Ze was – met NPO Radio 2-collega Annemiek Schollaardt en Qmusic winnares Marieke Elsinga – genomineerd voor de Zilveren RadioSter Vrouw, terwijl Emmely de Wilt het jaar daarvoor nog was bekroond met de Marconi Award voor aanstormend talent. Dat het goed gaat met de carrière van Emmely is dan ook het understatement van het jaar. Hoog tijd voor een kennismaking met deze vakvrouw.

Ik mag zaterdag het tweede uur van Het Oor Wil Ook Wat live in de studio bijwonen en kan Emmely daarna spreken. Klokke 11 meld ik mij bij de receptie van het publieke Radiohuis. Bestaat toeval? Mijn Hollandse held Huub van der Lubbe, frontman van De Dijk, over wie straks mijn eerste vraag zal gaan, is parallel te gast bij Frits Spits in De Taalstaat op NPO Radio 1, aan wie Emmely schatplichtig is. We drinken een kop koffie, mopperen over Corona en het weer uitstellen van concerten. Huub haalt zijn schouders op, dan is er toch Niemand in de stad…

Top 20
Als aftrap schotel ik Emmely een Top 20 lijst met keuzes voor.

1. De Dijk of Bløf? “De Dijk.”
2. André Hazes of Boudewijn de Groot? “Boudewijn de Groot. Avond en Jimmy vind ik mooie nummers. Hazes is mijn eigen ‘Ik durf het bijna niet te zeggen, maar…’ want ik ken zijn werk niet zo goed dat ik alles kan meezingen. Die andere ‘Ik durf het bijna niet te zeggen, maar…’ is dat ik in een dierenwinkel altijd mijn hand in het vogelzaad moet stoppen, dat vind ik een fijn gevoel.”
3. Beau of Jinek? “Jinek.”
4. Honden of katten? “Katten!”
5. Rolling Stones of The Beatles? “The Stones.”
6. Radio 538 of Qmusic? “Ik denk Q.”
7. Avond uit met: Jesse Klaver of Thierry Baudet? “Ha ha. Jesse Klaver.”
8. Ajax of Feyenoord? “Feyenoord!”
9. Dagradio of nachtradio? “Nachtradio.”
10. Expeditie Robinson of Wie is de Mol? “Allebei nog nooit gezien. Oh, om mee te doen? Ik loop al moeilijk naar mijn auto, dus zeker geen Expeditie Robinson.”
11. Wintersport of zomervakantie? “Zomer!”
12. Auto of fiets? “Auto.”
13. Rotterdam of New York? “New York.”
14. Sportschool of hardlopen? “Hardlopen.”
15. Cover of het origineel? “Origineel.”
16. Broodje kroket of vegaburger? “Vegaburger.”
17. Michael Jackson of Prince? “Prince.”
18. Dolly Dots of Ladies of Soul? “Ladies of Soul.”
19. Bioscoop of Netflix? “Bioscoop.”
20. Danny Vera met Rollercoaster of Queen met Bohemian Rhapsody? “Queen.”

Wanneer merkte jij voor het eerst dat je iets hebt met radio?
“Ik was 6 of 7, speelde nog met Barbies, maar nam ook al liedjes van de radio op met mijn cassetterecorder: In Private van Dusty Springfield en Sweet Surrender van Wet Wet Wet. Met mijn vader luisterde ik vaak naar muziek en altijd naar Tijd voor Twee van Frits Spits. Soms lagen er concertkaartjes op mijn kussen.”

Na de Havo werd op de School voor de Journalistiek het vuurtje voor radio aangewakkerd. “Gek genoeg ben ik afgestudeerd op televisie. Mensen van de krant zeiden: ‘Radio moet je niet doen hoor, dat is een uitstervend medium.’ Lachen toch? Radio leeft meer dan ooit! Ik ben gek op muziek. Bij Het Oor maak ik de playlist, in samenspraak met mijn muzieksamensteller. Alleen de Radio 2 Top Song ‘moeten’ wij draaien. Verder ben ik vooral bezig met de flow van de show…”

Dat is hoorbaar en zichtbaar, want Emmely – vandaag in de NPO Radio 2-studio terzijde gestaan door redacteur/regisseur Yvette Oostendorp – bewaakt de intieme sfeer van Het Oor met hart en ziel. Zo wil ze bij haar spraakmakende rubriek ‘Ik durf het bijna niet te zeggen, maar…’ slechts de strekking van het item weten. “Ik wil het gesprek ‘open’ in. Die check is er alleen om zeker te weten dat het geen radicale opvattingen zijn: het moet geen fetisj-blok worden.”

