daarna nooit meer. Twee weken later was ik live verslaggever en niet lang daarna maakte ik mijn presentatiedebuut. Jacqueline heeft in mijn carrière een sleutelrol gespeeld. Een goede eindredacteur weet het beste uit mensen te halen. Toen ik vorig jaar presentator bij de NOS werd, heb ik haar een fles wijn gestuurd.”
Poging wagen
Voordat Afke startte als NOS Journaal-presentator, maakte zij een tussenstop als eindredacteur van het regionale nieuws bij de NOS. “Ik was toe aan iets anders. Als ik ergens een plafond bereik, wil ik verder. Sommige mensen noemen het onrust, anderen ambitie. Toch viel de beslissing om te stoppen bij Omrop Fryslân mij zwaar, want daarmee nam ik ook afscheid van de rol waar ik zo van houd, die van verslaggever en presentator.”
Afke ging ervan uit dat ze door haar overstap naar de NOS nooit meer voor de camera zou verschijnen. “In het najaar van 2021 was ik gefocust op mijn afscheid bij Omrop Fryslân en stonden mijn werkzaamheden in Hilversum op een laag pitje. Ook mijn inbox hield ik niet scherp in de gaten. Een collega attendeerde mij op een bericht dat volledig aan mij voorbijgegaan was: het Journaal was op zoek naar een nieuwe presentator en organiseerde een open screentest. Of dat niets voor mij was? Je moet af en toe mazzel hebben – en lieve collega’s. Ik had een mooie baan als eindredacteur en maakte mij geen enkele illusie, maar ik kon mijzelf niet in de spiegel aankijken als ik geen poging zou wagen.”
38 anderen waagden dezelfde poging, dus toen voormalig hoofdredacteur Marcel Gelauff haar belde over de voortgang van de screentests dacht Afke: “Maak er nou niet zo’n verhaal van! Zeg gewoon dat ik het niet word, even goede vrienden.” Ze was met stomheid geslagen toen hij vertelde dat ze graag met haar door wilden als presentator. “‘Wat?’ Dat was alles wat ik kon uitbrengen.”
Tweede huiskamer
Op dinsdagmiddag 1 maart 2022, een paar dagen nadat de oorlog in Oekraïne uitbrak, presenteerde Afke haar allereerste NOS Journaal. En op een of andere manier vond ik dat een heel vanzelfsprekend beeld. Het was allesbehalve komkommertijd, de wereld stond in brand, dus ze moest meteen vol aan de bak: heftige verhalen, extra lange uitzendingen en kruisgesprekken met correspondenten.
“Voor een nuchtere Fries was ik te zenuwachtig naar mijn zin. Van tevoren dacht ik koelbloedig: ik doe gewoon wat ik altijd bij Omrop Fryslân deed. Daar voelde ik mij zó op mijn gemak voor de camera. Maar eenmaal live realiseerde mij heel goed waar ik stond. Wat wil de NOS, wat verwacht de kijker, wat wil ik van mezelf? Ik was met zoveel aspecten bezig. Na de uitzending hoopte ik vooral dat ze niet zouden twijfelen aan hun keuze voor mij.” De feedback was echter kraakhelder: maak je niet druk, we hebben jou gekozen om wie je bent. “Ik liet het los en sindsdien ben ik heel ontspannen. De studio is inmiddels mijn tweede huiskamer, een plek waar ik mij fijn voel.”
“De studio is inmiddels
mijn tweede huiskamer,
een plek waar ik mij fijn voel”
Haar stijl is onmiskenbaar los en vrolijk, als de uitzending of het onderwerp dat toelaat. Wat niet wegneemt dat zij een grote verantwoordelijkheid voelt. “De totstandkoming van een uitzending hangt van schakels aan elkaar en geen schakel is onmisbaar. Iedereen werkt knetterhard om samen een goede uitzending te maken, ik mag het niet verklooien als het erop aankomt.”
Dus als er een keer iets misgaat, live op tv, breekt het angstzweet haar natuurlijk uit. “Nee! De leukste uitzendingen vind ik de uitzendingen die niet volgens het draaiboek verlopen. De allereerste keer dat ik live verslag deed voor Omrop Fryslân was op Prinsjesdag. Studenten Bestuurskunde zouden hun visie geven op de Miljoenennota, maar zagen door de bomen het bos niet meer. Ik heb het gesprek in korte tijd met hen voorbereid. Dat gaf een goed gevoel: ik kan dit – ook onder tijdsdruk – fiksen. Het werden twenty seconds of fame: de accu van de camera was leeg. ‘Hé, Afke is weg’, hoorde ik in mijn oortje.”
