Door interviews met de jongeren en fragmenten van de therapie te gebruiken laat deze EO-documentaire zien wat gokverslaving kapotmaakt en welke impact het gokken heeft gehad, niet alleen op de jongeren zelf, maar ook op hun ouders, vrienden en geliefden. De EOdoc is hier te zien op NPO Start.
Gokverslaving is een toenemend probleem onder Nederlandse jongeren. Door de legalisering van online gokken in 2021 zijn er sindsdien 563.000 nieuwe gokkers bij gekomen. Waarvan 61% nog nooit had gegokt. Een kwart van deze nieuwe gokkers zijn jongeren. De toename liep hand in hand met de ontwikkelingen tijdens de coronaperiode. Toen sloeg verveling toe en veel sociale contacten werden via de online wereld voortgezet. Wat begon als even inzetten op een wedstrijdje leidde voor veel jongeren tot een onbeheersbare gokverslaving waarmee ze tienduizenden euro’s, hun baan en soms zelfs hun huis verloren.
Gokkers portretteert een aantal gokverslaafde jongeren gedurende een intensief therapietraject van 13 weken. Luuk en Pim vertellen over hun worsteling over het accepteren dat ze verslaafd zijn en de pijn te voelen dat bij acceptatie komt kijken. Wat heb ik eigenlijk mijn omgeving aangedaan door mijn verslaving. Max en Jimmy (niet hun echte namen) worden overmand door schuld en schaamte. Hoe kom je geliefden onder ogen terwijl hun wereld is ingestort door deze verslaving? Waar vertrouwen en werken aan relaties weer stapje voor stapje worden opgebouwd.
Ook de ouders van Luuk en de vriendin van Pim vertellen over wat de gokverslaving voor impact heeft gehad op hun leven. Het intense verdriet in het beschadigen van vertrouwen, de financiële schulden, het schuldgevoel had ik het niet eerder kunnen zien spelen hier een grote rol.
Verspeeld
Onder leiding van behandelaar en ervaringsdeskundige Bas en psycholoog Daan volgen deze jongens een traject van 13 weken bij stichting Solutions Verslavingszorg waarin ze de strijd met hun verslaving aangaan. Het belang om aandacht te besteden hoe de dopamine in het brein werkt is groot om zo kennis te hebben over hun eigen verslaving waardoor acceptatie kan ontstaan. Vrijwel alle gokverslaafden gaan zich steeds meer isoleren van de sociale contacten. Zo leren ze de binding eerst met zichzelf te herstellen, de volgende stap is met je geliefden en familie en tenslotte met de wereld om hun heen. Door middel van brieven wordt de binnen wereld van de verslaafden duidelijk in deze documentaire. Een schadebrief hoe een dag in je verslaving er uit ziet, een antwoordbrief naar de familie en een afscheidsbrief naar de verslaving staan centraal.
Schaamte, spijt, hoop
In Gokkers volgt filmmaker Wieke Kapteijns de behandeling waarin er veel gesprekken zijn van de behandelaars met de verslaafden en de verslaafden onderling. Kapteijns kan op deze manier een intieme en integere manier het verhaal van deze jongeren vangen. Hij krijgt het vertrouwen en mede in de telefoongesprekken die hij voert met de jongeren vertellen ze persoonlijke gedachtes, kronkels die ze tegenkomen in het herstel en realiseren ze wat er kapot is gegaan. De thema’s als schaamte, angst en machteloosheid komen zo aanbod. Maar de EO-documentaire laat ook zien dat er hoop is. Aan het einde van de behandeling komen de jongeren dichter bij hun gevoel. Spijt wat je de ander hebt aangedaan waardoor de weg naar hoop op een nieuw begin start.
Unieke inkijk
Hoofdredacteur EOdocs Margit Balogh over Gokkers: “In deze documentaire zie je hoe gokverslaving je leven kan overnemen, maar ook dat er altijd hoop is. Het wordt duidelijk hoe cruciaal de rol van familie, vrienden en therapie zijn in dit proces. Door te laten zien hoe verslaving niet alleen de verslaafde, maar ook de familie en directe omgeving beïnvloedt, en hoe gezamenlijk herstel mogelijk is, inspireert de film tot openheid en moedigt het jongeren aan hulp te zoeken. Het biedt een uniek inkijkje in de belevingswereld van een gokverslaafde en bevordert hopelijk zo begrip, empathie en ondersteuning voor de verslaafden en hun gezinnen.”
Bron: EO/BM
