De grootste wijziging die Omroep MAX moet doorvoeren is volgens directeur Jan Slagter het aanpassen van de baktent. “Die moeten we vermoedelijk iets langer maken, maar dat is mogelijk. Als dat het ergste is, dan valt het wel mee.”
Dat lijkt inderdaad het geval. Bij de omroep bekijken ze momenteel hoe ze in de zomermaanden een nieuw seizoen van Heel Holland Bakt kunnen opnemen. Eind van het jaar zou het op tv moeten komen. Als de afstanden vergroot moeten worden, is iets meer ruimte in de tent noodzakelijk. “Verder is het een kwestie van afspraken maken”, aldus Slagter.
Juryleden Janny en Robèrt zullen niet meer schouder aan schouder proeven en presentator André van Duin zal de toch al zenuwachtige kandidaten niet meer van dichtbij afleiden. “Allemaal goed te doen”, meent Slagter. “De hygiëneregels worden strikter, het wordt extra veel ontsmetten en handen wassen.”
Onder de uit te zenden films bevinden zich tal van Oscarwinnaars zoals de komedies Irma la douce en The Fortune Cookie van regisseur Billy Wilder en andere klassiekers als Rain Man, A Fish Called Wanda, Tootsie en Fiddler on the roof.
De films zijn elke donderdag te zien om circa 14.30 uur op Heimwee TV. De eerste weken staat The Pink Panther-cyclus geprogrammeerd, met in de hoofdrol Peter Sellers als de onhandige speurneus Inspecteur Clouseau.
Omroep MAX-directeur Jan Slagter: “We krijgen vanuit onze achterban veel verzoeken om filmklassiekers uit te zenden. In deze tijd waarbij vanwege de coronamaatregelen mensen zoveel mogelijk thuis blijven, bieden wij deze films graag aan. Even terug in de tijd en de gedachten verzetten.”
Ook uit een representatief onderzoek dat vorige week in opdracht van de NPO is uitgevoerd, blijkt dat het Nederlandse kijkerspubliek nu graag meer films wil zien. De dagprogrammering van NPO 2 staat vanaf 9.00 uur in het teken van Heimwee TV. Onder die noemer heeft de NPO zijn goed gevulde archieven geopend om de vele thuiszitters in Nederland in deze moeilijke tijd afleiding te bieden. Heimwee TV is ook te zien op het voor iedereen toegankelijke on demand-platform NPO Start.
Naast deze filmklassiekers kunnen kijkers op Heimwee TV nog een keer genieten van de legendarische interviewers Sonja Barend en Willem Duys, lachen om André van Duin, Zeg ‘ns Aaa en Oppassen!!! en er is ook volop ruimte voor natuur, theater en cabaret.
In het AD vertelde Jan Slagter al eerder bezig te zijn een kindervariant van de grond te krijgen. Daarbij moest vooral goed gekeken moest worden naar de mogelijkheden. “De wetgeving rond kinderen en televisie is redelijk complex”, aldus Slagter destijds.
Heel Holland Bakt is een televisieprogramma, gebaseerd op het Britse The Great British Bake-Off. Volgende week zondag wordt de finale van het door André van Duin gepresenteerde zevende seizoen uitgezonden.
Het script van de afspraak: een regenachtige vrijdagochtend in het restaurant van Pension Homeland, Amsterdam. Het weekend gloort, maar daar is Oliehoek nog helemaal niet mee bezig. Hij is druk aan het monteren en splitste zich de afgelopen maanden in tweeën. De ene dag draaide hij voor misdaadserie Stanley H. een vinnige schietscène, het andere moment stond hij oog-in-oog met een handvol bejaarden voor seizoen twee van Het Geheime Dagboek van Hendrik Groen.
‘Een weirde situatie’ volgens de ijverige regisseur. “Dit moet ik niet te vaak doen, dacht ik soms. Ik werd er weleens koekoek van. Het is niet dat ik dingen door elkaar haalde en Kees Hulst als Hendrik Groen met Stanley’s machinegeweer op de set liet komen, maar je moet wel je hoofd erbij houden. Stanley is meer actie, maar Hendrik Groen filmen en zo’n verzorgingstehuis klaarstomen, gaat ook niet vanzelf.”
“Je moet aan het eind van de dag toch gewoon je doelen halen. Een liquidatie filmen of een pan mosselen laten serveren: het is beide gedoe. Filmen is knokken en het grootste obstakel is tijd.”
