Nick Hiemstra is Projectleider bij KRO-NCRV. Hij meldt: “Ik ben gedreven om vernieuwing te stimuleren en altijd bezig om samenwerking tussen collega’s te bevorderen. Bij RTL heb ik bij de talkshow van Jinek gewerkt. Daarna was ik online coördinator bij College Tour en de talkshow M. Vervolgens heb ik de Mediapool opgezet bij KRO-NCRV. Ik ben pas 27, maar denk steeds na over goede vervolgstappen. Het is leuk om te kijken hoe je je leven uitdagender kunt maken. Mijn drijfveer is en blijft goede verhalen maken met beeld en geluid.”
Margriet van der Linden maakt State of Hate voor BNNVARA
Voor BNNVARA maakte ze de serie State of Hate over geweldsmisdrijven en moorden in Amerika die bewust gericht zijn tegen mensen met een andere overtuiging, seksualiteit of afkomst. Margriet van der Linden was in maart 2022 voor het laatst op de buis te zien. Ze kondigde destijds het einde aan van talkshow M, die vijf seizoenen te zien was bij KRO-NCRV.
In State of Hate reist Van der Linden naar Amerika, waar ze eind jaren 90 correspondent was in New York. In die periode werd ze geconfronteerd met zogenoemde ‘hate crimes’, misdrijven die zijn doordrenkt met een diepgewortelde haat tegen groepen met een andere overtuiging, seksualiteit of afkomst. “Dit geweld heb ik als uitgangspunt genomen voor een zoektocht naar haat en de gevolgen daarvan. Met de aangrijpende verhalen van de haters en de gehaten, van toen én nu”, licht Van der Linden toe.
In de vijfdelige serie keert ze terug naar die turbulente periode, waarin ze zich mengt onder mensen die hun haat rechtvaardigen vanuit hun overtuiging. Het is een thema dat haar persoonlijk raakt. Van der Linden zegt het afgelopen jaar ‘met veel plezier’ te hebben gewerkt aan haar nieuwe serie, die is geproduceerd door Scenery. State of Hate is vanaf maandag 8 januari om 22.15 uur te zien bij BNNVARA op NPO 2.
Suzanne Kunzeler, directeur content bij BNNVARA, zegt dat Khalid & Sophie “een belangrijk programma” is voor de omroep. “We zijn zeer tevreden over hoe de talkshow zich ontwikkelt en zetten volop in op deze krachtige titel.”
De talkshow verscheen vorig jaar voor het eerst op televisie en wordt afwisselend door Sophie Hilbrand en Khalid Kasem gepresenteerd. Het programma verving talkshow De Vooravond, gepresenteerd door Renze Klamer en Fidan Ekiz. Die show werd van de buis gehaald omdat het “niet urgent” genoeg was.
Khalid & Sophie wisselde af met talkshow M, maar afgelopen maart werd ook die talkshow stopgezet. Dat gebeurde volgens KRO-NCRV “in goed overleg” met presentatrice Margriet van der Linden.
Deze zomer twee nieuwe programma’s op NPO 1
Sinds het einde van De Wereld Draait Door in 2020 scoren de NPO-talkshows op hetzelfde tijdstip niet meer zo goed. De kijkcijfers blijven achter en de inhoud wordt vaak bekritiseerd door tv-recensenten en gebruikers van sociale media. De afgelopen maanden deden ook diverse namen de ronde van mogelijke DWDD-opvolgers. Het ging om onder anderen Arjen Lubach en het duo Gijs Groenteman en Marcel van Roosmalen.
Komende zomer experimenteert de NPO met twee nieuwe programma’s in de vooravond van NPO 1. Volgende week begint de EO-realityserie Hoe doen ze dat bij jullie thuis? waarin gezinnen wisselen van huishouden en elkaars opvoedmethoden ervaren. In augustus wordt De Makelaars uitgezonden, een documentaireserie van KRO-NCRV waarin het werk op de huizenmarkt centraal staat.
Irene van den Brekel: “Ik kan er niet zo goed tegen als iemand zegt wat ik moet doen”
Hoe is het? Twee weken in De Avondshow en vanaf dag drie een oorlog in je nek.
“Ja, dat is natuurlijk heel pittig. Maar die redactie is heel goed bezig, die vindt ergens nog ruimte om grapjes te maken over dat loodzware onderwerp. De toon en de energie… Je merkt ook aan het succes dat de mensen het heel fijn vinden om ergens nog iets leuks te horen.”
En voor jou zelf? Je moet een bedrijf leiden en je bent ondertussen ook nog getrouwd met de minister van… (Defensie, Kajsa Ollongren, red.)
“Ja, dat is een combinatie die je nooit in je leven zou kunnen bedenken. En dat is best ingewikkeld. Vooral omdat het buiten nogal guur is. Mensen veroordelen je heel snel. Daarom ben ik bij De Avondshow inhoudelijk helemaal niet betrokken.”