Tot overmaat van ramp bleek dat ze opgesloten waren in het provinciehuis en de beheerder zat met een bord aardappelen en sperziebonen voor de televisie. “Collega’s vonden het zielig voor mij, maar het gevoel dat ik eraan overhield was: wat er ook gebeurt, ik red mij wel. Als journalist, als presentator.”
Aangrijpend
Een doorsnee Journaaluitzending is geen goed nieuwsshow en af en toe afstand nemen van alle ellende zit er voor de presentator niet in. Ondanks de vaak heftige onderwerpen doet het haar journalistieke hart goed om bovenop en middenin het nieuws te zitten.
“Ik kan iedereen aanraden om ervaring op te doen bij een regionale omroep, maar voor mij was er één minpunt: een nieuwsuitzending gaat daar, logischerwijs, uitsluitend over de regio. Op het moment dat er een aanslag wordt gepleegd op een tram in Utrecht en heel Nederland is in rep en roer, brachten wij – ik chargeer – de opening van een fietspad. Ik heb wel soms zorgen door alles wat ik zie. De oorlog in Oekraïne, de stikstofproblematiek, politieke partijen die lijnrecht tegenover elkaar staan. Vers in het geheugen is de aardbeving in Turkije. De pasgeboren baby die onder het puin vandaan werd gehaald. Of dichter bij huis: de toeslagenaffaire. Het komt voor dat ik tijdens een reportage mijn tranen moet wegslikken of de beelden in stilte boos becommentarieer.”
Kijkers op de hoogte brengen van het nieuws is in elk geval íets wat Afke kan bijdragen. “Ik zou willen dat ik bij machte was om meer voor de wereld te betekenen, maar ik ben geen arts of miljonair. Het enige wat ik kan doen, is zo goed mogelijk vertellen wat er speelt, zodat mensen thuis hun eigen mening kunnen vormen.”
Bij een presentatiedienst op dinsdag presenteert Afke naast de reguliere uitzendingen ook het NOS Nieuws van de Week: een journaal van tien minuten in makkelijke taal, in het leven geroepen voor laaggeletterden. “Ik weet tegen wie ik op dat moment praat en dat geeft mij veel voldoening.”
Friese tongval
Nu we het toch over taal hebben: ja, Afke praat met een ‘Frysk aksint’ en misschien ben ik bevooroordeeld, maar dat vind ik verfrissend en in het kader van de diversiteit een heel welkome aanvulling op het presentatieteam van de NOS. Maar die Friese tongval is óók onderwerp van kritiek van kijkers. Vooral twitteraars nemen niet bepaald een blad voor de mond.
“Ik kijk niet meer op Twitter,
echt niet. Daar wordt mijn
leven een stuk leuker van”
“Mijn collega-presentatoren, een fijne groep mensen die elkaar helpt en van advies voorziet, waarschuwden nog: kijk niet op Twitter, want daar word je niet gelukkig van. Maar mijn nieuwsgierigheid won. Waarom loopt ze op hoge hakken, die blouse staat voor geen meter en er is inderdaad vooral een heleboel commentaar op mijn accent. Je kunt je ergeren aan hoe iemand praat, dat is helemaal oké. Maar bepalen dat een Fries, Brabants of Limburgs accent niet de standaard is en dat het niet op de nationale tv thuishoort, vind ik ontzettend kortzichtig en arrogant.”
Ook ik kon mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en tikte haar naam achter een hashtag. Gelukkig vond ik ook veel tweets van mensen die Afke een veer in haar kont steken, maar zoals dat werkt: de kritiek blijft hangen. “Ik kijk niet meer op Twitter, echt niet. Daar wordt mijn leven een stuk leuker van.”
Tussen de mensen
Het geheim van een goede presentator is volgens haar helemaal jezelf kunnen zijn voor de camera. “Zonder eigenwijs te willen klinken: in mijn optiek is een goede presentator iemand die zichzelf vergeet. Dan ben je op je allerbest. Als je de rol van presentator spéélt, voelt het publiek dat meteen.”
Afke voelt zich thuis bij de NOS en heeft een baan waarvan ze niet durfde te dromen, maar wat als het door haar gevreesde plafond weer in zicht komt? Het Achtuurjournaal is het vlaggenschip van de NOS en dat wil ze nog weleens presenteren, maar heeft ze nog meer te wensen over? “De NOS doet ook verslag van grote evenementen en ik kan mij voorstellen dat ik daar in de toekomst aan meewerk. Buiten, tussen de mensen. Er is een tijd geweest dat de NOS werd gezien als een ivoren toren. Dat beeld help ik graag om zeep. Dan trek ik mijn lieslaarzen aan en ga ik eropuit. Naar een schelpenbank bij Ameland, om maar iets te noemen.”
