HARM TV: Tweesporenbeleid
Om als regionale omroep relevant te blijven, hebben ze in Gelderland besloten om de focus grotendeels op online te leggen. Dat klinkt slim, hip, doortastend en toekomstbestendig. Van een stuk of wat evenementen wordt lineair nog (semi)live verslag gedaan, zoals de 4Daagse, de Zwarte Cross en de Airborne herdenking.
Die mogen nog wat middelen en uitzendtijd verorberen, de rest van de programma’s wordt een kwartier, zo fluistert het in de wandelgangen. Ik ben heel benieuwd naar de achterliggende logica. De regionale kijker vergrijst en dus moet er iets gebeuren. Tot zover snap ik het. Maar dan.
Laat ik eerst even kijken naar het landelijke beeld. Daar wordt de steeds ouder wordende lineaire kijker ieder jaar beter bediend door Omroep MAX. Slow television met André van Duin en mevrouw Taartje Hap, lekker zaniken over een ontbrekend haakje naast de spiegel in Bed & Breakfast en lelijke tweede huisjes zoeken in Kroatië voor mensen die eigenlijk helemaal geen tweede huisje zoeken (is mij verteld) in Droomhuis Gezocht.
Als we oud en nieuw slim combineren,
zie ik in de verte een hele succesvolle finish
Knus, vertrouwd en een 100% thuisgevoel, iets waar je als regionale omroep heel erg jaloers op zou moeten zijn. MAX is met meer dan 430.000 leden veruit de grootste en tussen al die leden zitten er ook heel veel die alles wat MAX online doet steeds meer gaan gebruiken en waarderen. Consumenteninformatie, tips, verdieping en samen met je kleinkinderen op zoek gaan naar een spreekbeurtonderwerp.
Met als mooi bijkomend effect dat het merk MAX steeds groter wordt en steeds beter wordt gewaardeerd. En ook door jongere mensen wordt gevonden. Eenzelfde aanpak zou ik regionale omroepen ook aanraden. Niet paniekerig het wereldwijde web op vluchten met de schijnzekerheid van aantallen clicks en likes, maar je lineaire kijker optimaal vertroetelen en dan slim en consequent de online extra’s bijschakelen.
Een tweesporenbeleid met heel veel wissels en overstapmogelijkheden. In het kader van 40 jaar Omroep GLD keek ik deze week terug naar een stukje Pubers dat ik daar presenteerde in 2007. Dat zou je nu zo weer kunnen maken en dan in twee versies: in de vorm van mooie lineaire en rustig vertelde verhalen voor ouders en grootouders en met korte, confronterende short-form video’s online voor de jeugd. Met natuurlijk daar de optie: Klik hier voor het hele verhaal.
Een simpele app tussen tientallen anderen op je telefoon met daarachter wat platforms en wat snelle programmaatjes op de oude vertrouwde beeldbuis gaan niet de warmte en de verbinding geven die we in deze kille en vluchtige tijd nodig hebben. Als we oud en nieuw slim combineren, zie ik in de verte een hele succesvolle finish. Het is nog een flinke wandeling om er te komen, maar daar draait als het goed is de Omroep van de 4Daagse haar hand niet voor om!
Harm Edens
