Juist met Jens: Vieren als voeding
Ik heb echt zo’n rare gewoonte. Zodra iets gelukt is – een project afgerond, een mijlpaal bereikt, een doel gehaald – denk ik: mooi. En dan hop, door naar het volgende. Niet omdat ik niet trots ben. En zeker niet omdat ik er niks bij voel. Maar omdat mijn hoofd blijkbaar vooral geprogrammeerd is op ‘doorpakken’. En eerlijk? Dat is soms best onhandig.
Toen ik leidinggaf aan een groot techniekteam werd me dat pas echt duidelijk. We deden het ene complexe project na het andere. We maakten uitzendingen vanaf de Olympische Spelen. We bouwden een compleet nieuwe audio-infrastructuur. En tussendoor fuseerden we ook 4 radiostations. En dan vergeet ik nog dat we studio’s verhuisden zonder dat de luisteraars ook maar iets merkten. Alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Maar dat wás het natuurlijk niet.
Ik had vooral oog voor wat er nog moest gebeuren. Maar mijn team? Dat had soms juist behoefte om even stil te staan. De spanning te laten zakken. Trots te zijn. Te vieren wat we samen voor elkaar hadden gekregen. En terecht. Want als leider moet je niet alleen vooruit kunnen kijken, je moet ook kunnen terugkijken. Even stilstaan bij wat gelukt is. Bij de prestatie. Want hoe gewoon het ook lijkt dat een uitzending foutloos verloopt, dat een netwerk overeind blijft of dat een event perfect wordt uitgevoerd, dat is helemaal niet gewoon.
Pas als het misgaat,
staan we stil
Toch zie ik het in veel organisaties: pas als het misgaat, staan we stil. Als de cijfers dalen. Of als de frustratie stijgt. Maar wat als we juist óók stilstaan als het goed gaat? Want het vieren van successen is geen luxe. Het is voeding. Voor vertrouwen. Voor eigenaarschap. Voor werkplezier. En heb je dezelfde gewoonte als ik? Geef het dan weg. Wijs iemand in je team aan die juist wél oog heeft voor die momenten. Die je helpt je te herinneren dat er iets gevierd moet worden. Zo poets je je eigen blinde vlek weg én geef je iemand anders de ruimte om die rol op zich te nemen. Dat is óók leiderschap.
Daarom vind ik het ook zo mooi dat deze editie van Broadcast Magazine draait om het 35-jarig bestaan. Want ja, dat moét gevierd worden. Het is echt bijzonder dat BM al zo lang meegaat. Ontstaan in een tijd waarin commerciële radio en televisie nog pionieren was. En op een moment dat er behoefte ontstond in verdieping, reflectie en vakkennis. En die behoefte is er dus nog steeds! Daarom goed om terug te kijken op de afgelopen 35 jaar.
Net zoals elk team behoefte heeft aan die momenten van terugkijken. Niet alleen als er champagne is. Ook op een gewone donderdag, als iedereen zijn of haar rol speelde, en je met z’n allen dacht: dit was goed. Want leiderschap gaat niet alleen over doelen stellen of mensen aansturen. Het vraagt óók om de moed om stil te staan. Om te zien wat er gelukt is. En om te zeggen: dit hebben we goed gedaan.
Dus proost ik op 35 jaar vakmanschap. Op makers die elke dag topprestaties leveren. En op leiders die niet alleen vooruitkijken, maar ook even blijven hangen in het moment. Want succes is geen vanzelfsprekendheid. Maar het is wel het vieren waard.
Jens Timmermans
Jens Timmermans werkte aan de creatieve, technische en zakelijke kant van de radio. Nu helpt hij als oprichter van Met Jens bedrijven met leiderschap en teamontwikkeling.