Hoofdredactie NOS Nieuws met Lucas Waagmeester en Karina ter Horst weer compleet
Ter Horst treedt aan op 1 februari en Waagmeester sluit aan op 1 maart, wanneer hij zijn terugkeer uit Washington DC heeft geregeld.
In de hoofdredactie kwam een plek vrij na het vertrek van hoofdredacteur Marcel Gelauff, afgelopen september. Sindsdien bestaat de leiding van NOS Nieuws uit hoofdredacteur Giselle van Cann, haar plaatsvervanger Bart Leferink en adjunct Wilma Haan. Om te kunnen blijven voldoen aan het werk en alle verantwoordelijkheden die horen bij de omvang en journalistieke ambities van NOS Nieuws, is besloten de hoofdredactie met één persoon uit te breiden. Waagmeester en Ter Horst zijn verkozen na een interne en externe sollicitatieronde.
Van Cann ziet uit naar de samenwerking. “Ik ben trots dat we in eigen huis zoveel kwaliteit hebben dat we twee ervaren journalisten hebben gevonden die hun expertises nu meenemen naar de hoofdredactie. Karina denkt als geen ander vanuit het publiek en heeft een scherp oog voor talent. Lucas brengt een schat aan ervaring mee uit het veld en heeft een uitstekende journalistieke intuïtie.”
Karina ter Horst (55, foto boven) geeft vanaf het begin, tien jaar geleden, leiding aan een redactie van ruim zestig vooral jonge NOS’ers die niet alleen de radiobulletins op NPO 3FM en FunX maakt, maar ook de veelgelauwerde (twee Tegels, één Prix Italia en twee keer de Best Social Award) online producties van NOSop3 en NOS Stories. Met die twee laatste titels wist de NOS grote groepen jongeren aan zich te binden, een voor nieuwsmedia moeilijk bereikbare doelgroep. Ter Horst kwam binnen bij de NOS als freelance redacteur van het NOS Radio 1 Journaal. In 1998 kwam ze in vaste dienst bij het NOS Jeugdjournaal. Later volgde het NOS Journaal op 3, de televisievoorloper van NOSop3, waar ze redacteur en coördinator was.
Ter Horst over haar benoeming: “Voor mij is dit het moment waarop veel dingen samen komen: het hoofdredactieteam, de journalistieke ambities, mijn expertise na ruim 10 jaar NOSop3 en NOS Stories. Dit maakt dat ik ontzettend uitkijk naar deze plek in de hoofdredactie van NOS Nieuws. Een rol die ik met trots, vertrouwen, plezier en op eigen wijze zal omarmen.”
Lucas Waagmeester (44) begon in 2004 bij de NOS als buitenlandredacteur. Vijf jaar later maakte hij de overstap naar het correspondentschap, een rol die hij tot op de dag van vandaag vervult. Zijn eerste post was zuidelijk Afrika, waar hij de NOS en de Vlaamse VRT bediende en produceerde voor de VPRO, Trouw en De Standaard. Tussen 2011 en 2014 was hij NOS-correspondent voor India, Pakistan en Afghanistan. In die periode maakte hij geregeld reizen naar oorlogsgebied in Afghanistan en Pakistan, meestal buiten westerse militaire aanwezigheid om. Vervolgens berichtte Waagmeester zes jaar lang vanuit Turkije, waar de persvrijheid steeds verder afbrokkelde en de repressie toenam. In 2020, in de nadagen van president Trump, werd hij multimediaal NOS-correspondent in Washington DC, waar hij van dichtbij verslag deed van de verkiezing van Biden en de bestorming van het Capitool.
“Als correspondent heb ik altijd geprobeerd scherpte en helderheid te bieden, en ook de ongemakkelijke feiten te benoemen”, zegt Waagmeester. “Dat is de rol die de NOS speelt en die ik ook vanuit de hoofdredactie ga proberen hoog te houden. Ik heb zin om met alles wat ik heb geleerd terug te keren naar Nederland en naar de redactie. En daar samen met alle steengoede journalisten die we in huis hebben door te bouwen aan de consistente, betrouwbare nieuwsbron die de NOS wil zijn.”