Ongeveer alles wat er bij jullie op de keukentafel komt, is een potentieel onderwerp voor satire. Dan zou je per keer moeten kijken: dat komt nu niet goed uit of dat gaat te ver.
“Nee, dat kan helemaal niet. De redacties van alle programma’s die we hier maken, zijn totaal onafhankelijk. Dat is het keurmerk van ons bedrijf. Maar je wordt zo snel beticht van dingen, dat is niet prettig voor de makers. Dus je kunt maar beter een stap opzij zetten.”
“Je wordt zo snel beticht van
dingen, dat is niet prettig voor
de makers. Dus je kunt maar
beter een stap opzij zetten”
Is dat moeilijk?
“Ja, da’s best lastig. Want ik vind het ook prettig om iets bij te dragen. Maar door de positie van Kajsa doe ik dat heel bewust.”
Wat doet die oorlog jou zelf?
“Ik vind het super eng en super bedreigend en zó verdrietig dat we in 2022 nog op dit level met elkaar bezig zijn. Dat we nu ook denken: we moeten meer wapens gaan kopen. Je hebt juist een ontwikkeling doorgemaakt waardoor je begrijpt hoe dom het is om allebei steeds meer wapens te kopen. En onze slechte eigenschappen worden ook weer zo zichtbaar. Iedereen wil nu de Oekraïners helpen. Maar Syrië en Afghanistan…”
En Soedan en Jemen.
“Ja. Ik ga zeker storten op Giro 555, maar dat voelt ook weer hypocriet. Heb ik al die andere keren wel wat gegeven? Als je ouder wordt, word je kritischer op jezelf omdat je meer hebt meegemaakt. En je denkt ook: hoe sta ik er zelf in? Wij hebben twee zonen van 19 en 21. Moeten die dan…”
De telefoon gaat. De oudste zoon. Ze gaat later terugbellen. Een mooie onderbreking om te beginnen bij het begin. Geldrop, 1965.
Als jij nu achterom kijkt wat voor pad zie je dan: een kronkelend zoekend weggetje of een rechte lijn naar deze stoel waar je nu op zit?
“Het is heel typisch voor de generatie waaruit ik kom. Je deed gewoon van alles, dat was allemaal niet zo gepland. Het enige is, dat ik op m’n twaalfde al wist dat ik naar Amsterdam wilde. De zus van m’n moeder woonde daar en daar ging ik één keer per jaar op bezoek en dan voelde ik: hier moet je terecht komen. Dat had waarschijnlijk ook met m’n gay zijn te maken.”
Wat voor gezin hadden jullie?
“Ik kom uit een groot gezellig gezin met vijf kinderen. Mijn vader was chirurg en m’n moeder huisvrouw, geen Brabanders.”
Je hoort altijd dat chirurgen een specifiek gevoel voor humor hebben. Die kunnen heel mooi een lever blootleggen terwijl ze commentaar leveren op de politiek.
“Oh ja?”
Herken je daar iets in?
“Nee.”
Het was een hele saaie man?
“Het was een hele lieve man. In een groot gezellig gezin. En ik was de vierde, dus dan heb je wat speelruimte.”
En toen moest je de kast uit. Was dat makkelijker met die speelruimte?
“Nee, dat was wel heel ingewikkeld. Eigenlijk het totaal klassieke verhaal. Uiteindelijk – en dat vind ik nu nog steeds, we hebben met Margriet ook How to be Gay gemaakt – blijft het hartstikke ingewikkeld. Het was helemaal niet dat mijn familie dat niet wilde accepteren, want het zijn hele lieve mensen. Maar ze hadden geen clou wat het was en ik had zelf ook geen clou. Je kent niemand; iedereen krijgt een vriendje en ik voel iets heel anders.”
“En daar ontdekte ik:
die kant wil ik nooit
van m’n leven op!”
Een paar jaar later naar Amsterdam.
“Ik was echt zoekende. Ik wist niet precies wat ik wilde. Ik ben HEAO gaan doen want die opleiding was alleen in Amsterdam, dus dan wist ik zeker dat ik daar terecht zou komen. Maar wat ik er later mee moest? Dus toen werd het Politicologie en Communicatiewetenschap. Met twee gave stages. In Londen bij een tapijtfabrikant en in New York bij een pr-bedrijf. En daar ontdekte ik: die kant wil ik nooit van m’n leven op!”
Hele nuttige stage dus.
“Ja. In New York kreeg ik een bruut telefoontje van m’n moeder dat m’n oudste broer was overleden. Hij was 29 en ik toen 24 en dat is echt een keerpunt. Je weet eigenlijk al dat je in je leven moet doen wat je moet doen, maar toen was er geen ontkomen meer aan. Was ik terug in Nederland aan het solliciteren en dan dacht ik al tijdens het gesprek: ik wil hier nooit werken. En toen zei een vriendinnetje van me, die zag dat het niet goed met me ging: ik weet een leuk baantje. Catering bij John de Mol Producties. Bij een dramaserie. Ik was afgestudeerd en ik ging broodjes smeren voor het programma De Dageraad. En binnen een maand zat ik op het productiekantoor. Ik kwam in een omgeving die ik heel leuk vond, die ik helemaal niet kende, met allerlei soorten mensen waar ik me heel erg op m’n gemak voelde. Ook door de combinatie van technische mensen, creatieve mensen.”