Ontwikkeld
Oliehoek debuteerde op het witte doek met de lompe actiefilm Vet Hard!, oogstte lof met Shouf Shouf!, ging op zijn muil met de komische actiefilm Spion van Oranje (“Daar ben ik niet trots op, maar ik heb er ook geen spijt van!”) en maakte, na onder meer PizzaMaffia en Wiplala, een volledige ommezwaai. Hij werd door Omroep MAX gepolst om dramaserie De Zaak Menten, over oorlogsmisdadiger Pieter Menten, te regisseren. Hij won daarmee een Gouden Kalf voor Beste Dramaserie en kreeg vlot daarna het verzoek Het Geheime Dagboek van Hendrik Groen te maken. Met zijn veertig jaar is Oliehoek nog steeds een jonkie in het regisseursgilde.
Op welke periode kijkt hij het liefste terug?
“Dan toch het nu. Maar dat heeft er gewoon mee te maken dat ik langzaam een ouwe lul word, haha! Menten en Groen had ik als beginnende regisseur waarschijnlijk heel saai gevonden. ‘Een bejaardenserie? Rot op! Alles moet ontploffen en gek doen!’ Ik ben, denk ik, meer ontwikkeld.”
Hoe is dat gegaan?
“Dat heeft voor een groot deel te maken met de omgeving waarin je leeft. Ik groeide op in Stompwijk, een dorpje in Zuid-Holland, en werd opgevoed met films als Die Hard en James Bond. Ik wist op dat moment niet dat er meer was, tot ik naar de Filmacademie ging en met nieuwe vrienden naar een ander soort films ging kijken. Ook interessant! Er zijn natuurlijk zoveel smaken. Al sluit ik niet uit dat ik ooit weer een hele botte actiefilm ga maken.”
Je vond het een eer om Hendrik Groen te regisseren. Waar zat dat ‘m in?
“Ik heb het boek verslonden en het bevat veel thema’s die mensen belangrijk en herkenbaar vinden. Bij het lezen van een boek bepaal jezelf hoe iemand klinkt, je bent je eigen regisseur. Als je die tekst op beeld brengt, loop je het risico de magie te verbreken. Dan moet ik opeens voor iemand anders bepalen wie de hoofdpersoon is en hoe hij praat.”
Je hebt de touwtjes in handen. Iets wat je als 18-jarige, aan het begin van je carrière, zo graag wilde, toch?
“Haha, als ik daaraan terugdenk, zie ik vooral een jonge gast die zichzelf wat woorden heeft aangeleerd. Dan wil je regisseur worden, omdat je heel hard op de set ‘Actie!’ kunt roepen. Je wordt helemaal opgewonden van een volle set, met cranes, een greenscreen en alles. Nu denk je: die tools hebben we nodig om mee te werken. Dat is het. Ik ben juist geen schreeuwerige regisseur. Ik ben wel aanwezig, maar op een functionele manier.”
Wat is jouw belangrijkste doel om een film of serie te maken?
“Er moet een absolute noodzaak zijn om iets te laten zien. Het moet de reden zijn dat ik opsta en naar de set loop. En op het moment dat ik aan het filmen ben, is niets anders belangrijker dan dat. Ik wil het liefst een mooi verhaal vertellen.”
Fladderen
Quentin Tarantino, Steven Spielberg, Woody Allen: het zijn stuk voor stuk gerenommeerde regisseurs en ze hebben allemaal hun eigen stijl. Maar wat typeert een Tim Oliehoek-productie? “Daar heb ik nog nooit over nagedacht. Uiteindelijk interpreteer ik gewoon een scenario en dan denk ik niet: hoe kan ik iets van mij daarin stoppen?”
Je mag toch wel een beetje ijdel zijn?
“Zeker, maar misschien op een andere manier. Het is meer dat ik per project een stijl zoek om een verhaal te vertellen. Bij bijvoorbeeld Hendrik Groen ga je heel erg kijken welke films je gebruikt als inspiratiebron, met welke kleuren en waar gaan we uit de hand filmen of juist vast? Zijn het schilderijtjes of laten we de acteurs fladderen en volgen we ze gewoon? Daar kijk ik vooral naar.”
Er is bestaat dus geen typisch Tim Oliehoek-shot?