Xperience Days nemen bezoekers mee in de wereld van media
De Dutch Media Week Xperience Days zijn bedoeld voor iedereen die geïnteresseerd is in media. Op de zaterdag vindt een uitgebreid lezingenprogramma plaats in Beeld & Geluid Hilversum en kun je op rollerskates swingen bij Retro Radio op de Gooische Brink, in het centrum van Hilversum. Op de zondag kun je je op drie locaties in media onderdompelen: de Gooische Brink, het Media Park en in het EO-gebouw aan de Oude Amersfoortseweg. De gehele zondag kun je bovendien gratis gebruikmaken van een shuttleverbinding tussen deze drie locaties.
Zaterdagprogramma
Op zaterdag 8 oktober zijn er bij Beeld & Geluid diverse interessante lezingen en presentaties te volgen op het gebied van media, door onder andere KRO-NRCV, de EO en omroep Zwart. Zo kun je meer te weten komen over content maken in gevaarlijke landen, maar ook over de totstandkoming van de visual effects van serie Vliegende Hollanders.
Je kunt de exclusieve screening van het gloednieuwe oorlogsdrama Het Pamflet bijwonen, geïnspireerd door de roman Ze was 16 van Marlies Allewijn. Er is een eerbetoon aan het werk van Jaap Drupsteen, die onder andere de bekende kleurrijke buitenkant van Beeld & Geluid ontwierp. En tijdens een speciale editie van de talkshow Hilversum in gesprek is voormalig hoofdredacteur NOS Marcel Gelauff te gast. Hij vertelt over zijn favoriete film The Mission die daarna ook vertoond zal worden.
Zondagprogramma
Op zondag 9 oktober gaan de deuren van het Media Park open. Zo kan het publiek een kijkje nemen in de studio’s van onder andere Omroep MAX, Viaplay en NPO, binnenkijken bij productiebedrijf NEP of een rondleiding volgen door het gebouw van Beeld & Geluid. Maar je kunt ook foto’s laten maken bij een castingbureau of een zangworkshop volgen bij de Babette Labeij Music Academy waar ook The Voice Kids-winnares Emma Kok aanwezig is.
Volg een workshop bij nieuwspresentator Jeroen Overbeek en weervrouw Willemijn Houbert, ervaar hoe het is om van autocue te lezen of stap in de schoenen van een heuse sportcommentator. Daarnaast kun je optredens bijwonen van onder andere de Jan Rietmanband, Hello Kids Live Radio, Kinderen voor Kinderen, DJ Levin Ross, Kiya, Gioia Parijs, Stefania, het junior Songfestival 2022 en FOURCE. Ook de deuren van de EO gaan op zondag 9 oktober open, waar je diverse interessante medialezingen kunt bijwonen, maar ook een rondleiding door het historische pand kunt volgen.
Kinderprogramma
Zondag 9 oktober is er ook een zeer uitgebreid kinderprogramma. Naast de al genoemde activiteiten kun je bijvoorbeeld ook naar de Kinderpodcastdagen, waar je meer te weten komt over onder andere de NOS Jeugdjournaal-podcast, Filosoofje, De Waanzinnige podcast en het Sara Mysterie. Daarnaast presenteert Streetlab-presentator Stijn van Vliet de superinteressante familieshow Het Robot Complot, maar je kunt ook de magische breinbrekershow ON/OFF van meester-goochelaar Lars van Tuijl bijwonen, bedoeld om kinderen te triggeren, verbazen en te helpen bij het omgaan met internet en (social) media.
Kijk hier voor het volledige programma en om gratis aan te melden voor de Xperience Days.
Nasrah Habiballah NOS-correspondent Israël en Palestijnse gebieden
Habiballah werkt nu twaalf jaar in verschillende functies voor de NOS en beschikt al over een ruim netwerk in zowel Israël als de Palestijnse Gebieden. Ze zal zowel radio-, televisie- als online-verhalen gaan maken.
Nasrah Habiballah (34) is nu twee jaar binnenlandverslaggever met als focus de regio Rotterdam-Den Haag. In 2010 begon ze bij de NOS, eerst bij het NOS Jeugdjournaal, vervolgens op de onlineredactie en tot 2020 als buitenlandredacteur. Ze maakte reportages, deed onderzoek en schreef artikelen. Eerder werkte ze voor het VPRO-radioprogramma Bureau Buitenland en het Zapp Weekjournaal. Ze studeerde Journalistiek aan de Fontys Hogeschool in Tilburg. Ook studeerde ze een half jaar Arabisch aan de Birzeit University in de Palestijnse Gebieden en twee jaar Conflictsituaties aan de Haifa University in Israël.