Een bijzondere familie.
“Ja.”
Je hebt daarna onder andere bij René Stokvis gewerkt en bij TV Holland. Wat is het eerste dat je hebt gemaakt waar je echt trots op was?
“Dat was eigenlijk pas na 2001, toen Human Factor begon. Toen pas voelde ik: dat heb ik mede eh…”
…Mede mogelijk mogen maken.
“Ja! Dit komt ook een tikje door mij. Maar de aanloop was ook belangrijk. Van René Stokvis heb ik leren pitchen en programma’s budgetteren en bij TV Holland maakten ze de dagelijkse show Catherine met Catherine Keyl.”
En al die kennis heb je naar binnen geharkt.
“Ja. In 2000 kreeg ik ons eerste kind en iedere ochtend zette ik het mandje met onze zoon in de Saab cabrio en dan reed ik naar de crèche in Hilversum en om vijf voor zes haalde ik hem geheel gestresst weer op.”
Meestal nam je het goede kind mee. Ook wel eens fout gegaan?
“Nee, nee, nee; en dan moest ik terug in Amsterdam nog een half uur naar een parkeerplaats zoeken. Toen dacht ik: dit ga ik dus niet doen.”
En toen werd het Human Factor.
“Iedereen zei: je bent gek. Je hebt zo’n goed salaris en je hebt een auto van de zaak. Maar ik wilde dat gewoon niet.”
“Ik merkte ook vaak
in gesprekken met
mijn bazen dat ik dacht
dat ik het beter wist”
Dat is wel een rode draad in jouw leven. Jij weet heel goed wat je niet wil.
“Ja. Ik merkte ook vaak in gesprekken met mijn bazen dat ik dacht dat ik het beter wist. Dus toen dacht ik: doe het dan ook zelf.”
Koefnoen, Zondag met Lubach, M, documentaires. Wat was je missie-statement? Wat wilde je gaan doen?
“Ik wilde programma’s ontwikkelen met talenten. Dat klinkt heel obligaat, maar ik wilde met mensen omgaan die heel erg een drive hebben. Die heb ik zelf ook. En Human Factor klonk gewoon heel mooi. En het klopt ook, want het is heel erg ons bedrijf. Pieter Klok is nu mede-eigenaar geworden en samen met Jos (van Genderen, red.) en Saskia (van Driel, red.), wij vieren zijn echt Human Factor.”
Nu dik twintig jaar onderweg. Bijzondere programma’s, bij M aan tafel veel vrouwen- en diversiteits-onderwerpen. Was dat een reden om die club ooit te beginnen?
“Jazeker, ik vind het echt super fijn als wij het andere ook laten zien. Tachtig procent van wat wordt uitgezonden, is mainstream. Ik zal er altijd voor vechten dat dat andere gehoord blijft. Qua leeftijd en ervaring heb ik nu de kanalen, ik weet hoe het werkt en ik wil dat heel graag wil blijven doen. Ik vind het echt gevaarlijk als alles hetzelfde wordt.”
Twintig jaar kwaliteit en eigenheid, een solide, klein bedrijf en dan nu De Avondshow. Hoe belangrijk is dat programma voor jullie?
“Heel belangrijk, want dat is natuurlijk wel een groot project.”
Twee keer per jaar tien weken lang veertig afleveringen. Dat is een enorme belasting.
“Het is zo goed voorbereid en er is zo goed over nagedacht. De VPRO en de NPO zitten er ook vol in, dus ik kan niet anders dan denken dat we daar nog jaren mee doorgaan. En 25 minuten Avondshow, ik denk dat veel mensen dat fijn vinden.”
Heb je met je eigen bedrijf genoeg zoden aan de dijk gezet?
“We zijn een hartstikke leuk bedrijfje. Natuurlijk vormen de NPO en de omroepen een ongelooflijk ingewikkeld landschap, die slokken als producent vrij veel van je tijd op. Daar kan ik weleens niet tevreden over zijn, zoveel is ergens verstopt geraakt, maar de smaak en de kleur die wij maken, daar ben ik heel trots op.”
“De smaak en de kleur
die wij maken, daar
ben ik heel trots op”
Twee vrouwen met allebei nogal verantwoordelijk werk. Hoe hou je thuis de balans in jullie leven?
“Die is er niet. Die is er echt totaal niet. Wij kennen elkaar dertig jaar en we zijn heel dol op elkaar en…”
Nee, wacht even. Dat vind ik een hele fijne opmerking.
(Lacht) “Dat is onze redding. Wij gunnen elkaar het beste.”
Maar hoe doe je het dan? Heb je een groot zwart bord in de keuken met een krijtje?
“Nee, oh nee. De tijd die we hebben, gaan we lekker naar buiten.”
Dat is zondagochtend.
