Brok in de keel
Vandaag mocht ik samen met mijn collega’s maar liefst 1 miljoen euro uitreiken. Ik ben al bij heel veel uitreikingen geweest, maar toch is het iedere keer weer anders. Van stad tot dorp, van flat tot boerderij, elke keer kom je in een nieuwe omgeving. Met nieuwe mensen, en een nieuwe dynamiek. Dat betekent dat je goed moet kunnen schakelen en anticiperen op soms hectische situaties.
Bij zo’n uitreiking is een hele groep collega’s aanwezig met wie je echt een team vormt. Iedereen heeft een eigen rol en weet precies wat hij of zij moet doen. Mijn rol bij zo’n uitreiking speelt zich vooral achter de schermen af. Ik begeleid journalisten, zorg dat ze de juiste verhalen kunnen ophalen en houd contact met de winnaars. Ondertussen verzamel ik zelf quotes die we later gebruiken in persberichten. Soms bel ik winnaars na afloop nog eens om hun verhaal uitgebreider vast te leggen.
Dit keer ging de rit naar Katwijk. In de winnende straat wonen veel mensen van mijn eigen leeftijd. Dat vind ik altijd extra leuk omdat ik me dan nog beter kan inleven. Toen de kersverse winnaars hun gouden envelop openden, keek ik met een brok in mijn keel toe. Je voelt op zo’n moment echt met de mensen mee. Helemaal als je het verhaal achteraf hoort. In dit geval was er een stel al een tijd opzoek naar een huis, alleen wilde dat maar niet lukken. Deze prijs zorgde voor wat extra financiële ruimte en dus wél die kans om op de huizenmarkt te komen. Echt een voorbeeld waar ik een warm en blij gevoel van krijg.
Daisy Tieleman
Communicatiemedewerker bij de Postcode Loterij