Frankly Ellen: Van ‘liefjes’ tot clickbait
Wat hebben ‘liefjes’, clickbait en beschadigde reputaties met elkaar te maken? Het antwoord: vrouwen op tv. Nog steeds worden zij te vaak gereduceerd tot uiterlijk, kritiek of vertrek in plaats van serieus genomen om hun vakmanschap.
Vooral nu steeds meer mannen zichzelf onmisbaar vinden in talkshows en chatcasts, waarin het hoofddoel lijkt te zijn om vrouwelijke collega’s met airtime af te kraken en daar zelf beter van te worden. Het haakt in op een bredere trend uit de manosfeer; een cultuur waarin mannen elkaar graag bevestigen door vrouwen kleiner te maken.
Neem recente uitspraken van heren in Vandaag Inside over presentator Welmoed Sijtsma. Tafelgast en strafrechtadvocaat Job Knoester: “Zij is wel liefjes, Sam kan een beetje norrig zijn.” Johan Derksen: “Ik vind dat meisje hoofdzakelijk mooi, maar voor de rest vind ik haar niet zo goed.” Knoester: “Maar daar is Sam natuurlijk wel voor.” Waarop Thomas van Groningen, schuddebuikend van het lachen “Het zal je gezégd worden!” toevoegt.
Plaatsvervangende schaamte. Welmoed is geen decorstuk. Ze is opgeleid bij Goedemorgen Nederland, voerde duizenden gesprekken met politici, CEO’s, deskundigen.
Ja Johan, Welmoed ís bloedmooi, maar bovenal een ervaren professional. Samen met Jort Kelder vormde ze bij Op1 al een duo dat door dossierkennis én onderlinge chemie ook laat op de avond nog kijkenswaardig bleef. Dat zij zwanger elke avond een talkshow presenteerde, vraagt lef, kunde en uithoudingsvermogen. Geen hoon. Van zulke publieke uitspraken zou je spontaan een blackout krijgen. Laten we daarnaast haar collega Sam Hagens niet nú al opvoeden tot de zoveelste tv-narcist die zich groter waant door vrouwen naast hem te kleineren.
Hoe vrouwen op tv
klein gehouden worden
En dan Sophie. Eind augustus kopt het AD: ‘Sophie Hilbrand terug op tv na vertrek bij NPO 1-talkshow: ze blaast bekend programma nieuw leven in’. De krant kiest ervoor om in de tekst met twee hyperlinks te verwijzen naar ‘laatste aflevering’ en ‘al langer bekritiseerd’. Terwijl Sophie bij BNNVARA gewoon een níeuw programma krijgt. Waarom die aankondiging dan afsluiten met: ‘Jeroen Pauw gaat wel door op de late avond. Hij maakt met Tim de Wit Pauw en De Wit? Pure clickbait, harde euro’s.
Ook Sophie kreeg voorafgaand aan haar vertrek bij Bar Laat bakken kritiek over zich heen. Bijzonder beschadigend, onder andere vanuit De Communicado’s. Vooral podcastmaker Victor Vlam lijkt er een sport van te maken collega’s systematisch te ontleden en ondermijnen. Wat levert dat op? Uitnodigingen aan talkshowtafels en landelijke bekendheid. Inmiddels gaat Victor onder een andere naam solo verder. Zijn collega Lars Duursma besloot dit meningencircus definitief vaarwel te zeggen.
Wat levert al dit afbranden op? Behalve clicks en ego’s: niets. Het jaagt nieuw talent weg. Vooral vrouwen en makers met een andere achtergrond krijgen nauwelijks kans om te groeien, terwijl het publiek juist snakt naar herkenning en diversiteit. Gelukkig is er hoop. Omroepen investeren weer zelf in talentontwikkeling. Nieuwe gezichten kúnnen veilig worden opgeleid, mits we ophouden met kleineren en beginnen met erkennen. Dus, Hilversum: stop met vrouwen in beeld reduceren tot ‘liefjes’, uiterlijk of clickbait. Behandel ze niet langer als target. Frame hen gewoon zoals je dat ook met mannen of je vrienden zou doen: op inhoud, kracht en vakmanschap. Want alleen zo krijgen we de televisie die we allemaal verdienen: eerlijk, divers en echt.
Frankly Ellen
Onder de naam Frankly Ellen beschrijft Ellen Danhof in deze column haar dagelijkse leven als interimmer en contentstrateeg