Geen bekkenbrekers
“Kopteksten en rubriekjes staan vast, waarbij ik oplet dat het geen bekkenbrekers zijn. Ik heb elke zin in het draaiboek vooraf gezien. Ik bof zo met mijn redacteuren: Roxanne en Sanne, zij weten precies hoe ik denk. Zij zijn zo vreselijk goed dat ik gewoon kan gaan zitten, maar vanwege mijn perfectionisme lees ik alles door. Soms maak ik het scherper. Of actueler. Op donderdag vergaderen wij. En we hebben een groepsapp, mijn team staat altijd aan. Ik hou ervan dat het live is en ben benieuwd wat Nederland doet in het weekend, waar gaan mensen heen? Voor ‘Ik durf het bijna niet te zeggen, maar…’ – keihard gejat hoor: van Unpopular Opinion van de BBC – verzint Roxanne die Ketchupfles waarbij voor die eerste klodder tomatensaus vaak een toefje vies vocht naar buiten flubbert… Of: ‘Ik vind de Fiat Multipla wel een mooie auto!’ Dat design is zo praktisch met die lichtinval. Daar reageren mensen massaal op. Het gaat dwars door de schaamte heen.”

Of ‘Parkeren is een vak. Geen twee.’ Vind ik heel grappig.
“Ja, van vanochtend! Of iemand die stellig beweert dat The Beatles een overschatte band is… Kijk, dat zeggen mensen niet zo snel. Ik kies nooit voor kwetsende dingen. Het is leuker als het positief is. Dus: ‘Ik ben verliefd op Herman de Blijker’ kies ik eerder dan ‘Wat is die Rotterdamse kok een brompot.’ Pas belde een vrouw die gek is op windmolens. Half Nederland moppert op molens, maar zij rijdt speciaal naar De Afsluitdijk om te gaan kijken. Top toch! You go girl. Ik blijf wel weg van een oordeel.”

Waarom oordeel jij niet?
“Ik vind het niet fijn als mensen denken dat ik ze ga kielhalen. Of veroordelen. Dit is jouw mening en die mag er zijn.”

Met ‘het oordeel’, Het Gouden Trommelvlies en andere taalgrappen – zoals de ‘Sinthesizer’ in de aanloop naar 5 december – ben jij scherp op details. Maak jij met Het Oor Wil Ook Wat 2 x 2 uur radio of denk jij in 1 x 4 uur weekendradio, waarbij jij luisteraars van zaterdag naar zondag wil meenemen?
“Ik probeer ze mee te nemen, maar zaterdag en zondag hebben wel een andere dynamiek. Zaterdag is de dag van de boodschappen en kinderen naar hockey of voetbal, zondag gaan we naar de schoonfamilie of hangen we in de uitslaapmodus. Op zondag draai ik veel meer muziek, maar ik zie ‘Het Oor’ wel als één geheel.”

De muziekkeuze moet kloppen bij ‘de flow van de show. Maar als jij opent met Let’s Work van The Stones, denk ik: dat is een opener voor maandagochtend…
“Nou, dan ben jij ook van details! Ik verander vaak ‘openers’, ik wil stevig beginnen. Energie. Majeur. Dan een plaat met hit-intro, daarna een meer obscure plaat. Tussen twee alto-platen kies ik bewust The Boxer van Simon and Garfunkel als verzoek van een luisteraar. Op zondag is het tempo rustiger, even reflecteren op de week.”

Open houding
Emmely liep stage bij RTL Nieuws en NOS Headlines. “Ik heb nog een tijdje bij RTV Rijnmond gewerkt, als regisseur voor de nieuwsshow. Juist die snelheid van radio staat mij aan. Ik las een creatief geschreven vacature voor De Staat van Stasse en Stefan is een geniaal radiomaker. Daar heb ik vier jaar redactie gedaan. Hij denkt na over de complete show, Stefan is niet van plaatje-praatje, er zit zoveel zorg in items, over elk woord is nagedacht. Hij weet luisteraars een fijn gevoel te geven, door zijn open houding, daar houd ik van. Ik zet platen in mijn log-edit nu ook op dezelfde toonsoort, van die details geniet ik. Dat ‘oor’ heb ik altijd gehad. Als kind al. Ik hoor direct of een nummer hitpotentie heeft, maar bij Stefan heb ik geleerd hoe je gevoel in je programma brengt en een band met de luisteraar opbouwt. Dat dit mijn vak is en ik hiermee mijn brood verdien, vind ik… geschift!”

