London Calling: Samenwerking 2
Tijdens MIPCOM in 2024 werd veel gesproken over samenwerking tussen producenten. Waar men in het verleden met het mes tussen de tanden elkaar beconcurreerde, wordt nu creatieve samenwerking niet meer uitgesloten, maar zelfs gestimuleerd. Mooi voorbeeld is Talpa Studios van John de Mol: in 2025 heeft het bedrijf vele samenwerkingsvormen met collega’s opgezet.
Al voor de bijeenkomst te Cannes was het grote thema alweer samenwerking, en evenzo tussen ondernemingen die elkaar voorheen naar het leven stonden. Nu op het allerhoogste strategische niveau tussen broadcasters en streamers. Nog maar een jaar geleden was het mantra in de Europese mediawereld concentratie: lokale, nationale spelers bundelden de krachten om een vuist te maken tegen Big Tech.
Het Italiaanse Mediaset van Berlusconi jr. gelooft nog steeds in deze redenering en rijgt een reeks broadcasters in Europa aaneen. Maar anderen gaan een geheel andere weg. Wie had kunnen bevroeden dat de Franse marktleider/broadcaster TF1 vergaande samenwerking zou gaan zoeken met Netflix? Of dat Disney contentdeals zou gaan afsluiten met ITV en ZDF? Of, om het nog gekker te maken, dat de Franse publieke omroep de samenwerking zou gaan opzoeken met Prime Video?
Logisch dat voorheen
gezworen vijanden
elkaar nu opzoeken
Toch is dat op dit moment usance aan het worden. Alle marktpartijen proberen nieuwe samenwerkingsvormen uit. Wat ziet hier nu achter? De motieven zijn verschillend per deal, maar een paar trends zijn er wel in te ontdekken. De eerste reden, vanuit de broadcasters geredeneerd, is dat men een jong publiek kan bereiken. Jongeren kijken geen televisie meer en abonneren zich ook beperkt op de digitale platforms van de broadcasters (Videoland is daarop een uitzondering). Een bedrijf als TF1 zoekt het jongere publiek. Daar bovenop komt dat de advertentiemarkten voor televisie nu echt krimpen en dus zoekt men andere inkomstenbronnen.
Voor de grote Tech-platforms en de Amerikaanse majors zijn deze deals een voordeel omdat men het beste van lokale programmering kan gaan exploiteren. De stickiness van de platforms wordt daardoor vergroot en de churn gecounterd. Daarnaast vindt men van beide zijden een complementair publiek. Logisch dus dat voorheen gezworen vijanden elkaar nu opzoeken, er zijn nog meer van deze deals te verwachten.
Als klap op de vuurpijl meldde YouTube zich op grootse wijze tijdens de MIPCOM in Cannes. Nog geen twee jaar geleden was het voor serieuze mediabedrijven uitgesloten om long form content op YouTube te plaatsen. Het platform fungeerde hooguit als marketingkanaal met korte teasers van high-end programma’s. YouTube biedt echter een wereldwijd, jong publiek en dat is voor de mediabedrijven zeer aantrekkelijk, temeer daar de (vooral advertentie) inkomsten worden gedeeld. Ik meldde al eerder de baanbrekende overeenkomst die Channel 4 vorig jaar met YouTube sloot. Pedro Pina, de in Cannes aanwezige directeur van YouTube, deed vele handreikingen, dit ongetwijfeld tot vreugde van moederbedrijf Google.
Cynici menen dat dit de ondergang van de traditionele mediabedrijven betekent. Immers, de distributie komt in handen te liggen van Big Tech. Anderen wijzen op het feit dat delen vermenigvuldigen is. De toekomst zal het leren.
Oege Boonstra
Oege Boonstra is internationaal media consultant en founding partner van management adviesbureau 3Rivers