Habiballah spreekt van een ‘droombaan’: “In deze baan komt voor mij alles samen: werken als correspondent in het gebied waar ik graag ben voor een organisatie waar ik nu al met zo veel liefde voor werk. Het is een ontzettend interessante regio en ik kan niet wachten om aan deze droombaan te beginnen. Ik ben ervan overtuigd dat mijn persoonlijke connectie met het gebied ertoe leidt dat verschillende standpunten en unieke verhalen tot mij komen, en dat ik die kan verwerken tot inzichtelijke verhalen voor de NOS.”
Hoofdredacteur NOS Nieuws Marcel Gelauff over de benoeming: “Nasrah is een ervaren multimediale journalist met een geweldige drive en een gezonde dosis Rotterdamse nuchterheid. In zo’n gespannen regio als Israël en de Palestijnse gebieden – waar je als journalist te maken hebt met een enorm krachtenveld van opinies en belangen – zijn die eigenschappen essentieel. We zijn ontzettend blij met haar op die plek, en denken dat ze met echt nieuwe, frisse perspectieven kan komen in dit door conflicten getekende land.”
Marcel Gelauff is sinds 2011 hoofdredacteur van NOS Nieuws. Op 1 september stapt hij op. Op De Perstribune wordt met Gelauff de balans opgemaakt van elf jaar hoofdredacteurschap bij de NOS, de nieuwsorganisatie waar hij in 2003 begon als adjunct-hoofdredacteur.
De scheidend hoofdredacteur, tevens voorzitter van het Nederlands Genootschap van Hoofdredacteuren en Persveilig-bestuurslid, benadrukt het belang van zelfvertrouwen en autonomie in de journalistiek. “Juist nu in polarisatie soms beperkte deelbelangen voorop worden gesteld en intolerantie, beschuldigen en framen als methodieken worden ingezet, moet de journalistiek zich in alle onafhankelijkheid blijven richten op feitelijke, faire verslaggeving en duiding van het nieuws.”
Mediadeskundige Ron Vergouwen zorgt in De Perstribune voor passende fragmenten bij deze gast. Ook reikt Vergouwen traditiegetrouw zijn Mediaweek Awards uit voor het radio- en tv-moment van de week. De Perstribune wordt gepresenteerd door Margreet Reijntjes.
Giselle van Cann (56) is sinds 2011 plaatsvervangend hoofdredacteur van NOS Nieuws en medeverantwoordelijk voor radio, televisie en online, met speciale aandacht voor innovatie, diversiteit en talentontwikkeling.
Zij studeerde bedrijfseconomie in Rotterdam en begon haar loopbaan in 1992 als financieel journalist bij Het Financieele Dagblad. In 1998 werd ze politiek verslaggever in Den Haag voor de krant en in 2004 adjunct-hoofdredacteur. In 2008 maakte Van Cann de overstap naar de NOS.
Vanuit de hoofdredactie van NOS Nieuws was ze de eerste jaren grotendeels verantwoordelijk voor de dagelijkse uitzendingen op radio, televisie en online; daarna verschoof haar focus naar journalistiek management. Van Cann heeft onder meer leidinggegeven aan de vernieuwing van NOS.nl en de NOS app, nam het initiatief tot NOS Lab (waar wordt geëxperimenteerd met nieuwe vormen van nieuws brengen) en was verantwoordelijk voor de introductie van NOS Stories als nieuwsmerk voor jongeren.
Giselle van Cann over haar benoeming: “Het is een eer om hoofdredacteur te mogen zijn van NOS Nieuws. Tegelijkertijd voel ik het als een opdracht om er als nieuwsorganisatie voor iedereen te zijn en onze publieke journalistieke rol waar te maken. Ik kan daarbij voortbouwen op de krachtige redactie die Marcel achterlaat en kijk samen met adjunct-hoofdredacteuren Bart Leferink en Wilma Haan met vertrouwen naar de toekomst.”
Algemeen directeur Gerard Timmer van de NOS: “De NOS neemt met haar grote bereik in het journalistieke landschap een bijzondere plaats in. Dat brengt ook een bijzondere verantwoordelijkheid met zich mee. Zeker in een tijd waarin de maatschappij alsook het medialandschap enorm in beweging is.”
“Giselle heeft een scherp en innovatief oog voor de journalistieke uitdagingen die deze ontwikkelingen met zich meebrengen. Voor de inhoud, vorm en vindplaats daarvan. En voor de verantwoordelijkheid die de NOS voelt voor de journalistiek in Nederland. Ik heb veel vertrouwen in de visie van Giselle en de betekenis daarvan voor NOS Nieuws, en kijk er ook naar uit om met haar verder te bouwen aan de journalistieke samenwerkingen die we de afgelopen jaren zijn aangegaan, waaronder die met de NTR en met de regionale en lokale omroepen.”