“Hmm, in Vet Hard! zie je Jack Wouterse wel vaak ‘dicht op de camera’ spelen. Op de as. Dat doet Kees ook als Hendrik Groen en Jeroen Spitzenberger als Stanley Hillis. Dan moeten ze echt ín de lens acteren. Daar hou ik wel van en dat komt dus vaker terug. Kees Hulst is daar een ster in.”
Karakters Het Geheime Dagboek van Hendrik Groen is één van Oliehoeks grootste successen. Hij beschrijft de combinatie Kees Hulst – André van Duin als het geheim van de serie. “Ik zou niet weten wat ik zonder Kees had moeten doen. Hij is iemand die elke facet van filmmaken snapt, ook de meer technische facetten. Dat komt niet vaak voor.”
Is dat zo zeldzaam?
“Nou, sommige acteurs zeggen, als ik de mooiste shots zie, dat ze iets écht moeten voelen. Dan denk ik: ik voel het wel, want ik zie het. Kees heeft dat nooit, die gaat gewoon.”
Dat lijkt me een lastige discussie.
“Kijk, je hoeft natuurlijk niet echt te sterven om te kunnen sterven op beeld. Dat is gewoon acteren. En ik moet daar als kijker intrappen. Als acteur wil je altijd tegenspel krijgen van je mede-acteur, dat is ook hoe het hoort. Maar soms staat de camera zo dichtbij, dat het praktisch onmogelijk is. Kees is in staat in z’n eentje tegen een sticker naast de lens te acteren. Dat kan niet iedereen. Je ziet elk glinstertje in zijn ogen, zo knap, zo klein, zo dichtbij. Waar ‘ie het soms vandaan haalt, is mij een raadsel. Tijdens het draaien, zit ik dan echt te smullen.”
Is seizoen twee net zo goed als één?
“Dat durf ik wel te zeggen, ja. Ik heb af en toe met natte ogen zitten kijken. Zeker in de montage gaat het werken. Het voelt als thuiskomen. Je beste vriendjes en vriendjes van Omanido zijn er weer en je beleeft weer van alles met ze.”
Wereldwijd publiek Wat staat er nog op je to make-list?
“Ik zou nog steeds wel een Bond-achtige film willen maken of een Die Hard. Maar ik hou ook van nieuwe dingen. Zoals die regisseur van The Hangover (Todd Phillips, red.) die nu opeens Joker heeft gemaakt. En een Netflix Original? Dat zou ik superspannend vinden, maar graag! Ik mag in mijn handen knijpen met het bereik dat we halen, maar een wereldwijd publiek zou ook gaaf zijn.”
En werken in het buitenland?
“Dat lonkt wel, maar dan zie ik mezelf het liefst een wat kleinere productie doen. Niet de nieuwe X-Men of zo. Engelstalig lijkt me tof, maar op dit moment is het niet aan de orde. Er komt al zoveel op mijn pad. Ik ben op dit moment bezig met een vierluik samen met de makers van Stanley H. en verder nog een soort Goonies-achtige bioscoopfilm. Het belangrijkste is, en dat heb ik inmiddels wel geleerd, dat de personages kloppen. Jurassic Park is heus niet zo goed omdat die dino’s briljant zijn. Nee, de karakters zijn fantastisch. Daar draait het om. Dát is filmmaken.”
Tweede seizoen Het geheime dagboek van Hendrik Groen op NPO 1
Het vervolg van de serie is gebaseerd op het boek Zolang er Leven is: Het nieuwe geheime dagboek van Hendrik Groen.
Hendrik Groen heeft een jaar lang geen pen aangeraakt. Uitgeschreven was hij, na de dood van z’n geliefde Eefje. Het beetje glans dat Omanido nog aan het leven gaf, verdween nadat zij uit het leven weggleed. Maar wanneer Hendrik Eefjes oude computer krijgt, besluit hij de draad weer op te pakken. Hendrik begint weer te schrijven. Wachten op de dood kan altijd nog! En samen met Evert, Edward, Graeme, Ria, Antoine en Grietje besluit Hendrik ook z’n rebellenclub Omanido nieuw leven in te blazen. Dit is hard nodig, want Stelwagen lijkt nogal wat plannen te hebben met het verzorgingstehuis…
De Omanido’s richten een bewonerscommissie op, maken nieuwe vrienden, plannen mooie uitjes, maken weer veel trammelant én gaan eindelijk op dat wijnreisje naar Frankrijk. Een reis die Eefje al helemaal had gepland… Hendrik en zijn Omanido’s zijn terug, en hoe! Zolang er leven is, gaan zij door.
