Lisa Konings: “Ik denk dat ik wel wat te vertellen heb”
In de BMY-rubriek ‘Talentvol tot wasdom’ spreken we een maker die 10 jaar geleden min of meer aan het begin van zijn of haar carrière stond en inmiddels zijn draai in het dynamische medialandschap heeft gevonden. In dit 14e deel staat Lisa Konings centraal: “Ik heb niets tegen in dienst gaan, maar ben alleen nog geen vacature tegengekomen waarin ik alles kwijt kan.”
Freelancers, ze zijn er – ook in dit voor hen onzekere jaar – in alle soorten en maten. De één werkt bijna non-stop voor een enkele opdrachtgever, de ander hopt van (vaste) klus naar klus. Tot die laatste categorie hoort Lisa Konings, zeker wanneer ze de week opsomt waarin dit interview plaatsvindt. “Maandag en dinsdag werkte ik voor EenVandaag, woensdag Met het oog op morgen, vandaag (op donderdag dus, red.) heb ik dit interview, een meeting bij KINK en een evaluatie plus etentje met mijn BNR-collega’s, morgen werk ik voor NOS-podcast De Dag, zaterdag presenteer ik mijn radioshow voor KINK en zondag werk ik ook voor KINK, maar aansluitend ook weer voor Met het oog op morgen. Tsja, alle 7 dagen dus. Deze week is daarmee wel een uitschieter, maar soms komt dat voor.”
Waar krijg je de meeste energie van?
“Toch wel van zoveel verschillende dingen doen. Iedere dag ben ik met het nieuws bezig, maar altijd benaderd vanaf een andere kant. Ieder programma heeft een eigen format en eigen mensen: dat is het leukste. Anders is het voor mij niet vol te houden.”
Geen grip
Tien jaar geleden is Lisa al in de mediawereld actief, en op de achtergrond rondt ze dan ook haar journalistiekopleiding af. “Toen ik van de havo kwam, had je nog maar één jaar recht op de basisbeurs. Maar dan moest je wel meteen na de zomervakantie gaan studeren. Dat wilde ik niet laten lopen, terwijl ik aan de andere kant ook heel graag een tussenjaar wilde. Dat gevoel werd, toen ik toch al aan de studie begonnen was, steeds sterker. Ik merkte dat ik daardoor ook nonchalanter werd. Uiteindelijk ben ik tijdens mijn stage ergens blijven plakken en heb ik journalistiek na 8,5 jaar afgemaakt.”
“Die studie bleef als
een soort zwaard van
Damocles boven mijn
hoofd hangen”
Een last die van je schouders viel, of niet?
“Dat was het zeker. Omdat ik steeds meer klussen had en mijn netwerk bleef uitbreiden, ging de tijd heel snel. Twee keer knipperen en ik was opeens halverwege de 20. En die studie had ik nog steeds niet afgerond. Dat bleef toch als een soort zwaard van Damocles boven mijn hoofd hangen. Uiteindelijk heb ik een paar projecten niet aangenomen en heb ik alles in een half jaar voltooid.”
Is de hoeveelheid werk de grootste reden waarom je daar bijna 10 jaar over doet?
“Het is wel een grote reden, ja. Maar het was ook mijn sociale situatie. Ik wist wat ik moest doen om af te studeren, maar het lukte gewoon niet. Ik heb veel hulp gekregen, maar niks hielp écht. Tot een studentencoach op een gegeven moment zei dat ik misschien ADHD had. En dat bleek inderdaad het geval. Vanaf dat moment had ik meer grip op de situatie, kon ik m’n grenzen beter aangeven, kreeg ik begeleiding en ook deels medicatie. De diagnose ADHD is niet het eerste wat mensen achter me zoeken. Veel mensen die me kennen, zullen me eerder als vrij rustig omschrijven. Maar het was al die tijd wél het grote probleem.”
Levensbepalend
Of het nou als presentator, (web)redacteur of tekstschrijver is: Lisa is van alle markten thuis, op dit moment is ze vooral als allround radiomaker actief. “Mijn liefde voor radio is ontstaan toen ik een snuffelstage moest uitzoeken en een vriend, Michiel Jurrjens, me meenam naar de radio. Dat is levensbepalend geweest. Hij liet me de studio zien en ik vond die vibe meteen heel vet. Vooral het gegeven dat mensen je niet zien maar je wel horen, sprak me aan.”
Hoe heb je je vervolgens als radiomaker ontwikkeld?
“Na die snuffelstage heb ik me aangemeld bij Kermis FM, een evenementenzender tijdens de kermis van Tilburg. Daarna ging ik naar Glow FM, de lokale zender van Eindhoven. Ik begon als producer en groeide vervolgens door tot sidekick en later dj. Zelf achter de knoppen zitten is het allerleukst, want jij bepaalt wat er gebeurt.”
Waarin schuilt jouw kracht als dj?
“Ik denk dat ik wel wat te vertellen heb, ik vind ik het leuk om met taal bezig te zijn en niet onbelangrijk: ik hou heel erg van muziek. Daar begon het ook mee. Dat is misschien wel het belangrijkste.”
En waarom pas je zo goed bij KINK?
“Het is een alternatieve zender en ik luister graag naar alternatieve muziek. Arctic Monkeys en The Strokes horen bij mijn favoriete bands en dat zijn namen die we bij KINK ook veel draaien. In die zin adem ik de muziek van het station. Wat ik hier draai, draai ik thuis ook.”
“Ik voel me redelijk zeker als
het om genoeg werk gaat,
er is altijd wel ergens ruimte”
Terug naar hoe dit interview startte: het leven van een freelancer, en met name dat anno 2025. Want dat leven staat, hoe je het ook wendt of keert, in het teken van schijnzelfstandigheid. Wie is het wel en wie niet? En belangrijker: hoe gaat je opdrachtgever daarmee om? “Ik lig er niet wakker van. Ja, er zijn wat klussen weggevallen, maar de meeste opdrachtgevers blijven loyaal. Ik voel me daarom redelijk zeker als het om genoeg werk gaat, er is altijd wel ergens ruimte.”
In hoeverre heb je iets tegen in dienst gaan?
“Niets. Ik ben alleen nog geen vacature tegenkomen waarin ik alles kwijt kan. Ik zoek een baan met veel diversiteit in taken. Daarnaast vind ik flexibele werktijden belangrijk en moet er genoeg ruimte zijn voor zelfontwikkeling.”
Hoe zie jij je eigen toekomst?
“Ik vind radio-dj zijn op dit moment het leukste om te doen. Maar die markt is heel beperkt. Daarbovenop wordt er vaak laatdunkend gedaan over vrouwen achter de knoppen. Ze worden vaak weggestopt als sidekick of nieuwslezer. Dat vind ik heel jammer. Afgelopen jaren is er wel een inhaalslag gemaakt, maar ik zie nog steeds te weinig vrouwelijke radio-dj’s. Zogenaamde experts zeggen soms dat de luisteraar liever naar een mannenstem luistert, maar dat is een mythe. Een vrouwelijke dj doet absoluut niet onder voor een mannelijke. Mijn geluk is dat bij KINK iedereen dezelfde kansen krijgt.”
Bron: Oane Born/BM
Fotografie: Roy Schepers en Arend-Jan Hermsen