“Eh…”
Dat is bij iedereen zo. Die dikke tassen met stukken komen mee naar huis.
“Haha, wij proberen af en toe even naar het strand te gaan.”
Een paar uurtjes in de week, daar moet je het mee doen.
“Ik ben al heel lang geleden opgehouden dat zo te benoemen. Net als vorige week, toen zouden we in Lapland gaan wandelen en brak de oorlog uit. Daar kan ik natuurlijk af en toe ook heel chagrijnig van worden. Onze zonen zijn het huis uit, dus nu zouden we eigenlijk wat meer tijd hebben. Maar ik ben ook heel blij dat er mensen zijn zoals zij die dat werk doen.”
Wat staat er op de verlanglijst van het bedrijf de komende jaren?
“We gaan voor Amazon een fantasy comedy maken. Drama was altijd wel aan het lonken, maar dat is echt een andere tak van sport. Ook financieel, daar moet je een beetje body voor hebben, want je moet veel voorfinancieren. Dromen doe ik eigenlijk niet, dan ben ik ineens heel zakelijk. Tikje groeien is goed, dat we echt drama kunnen maken.”
Wat heb je geleerd in je leven over de wereld en de mensheid?
“Dat mensen in wezen hele leuke figuren zijn. Van de buitenkant lijkt het alsof de mensheid heel slecht is, maar zo gauw je met mensen in contact komt, zie je dat dat niet zo is. En ik heb een tikje een autoriteitsprobleem. Ik kan er niet zo goed tegen als iemand zegt wat ik moet doen. Daarom vind ik het nu zo prettig om dingen met een vaste groep te doen en dat we echt aardig tegen elkaar zijn. Want in wezen kun je altijd jezelf blijven. Wat je ook doet en waar je ook eindigt.”
Margriet van der Linden en KRO-NCRV kijken naar nieuwe samenwerking
Margriet van der Linden en omroep KRO-NCRV zijn op zoek naar nieuwe samenwerking. Dat laten beide partijen weten in een verklaring. ‘We hebben vijf opvallende seizoenen met Margriet gemaakt, waarin zij als bevlogen talkshowhost onderwerpen aan bod liet komen die in andere talkshows onderbelicht bleven’, aldus KRO-NCRV.
De omroep zegt Van der Linden te bedanken voor ‘de vele maatschappelijke onderwerpen die zij niet onbesproken liet’ en zegt de komende periode te zullen kijken naar nieuwe mogelijkheden om de samenwerking voort te zetten.
Van der Linden: ‘De eerste ideeën zijn er en zodra deze concreet worden, zal ik daar meer over bekendmaken. Voor nu wil ik de NPO, KRO-NCRV, producent Human Factor, het team en bovenal de kijkers bedanken voor deze vijf bijzondere seizoenen. Tot ziens, dit was M.’
Aan tafel bij talkshow M zei Leeflang dinsdag “geen weet” te hebben van grensoverschrijdend gedrag binnen de NPO. Het is volgens Leeflang belangrijk “om voorop te stellen wat wij belangrijk vinden, en dat is een veilige werkomgeving.” Ze maakte de brief samen met Arjan Lock, voorzitter van het College van Omroepen (CvO). Hierin vragen zij de omroepen mee te denken over eventuele verbeteringen van de huidige aanpak.
In de brief staat onder meer dat er binnen de publieke omroep met elkaar moet worden gezorgd voor ‘een veilige werkomgeving en cultuur voor alle mensen die er werken, in onze programma’s als gast optreden of daaraan deelnemen. Voor de gehele publieke omroep geldt dat wij verantwoordelijk zijn om alle vormen van grensoverschrijdend gedrag te voorkomen, te signaleren, te beëindigen en om tijdig passende hulp te bieden aan slachtoffers’.
Of er sprake zou kunnen zijn geweest van seksueel overschrijdend gedrag binnen de NPO, weet Leeflang niet. Ze heeft geen berichten waaruit zoiets blijkt, zegt ze.
Al meer aandacht voor het onderwerp
In de brief aan de omroepen stellen de NPO en het CvO dat er de afgelopen tijd al meer aandacht is gekomen voor dit onderwerp, onder meer door vertrouwenspersonen aan te stellen en ‘op steeds meer plekken met elkaar in gesprek te gaan over (on)gewenste omgangsvormen en gedrag’.
Daarnaast werkt de publieke omroep mee aan het lopende onderzoek van de Raad voor Cultuur naar grensoverschrijdend gedrag in de culturele en creatieve sector, zo is te lezen.
Leeflang is pas sinds 1 januari in dienst als bestuursvoorzitter van de NPO. Daarvoor werkte zij onder meer in het zakendistrict de Zuidas in Amsterdam, een plek waar volgens haar ook sprake is van scheve machtsverhoudingen en seksuele intimidatie. Het verklaart volgens haar mogelijk waarom zij het onderwerp zo belangrijk vindt.
