Willem Ruis
Al heel vroeg wist ik welke kant ik op wilde als ik later groot zou worden. Als kind was ik namelijk zwaar onder de indruk van Willem Ruis, die als showmaster met zijn eigen tent door Nederland reisde om mensen een leuke avond te bezorgen.
Toen ik later mijn vriend leerde kennen, die professioneel circusartiest is, kwam Willem weer naar boven, en kristalliseerde ik mijn droom uit: het hebben van een eigen plek om mensen te entertainen.
Het is vreemd dat er elk jaar 10 afgestudeerde circusartiesten op de arbeidsmarkt komen, maar dat we als land nauwelijks een fatsoenlijke werkplek hebben waar je volgens de Fair Practice Code een goed salaris kunt verdienen. Maar goed, ik vind wel vaker dingen opmerkelijk – een goede eigenschap als journalist. Alleen deze gedachte liet me niet los: waarom creëren we dan niet zelf een plek?
Rotterdam kent een zeer rijke circus- en variétégeschiedenis met namen als Charlie Chaplin, Josephine Baker en Laurel en Hardy, die de havenstad bezochten. Hoe moeilijk kan het zijn? Nou, na een jaar leuren en zeuren bij diverse horecaondernemers om een ruimte te vinden – desnoods te huren – kwamen we deels van een koude kermis thuis. Maar ja, dit is de stad van niet lullen maar poetsen. Dus besloten we het dan maar helemaal zelf te doen.
En dus gingen we achter de laptop op zoek naar locaties. Het werd uiteindelijk een klassieke spiegeltent uit 1948, eigendom van een Belgische familie, die voor een flink bedrag te huur was voor 10 dagen. Met dit wilde plan stapten we naar de gemeente voor een vergunning, en daar werden we met open armen ontvangen. Op een tochtige, mistige ochtend in december stonden we samen te wachten tot de truck uit België zou komen. Alles was tenslotte al aanbetaald.
Bijna een uur te laat arriveerde de vrachtwagen met 4 Belgen, en binnen 6 uur was de hele tent – compleet met spiegels, doeken en elf nisjes langs de rand – opgebouwd. Voor een week waren we de trotse eigenaren van La Gayola, zoals de spiegeltent heette.
Dat we overdag toiletten moesten schoonmaken, waterleidingen moesten aanleggen en kaartjes aan de deur verkochten, vonden we fantastisch. 2 jaar lang hebben we de tent gehuurd, tot de regelgeving voor tenten werd aangepast. Tegen die tijd vonden we toch een vaste plek: een klein theater met 170 stoelen in het centrum van de stad. Inmiddels zijn we uitgegroeid tot een jaarlijks terugkerend winterevenement en zijn we voorzichtig gaan toeren in de randgemeentes rondom Rotterdam.
En ben ik toch ook die Willem Ruis geworden.
Dave van der Wal
Presentator / performer / producent
Foto: Piet-Hein Out