De rol van Hendrik Groen wordt opnieuw vertolkt door Kees Hulst en de rol van Evert door André van Duin. Eén van de toevoegingen aan de cast is niemand minder dan Carry Tefsen. Zij vervult de rol van Leonie; een directe en zorgzame vrouw die ook lid is van Omanido.
Het scenario van Het geheime dagboek van Hendrik Groen: Zolang er leven is werd geschreven door Martin van Waardenberg, de regie is opnieuw in handen van Tim Oliehoek.
Speciaal voor blinden en slechtzienden wordt Het geheime dagboek van Hendrik Groen: Zolang er leven is uitgezonden met audiodescriptie. Een stem beschrijft tussen de dialogen door wat er in beeld te zien is, bijvoorbeeld de personages, gezichtsuitdrukkingen, locaties en ontwikkelingen in de verhaallijn, waardoor ook blinden en slechtzienden het verhaal goed kunnen volgen.
Het eerste deel van Het geheime dagboek van Hendrik Groen wordt momenteel elke werkdag herhaald rond 16.20 uur bij MAX op NPO 1. Met een gemiddeld kijkcijfer van bijna 2,4 miljoen kijkers werd Het geheime dagboek van Hendrik Groen eind 2017 de best bekeken serie sinds 2011.
Onder leiding van Rick Nieman kwamen Peter R. de Vries, Jeroen Pauw, Giel Beelen, Jenny Puzelik, Bert van der Veer, Matthias Scholten en Pim Schmitz aan het woord op het podium en waren er via het videoscherm warme woorden aan het adres van hoofdredacteur Jeroen te Nuijl van onder anderen John en Linda de Mol, Paul de Leeuw en André van Duin. Hierboven de korte video-impressie.
“Helaas bestaan dit soort programma’s, waarin artiesten live hun muziek laten horen, bijna niet meer, omdat er geen geld voor zou zijn. Een halfjaar geleden zei ook Jan Slagter dat het toch wel een leuk idee zou zijn. Maar om dit zomaar even te doen? Daar had ik geen zin in”, aldus de radiomaker in gesprek met De Telegraaf.
Uiteindelijk vonden Rietman en Slagter een manier waarop ze beiden tevreden waren met de terugkeer: in het Oude Luxor Theater in Rotterdam wordt het radioprogramma, dat van 1977 tot en met 1990 werd gemaakt door de NCRV, nog één keer gemaakt. “Inmiddels hebben we al een prachtige lijst met namen: Henk Westbroek van het Goede Doel, Nol Havens van VOF de Kunst, Erik Mesie met Toontje Lager, Lee Towers, Drukwerk, Jan van der Meij en Hans de Booi staan nu al vast, maar er komt nog meer.”
Of de Dik Voormekaar Show, de show van komiek André van Duin waarmee het programma altijd afsloot, ook eenmalig terugkeert is nog niet bekend. De 66-jarige Rietman is met Los Vast op zaterdag 21 september te horen bij NPO Radio 5 op hetzelfde tijdstip als destijds: van 12.00 uur tot 14.00 uur. Van het evenement worden tevens televisieopnames gemaakt.
Voor hun eerste tocht door waterrijk Nederland zijn André en Janny afgereisd naar de kop van Overijssel. Daar varen ze door het prachtige natuurgebied Weerribben-Wieden. André en Janny gaan van start in een uitdagende boot: een punter. Daarmee bezoeken ze het Venetië van de lage landen: Giethoorn, dat dagelijks overspoeld wordt door duizenden toeristen.
De tocht gaat verder over de Wieden, waar een boswachter ze meeneemt naar een bijzonder stiltegebied. De stadse André verwondert zich, terwijl Janny niet raakt uitgepraat over het prachtige natuurschoon. Met een tussenstop in het pittoreske dorpje Blokzijl varen ze richting het eindpunt Kalenberg.
De allereerste beelden zijn al te bekijken op het YouTube-kanaal van Omroep MAX. Terwijl André een serieuze poging doet om het gedicht Herinnering aan Holland van H. Marsman voor te dragen, verstoort Janny de opname. Het gedicht van Marsman – dat gaat over het Nederlandse landschap en de strijd tegen het water – dient als inspiratie voor de titel van het nieuwe programma.