Je presenteert, van 20.00-22.00 uur, voor de derde keer de Top 2000. Ging die eerste keer een droom in vervulling of dacht je: het werd wel tijd?
“Nee, die droom! Ik zat middenin een verhuizing, het was net na mijn verjaardag. De eindredacteur belde: ‘Stefan heeft een longontsteking, jij gaat de Top 2000 doen!’ Oh jee, ik moest alle teksten nog schrijven. Met miljoenen luisteraars wil je dat – zeker voor de eerste keer – supergoed doen, zeker als je perfectionistisch bent. Ik mocht van 06.00 tot 08.00 uur, maar ik sliep die eerste nachten helemaal niet. Ik draaide puur op adrenaline. Al die swingende mensen in het Top 2000 Café, dat ziet er zo leuk uit. Het zijn weliswaar bekende nummers, maar daar is zo massaal op gestemd – de drempel is nu 30.000 stemmen – dus daar hebben mensen echt iets mee. De Top 2000 is de parel van het jaar, daar zijn kinderen op geboren, mensen op getrouwd, daar moet je dus met zorg iets moois over zeggen.”

“Ik draaide puur
op adrenaline”

Maar wat zeg je nog over die zoveelste hit van Bruce Springsteen?
“Ik heb het niet over songfeitjes – dat doe ik wel in het ‘Oor’ – maar maak poëtische teksten over hoe muziek verbindt. Ten tijde van Corona is muziek een soort lijm voor mensen. Van Metallica naar Danny Vera naar Adele, aan hits kleven herinneringen. Muziek is een soundtrack van het leven, ook voor luisteraars. Ja, mijn ouders zijn supertrots. Dit jaar van 20.00 tot 22.00 uur, wat mij betreft prime time Top 2000.”

We praten een dag na de Persco van Rutte en De Jonge; het is dus opnieuw onzeker of het Top 2000 Café open mag. Hoe gaan jullie daarmee om?
“Vorig jaar hebben we met al die webcams een ludieke oplossing bedacht. ‘Trek zo allemaal wat zwarts aan, want Black van Pearl Jam komt eraan.’ En dan zie je kids massaal zwarte T-shirts aantrekken. Ik hoop dat het Café open mag, maar vrees dat het weer webcams worden. De stemweek van de Top 2000 begint in Het Oor, waar we naar Hoorn gaan, met Danny Vera. Ja, inderdaad laat je stem Hoorn…”

Wie staan er altijd in jouw Top 2000-lijstje?
“Donald Fagan, Paul Simon, Beyoncé. Ik hou niet van muziek snobisme. Je kunt toch geen fan zijn van The Spice Girls, want dan heb je geen smaak. Hoezo? Als Tino Martin een steengoede plaat maakt, dan is dat geen guilty pleasure. Goede muziek is goede muziek!”

Wordt door jouw achternaam De Wilt vaak de link gelegd met ‘oom’ Ruud de Wild?
“In het begin wel, nu niet meer. Vaker noemen ze me Annemieke. Of: ‘Hai Emmeloord,’ omdat de auto correct dat van Emmely maakt. Ik schrok vreselijk van Ruuds ziekte en ben blij dat hij weer gezond is verklaard en helemaal terug is. In Olcay heeft hij natuurlijk een fantastisch vangnet. Ruud heeft echt duizenden kaarten gekregen, dan ben je toch een vriend van luisteraars. Ontroerend.”

Ik vraag het ook omdat jullie – zeker bij de Top 2000 – als één swingende familie ogen, maar jullie tegelijkertijd concullega’s zijn. Iedere deejay wil het liefst prime time uitzenden. Wat denk jij als Jeroen van Inkel en Giel Beelen Radio 2 komen versterken? Leuke leermeesters of die deejays blokkeren mijn kansen?
“Nou, Het Oor Wil Ook Wat is het best beluisterde weekendprogramma, zelfs boven Spijkers met Koppen, dus ik heb niks te klagen. Dat komt ook omdat Bart Arends door de week zo goed scoort. Eigenlijk vind ik die cijfers niet zo relevant. Natuurlijk, het is leuk, maar ik ben pas net begonnen. Ik deed Motel de Wilt, Radio 1, viel in bij Bureau Kijk in de Vegte, tussendoor Top 2000, ik won de Marconi Award en maak nu Het Oor, dat was allemaal ‘pas vorig jaar… Effectief ben ik pas drie jaar on air.”

Het gaat dus keihard…
“Ik ga heel hard. Ik heb juist gevraagd of ik hier even mag blijven zitten, want ik wil graag de vrijheid krijgen om radio te maken zoals ik dat wil. Ik ben niet gevoelig voor het prestige van bepaalde plekken. Ik wil graag een show maken met mensen die ik hoog heb zitten, waarbij luisteraars zich veilig en fijn voelen.”

