Welke rol speel je in Anymoodys?
“Liesje, een meisje dat na een lange wereldreis opeens op de stoep van haar jeugdvriend Pepijn staat en daarmee veel opschudding veroorzaakt. Ik kan er niet te veel over verklappen, want dan is het niet leuk meer om te kijken. Vanaf 3 februari kan iedereen het zien!”
Hoe was de onderlinge sfeer op de set?
“Heel gezellig! En vooral ook luchtig en ontspannen. Er spelen jonge, ambitieuze mensen in de serie en je merkt dat zij én de crew heel gemotiveerd zijn. Iedereen helpt elkaar. Ik kon eigenlijk met de hele cast goed opschieten, maar de beste klik heb ik met hoofdrolspeler Femke Meines. Haar ken ik ook al vier jaar.”
In hoeverre is het spelen in een Instagram-serie anders dan voor tv?
“De productie wordt gedaan door een kleinere crew dan ik gewend ben. Zo is er maar één cameraman, één geluidsman en één regisseur. Ook mocht ik meer improviseren en sprongen de makers losser om met het script. Meer improvisatie zorgt ervoor dat de kijker gevoelsmatig wat dichterbij komt, terwijl vasthouden aan een script voor meer afstand kan zorgen.”
Is Anymoodys ook met een smartphone gefilmd?
“Nee, dat niet. Met een ‘gewone’ camera. Die kantelen ze en het beeld kaderen ze af, zodat je voor Instagram een verticaal shot krijgt. Ik vind het erg leuk dat Anymoodys op Instagram te zien is, dat maakt de serie heel toegankelijk. In je pauze of onderweg in de trein: je kunt er op elk moment naar kijken.”
Wat houdt je nu vooral bezig?
“Ik ben veel aan het trainen om in shape te komen voor een rol in een nieuwe film die aankomende zomer wordt gedraaid. Veel mag ik daarover alleen nog niet vertellen. Ik ben ook bezig met een persoonlijk project, namelijk het verzamelen van oorlogsverhalen. Ik heb altijd al veel interesse gehad in de Tweede Wereldoorlog. Omdat er steeds minder mensen zijn die dat hebben meegemaakt, bundel ik hun verhalen zodat ze bewaard blijven. Het is echt een droom voor mij om ooit eens in een oorlogsfilm te spelen.”
Wat is op dit moment het belangrijkst in jouw leven?
“Ik ben al vanaf mijn vijftiende bezig met acteren en heb al vroeg vette dingen mogen doen. Dat was fantastisch, maar het ging ook heel snel: er kwam veel op me af en er was weinig ruimte om na te denken over wat ik écht wilde. Het belangrijkste voor mij is om nu even dicht bij mezelf te blijven en na te denken over waar ik gelukkig van word en wat voor klussen ik écht tof vind.”
Het was niet jouw keuze om GTST te verlaten. Mis je het?
“Het was een hele toffe tijd en GTST voelde als een familie, maar mijn vertrek heeft ook veel mooie kansen gebracht waar ik nu dankbaar voor ben. Die zou ik nooit gehad hebben als ik nog in de soap zat. Natuurlijk mis ik de dynamiek en de mensen, maar ik zit niet thuis constant te janken en ‘Oh my God, ik zit niet meer in GTST!’ te schreeuwen. Of ik ooit nog terug hoop te komen? Voor nu hoeft dat niet, omdat ik het nu druk heb met andere dingen. Maar aan de andere kant durf ik niet te zeggen dat ik nóóit meer terugkom. Je weet het nooit.”
Hoe kijk je op die tijd terug?
“Mijn collega’s waren fantastisch en ik heb heel mooie scènes mogen spelen. Maar het ontslag kwam onverwacht en dat is toch even slikken. Ook omdat je opeens een vast salaris inlevert en daar stress bij komt kijken. Ik had net een nieuw huis en moest wel mijn huur kunnen betalen. Gelukkig kwamen er snel veel nieuwe kansen op me af!”
Waar zie jij jezelf over tien jaar?
“Ik hoop dat ik veel vette rollen mag spelen én nog steeds samen ben met mijn vriend.”
Bron: BMY
Foto: Alexia van der Meijden