Emmely de Wilt: “Ik ben vooral bezig met de flow van de show”
Ze was – met NPO Radio 2-collega Annemiek Schollaardt en Qmusic winnares Marieke Elsinga – genomineerd voor de Zilveren RadioSter Vrouw, terwijl Emmely de Wilt het jaar daarvoor nog was bekroond met de Marconi Award voor aanstormend talent. Dat het goed gaat met de carrière van Emmely is dan ook het understatement van het jaar. Hoog tijd voor een kennismaking met deze vakvrouw.
Ik mag zaterdag het tweede uur van Het Oor Wil Ook Wat live in de studio bijwonen en kan Emmely daarna spreken. Klokke 11 meld ik mij bij de receptie van het publieke Radiohuis. Bestaat toeval? Mijn Hollandse held Huub van der Lubbe, frontman van De Dijk, over wie straks mijn eerste vraag zal gaan, is parallel te gast bij Frits Spits in De Taalstaat op NPO Radio 1, aan wie Emmely schatplichtig is. We drinken een kop koffie, mopperen over Corona en het weer uitstellen van concerten. Huub haalt zijn schouders op, dan is er toch Niemand in de stad…
Top 20
Als aftrap schotel ik Emmely een Top 20 lijst met keuzes voor.
1. De Dijk of Bløf? “De Dijk.”
2. André Hazes of Boudewijn de Groot? “Boudewijn de Groot. Avond en Jimmy vind ik mooie nummers. Hazes is mijn eigen ‘Ik durf het bijna niet te zeggen, maar…’ want ik ken zijn werk niet zo goed dat ik alles kan meezingen. Die andere ‘Ik durf het bijna niet te zeggen, maar…’ is dat ik in een dierenwinkel altijd mijn hand in het vogelzaad moet stoppen, dat vind ik een fijn gevoel.”
3. Beau of Jinek? “Jinek.”
4. Honden of katten? “Katten!”
5. Rolling Stones of The Beatles? “The Stones.”
6. Radio 538 of Qmusic? “Ik denk Q.”
7. Avond uit met: Jesse Klaver of Thierry Baudet? “Ha ha. Jesse Klaver.”
8. Ajax of Feyenoord? “Feyenoord!”
9. Dagradio of nachtradio? “Nachtradio.”
10. Expeditie Robinson of Wie is de Mol? “Allebei nog nooit gezien. Oh, om mee te doen? Ik loop al moeilijk naar mijn auto, dus zeker geen Expeditie Robinson.”
11. Wintersport of zomervakantie? “Zomer!”
12. Auto of fiets? “Auto.”
13. Rotterdam of New York? “New York.”
14. Sportschool of hardlopen? “Hardlopen.”
15. Cover of het origineel? “Origineel.”
16. Broodje kroket of vegaburger? “Vegaburger.”
17. Michael Jackson of Prince? “Prince.”
18. Dolly Dots of Ladies of Soul? “Ladies of Soul.”
19. Bioscoop of Netflix? “Bioscoop.”
20. Danny Vera met Rollercoaster of Queen met Bohemian Rhapsody? “Queen.”
Wanneer merkte jij voor het eerst dat je iets hebt met radio?
“Ik was 6 of 7, speelde nog met Barbies, maar nam ook al liedjes van de radio op met mijn cassetterecorder: In Private van Dusty Springfield en Sweet Surrender van Wet Wet Wet. Met mijn vader luisterde ik vaak naar muziek en altijd naar Tijd voor Twee van Frits Spits. Soms lagen er concertkaartjes op mijn kussen.”
Na de Havo werd op de School voor de Journalistiek het vuurtje voor radio aangewakkerd. “Gek genoeg ben ik afgestudeerd op televisie. Mensen van de krant zeiden: ‘Radio moet je niet doen hoor, dat is een uitstervend medium.’ Lachen toch? Radio leeft meer dan ooit! Ik ben gek op muziek. Bij Het Oor maak ik de playlist, in samenspraak met mijn muzieksamensteller. Alleen de Radio 2 Top Song ‘moeten’ wij draaien. Verder ben ik vooral bezig met de flow van de show…”
Dat is hoorbaar en zichtbaar, want Emmely – vandaag in de NPO Radio 2-studio terzijde gestaan door redacteur/regisseur Yvette Oostendorp – bewaakt de intieme sfeer van Het Oor met hart en ziel. Zo wil ze bij haar spraakmakende rubriek ‘Ik durf het bijna niet te zeggen, maar…’ slechts de strekking van het item weten. “Ik wil het gesprek ‘open’ in. Die check is er alleen om zeker te weten dat het geen radicale opvattingen zijn: het moet geen fetisj-blok worden.”
