Zoals de 15-jarige Doke die met haar moeder op de vlucht is voor jeugdzorg en Eli die door ruimtegebrek in de reguliere instellingen in een jeugdgevangenis belandde. De jongeren in deze zesdelige serie laten zien wat een uithuisplaatsing met je leven doet en hopen met hun verhaal af te dwingen dat het jeugdzorgsysteem blijvend verandert. Jojanneke en de jeugdzorgtapes is te zien vanaf donderdag 7 april om 21.00 uur bij de EO op NPO 3
Het afgelopen jaar groeiden 43.000 kinderen niet in hun oorspronkelijke thuissituatie op. Aan de hand van persoonlijke vlogs en ontmoetingen met presentator Jojanneke van den Berge, geven jongeren een eerlijke inkijk in hun leven en tonen zij de gevolgen van hun uithuisplaatsing. Zo heeft Nando (17) zoveel instellingen en isoleercellen van binnen gezien dat hij nergens meer kan aarden. Joaquin (13) werd uit huis gehaald door meer dan tien politieagenten. Maddy (27) moest haar pasgeboren dochter afstaan en nu beweegt ze hemel en aarde om weer contact te krijgen.
Op de vlucht
Doke (15) is met haar moeder op de vlucht voor jeugdzorg. Doke heeft het afgelopen jaar een aantal nare ervaringen in jeugdzorginstellingen achter de rug. Ze voelt zich er allesbehalve veilig. Volgens jeugdzorg vormt haar moeder een bedreiging voor Dokes ontwikkeling en zou het beter zijn voor Doke als ze uit huis wordt geplaatst. Maar Doke en haar moeder zien juist de instellingen als een bedreiging voor haar welzijn. Om een nieuwe uithuisplaatsing te voorkomen slaan ze samen op de vlucht voor jeugdzorg.
Euthanasie
Door gebrek aan plek in een jeugdzorginstelling belandde Eli (28) in haar tienerjaren noodgedwongen in een jeugdgevangenis. Deze periode van haar leven is ze niet meer te boven gekomen. Eli groeit op in een problematisch gezin waar ze op haar tiende uit huis wordt geplaatst. Ze zit in talloze pleeggezinnen en ziet meer dan vijfentwintig instellingen vanbinnen.
Daar krijgt ze te maken met mishandeling en misbruik door begeleiders. Op haar veertiende doet ze haar eerste zelfmoordpoging en moet ze naar een gesloten jeugdzorginstelling. Omdat er geen plek is wordt ze, net als duizenden andere jeugdzorgkinderen die niks crimineels hebben gedaan, in een jeugdgevangenis geplaatst. Daar moet ze leven onder een gevangenisregime. Ze wil na al deze ervaringen niet meer leven.
In de laatste aflevering gaat Jojanneke samen met een aantal jongeren aandacht vragen voor de problematiek binnen jeugdzorg bij politici en beleidsmakers.
Motivatie
Dit is de derde serie die Jojanneke van den Berge voor de EO maakt. Haar betrokkenheid bij dit onderwerp begon bij het maken van de eerste twee series over prostitutie. “Bijna alle meisjes en vrouwen die ik daarvoor sprak, hebben te maken gehad met jeugdzorg. Hun ervaringen waren zonder uitzondering slecht tot dramatisch. Dat raakte me enorm. Ik ben zelf moeder van drie kinderen.”
“Ik schaam me dat zo’n rijk land als Nederland niet in staat is goed voor onze kwetsbare kinderen te zorgen. Er wordt een systeem in stand gehouden waar de meeste kinderen slechter uit lijken te komen dan ze erin gaan. Alle jeugdzorgjongeren die ik spreek hebben iets gemeen: ze willen dat het systeem verandert. Voor henzelf heeft dat waarschijnlijk niet meer zoveel zin, maar ze denken aan de kinderen die na hen komen. Voor die kinderen maken we deze serie.”
Bron: EO/BM