Waar luister jij zelf naar als je in de auto zit?
“Ik luister amper radio. Vooral Spotify. En als ik luister, soms ook wel naar andere stations die ik niet als keiharde concurrenten zie. Ik ben blij dat het goed gaat met Radio 2 en mijn programma, maar ten diepste interesseert het mij niet. Ik vind het wel kut dat het zo slecht gaat met 3FM, want daar werken lieve mensen.”

En als 3FM nu roept: Emmely kom ons helpen…
“Ik heb nooit bij 3FM willen werken, altijd bij Radio 2. Als kind al, omdat ik naar Frits Spits luisterde en ik de muziek van 2 veel leuker vind. Donald Fagen, Kate Bush, ik heb gewoon niks met The Editors.”

De podcast Vrouwen met ballen maakte jij met Caroline Brouwer. Zij is nu met Rob Stenders zendermanager van Radio Veronica. Wat als Caroline belt?
“Ik ben nooit gepolst en zit supergoed bij Radio 2.”

Jij drukt een duidelijk stempel: wat hoor jij terug over jouw stijl?
“Steeds meer mensen zeggen dat ik veel van muziek weet. Ik strooi niet nodeloos met feitjes, behalve in Het Gouden Trommelvlies.”

Bij die rubriek denk ik: was jij niet liever drummer van een band geworden?
“Nee hoor, ik heb dat podium nooit geambieerd. Ik wil met mensen ouwehoeren over muziek. In dat opzicht is Het Oor een mix van muziek en praten, ik wil alleen geen spelletjes doen. Mensen vergelijken me soms met Stefan Stasse, maar dat is ook niet zo gek, want ik heb vier jaar al zijn teksten geschreven.”

En nu worden teksten voor jou geschreven…
“Ja! Heerlijk. Het is veel beter dan wat ik schrijf. Sanne is een briljant schrijfster, hoe zij kronkels in haar brein maakt. Ik schrijf wel voor de Top 2000 en ook ode’s voor Stefan Stasse. Ik hou van die verbeelding. Roxanne heeft ook z’n briljant brein.”

Is het toeval dat het allemaal vrouwen zijn?
“Puur toeval, maar wel leuk. We maken geen show over vrouwenkwesties. Ik zeg ook altijd: heb je een partner in plaats van heb je een man of een vrouw, want ik wil niet dat luisteraars zich buitengesloten voelen.”

Na twee jaar ben je ook 200 afleveringen verder. Wie mag zeggen dat de rek eruit is? Oftewel: kun jij tegen kritiek?
“Ja hoor. Juist! Ik luister naar mijn verloofde, hij is regisseur en documentairemaker, vooral voor ESPN. Voor RTV Rijnmond hebben we net samen een documentaire gemaakt. Hij kan keihard voor mij zijn, weet altijd of het oprecht is. Mijn team mag alles roepen, Peter de Vries van Radio 2 ook, Marwil Straat, mijn radiodirecteur van KRO-NCRV, Sandra Hilster. Giel Beelen appt mij soms met een opmerking of compliment. Kan dus ook zijn: je microfoon staat te laag. Kijk, daar heb ik wat aan. Ik geef zelf altijd eerlijke feedback, ook als beginnende radiomakers vragen of ik een tape van hen wil beoordelen.”

Jij werkt voor KRO-NCRV: heb jij iets met het geloof?
“Daar vraagt de KRO-NCRV niet meer naar, de EO wel. Ik heb wel op een katholieke lagere en middelbare school gezeten en vind een adventkalender leuk. Ik ben wel gelovig, maar niet kerkelijk.”

Wat is het verschil tussen niet-kerkelijk en wel gelovig zijn?
“Sommige zaken van de kerk – Nee, ik zit echt niet vol met zonden – stuiten me tegen de borst. Maar ik geloof wel in een groter goed: openstaan voor anderen. In dat opzicht pas ik wel bij de KRO-NCRV, zij bekommeren zich om wie het minder heeft, stellen zich open voor homorechten. Of verduurzaming. Ik wil niet belerend overkomen en ben eigenlijk nooit politiek, al heb ik mij wel uitgesproken over het woningtekort. Schandalig. 40 mensen in een appartement van 400.000 euro en dan maar hopen dat je wordt ingeloot.”

Ga je meer doen bij KRO-NCRV?
“Ik ben de stem van Pointer en schuif dit seizoen af en toe aan als muziekexpert bij M. Bij KRO-NCRV doe ik nu echt waarvan ik gelukkig word, ik ben gek op Radio 2 en de Top 2000. Nee, ik hoef dus niet weg. Het is toch gek om een bijvrouw te zoeken als je een perfect huwelijk hebt.”

Bron: BM
Foto’s: Ben Houdijk/KRO-NCRV