Geen bekkenbrekers
“Kopteksten en rubriekjes staan vast, waarbij ik oplet dat het geen bekkenbrekers zijn. Ik heb elke zin in het draaiboek vooraf gezien. Ik bof zo met mijn redacteuren: Roxanne en Sanne, zij weten precies hoe ik denk. Zij zijn zo vreselijk goed dat ik gewoon kan gaan zitten, maar vanwege mijn perfectionisme lees ik alles door. Soms maak ik het scherper. Of actueler. Op donderdag vergaderen wij. En we hebben een groepsapp, mijn team staat altijd aan. Ik hou ervan dat het live is en ben benieuwd wat Nederland doet in het weekend, waar gaan mensen heen? Voor ‘Ik durf het bijna niet te zeggen, maar…’ – keihard gejat hoor: van Unpopular Opinion van de BBC – verzint Roxanne die Ketchupfles waarbij voor die eerste klodder tomatensaus vaak een toefje vies vocht naar buiten flubbert… Of: ‘Ik vind de Fiat Multipla wel een mooie auto!’ Dat design is zo praktisch met die lichtinval. Daar reageren mensen massaal op. Het gaat dwars door de schaamte heen.”
Of ‘Parkeren is een vak. Geen twee.’ Vind ik heel grappig.
“Ja, van vanochtend! Of iemand die stellig beweert dat The Beatles een overschatte band is… Kijk, dat zeggen mensen niet zo snel. Ik kies nooit voor kwetsende dingen. Het is leuker als het positief is. Dus: ‘Ik ben verliefd op Herman de Blijker’ kies ik eerder dan ‘Wat is die Rotterdamse kok een brompot.’ Pas belde een vrouw die gek is op windmolens. Half Nederland moppert op molens, maar zij rijdt speciaal naar De Afsluitdijk om te gaan kijken. Top toch! You go girl. Ik blijf wel weg van een oordeel.”
Waarom oordeel jij niet?
“Ik vind het niet fijn als mensen denken dat ik ze ga kielhalen. Of veroordelen. Dit is jouw mening en die mag er zijn.”
Met ‘het oordeel’, Het Gouden Trommelvlies en andere taalgrappen – zoals de ‘Sinthesizer’ in de aanloop naar 5 december – ben jij scherp op details. Maak jij met Het Oor Wil Ook Wat 2 x 2 uur radio of denk jij in 1 x 4 uur weekendradio, waarbij jij luisteraars van zaterdag naar zondag wil meenemen?
“Ik probeer ze mee te nemen, maar zaterdag en zondag hebben wel een andere dynamiek. Zaterdag is de dag van de boodschappen en kinderen naar hockey of voetbal, zondag gaan we naar de schoonfamilie of hangen we in de uitslaapmodus. Op zondag draai ik veel meer muziek, maar ik zie ‘Het Oor’ wel als één geheel.”
De muziekkeuze moet kloppen bij ‘de flow van de show. Maar als jij opent met Let’s Work van The Stones, denk ik: dat is een opener voor maandagochtend…
“Nou, dan ben jij ook van details! Ik verander vaak ‘openers’, ik wil stevig beginnen. Energie. Majeur. Dan een plaat met hit-intro, daarna een meer obscure plaat. Tussen twee alto-platen kies ik bewust The Boxer van Simon and Garfunkel als verzoek van een luisteraar. Op zondag is het tempo rustiger, even reflecteren op de week.”
Open houding
Emmely liep stage bij RTL Nieuws en NOS Headlines. “Ik heb nog een tijdje bij RTV Rijnmond gewerkt, als regisseur voor de nieuwsshow. Juist die snelheid van radio staat mij aan. Ik las een creatief geschreven vacature voor De Staat van Stasse en Stefan is een geniaal radiomaker. Daar heb ik vier jaar redactie gedaan. Hij denkt na over de complete show, Stefan is niet van plaatje-praatje, er zit zoveel zorg in items, over elk woord is nagedacht. Hij weet luisteraars een fijn gevoel te geven, door zijn open houding, daar houd ik van. Ik zet platen in mijn log-edit nu ook op dezelfde toonsoort, van die details geniet ik. Dat ‘oor’ heb ik altijd gehad. Als kind al. Ik hoor direct of een nummer hitpotentie heeft, maar bij Stefan heb ik geleerd hoe je gevoel in je programma brengt en een band met de luisteraar opbouwt. Dat dit mijn vak is en ik hiermee mijn brood verdien, vind ik… geschift!”
Je presenteert, van 20.00-22.00 uur, voor de derde keer de Top 2000. Ging die eerste keer een droom in vervulling of dacht je: het werd wel tijd?
“Nee, die droom! Ik zat middenin een verhuizing, het was net na mijn verjaardag. De eindredacteur belde: ‘Stefan heeft een longontsteking, jij gaat de Top 2000 doen!’ Oh jee, ik moest alle teksten nog schrijven. Met miljoenen luisteraars wil je dat – zeker voor de eerste keer – supergoed doen, zeker als je perfectionistisch bent. Ik mocht van 06.00 tot 08.00 uur, maar ik sliep die eerste nachten helemaal niet. Ik draaide puur op adrenaline. Al die swingende mensen in het Top 2000 Café, dat ziet er zo leuk uit. Het zijn weliswaar bekende nummers, maar daar is zo massaal op gestemd – de drempel is nu 30.000 stemmen – dus daar hebben mensen echt iets mee. De Top 2000 is de parel van het jaar, daar zijn kinderen op geboren, mensen op getrouwd, daar moet je dus met zorg iets moois over zeggen.”
“Ik draaide puur
op adrenaline”
Maar wat zeg je nog over die zoveelste hit van Bruce Springsteen?
“Ik heb het niet over songfeitjes – dat doe ik wel in het ‘Oor’ – maar maak poëtische teksten over hoe muziek verbindt. Ten tijde van Corona is muziek een soort lijm voor mensen. Van Metallica naar Danny Vera naar Adele, aan hits kleven herinneringen. Muziek is een soundtrack van het leven, ook voor luisteraars. Ja, mijn ouders zijn supertrots. Dit jaar van 20.00 tot 22.00 uur, wat mij betreft prime time Top 2000.”
We praten een dag na de Persco van Rutte en De Jonge; het is dus opnieuw onzeker of het Top 2000 Café open mag. Hoe gaan jullie daarmee om?
“Vorig jaar hebben we met al die webcams een ludieke oplossing bedacht. ‘Trek zo allemaal wat zwarts aan, want Black van Pearl Jam komt eraan.’ En dan zie je kids massaal zwarte T-shirts aantrekken. Ik hoop dat het Café open mag, maar vrees dat het weer webcams worden. De stemweek van de Top 2000 begint in Het Oor, waar we naar Hoorn gaan, met Danny Vera. Ja, inderdaad laat je stem Hoorn…”
Wie staan er altijd in jouw Top 2000-lijstje?
“Donald Fagan, Paul Simon, Beyoncé. Ik hou niet van muziek snobisme. Je kunt toch geen fan zijn van The Spice Girls, want dan heb je geen smaak. Hoezo? Als Tino Martin een steengoede plaat maakt, dan is dat geen guilty pleasure. Goede muziek is goede muziek!”
Wordt door jouw achternaam De Wilt vaak de link gelegd met ‘oom’ Ruud de Wild?
“In het begin wel, nu niet meer. Vaker noemen ze me Annemieke. Of: ‘Hai Emmeloord,’ omdat de auto correct dat van Emmely maakt. Ik schrok vreselijk van Ruuds ziekte en ben blij dat hij weer gezond is verklaard en helemaal terug is. In Olcay heeft hij natuurlijk een fantastisch vangnet. Ruud heeft echt duizenden kaarten gekregen, dan ben je toch een vriend van luisteraars. Ontroerend.”
Ik vraag het ook omdat jullie – zeker bij de Top 2000 – als één swingende familie ogen, maar jullie tegelijkertijd concullega’s zijn. Iedere deejay wil het liefst prime time uitzenden. Wat denk jij als Jeroen van Inkel en Giel Beelen Radio 2 komen versterken? Leuke leermeesters of die deejays blokkeren mijn kansen?
“Nou, Het Oor Wil Ook Wat is het best beluisterde weekendprogramma, zelfs boven Spijkers met Koppen, dus ik heb niks te klagen. Dat komt ook omdat Bart Arends door de week zo goed scoort. Eigenlijk vind ik die cijfers niet zo relevant. Natuurlijk, het is leuk, maar ik ben pas net begonnen. Ik deed Motel de Wilt, Radio 1, viel in bij Bureau Kijk in de Vegte, tussendoor Top 2000, ik won de Marconi Award en maak nu Het Oor, dat was allemaal ‘pas vorig jaar… Effectief ben ik pas drie jaar on air.”
Het gaat dus keihard…
“Ik ga heel hard. Ik heb juist gevraagd of ik hier even mag blijven zitten, want ik wil graag de vrijheid krijgen om radio te maken zoals ik dat wil. Ik ben niet gevoelig voor het prestige van bepaalde plekken. Ik wil graag een show maken met mensen die ik hoog heb zitten, waarbij luisteraars zich veilig en fijn voelen.”
Waar luister jij zelf naar als je in de auto zit?
“Ik luister amper radio. Vooral Spotify. En als ik luister, soms ook wel naar andere stations die ik niet als keiharde concurrenten zie. Ik ben blij dat het goed gaat met Radio 2 en mijn programma, maar ten diepste interesseert het mij niet. Ik vind het wel kut dat het zo slecht gaat met 3FM, want daar werken lieve mensen.”
En als 3FM nu roept: Emmely kom ons helpen…
“Ik heb nooit bij 3FM willen werken, altijd bij Radio 2. Als kind al, omdat ik naar Frits Spits luisterde en ik de muziek van 2 veel leuker vind. Donald Fagen, Kate Bush, ik heb gewoon niks met The Editors.”
De podcast Vrouwen met ballen maakte jij met Caroline Brouwer. Zij is nu met Rob Stenders zendermanager van Radio Veronica. Wat als Caroline belt?
“Ik ben nooit gepolst en zit supergoed bij Radio 2.”
Jij drukt een duidelijk stempel: wat hoor jij terug over jouw stijl?
“Steeds meer mensen zeggen dat ik veel van muziek weet. Ik strooi niet nodeloos met feitjes, behalve in Het Gouden Trommelvlies.”
Bij die rubriek denk ik: was jij niet liever drummer van een band geworden?
“Nee hoor, ik heb dat podium nooit geambieerd. Ik wil met mensen ouwehoeren over muziek. In dat opzicht is Het Oor een mix van muziek en praten, ik wil alleen geen spelletjes doen. Mensen vergelijken me soms met Stefan Stasse, maar dat is ook niet zo gek, want ik heb vier jaar al zijn teksten geschreven.”
En nu worden teksten voor jou geschreven…
“Ja! Heerlijk. Het is veel beter dan wat ik schrijf. Sanne is een briljant schrijfster, hoe zij kronkels in haar brein maakt. Ik schrijf wel voor de Top 2000 en ook ode’s voor Stefan Stasse. Ik hou van die verbeelding. Roxanne heeft ook z’n briljant brein.”
Is het toeval dat het allemaal vrouwen zijn?
“Puur toeval, maar wel leuk. We maken geen show over vrouwenkwesties. Ik zeg ook altijd: heb je een partner in plaats van heb je een man of een vrouw, want ik wil niet dat luisteraars zich buitengesloten voelen.”
Na twee jaar ben je ook 200 afleveringen verder. Wie mag zeggen dat de rek eruit is? Oftewel: kun jij tegen kritiek?
“Ja hoor. Juist! Ik luister naar mijn verloofde, hij is regisseur en documentairemaker, vooral voor ESPN. Voor RTV Rijnmond hebben we net samen een documentaire gemaakt. Hij kan keihard voor mij zijn, weet altijd of het oprecht is. Mijn team mag alles roepen, Peter de Vries van Radio 2 ook, Marwil Straat, mijn radiodirecteur van KRO-NCRV, Sandra Hilster. Giel Beelen appt mij soms met een opmerking of compliment. Kan dus ook zijn: je microfoon staat te laag. Kijk, daar heb ik wat aan. Ik geef zelf altijd eerlijke feedback, ook als beginnende radiomakers vragen of ik een tape van hen wil beoordelen.”
Jij werkt voor KRO-NCRV: heb jij iets met het geloof?
“Daar vraagt de KRO-NCRV niet meer naar, de EO wel. Ik heb wel op een katholieke lagere en middelbare school gezeten en vind een adventkalender leuk. Ik ben wel gelovig, maar niet kerkelijk.”
Wat is het verschil tussen niet-kerkelijk en wel gelovig zijn?
“Sommige zaken van de kerk – Nee, ik zit echt niet vol met zonden – stuiten me tegen de borst. Maar ik geloof wel in een groter goed: openstaan voor anderen. In dat opzicht pas ik wel bij de KRO-NCRV, zij bekommeren zich om wie het minder heeft, stellen zich open voor homorechten. Of verduurzaming. Ik wil niet belerend overkomen en ben eigenlijk nooit politiek, al heb ik mij wel uitgesproken over het woningtekort. Schandalig. 40 mensen in een appartement van 400.000 euro en dan maar hopen dat je wordt ingeloot.”
Ga je meer doen bij KRO-NCRV?
“Ik ben de stem van Pointer en schuif dit seizoen af en toe aan als muziekexpert bij M. Bij KRO-NCRV doe ik nu echt waarvan ik gelukkig word, ik ben gek op Radio 2 en de Top 2000. Nee, ik hoef dus niet weg. Het is toch gek om een bijvrouw te zoeken als je een perfect huwelijk hebt.”
Talkshow Khalid & Sophie verlengd met tweede seizoen
Vrijdag wordt de laatste aflevering van het huidige seizoen uitgezonden Dan zijn onder anderen voormalig correspondent Verenigd Koninkrijk Tim de Wit, AD-journalist Hans Nijenhuis en klimaatonderzoeker Heleen de Coninck te gast.
Op de talkshow was regelmatig kritiek. Onder anderen voormalig presentatrice Sonja Barend vond het programma niet urgent en vernieuwend genoeg. Vlak na het overlijden van misdaadverslaggever Peter R. de Vries schoof diens zoon Royce de Vries aan bij Kasem. Ook daar kwam enige kritiek op, omdat Kasem voorheen zijn advocatenkantoor deelde met De Vries. Kasem zei daarop dat hij als onafhankelijk journalist te werk ging.
Tot en met 18 maart neemt Margriet van der Linden het tijdslot over met het programma M van KRO-NCRV.
De talkshow M zal te zien zijn op werkdagen tot en met januari 2022 op het voormalige tijdstip van De Wereld Draait Door. Tot begin juni waren Renze Klamer en Fidan Ekiz te zien op dat tijdstip met hun programma De Vooravond.
Volgens omroep BNNVARA miste De Vooravond ‘de urgentie die we zoeken’. Daarom krijgt die talkshow vanaf 30 augustus een nieuwe invulling met andere presentatoren. Sophie Hilbrand en Khalid Kasem zullen het programma afwisselend gaan presenteren.
